شب 22 رمضان حسن خلج، سال 1396

ای علی گو ای فدایت جان و دل/ای تو را دست خدا در آب و گل/ای علی گو حق تو را دل باخته/حق تو را با عشق مولا ساخته/ای فدای ایده و اندیشه ات/چاک خاک و ساق و برگ و ریشه ات/یا علی و یا علی و یا علی/باغ عشق مرتضی را حاصلیم/هم گل آل علی را فاضلیم/ای حبیب الله را محبوب دل/هم دل تو خوب هم تو خوب دل/آن که ما را دست در گل کرده است/جایگاه خویش را دل کرده است/دل مگو گنج خدا در سینه ات/عکسی از مولاست بر آیینه ات/دل مگو این جا حریم کبریاست/دل مگویش پایتخت مرتضاست/یا علی و یا علی و یا علی

چشم های به رنگ خون ات را/بر پرستار خود کمی وا کن/دل من شور می زند بابا/اشک های مرا تماشا کن/واژه هایی که خاطرات منند /باز تکرار می کنی هر بار/کوچه تنگ میخ در هیزم/خنده و دود و آتش و دیوار

آیینه کبریا علی بود/مرآت خدا نما علی بود/شاهی که به سر نهاده دیهیم/از افسرِ «إِنَّما» علی بود/پیری که به بر نمود تشریف/از خلعت «هَل اَتی» علی بود/جان علی جانان علی