ولادت حضرت علی اکبر (ع)، مهدی رسولی

رُخَش چه صبح ملیحی، لبش چه آب حیاتی /علی اکبر لیلاست، چه شاخه نباتی /بدون چشمه ی لعلش نبود در همه هستی /نه چشمه ای، نه قناتی، نه دجله ای، نه فراتی /دمیده بر سر دنیا چه آفتاب بلندی /رسیده درشب لیلا چه ماه با برکاتی /قدش چه سرو بلندی، چه گیسویی، چه کمندی /چه مرتضی سکناتی، چه مصطفی وجناتی /چه دلبری، چه دلیری، چه بی مثال و نظیری /چه یوسفی، چه عزیزی، چه ماورای صفاتی /حواس قافله رفته است در صدای اذانش /هلا چه "حی علی" یی، چه "عجلوا بصلاة" ای /حسین با پسرش رد شدند از غزل من /پسر چه ماه جمیلی، پدر چه باب نجاتی

قال الحیدر ابوتراب، اصحاب المهدی شباب /ای جوون حسین منم جوونم /ای جوون حسین غمت به جونم /ای جوون حسین دعا کن امشب /من خودم رو به آقام برسونم /دعا کن که تو بی نشونیم بیاد و /دعا کن که توی جوونیم بیاد و /دعا کن که بی پرده نورو ببینم /دعا کن که صبح ظهورو ببینم /قال الحیدر ابوتراب، اصحاب المهدی شباب***ای جوون حسین منو صدا کن /ای جوون حسین منو نگاه کن /ای جوون حسین برای اینکه /یار مهدی بشم منو دعا کن /دعا کن که این انتظار سر بیاد و /دعا کن که این جمعه از در بیاد و /دعا کن برای جنابش بمیرم /دعا کن که پای رکابش بمیرم /قال الحیدر ابوتراب، اصحاب المهدی شباب