شب سیزدهم ماه رمضان 99 - محمدحسین پویانفر

روضه حضرت زینب (س) - با دست بسته است، ولی دست بسته نیست زینب سرش شکسته ولی سرشکسته نیست هر چند سربه زیر، ولی سرفراز بود زینب قیام کرده چون از پا نشسته نیست زینب اسیر نیست، دو عالم اسیر اوست او را اسیر قافله خواندن، خجسته نیست رنج سفر، خطر، غم بازار، چشم شوم داغ سه ساله دیده ولی باز خسته نیست حتی اگر به صورت او سنگ می‌خورد هیهات، بند معجرش از هم گسسته نیست

مناجات - هر چه عمرم رفت و شد مویم سپید چشم تو از من به جز غفلت ندید قصه‎ ی من هم به پایانش رسید ناامیدم ناامیدم ناامید آمده عبد فراری، سر به زیر یا مجیر و یا مجیر و یا مجیر گرچه من نان علی را خورده ‎ام دل به دست او ولی نسپرده ‎ام صاحبم را سال‎ها آزرده ‎ام آخر کارم شده افسرده ‎ام شرم بر من توبه کردم دیرِ دیر یا مجیر و یا مجیر و یا مجیر رفت از یادم که نوبت می‎رسد این شلوغی‎ ها به غربت می‎رسد لحظه‎ ی مرگم به سرعت می‎رسد نوبت آن قبر خلوت می‎رسد دو ملک هستند آن هم سختگیر یا مجیر و یا مجیر و یا مجیر دیگر این پرونده پیش قاضی است حضرت صاحب ز من ناراضی است من نماز و روزه‎ هایم بازی است سال‎ها کارم فقط لفاظی است تو بزرگی و من آن عبد فقیر یا مجیر و یا مجیر و یا مجیر وای از امروز و فردا کردنم بوی معصیت گرفته این تنم دوستی ‎ها می‎کنم با دشمنم آن که عمرش را هدر داده منم حضرت باران بزن در این کویر یا مجیر و یا مجیر و یا مجیر در شلوغی‌های آن گودال تنگ گیسویی از پشت سر می‌خورد چنگ نیزه بود و تیر بود و چوب و سنگ پیش زینب خورد طبل ختم جنگ تا بریزد پیکری بین حصیر یا مجیر و یا مجیر و یا مجیر