شهادت حضرت مسلم بن عقیل مجید بنی فاطمه، سال 1396

یه آقایی توی کوفه/ غریب و بی کس و خسته س/ میون کوچه ها تنهاس/ همه درها به روش بسته س/ حسینو دعوتش کرده/ ولی حالا پشیمونه/می خواد نامه بده برگرد/ ولی دیگه نمی تونه/نیا کوفه ؛ نیا کوفه/ برا تو نقشه ها دارن/ اگه شیرخواره همراته/اونم زنده نمیذارن/ اگه اهل حرم هستن/ بدون بعد از تو آوارن/ حسین جانم ؛ حسین جانم/ ببین ارباب عالم رو/که حجّش رو رها کرده/حسین فاطمه دیگه/هوای کربلا کرده/ تموم روضه ها امشب/توی این حال و احواله/ببینید با زن و بچه/حسین راهی گوداله/چه معراجی ؛ چه حُجّاجی/تو دشت و صحرا آواره/چه تقصیری ؛ چه احرامی/یه تیکه پیرهن پاره/ حسین آورده همراهش/ برا قربونی شیرخواره

تو وجودم تار و پودم جاری عشقت همیشه/آخه جز تو تو دل من هیچ کی دیگه جا نمیشه/این قلب مجنون و لایق کردی/پای روضت ما رو عاشق کردی/این دل رسوا رو میشناسن با ابی عبد اللههر نفسم دائم میخونه ابی عبد اللهای امید نا امیدا حسین/آخرین ذکر شهیدا حسین/دره خونت هر کی باشه آبرو داره عزیزه/کی می دونه قیمتش رو اشکی که واست می ریزه/بی تو باشم آقا کارم زاره/کی تو عالم اینقدر عاشق داره/خیلی کرم داری قدر دنیا نوکرم داری/هر جا برم هستی چون تو دل ها تو حرم داری/می نویسم روی پرچم حسین/بهترین آقای عالم حسین/بین هر چی بچه شیعست این نوای هر لبیه/کاشکی باشه جون ما هم به فدای زینبیه/دوست دارم تا آخر نوکر باشم/تو راه این بانو بی سر باشم/این باشه فریادت تا که دنیا ما رو بشناسه/این سینه زن ها که می بینید لشکر عباسه/قافله سالار زینب حسین/بی تو شد آواره زینب حسین

ای دلبند علی/ای کشتیِ نجات/نورِ چشم علی/جون مسلم به فدات/روحی فدا پسر عمو/اینجا نیا پسر عمو/همه منتظرن غنیمت ببرن/همه منتظرن غنیمت ببرن/تنها مسافرِ من/برگرد و کوفه نیا به خاطر من/حسین وای حسین وای/حسین وای حسین وای/غربت سخته حسین/دق کردم به خدا/تنهایی دل شب/هق هق کردم به خدا/اینجا کسی پای تو نیست/این کوچه ها جای تو نیست/نیار زینبتو نبینم غمتو/دعوت دروغه حسین/بازارِ نیزه و تیغ شلوغه حسین/حسین وای حسین وای/حسین وای حسین وای/می بینم که یه روز/نیزست دور و برت/نقشه دارن حسین/این مردم واسه سرت/گوش واره هارو میکشن/طفلِ رباب میکشن/می افته علمت/می سوزه حرمت

نیمه ای می گذرد از شب و سرگردانم چشمم احیا دارد/خانه ای نیست پناهم دهد و حیرانم کوفه غم ها دارد/شرمگینم که تو را خوانده ام اینجا برسی/وای از آن روز که با دختر زهرا برسی/تک و تنها برسی/چه تماشا دارد/نخل این شهر همه نیزه خون ریز شده/وقت پاییز شده/حرمله گفته که تیرش چقدر تیز شده/سر دعوا دارد/وای از آن روز که از بام سرت می سوزد/بر سر نیزه کنارت پسرت می سوزد/جگرت می سوزد/تا که خاکی نشده معجر زینب برگرد/تا نخورده است به قاسم سم مرکب برگرد/تا تن اکبرت از زخم ز هم وا نشده/پشت خیمه بدن طفل تو پیدا نشده/تا که مشک و علم و خود و علمداری هست/آبرو داری هست/بعد عباس و غم و کوچه و بازاری هست/کوفه سودا دارد/جان زهرا برگرد

گرفتارم که خورده عمریه گره کارم/غمی دارم که مثل ابر خسته می بارم/آخه یارم نظر نکرده بر دل زارم/فقط چارم اینه برم دیار دلدارم/به روز و شب نوا دارم حسین جان/هوای کربلا دارم حسین جان/گیره گناهم تو دیگه بها به اشکام نمیدی/بس که شکستم دل تو کربلا رام نمیدی/حسین جان تو خداییم کن حسین جان کربلاییم کن/حسین جان/تو این سینه غم فراغ تو سنگینه/تو آیینه دلم فقط رخ تو می بینه/چه شیرینه آدم که پای روضه می شینه/چه تسکینه نگاه تو به درد این سینه/ز راه کربلا موندم حسین جان/همه رفتن و جاموندم حسین جان/عشقی که دارم به تو نیست/عشق دو روزه آقاجون/کاشکی که دلت واسه من/یه کم بسوزه آقاجون حسین جان/عبد دربارم حسین جان/من دوست دارم حسین حسین حسین جان

بابا کجا رفتی ، ندیدمت/از خیمه ها رفتی ، ندیدمت/رو نیزه ها بودی ، می دیدمت/تشت طلا رفتی ، می دیدمت/می دیدمت ، با این چشای ِ بارونی/می دیدمت ، رو نِی با لب های خونی/می دیدمت ، که داری قرآن می خونی/وای/حسین/بوسه ی من که بود ، چرا خیزران ؟/چادر من که بود ، چرا بی امان ؟/گیسویِ من که بود، چرا تشت زر ؟/دامن من که بود، چرا نیزه ها ؟/وای/هر روز دم غروب ،دلم شکست/میخورد لبِ تو چوب، دلم شکست/بازارِشهرِ شام ، سرم شکست/گفتم تورو میخوام ، سرم شکست/می بینمت ، حالا تو کنجِ ویرونه/میبوسمت ، با اشکایِ دونه دونه/رو نیزه ها بودی ، می دیدمت/می گیرمت ، با دستایی که بی جونه/وای/حالا که اومدی ، چرا بی هوا/حالا که اومدی ، چرا بی خبر/حالا که اومدی ، چرا بی امون/حالا که اومدی ، چرا پس با سر ?/وای/مجنون، باید با لیلا باشه/ماهی، باید با دریا باشه/بابا ، همش خودت می گفتی/دختر، باید با بابا باشه/بابا اینا، نامردن/اینا، با ما بد کردن/گفتم ، باباممی خوام/برام یه سر، آوردن/مجنون، باید با لیلا باشه/ماهی، باید با دریا باشه/بابا ، همش خودت می گفتی/دختر، باید با بابا باشه/یا حسن و یا حسین