شب بیست و سوم ماه رمضان 99 - شب سوم قدر - محمدحسین پویانفر

مناجات - من اومدم آشتی کنم درو به روم وا میکنی توی کویر غفلتم چشامو دریا میکنی من اومدم آشتی کنم درو به روم وا میکنی توی کویر غفلتم چشامو دریا میکنی دوباره بشنو درد و دلامو میخوام باهات حرف بزنم بشنو صدامو الهی العفو الهی العفو با بدی و گناه من مثل همیشه راه میای هر چی خودت میخوای بده تو که برام بد نمی خوای من اومدم باز با سربه زیری مطمئنم دوباره دستمو می گیری الهی العفو الهی العفو جوونی داره می ره و درست نبوده عملم برای جبران اومدم مهلت بگیر از عجلم اگه قراره عمر من تموم بشه سر برسه خدا کنه امام رضا اون دم آخر برسه به دست میارم دل خدا رو واسطه می کنم فقط امام رضا رو امام رضا جان امام رضا جان اسم حسینو می برم همیشه تو هر نفسم فقط همینه حاجتم کاش به محرم برسم دلم شکسته دلم گرفته برای کربلا برا حرم گرفته حسین حسین جان حسین حسین جان خیلی گره به کارمه برا دلم چاره کنید کار منو حواله به دستای شیرخواره کنید به حق اون ساعتی که رو دست بابا پرکشید من الآذن الی الآذن سه شعبه حنجرو برید روضه ی اصغر مرگ ربابه به روی نیزه بچه شیش ماهه بخوابه نیزه سوار کوچک من سایه بان شدی همراه با عمو پسرم پهلوان شدی باشد محال بی تو دگر زنده ماندنم دستت کجاست حلقه کنی دور گردنم آواره ام میانه ی هر شهر کرده ای شیرت نداده ام نکند قهر کرده ای گیسو به باد دادی و هم عمر مادرت ماندم چگونه جا شده بر نیزه ها سرت گفتم به نیزه دار گل لاله داشتی یا تا به حال غنچه ی آلاله داشتی من داشتم حرمله او را ز من گرفت دار و ندار و دلخوشی ام را ز من گرفت بس کن رباب سر به سر غم گذاشتی اصلا بیا و فکر کن علی اصغر نداشتی