شب 21 رمضان مجید بنی فاطمه، سال 1398

تقصیر سیاهیای دلمه/اگه اشکم دیگه جاری نمیشه/واسه هر کس که پشیمون اومده/دره خونه تو بازه همیشه/شب قدره اومدم صدات کنم/شب قدره اومدم نگام کنی/تو خودت گفتی بیا من اومدم/تا یه فکی واسه غصه هام کنی/سایه سرم فقط تویی خدا/اگه قرآن و میذارم رو سرم/پیش تو بی آبرو شدم ولی/دارم اسم اهل بیت و می برم/انقدر گناه گرفته قلبمو/شبیه قدیما عاشق نمیشم/گاهی وقتا با خودم فکر می کنم/دیگه اون نوکر سابق نمیشم/اونی که یه عمره دور بوده ازت/حالا با دل بی قراری اومده/شب قدری با یه عالمه گناه/دیگه بنده فراری اومده/خوبی دیدمو بدی دیدی فقط/من بدم آره ولی منو ببخش/قسمت میدم به اسم اعظمت/تو رو به جان علی منو ببخش

زانوی غم بغل کرده حسین/داره خون میباره از چشم حسن/پشت در بازم شلوغ شده ولی/یتیما با کاسه شیر اومدن/داره میره اما انگاری هنوز نگرانی تو چشای حیدره/واسه یتیما دیگه بعد از این نمیتونه نون و خرما ببره/این همه به فاطمه رسیدن و از خدا می خواست و آخرم رسید/کار این دنیای نامرد و ببین شبای آخر حیدرم رسید/دیگه طاقتش داره تموم میشه دیگه صبر مرتضی سر اومده/این سر شکسته که جای خودش یه میخ در علی رو زمین زده/دود کینه ها به آسمون می رفت/نفس فاطمه پشت در برید/دستاشو بسته بودن می بردنش/عباشو روی فاطمه کشید

صدای اذون که میاد من هم/میشم راحت از دست این غم ها/خداحافظ ای مردم کوفه/خداحافظ ای بی وفا دنیا/دلم خون کی مثل من مگه غم دیده/مگه درد دل منو کسی فهمیده/دارم میرم که بوی فاطمه پیچیده/خداحافظ ای بی وفا دنیا/سلام ای تنها یار من زهرا/من اون روزی مردم که تو کوچه/گلم پیش چشمم زمین افتاد/همون روز که خونم تو آتیش سوخت/همون روزی بود که علی جون داد/تا اون روزا ندیده بود کسی اشکامو/همین دنیا گرفت ازم همه دنیامو/همین خوبه که می بینم بازم زهرامو/خداحافظ ای بی وفا دنیاسلام ای تنها یار من زهرا/من اون روزی مردم که تو خونه/دیدم فاطمه دست به دیواره/همون روزی که رو گرفت از من/دیدم رد خون روی مسماره/دارم میرم اما دم آخر/کسی نیست دیگه مثل من باشه/من اون روزی مردم که فهمیدم/حسینم باید بی کفن باشه/لب گودال رسیده زینب اما دیره/ته گودال صدا آخرین تکبیره/روی سینه یکی نشسته با شمشیره/خداحافظ تا روز عاشورا/سر تو روی دامن زهرا