سالروز شهادت حمزه (ع) و وفات عبدالعظیم حسنی (ع)، سید رضا نریمانی

بر اهل دنیا رو زدن ارزش ندارد /درخواست جز از ذوالمنن ارزش ندارد /عاشق نگاهش بر سکونتگاه عشق است /نزد اُویس اصلا قَرَن ارزش ندارد /پیراهن ارزش یافته از بوی یوسف /بی عطر یوسف پیرهن ارزش ندارد /گفتم فدایت می کنم جان را، نشد حیف /شاید که دیدی جان من ارزش ندارد /سر می کنم همچون زلیخا با فراقت /باشد، دلِ یک پیرزن ارزش ندارد /بی ارزشم اما نخواه از تو نخوانم /از تو نخوانم که سخن ارزش ندارد /وَانظُر اِلَیَّ یا اَباصالِح اَغِثنی /لطفت نباشد سینه زن ارزش ندارد /ما به توسل بر کریمان خو گرفتیم /عالَم بدون پنج تن ارزش ندارد /در خون تپیدند و شهیدان یاد دادند /در عاشقی جان و بدن ارزش ندارد /با این همه کاخ و زرش این ظرف دنیا /یک ذره، بی صحن حسن ارزش ندارد /وقتی که گنبد نیست بالای مزارش /بالم بسوزان، پَر زدن ارزش ندارد

عبا رسید که گرما به پیکرت نرسد /و گرد و خاک به موی مطهرت نرسد /عبا رسید به جسمت قبول، حرفی نیست /ولی خدا کند از راه خواهرت نرسد / اگر رسید به مقتل دعا کن آن لحظه /کسی برای جدا کردن سرت نرسد / تلاش کن به روی خاک تشنه هم بودی /صدای "وا عطشا"یت به مادرت نرسد / تنت توسط سرنیزه جابجا نشود /خدا کند که دگر حرف بوریا نشود / به روی حنجرت از زخم بود اثر یا نه /تو نیزه خورده ای اصلا ز پشت سر یا نه / به جای دفن، زمانی که بر زمین بودی /سوار اسب رسیدند ده نفر یا نه / تنت به روی زمین مانده است در گودال /شدی مقابل خواهر بدون سر، یا نه / عبور کرده ای از کوچه ی یهودی ها /زدند سنگ به سمتت ز هر گذر یا نه /به غیر شام که در آن نبود همنفسی /سری به نیزه نبوده بلند پیش کسی

"وَ الشِمرُ جالِسٌ" نفسم بیا گرفت /خورشید تیره گشت و دوباره هوا گرفت /دارد تمام عرش خدا می خورد زمین /"وَ الشِمرُ جالِسٌ" همه عالم عزا گرفت /"وَ الشِمرُ جالِسٌ" همه جا زیر و رو شده /خنجر به روی حنجر آقای ما گرفت /زهرا کنار گودی گودال آمده /"وَ الشِمرُ جالِسٌ" دل خیرالنساء گرفت

هستی ما نور دو عین /نحن فداءٌ للحسین /ذکر تو بر لبم اباعبدالله /نوکریت منصبم اباعبدالله /پرچمت رو دوشم اباعبدالله /با اسمت مدهوشم اباعبدالله /عشقمه بین الحرمین /نحن فداءٌ للحسین /هستی ما نور دو عین /نحن فداءٌ للحسین***ما همه از نسل پیر خمینیم /شهره به فداییان حسینیم /تا آخر می مونیم پای ولایت /آرزوی قلبی مونه شهادت /باز می خونیم با شور و شین /نحن فداءٌ للحسین /هستی ما نور دو عین /نحن فداء للحسین

تپش قلبم که می زنه ذکرش حسنه، ای جانم /نوکری که سینه می زنه ذکرش حسنه، ای جانم /ای جانم ای جانم ای جانم حسن /ای یل ارشد علی و زهرا /اشاره کن تا که برات بمیرم /یعنی میشه یه روزی من با این جمع /ضریحتو آقا بغل بگیرم /حسن، مصباح امیدی ذکرت روی لبم /حسن، از کرم توئه رزق روز و شبم /ای جانم حسن، سلطانم حسن***امیر من، آقای کرَم، شاه بی حرم، ای جانم /یه روزی سمت تو می پرم، نذر تو سرم، ای جانم /ای جانم، ای جانم، ای جانم حسن /یک تنه تو جمل علم می گیری /تا ببری پرچم حق رو بالا /سر مثل بارون رو زمین می ریزه /وقتی که شمشیر می زنی تو مولا /حسن، تا جون دارم واسه تو سینه می زنم /حسن، وقفته زندگی و روح و بدنم /ای جانم حسن، سلطانم حسن***نوکرم و اینو می دونم روی پای تو جون میدم /دست کرامت داری آقا نوکری تو امیدم /امیدم، امیدم، امیدم حسن /رمز ورود به دل بی بی زهرا /نوکری کردن واسه تو غریبه /هر کسی که دنبال تو نبوده /تو دنیا از عاشقی بی نصیبه /حسن، تا مستم، تا هستم اسمت روی لبم /حسن، اسم زیبای تو مشق هر شبمه /ای جانم حسن، سلطانم حسن

تو حال و هوام می باره چشمام /تو گل می کنی به روی لبام /برای منی، برای تو ام /همه می دونن گدای تو ام /گدای تو ام، گدای تو ام /نگاهت رو نگیر نگاه تو دنیامه /نگاه لطف تو دلیل نفس هامه /نگاه به گنبدت بهونه ی چشمامه /به خوبی هات بدی کردم /نمیشه روم که برگردم /حسین جانم، حسین جانم***تو تنهایی هام صدات می کنم /جونم رو یه روز فدات می کنم /من آلوده ام، تو خیر کثیر /امیری حسین و نعم الامیر /می دونم با گناه دل تو رو لرزوندم /اگرچه با بدی تو رو از خودم روندم /بگیر دست منو حالا که تو راه موندم /نه حالی هست، نه احوالی /ببین دستام شده خالی /حسین جانم، حسین جانم