ولادت امام رضا (ع) 96 - منصور ارضی و ابوالفضل بختیاری

مدح - یا ربِ وقت سحر تقرّب شب هاست رو به کریمان زدن عبادت لب هاست. بستر بیمار وعده گاه طبیب است خیری اگر می دهند برکت تب هاست. نوکر گمنام هم بنام شد اینجا آنچه مهم نیست پیش یار لقب هاست. سیر الهیِ اهل عشق همیشه رحمت ذی القعده هاست لطف رجب هاست. ذکر رضا قند کرده تلخی ما را شهد نبات است این که بین رطب هاست. مادرم آمد مرا به دست رضا داد آبرویم را خرید خانه اش آباد !. محضر سلطان می آورند اگر دست می شکنند عاشقان به شوق نظر دست. دست به دامان حلقه های ضریحم کودکم و می دهم به دست پدر دست. بین قنوتم افاضه کرد مکرّر خیر کثیر است در زمان سحر دست. عقل چه کارست تا گدای تو هستم فیض به من بیشتر رسانده ز سر … دست. تر شده از دیدن حرم چقدر چشم پر شده از محضر شما چقدر دست. سفره گشا تا رضاست سفره نشینم ضامن آهو نوشته روی نگینم. پشت سر زائران دعاست ، دعایت دلخوشی دعبل است خاک عبایت. سلسله بر گردن روات کشیدی جان به فدای کلام مثل طلایت. کعبه تویی مسجدالحرام بهانه قبله تویی قم شدست قبله نمایت. قصر به هم ریخت در مناظره وقتی … آبروی جاثلیق ریخت به پایت. کن فیکونِ تو فاش شد سر سفره شیر می آید برون ز پرده برایت. روی دو چشم ترم قدم بزن ای ماه تا که مطهر شود شبیه قدمگاه …. آمدم ای شاه با نشان و نشانی پیش تو باشد دلم به حکم امانی. وقت نماز است صف پر است کمک کن کاش مرا هم کنار خود بنشانی. هرچه کنی از درت جدا نشوم من خواه بخوانی مرا و خواه برانی. جاروی خدّام را ببخش به زوار تا که دراین دل کنند خانه تکانی. ابن شبیب آمده ست دیدنت آقا موقع روضه شده ست و مرثیه خوانی. ناله ی ان کنتَ باکیاََ بزن آقا سینه بر آن شاه بی کفن بزن آقا. یابن الشبیب عمه ام دلش پر غم شد چادر و پوشیه بین قافله کم شد. جد غریبم ز روی اسب زمین خورد پیرهنش بر فراز نیزه علم شد. دامنشان گر گرفت صورتشان سوخت آتش خیمه بلای اهل حرم شد. چرخش شلاق ها به بازویشان خورد قامت معصومه ها شکسته و خم شد. بعد هزاران هزار زخم جگر سوز نوبت بازار شام و هلهله هم شد. زخم غرورم ز ماجرای حجاب است گریه ی من بیشتر برای رباب است شاعر : سید پوریا هاشمی

سرود - عالی جناب عالی مقام علی علی موسی الرضا السلام اول کلام حسن الخطاب علی علی موسی الرضا السلام رو به روی گنبد تو خم میشم من با یه نگاه تو آدم میشم بیا شب ولادتت دعا کن دارم آماده محرم میشمحرم تو کربلای ایرانه اذن دخول ذکر یا حسین جانه علی علی یا ابالحسن مولا انت الآمام و انا الغلام علی علی علی موسی الرضا السلام ای حضرت خیر الانام علی علی علی موسی الرضا السلام اسمت علیه و ضریحت زیبا مثل ضریح مولاشه عفو می ده ایوون بلند و طلایی تو بوی ایوون طلای نجف می ده پرچم تو روی قله تو عرشه بال ملک تو حریم تو فرشه هم نفس روز و شبام علی علی علی موسی الرضا السلام تو حرمت محفوظه جام علی علی علی موسی الرضا السلام میدونی که کرمتو دوست دارم خدام محترمتو دوست دارم نماز صبح توی گوهرشادو سحرای حرمتو دوست دارم زائر تو از تبار خورشیده خاک پاهات آبرو به ما می ده السلطان اباالحسن

سرود - ابوالفضل بختیاری - خبر داغ داغ از حرم آمدهبه دنیا امام الاُمَم آمدهیکی از اصولِ کرم آمدهولی نعمتِ کشورم آمدهبه وجه اتم کبریا را ببینعلی ابن موسی الرضا را ببین اگر روز و شب خونِ دل خورده ایاگر مثله من ای دل آزرده ایو یا اینکه چون لاله پژمرده ایو در زندگی سخت دل مرده ایبگو زود یا رب صل علیعلی ابن موسی الرضا المرتضیدر اطرافِ این کعبه خیلِ حروفمنظم چونان حاجیان در صفوفکه اینجاست در شعر واجب وقوفچه زیباست صحنِ امام رئوفچه خوش ایستادند گلدسته هابه پایِ علی ابن موسی الرضابه طاها و خُلقِ عظیمش قسمبه مولا و لطفِ قدیمش قسمبه زهرا و ابنُ الکریمش قسمبه سلطانِ طوس و حریمش قسمبود قبله هفتم اولیاء مزارعلی ابن موسی الرضا *** کسی می آید از بالا، کسی می آید از برتر کسی می آید از فردوس و از عرش کرم پرور کسی می آید از لوح و قلم، از کرسی و منبر کسی که جنسش از جنس سبو و ساقی و ساغر چه مولایی/ چه آقایی/ چه کرّی و چه فرّی/ وه، چه اعجاز دلارآرایی/ چه نور عرش پیمایی/ ز بطن نجمه زهره زاده ای، فزرند زهرایی/ و از موسی بن جعفر می رسد روی زمین عیسا مسیحایی! ببین شد باز مروارید در جوف صدف لبریز ببین کروبیان در بارگاهش صف به صف لبریز دوباره سینه ها از شادی و شوق و شعف لبریز دل احمد پر از شور و دل شاه نجف لبریز سخا آمد/ عطا آمد/ دعا آمد/ دوا آمد/ خدای خوبی و رأفت، به درد دل شفا آمد/ تمام انبیا او شد، در این دولتسرا آمد/ الا یا اهل عالم؛ شه؛ علی موسی الرضا آمد!

سرود - ابوالفضل بختیاری - علی بن حیدری دل ما رو می بری می کنم شکر خدا که توی این کشوری صحن عتیق و صحن جامع مسیر خوشبختی رو عشقه تو موزه های حرم تو مدالای تختی رو عشقه روبرو گنبد طلام رو لبامه السلام بی خیال این و اون تو رو می خوام یک کلام یادش بخیر مادربزرگم چه مهربون و با صفا بود انگشتری برام خرید که سوغات بازار رضا بود می خوام که با قطار مشهد بازم بیام پابوست آقا منو دوباره دعوتم کن زیارت مخصوصت آقا تویی ماه عالمین تویی تو شمس الشموس همه هستی رعیت و تویی تو سلطان توس جوونیمون فدا جوونت باب الجواد و داری آقا با پنجره فولاد می گیرم یه عکس یادگاری آقا به دست صندوق امانات این دل عاشقو سپردم غذایی یا رضا رو دست غذای حضرتی نخوردم به خدا که مشهدت داره بوی کاظمین موقع اذن دخول رو لبامه یا حسین داره صدا نقاره خونت بازم می پیچه توی گوشم دلم می خواد محرم امسال تو حرمت مشکی بپوشم می شناسی تو ایرانیا رو که عاشق کرب و بلاییم دوباره اربعین امسال تو موکب امام رضاییم