ولادت حضرت علی اکبر (ع)، سید رضا نریمانی

از آسمون باز بارون می باره هِی دونه دونه /جشن و سروره عالم به عالم، خونه به خونه /نوبتی هم باشه وقت جشن روز جوونه /دلامون شاده، روی لبامون باده /خدا داده به آقامون یه آقازاده /من حیدری ام، پیغمبری ام /من جوونم و علی اکبری ام /علی اکبر آقا علی اکبر***با هر زبونی هر جور می تونی عشقو صدا کن /از عمق جونت، هستیت رو واسه عشقت فدا کن /حیدر نماز عشق رو می خونه، بهش اقتدا کن /شاه هم که باشی دستت رو باید حیدر بگیره /هر دینی داری این رو بدون که حیدر امیره /هر که علی رو دوسش نداره باید بمیره /عرب و ترک و لریم همه مون مجنون /علی عشقمون و علی آقامون /تاج سرمی، در به درتم /افتخارمه که من نوکرتم /علی مولا حیدر، علی مولا***سنی و شیعه از عشق حیدر مجنون و مستیم /ما امت عشق از دولت عشق پاینده هستیم /حاشا که یک روز برگردم از اون عهدی که بستیم /فرقی نداره خمپاره و توپ یا سیل و طوفان /سنگ هم بباره کم نمیاره این عزم و ایمان /یکرنگ و یکدل با هم می مونیم /ما پای اسلام و پای ایران /نخوری غم هموطن با تو می مونیم /هواتو داریم، دردتو می دونیم /وقتی کِسِلی یا خون به دلی، کار دل تو /تو بسپار به علی /علی مولا حیدر، علی مولا

علی سیرت، حسن طینت، محمد خو، علی اکبر /که در صورت نمی زد با پیمبر مو، علی اکبر /حسین ازبس که بی تاب پیمبر بود حق می خواست /شود پیغمبری دیگر برای او علی اکبر /دو پایش پلکان عرش بر روی زمین می شد /چو می زد پیش پای عمه اش زانو، علی اکبر /و دشمن می هراسد از دَم "اَینَ تَفرّو"یش /که با سربند حیدر می کند "هوهو" علی اکبر /برای کشتن لشگر به شمشیر احتیاجی نیست /که جای تیغ دارد تیزی ابرو، علی اکبر /شبیه شیشه ی عطری که پاشیده ست در میدان /تمام تیرها را می کند خوش بو، علی اکبر /جوانان بنی هاشم به دقت جستجو کردند /که قطعه قطعه پیدا می شد از هر سو، علی اکبر***شبه پیمبر آمده، علی اکبر آمده

تولد، تولد، تولدت مبارک ای تولد دوباره ی پیمبر /تجلّیِ هیبت شیر خیبر /انتَ یا علی، دل و دلبری، از همه سری /آیینه ها همه میگن که تو خود حیدری /سر و سروری، بَه چه محشری ، علی اکبری /اکبری و یه لشگرم پیش تو کوچیکه /دلی که توش نباشی تاریکه /کنار تو خدا چه نزدیکه /در سر ما هوای تو، جوونی مون فدای تو*** تولد، تولد، تولدت مبارک ای تولد دوباره ی مجتبی /مؤذن خوش نفس کربلا /انتَ مقتدا، انتَ ذُوالکرم، دل و دلبرم /پایینِ پای شیش گوشه تویی صاحب حرم / تاج رو سرم، شور محشرم ، نذر مادرم /یابن لیلی، یه حرمی والِه و مجنونت /جون رقیه بسته به جونت /تموم پیرغلاما مدیونت /رو لب ما نوای تو، جوونی مون فدای تو

عشق من و تو چه ماجرایی دارد /این قصه چه شاه و چه گدایی دارد /من بین صفا و مروه هم می گویم /ایوان نجف عجب صفایی دارد /روز خلقتش آدم گفت یا علی لبیک /از خروش او عالم گفت یا علی لبیک /این صدا الهی بود، ذکر دادخواهی بود /هر نفس بنی آدم گفت یا علی لبیک /قبل خلقت انسان شد ملائکه حیران /دید عرش مستحکم گفت یا علی لبیک /این بشر قدیمی بود، با خدا صمیمی بود /ز آن زبان و جان هر دم گفت یا علی لبیک /هر کجا ظفر دیدی، صاحب هنر دیدی /هر نفس بدان او هم گفت یا علی لبیک /سوی کربلا رو کن، با حسین شو همسو /در مُحَرم آن مَحرَم گفت یا علی لبیک /با تواضع و اخلاص، ساقی وفا عباس /بر فرات زد پرچم گفت یا علی لبیک***مرده بودم، زنده شدم، به مرتضی بنده شدم /جرعه ای از عشق علی خوردم و پاینده شدم /من مست علی هستم، هوشیار نخواهم شد /از خواب خوش مستی بیدار نخواهم شد