سالروز تخریب قبور ائمه بقیع 94 - محمدحسین پویانفر

روضه - باید اینجا حرم درست کنند چار تا مثل هم درست کنند با امام حسن سزاوار است چند باب‌الکرم درست کنند با طلا دور مرقد سجاد بیتی از محتشم درست کنند به تولای باقر و صادق صحن دارالقلم درست کنند نزد ام‌البنین نمادی از مشک و دست و علم درست کنند «دودمه» نه در این مکان باید شاعران «چاردم» درست کنند با کریمان «کریم‌خانی»ها قطع? «آمدم» درست کنند دور گنبد چهار گلدسته ولی از داغ خم درست کنند کاش هر چیز را نمی‌سازند کوچه را دست کم درست کنند کوچه را در ادام? طرحِ از حرم تا حرم درست کنند ...

سینه زنی - بقیع تاریک و دلگیره آره زائر نداره نَه گریه کن نَه سینه زن نَه ابری که بباره آقام حرم نداره ، آقام حرم نداره بمیرم برات که حتی سایه بون نداری بمیرم برات زائر روضه خون نداری بمیرم برات خادم مهربون نداری لعنت به اون کسی که قبرت رو کرده ویرون چشمای مادرت رو از غصه کرده گریون این دل همیشه آقا واسه تو بیقراره به کی بگم که مولای من حرم نداره ... ای وای از این غریبی ، ای وای از این غریبی ... هیچ کسی این غریبیو آخه باور نداره کسی از حال زار ما دیگه خبر نداره آقام حرم نداره ، آقام حرم نداره میسازیم آقا یه گنبد طلایی آخر میسازیم آقا یکی برا تو یکی مادر میسازیم آقا از مشهد الرضا قشنگتر یک آرزو به والله مونده میون سینه با ذکر یا حسن جان یک روز بیایم مدینه با جمع سینه زنها با شور و شوق و احساس با ذکر یا اباالفضل تا قبر اُمُ العباس ... ای وای از این غریبی ، ای وای از این غریبی ... به خدا با دعای مادر حرمت میشه آباد صحن و ایوون برات میسازیم مثل صحن گوهرشاد غصه ها میره از یاد ، غصه ها میره از یاد امام الکریم دیوونتم آقا به والله امام الکریم میخوام تورو قد یه دنیا امام الکریم تویی عزیز قلب زهرا آقا بیا و امشب درهم بخر ماهارو امضا بزن برامون ویزای کربلارو مدیون مجتبی و رسوای عالمینم عالم همه بدونن دیوونه ی حسینم ... ارباب من حسینه ، ارباب من حسینه ...

واحد و روضه - سینه و دست و سر و چشم ترم گفت حسن همه گفتند حسین و جگرم گفت حسن گوشم از بدو تولد به شما عادت کرد مادرم گفت حسین و پدرم گفت حسن نامتان را به کنار پدرم گفتم و گفت ای خدا شکر که پیشم پسرم گفت حسن بعد از این خوب تر است جای صفاتی مثل سفره دار و پدر جود و کرم گفت حسن زائری در وسط صحن غریب الغربا دید تا گنبد زیبای حرم، گفت حسن... تا که جارو زدن صحن رضا را دیدم چشم خیس و مژه ی رفتگرم گفت حسن قاسمت راهی میدان شد و دیدند همه خواهری موی پریشان ز حرم گفت حسن پایه ی نهضت خونین حسین صلح تو بود آیه ی نهضت خونین حسین صلح تو بود شاعر : رضا قربانی