ولادت امام سجاد (ع)، محمدرضا طاهری و حسین طاهری

علی ابن حیدری، دل ما رو می بری /تو صحیفه داری و پسر پیغمبری /فقط برازنده تو هستی برا ولیعهدی سلطان /مادرت از این آب و خاکه، حسینی اند مردم ایران /یا امام الساجدین انت زینب العابدین***با ابوحمزه قسم به خداوند می رسم /همه دنیا یک طرف، تویی تو تنها کَسَم /قسم به مُهر و جانمازت دل به مناجات تو بستیم /ما خونه زادیم و غلام ارباب و ارباب زاده هستیم /یا امام الساجدین انت زینب العابدین***یا شفیع ابن شفیع دل من رفته بقیع /همه حاجت هامو من می گیرم از تو سریع /داری حرم توی دلامون، آرزومه حضرت سجاد /مثل امام رضا بسازیم برای تو پنجره فولاد /یا امام الساجدین انت زینب العابدین***سر ما و مقدمت به فدای پرچمت /خدا می دونه فقط که چقدر دوست دارمت /علی ابن حیدری، دل ما رو می بری

باز قلبم شیدا شد، بازم پسر فاطمه بابا شد /بابا شد، غوغا شد، امشب در رحمت به همه وا شد /ظلمت یعنی من، مهتاب یعنی تو، آروم جون ارباب یعنی تو /به دامانش نگاه عالمینه آقایی که ولیعهد حسینه***ماه عالم تابه مثل جوونی خود اربابه /اربابم باز داره اسم این آقا رو علی میذاره /این طفل مولای نسل سلمانه وقتی شهربانو اهل ایرانه /همه ایران اومدن زیر دینه آقایی که ولیعهد حسینه***کاش مثل مشهد شه وقتی که آقام صاحب گنبد شه /باز میشه بهتر شه وقتی که بقیع مرقد مادر شه /غوغا می کردیم با چشم بارون، ای کاش ایران بود قبر آقامون /مراد این دلِ در شور شینه آقایی که ولیعهد حسینه***می بارم، بی تابم، خوشحالم از اینکه تویی اربابم /اربابم، ای یارم، خوشبختی یعنی اینکه تو رو دارم /قطره یعنی من، دریا یعنی تو، نوکر یعنی من، آقا یعنی تو /باید امشب بدونن اهل دنیا "اَحَب الله مَن اَحَب حسینا"

ساقی قدحی باز مرا جام نیاز است /سرریز کن این باده که تا صبح دراز است /امشب شب بزم و کَرَمِ شاهِ حجاز است /میلادِ دل افروزِ مسیحایِ نماز است /ز آن روست که دل مست خدای ازلی شد /در بندِ علی بن حسین بن على شد /مهتاب شگفت شب طاعات رسیده /خورشید خداوندِ عبادات رسیده /سرحلقه ای از حلقه ی سادات رسیده /فصل مِی و مستی و مباهات رسیده /زین بعد چنین بزم مگر خواب ببینید /لبخندِ تماشایی ارباب ببینید /مجنون زده ی کوچه ی حیرانی ام امشب /بر حلقه ی گیسوی غزل خوانی ام امشب /از شوق به رقص آمده طوفانی ام امشب /خاک گل شهبانوی ایرانی ام امشب /هر چند که از آب و گِلِ ایلِ حسینیم /با آمدنش ما همه فامیل حسینیم /ای باغ محبت گل محراب نیایش /عیسى نفسان را نفسِ ناب نیایش /ای چشمه ی جوشنده ی سیراب نیایش /ای قبله ی تابنده ی ارباب نیایش /ای آینه ی حی جلی حضرت سجاد /ای زِین حسین بن علی حضرت سجاد /خورشیدترین قبله ی خورشید تویی تو /آسوده ترین ساحلِ امید تویى تو /عیدانه ترین باده در این عید تویی تو /آن سوی سراپرده ی توحید تویی تو /از روزِ ازل بود که با چشم تو مستیم /تا جام به دست تو بُوَد باده پرستیم /فانوس خیالیم همه بر سر راهت /دنبال دل گمشده بر زلف سیاهت /تنها دل ما نیست به دنبال پناهت /جبریل کبوتر شده در چتر نگاهت /خُم را همه با نام تو سرمست شکستند /در عرش به عشق تو سر و دست شکستند /ای نام تو فواره ی زیبایی دنیا /ای آینه ی شیر خدا وقتِ تماشا /ای خون خدا را علیِ عالیِ اعلی / سوگند به تو ای علی سوم زهرا /سبقت زِ همه می بری هنگام دلیری /مانند اباالفضل اگر تیغ بگیری

دل از شادی میشه لبالب /آخه شاه عالم بابا شد امشب /همه دارن دور علی می گردند /ببین اومد قنداقه ش دست زینب /دلبر حسینه، بال و پر حسینه /صد هزار ماشاءالله گل پسر حسینه /غم شده فراری، خنده ش شد انحصاری /من فدات شم آقا بَه بَه چه ماهی داری /علی یا مولا***دلم امشب مست حسینه /همه هستیمون از هست حسینه /خدایی رزق و روزی یه سالم /آره والله والله دست حسینه /نقش رو عقیقم، ای ذکر هر دقیقه م /بیخیال مردم، من با خودت رفیقم /جان من حسینه، جانان من حسینه /من رعیتم پس سلطان من حسینه /حسین ای جانم حسین جان***توی چشمام چشمام بارونه انگار /نه یک بار نه ده بار میگم هزار بار /جلو مردم عمری من سربلندم /تا که هستم خاک پای علمدار /دلبرم اباالفضل، تاج سرم اباالفضل /قربون مادر تو مادرم اباالفضل /خاکتم علمدار، هلاکتم علمدار /مست "یا علی" پلاکتم علمدار /یا ابوفاضل اباالفضل

می زنم باده، امشب آزاده، دلا عاشقای کشور ما چقدره شاده /بزنید لبخند، دود کنید اسپند، دوماد ایرونیا شده صاحب فرزند /اومده ولیعهد حسین، کبوتر دل هوا شده / من نمی دونم مسافر مدینه یا کربلا شده /علی علی زین العابدین***نور تو چشماش نور مهتابه، خیلی شبیه کودکی خود اربابه /از روی ماهش، خنده می باره، اسم همه ی بچه هاشو علی میذاره /می ریزه به پای گهواره ش بوسه ی همه ملائکه /امشبو بیا بگو حسین بابا شدنت مبارکه /علی علی زین العابدین

خدایِ عالیِ اعلی ندارد از تو عالی تر /ندارد در بساطِ خود از این عالی تعالی تر /علیُّ حُبُه جُنَّة، قسیم النار والجَنَّة /بحمدِالله وَالمِنَّة ولی الله ست والی تر /اگر پا بر زمین کوبد علی افلاک می روبد /نباشد در کفِ دستش از این عالم سفالی تر /اگر فرش نجف گردیم حقّا محترم گردیم /که از قالیچه ی تبریز می گردیم قالی تر /علی باید، فقط، حتما امیرالمومنین باشد /علی آمد که او این بار زین العابدین باشد /اگر جایی دهد زلفش دلِ دیوانه ی ما را /به بوی سیب او بخشم سمرقند و بخارا را /در آغوشِ حسین است و به رویِ دامن زینب /ببین بابا چه می بخشد گداها را، گداها را /لبِ گهواره اش پروانه ای بی تاب اگر دیدید /بدان جبریل آورده است مبارک بادِ زهرا را /اگر بابابزرگ این است حتما این نوه غوغاست /اذانش را علی گفت و به دستش داد دنیا را /علی باید چنان باشد، علی باید چنین باشد /علی آمد که او این بار زین العابدین باشد /خدا را شُکر ما دیدیم شاهِ شهریاران را /خدا را شُکر ما دیدیم ماهِ ماه شعبان را

خدا این نکته را فرمود وقتی فاطمه خندید /فرشته این سخن را گفت و بُرد از آسمان جان را /که زهرا طورِ دیگر، طور دیگر دوست می دارد /میانِ این عروسانش عروسِ خاک ایران را /ببین که می بَرد امشب تبسم های زیبایش /دلِ مادربزرگش را، دلِ اولادِ سلمان را /علی از ماست، از داماد ما زین سرزمین باشد /علی آمد که او این بار زین العابدین باشد /بنا این بود بنشینی وگرنه میرِ میدانی /بنا باشد که برخیزی امیرِ تیغ دارانی /برایت "لافتی الا علی" می آید از بالا /اگر سربند "یا زهرا" ببندی رویِ پیشانی /هزار "الله اکبر" را به بازویِ تو می خوانند /که با شمشیر می گردی علیِ اکبرِ ثانی /علیِ اکبرِ ثانی نه، تو بالاتر از آنی /تو عباسی نه، این هم نه، که طوفان تر زِ طوفانی /علی در چهارده تصویر آمد دلنشین باشد /علی آمد که او این بار زین العابدین باشد /تو صبح و شام می گِریی زِ سوزِ استخوان آقا /به زخمِ کهنه ی زنجیر و بر زخمِ زبان آقا /زِ چشمانت که پرسیدند آقا سخت یعنی چه /سه دفعه شام گفتی و سه دفعه خیزران آقا /قنوتت را که می دیدند خواهرها می گفتند /امان از دزدِ انگشتر، امان از ساربان آقا /تو سی سال است می گریی چرا پیراهنش بردند /تو سی سال است می سوزی زِ لبخندِ سنان آقا /علی آمد که عاشورا همیشه آتشین باشد /علی آمد که او این بار زین العابدین باشد

مبدل السیئات بالحسنات، بهشت ما نوکراته کرب و بلات /عالی درجات، شاه عرصات، کشتی نجات /مصباح هدی، ای خون خدا، جونم به فدات /یا من اسمه دواء و ذکره شفاء /عیدی تولدت بده یه کربلا***برای ارباب اومد دوباره علی /حسین می خواد اسمشو بذاره علی /همکار علی، همیار علی، سالار علی / حیدر می بینه، اکبر می بینه تکرار علی /مقتدای ساجدین امام العارفین /یا علی علی علی یا زین العابدین***چه عزتی داد خدا به ایرانیا /یه هموطن شد وصی خون خدا /کنز الصلحا، فخر الحکما، شیخ الحکما /استاد دعا، سلطان بکاء، ای جانم آقا /اسوه ی عبادتی، گل سیادتی /قوم و خویش شدیم با تو، عجب سعادتی***علی علی ذکر فوق العاده ی عشق /علی علی راز خانواده ی عشق /آزاده عشق، دلداه عشق، شهزاده عشق /ای سر صلاة، خاک کف پات سجاده ی عشق /کاش یه اربعین آقا همه پیاده ها /از بقیع تو بریم به سمت کربلا***به تخت شاهنشهی نشسته حسین /فلک شکاره به ناز شست حسین /دل مست حسین، پیوست حسین، دربست حسین / شاهد می گیرم آخر می میرم از دست حسین / ناجی رسل حسین، امیر کل حسین /نوکر آخرش میره به جنت الحسین

مست قلندر، مست مستم /سیدی مولا علی علی علی علی /قبله ی دل ها علی علی علی علی /همسر زهرا علی علی علی علی /مست مست مست مست مست مستم /مست قلندر، مست مستم /راز و نیازم علی علی علی علی /به تو می نازم علی علی علی علی /تویی نیازم علی علی علی علی /اصل نمازم علی علی علی علی /مست مست مست مست مست مستم /مست قلندر، مست مستم /ماه منیرم، تویی امیرم /بر تو اسیرم، برات بمیرم /مست مست مست مست مست مستم /مست قلندر، مست مستم

علی امام من است و منم غلام علی /هزار جان گرامی فدای نام علی /شاه مردانه علی، شیر یزدانه علی /"لا فتی الا علی"، "لا سیف الا ذوالفقار" /عمری ست که دم به دم علی می گویم /در حال نشاط و غم علی می گویم /یک عمر علی گفتم و ان شاءالله /تا آخر عمر هم علی می گویم