ولادت امام رضا (ع) حسن خلج 1397

بر روی رضا شمس امامت صلوات/بر شافع ما روز قیامت صلوات/در شام ولادتش که شادند همه/بفرست به آقای کرامت صلوات/خواب از حرکات ماه دور است اینجا/خورشید شرفیاب حضور است اینجا/میلاد تو مثل صبح رستاخیز است/نقاره زدند نفخ صور است اینجا

امشب دوباره شور تغزل گرفته ام/حس شروع نغمه بلبل گرفته ام/مثل نسیم روی چمن ها دویده ام/هر جا رسیده ام خبر از گل گرفته ام/بر دامن همیشه بهاری و سبز تو/با نور اشک دست توسل گرفته ام/تا اوج آسمان سفر آغاز می کنم/تا گنبد طلای تو پرواز می کنم/نقاره ها ز اوج مناره وزیده اند/مردم صدای آمدنت را شنیده اند/خیل پیمبران همه با دسته های گل/با ذکر تهنیت به حضورت رسیده اند/تنها نه نوکران تو از نسل آدمند/جن و ملک به خدمت تو صف کشیده اند

جشن میلاد است میلاد که میلاد رضاست/پاره جسم نبی چشم و چراغ مرتضاست/قبله هفتم که پیش بارگاه رفعتش/آسمان با وسعت بی انتها تحت الشعاست/نجمه زاده آفتابی را به هنگام سحر/که آفتاب صبحگاهان ذره او را گداست/شمس پیش شمس رویش گاه مغرب گوشه گیر/ماه از شرم رخش هر صبحدم در انزواست/موسی عمران بگردان روی از طور و ببین/که آنچا نادیدی عیان در خانه موسای ماست/گر خدا خوانم وی را در مرتبت کفر است کفر/ور جدا گویم خطا گفتم خطا گفتم خطاست/کنت نور الله شنیدی این فروغ سرمدی است/نحن وجه الله خواندی این جمال کبریاست/طوف قبرش کن که در محشر مقام زائرش/فوق زوار حسین بن علی در کربلاست/بشنو از موسی بن جعفر این روایت را که گفت/زائر قبر رضا در عرش زوار خداست

جلو ایوون طلا زانو می زنم/با مژه صحنتو جارو می زنم/کاری با مردم دنیا ندارم/من به سلطانم فقط رو می زنم/دار و ندارمی صاحب اختیارمی/مهمون ویژه ی وقت احتضارمی/السلطان ابالحسن علی ابن موسی الرضا/تویی سلطان و منم رعییتی/که میگه حرف دلو به راحتی/اگه میشه شب میلادت آقا/مهمونم کن یه غذای حضرتی/از سینه غم ببر آقا دم به دم ببر/روز تولدت ما رو حرم ببر/السلطان ابالحسن علی ابن موسی الرضا