ولادت امام حسن مجتبی (ع) 99 - محمود کریمی

مدح - هو می کشیم مرشد ما مرتضی علیست تفسیر هل اتی شرف انما علیست شور نجف تلاطم کرب و بلا علیست قبله علی و حضرت قبله نما علیست مست دو یا حسن و دم ما چهار تا علیست دم میشود علی که شود باز دم حسن هر دم علی علی علی و هر قدم حسن از مأذنه علی رسد و از حرم حسن آری زده معادله ها را بهم حسن یعنی علی حسن شده و مجتبی علیست دست خدا در آمده از آستین ببین جبریل آمده که بساید جبین ببین الله نور خیمه زده در زمین ببین یک مظهر العجایب دیگر ببین ببین نوزاد بیت فاطمه سر تا به پا علیست پلکی بهم زد و نفس ایل عشق شد بر قلب عشق علت تنزیل عشق شد بابا که گفت باعث تکمیل عشق شد با خنده اش مسبب تشکیل عشق شد ای جان قتیل این خنده ها علیست از سائلش خودِ کرم و جود می برند آیند هر چه دیر ولی زود می برند از باده اش پیاله که نه رود می برند ذرات از تلالوئشان سود می برند و شمس روی این پسر و والضحی علیست یک مرتبه نبود که هر بار می نشست با مردمان کوچه و بازار می نشست با سینه های بی غم و غمدار می نشست همسفره با جذامی و بیمار می نشست در کشتی محبت او نا خدا علیست نزدیک شد که فاصله را خاتمه دهد تا های و هوی و ولوله را خاتمه دهد با رزم خود مجادله را خاتمه دهد یک ضربه زد که قائله را خاتمه دهد گفتند مرحبا چقدر مرتضی علیست نامش طپش طپش ضربان حسین شد جاری عشق در شریان حسین شد جان عقیله روح و روان حسین شد در ماجرای تَف که زمان حسین شد پشت سر برادر خود با دو تا علیست ویرانه های مسندشان می شود درست کرب و بلا و مشهدشان می شود درست طاق و رواق و گنبدشان می شود درست بالاخره که مرقدشان می شود درست بر خاتمش نوشته که مشکل گشا علیست

مدح - به نام جود به نام کرم به نام حسن پس از کریم رسیده قلم به نام حسن که گفته ربط ندارد حرم به نام حسن شده تمام حرم ها علم به نام حسن گرفته است کلید بهشت را در دست به قبر خاکی او کعبه سجده آورده است دلی که نیست گرفتار عشق او دل نیست میان او و خدا وقت جود حائل نیست گدای کوی حسن عاشق است سائل نیست خلاصه هر که از او غافل است عاقل نیست قسم به سوره انسان قسم به اعطینا به او نگاه کنی هم علیست هم زهرا در آسمان کرم او فقط قمر باشد توان کیست که از او کریم تر باشد کرامتش ز تمامی خلق سر باشد ولی کلیم تر از او کسی اگر باشد قسم به جود که او حیدر است بی تردید حسن کریم تر از خود فقط علی را دید اصول عشق و وفا در کتاب کیست حسن کریمی همه عالم خراب کیست حسن علی اکبر او پا رکاب کیست حسن قیام کرب و بلا انقلاب کیست حسن علی اکبر خود پا رکاب کیست حسن غروب کرد که شب روشن از قمر باشد نشست تا که ابالفضل جلوه گر باشد دعای جوشن عاشق هزار یا حسن است به معرکه رجز اقتدار یا حسن است اثر گذار تر از ذوالفقار یا حسن است مدافعان حرم را شعار یا حسن است میان معرکه با هم حسن حسن گفتند برای داعشیان از جمل سخن گفتند نبرد کردن با شیعه سود دارد نه شرار فتنه در آینده دود دارد نه ز صهیونیست رژیمی وجود دارد نه کسی هراس ز آل سعود دارد نه به این امید نهادیم گام دوم را بنا کنیم ضریح امام دوم را نبسته شیعه به او لحظه ای نگاهش را کدام عبد فراموش کرده شاهش را شبیه عرش بسازیم بارگاهش را به اشک دیده بشوییم قتلگاهش را ولی سوال من این است قتلگاه کجاست میان خانه و کوچه جواب نا پیداست هنوز خاطره کوچه در سر حسن است هنوز صحنه تلخی برابر حسن است چه صحنه ای که فراتر ز باور حسن است کسی که روی زمین است مادر حسن است همین که فاطمه در آن گذر زمین افتاد اگر غلط نکنم عرش بر زمین افتاد

سرود - پر مروارید شوق تو صدف‌های دریا روی دستا گل میباره از بالا بالا برای دلهای عاشق صلواتی شد رفتنت تا عرش اعلی مادر عالم مادر شد پدر امت شد بابا نیمه ماه و شب عاشق شدن شد اسم سفره خدا بیت الحسن شد سرخ و سبز سفره افطارم امشب سفره دار مرشد حسین و زینب آسمونی بی کروونی یابن حیدر یا مجتبی یا حبیبی یا طبییبی یابن حیدر یا مجتبی ای که نور سیمای تو آتیش طور موسی تو مدینه خونت عرش معراج عیسی شده با دست ابراهیم به اشاره ابروی تو کعبه محیا تو حکومت داری آقا بعد حیدر بر این دنیا پر مروارید شوق تو صدفهای دریا روی دستا گل میباره از بالا بالا یه ستاره بعد از خورشید میشه تو عالم پیدا پسر اول می رسه از نسل زهرا روزی کل هستی رو خدا می بخشه بعد هر لبخند زهرا دیدنش احساسی داره که لطیف مثله دریا

روضه - نبسته شیعه به او لحظه ای نگاهش را کدام عبد فراموش کرده شاهش را شبیه عرش بسازیم بارگاهش را به اشک دیده بشوییم قتلگاهش را ولی سوال من این است قتلگاه کجاست میان خانه و کوچه جواب نا پیداست هنوز خاطره کوچه در سر حسن است هنوز صحنه تلخی برابر حسن است چه صحنه ای که فراتر ز باور حسن است کسی که روی زمین است مادر حسن است همین که فاطمه در آن گذر زمین افتاد اگر غلط نکنم عرش بر زمین افتاد