ایام شهادت امیرالمومنین امام علی (ع)، شب نوزدهم ماه رمضان، سید رضا نریمانی

فرق مرا تو طاقت دیدن نداشتی /هجده سر بریده ببینی چه می کنی /اینجا همه به گریه ی تو گریه می کنند /خنده به اشک دیده ببینی چه می کنی***اومد تو گودال نیزه ها رو کنار زد اما حسینو نشناخت /خودش رو روی جسم حسین بی سر انداخت /با گریه بوسه می زد رگ های حنجرش رو /می شنید با آه و زاری صدای مادرش رو /با لب تشنه کشتنت، غریب گیر آوردنت /رحمی نکردن به تنت، غریب گیر آوردنت /غارت شده پیرهنت، غریب گیر آوردنت***خودم دیدم که یکی زره یکی هم عباتو در می آورد /یه نانجیبی اومد پیرهن پاره تو برد /یه صحنه بین گودال این قد خمیده رو کشت /دیدم که با خودش برد انگشترو با انگشت /تو رو با نیزه می زدن حسین من /ای کشته ی صد پاره تن حسین من /برات نذاشتن یه کفن حسین من

با یه درد سی ساله دل به این سفر بسته /شال زردشو باز به دور سر بسته /با یه دنیا دلتنگی چشماشو به در دوخته /سر میذاره آروم رو چادر سوخته /بی بهونه پر از تلاطمه /توی فکر بهشت و هیزمه /هیزمی که تو دست مردمه، ای وای /دونه دونه درای بسته رو /یادش اومد نگاه خسته رو /روضه های در شکسته رو، ای وای /ای وای، ای وای***چشماشو که می بنده محسنش رو می بینه /می کِشه همش آه حسرت از سینه /دستای حسن توی دستایی که می شد سد /راه خونه رو مثل زهرا گم می کرد /توی کوچه هوای فاطمه /توی خونه صدای فاطمه /باز می خونه برای فاطمه، ای وای /توی کوچه عزیزشو زدن /یادش اومد تو خونه ش اومدن /گریه می کرد با گریه ی حسن، ای وای /ای وای، ای وای***جایی رو نمی بینه خیلی خون ازش رفته /چشمایی که تا روضه ی عطش رفته /غصه می خوره زینب، رفته طاقتش دیگه /با زبون روزه "حسین حسین" میگه /بی قراره عقیلة العرب /فکر یاره تموم روز و شب /روضه دار حسین تشنه لب، ای وای /کربلا و شهید بی کفن /خیمه گاه و دویدن یه زن /قتلگاه و یه تیکه پیرهن، ای وای /ای وای ، ای وای

می بینی آقا آرزوهامو همه خلاصه اند در یک جا /در این مسیرم که داره میره همیشه رو به کربلا /منی که روبروت ایستادم از دیار حسین آبادم /از قدیما تو همین هیئت نوکرتن همه اجدادم /تویی که آقا داری هوامو نفس من به شما بنده /هیچ جا ندیدم بگه یه نوکر از درخونه ت دل کنده /یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین***عمریه آقا همه جهانم با شما درگیره حکما /نمی مونم من زنده تو دنیا بدون کربلات عمرا /این روزا رو به تو مدیونم، نوکرتم اینو می دونم /هر کی ندونه می دونم که شما دادی منو سامونم /همیشه آقا سَرمه بالا وقتی به پای تو می افتم /داده نجاتم آخر اون ذکر "یا حسین" هایی که می گفتم /یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین***تا تو مرادی مریدتم من، منو تو عاشقی از بر کن /نزار که دنیام خالی شه از تو، عشق منو دو برابر کن /نوکرت از صفا پر میشه مثل "حبیب" مثل "حر" میشه /اشکایی که می ریزم واست فردای محشر دُر میشه /این دل عاشق اگه برا تو نکوبه چه فایده داره /آقا همین جور گریه و اشکاست که برا ما موندگاره /یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین