ولادت حضرت معصومه (س) 97 - حنیف طاهری

سرود - من ندارم این اطراف آشنایی غیر تو روبه راهه حال من با دعای خیر تو جای قدم پای فاطمه توی حرمت معلومه بانوی کرم سایت به سرم یا فاطمه المعصومه به دست تو دل دادم به پای تو افتادم به لطف تو من آبادم هر کسی که می بینه پرچم رو گنبد رو توی صحنت حس کرده شور و حال مشهد رو هر دم گذرم خورده به حرم حال دل من شد آباد عاشق می شم و باز پر می زنم از صحن تو تا گوهرشاد بیا لطف بی حد کن دخیلم به مرقد کن روزی من یه مشهد کن

مدح - آن یار کزو خانه ی ما جای پری بود سر تا قدمش چون پری از عیب بری بود انگار در اعماق نگاهش خبری بود در شهر خودش بود و دلش در سفری بود می رفت دلت کوی به کو خانه به خانه جمعی به تو مشغول و تو فارغ ز میانه با اشک گره خورده چه دل ها به ضریحت قم با نمک از لبخند ملیحت ای فاطمه من عاشق این نام صریحت تو مریم پاکی که به دنبال مسیحت تا مشرق میخانه ی خورشید دویدیم بی تاب به دریاچه ی مهتاب رسیدیم انگار کسی رو به خراسان به نماز است با چادر سبزی که پر از عطر حجاز است المنه لله که در میکده باز است مستی به خدا پیش دو چشم تو مجاز است من مست ترین حوض تو ام حضرت مهتاب از این همه اشک است اگر شور شد این آب بر سفره ی مهمان تو جز نور خدا نیست هر لقمه مگر با نمک نام رضا نیست ازشوق تو در صحن و خیابان تو جا نیست کس نیست که در دامن مهر تو رها نیست حق است اگر یوسف ما هم به تو نازد یک مسجد و میخانه کنار تو بسازد ...

سرود - تا این دلم تو صحن تو آرومه محتاجتم یا حضرت معصومه هر چی شیعه است تو کشور ایران مدیونه به خواهر سلطان تو از جنس ضامن آهویی یه عالمه زائر تو صحنت داری عجب بانویی بی بی معصومه هر کس که از صحن عتیقت رد شد با یک نگاهت زائر مشهد شد دل سائل شد از این شد کرم تو خونه ش شد دم حرم تو تویی نیمه ی دل پیغمبر برای شیعه تویی ای بانو شفیع محشر داری شما چه مرقد زیبایی با گنبد و گلدسته ی زهرایی تو صحن تو نخه همه دل ها بسته شد به چادر زهرا با این دلتنگیم دوباره تا کن بی بی معصومه برا من امشب حرم امضا کن