ولادت حضرت علی اکبر (ع) مجید بنی فاطمه، سال 1394

باید برای طور کلیمی درست کرد/سجاده ای گرفت و حریمی درست کرد/باید برای مقدمی از بال جبرئیل/در گوشه ای نشست و گلیمی درست کرد/باید در ازدحام گدا و کمی جا/جایی برای مرد کریمی درست کرد/باید قسم به نور دوعین حسین داد/تا از خدا،خدای ِ رحیمی درست کرد/باید دلِ حسین هوای نبی کند/شاید دوباره خلق عظیمی درست کرد/ مجنون شهر بودم و لیلا نداشتم/اکبر اگر نبود من آقا نداشتم/ یک فزصتی کنار بزن این نقاب را/بیچاره کن به صبح دمی آفتاب را/امشب خودی نشان بده تا سجده ات کنم/از من مگیر فرصت این انتخاب را/نور جبین نیمه شب در تهجدت/درهم شکست کوکبه ی ماهتاب را/آباد باد خانه ات ای زلف پر گره/من از تو دارم این دل خانه خراب را/دستار را ببند و کنارم قدم بزن/شاید کمی نظاره کنم بوتراب را/پیغمبرانه بود ظهوری که داشتی/خورشید بود جلوه ی طوری که داشتی/هر شب نصیب سفره شهر مدینه شد/در کنج خانه نان تنوری که داشتی/شب زنده دار بودی و ذوب خدا شدی/در بندگی گذشت حضوری که داشتی/ای سر به زیر و از همگان سر بلندتر/تسکین عمه بود غروری که داشتی/خلقاً و منطقاً همه مثل رسول بود/در کوچه های شهر، عبوری که داشتی/این آفتاب توست که خورشیدمان شده/یا که پیمبر است دوباره جوان شده/مردی رسیده تا که پر از دلبرش کنند/مانند خاک آمده تا که زرش کنند/دینی نداشت اصل و نسب نیز هم نداشت/آخر چگونه در بزند باورش کنند/او خواب دیده بود مسلمان شده همین/او آمده مدینه مسلمان ترش کنند/در خانه حسین اگر اکبری نبود/امکان نداشت زائر پیغمبرش کنند/پیغمبر و زیارت او را بهانه کرد/تا که اسیر زلف علی اکبرش کنند

صدای پای عشقه میرسه از آسمونا/شب خدای عشقه اومده شب جوونا/توی شب مستی هر جا که نشستی/پیمونت و بالا بگیر که باده رسیده/توی شب مهتاب تو خونه ارباب/همه گدا ها جمع شدن شاهزاده رسیده/توی این دنیا اومده پسر لیلا/دل همه شده مجنون اومده دلبر/مثه بارونم دوباره ترانه خونم/می خونه دل دیوونم یا علی اکبر/دار و ندار منه برا جوونت یا حسین/جوونای ما همه فدا جوونت یا حسین/علی اکبر/میگه جبرئیل امشب تبارک الله هزار بار/رو بروی پیغمبر آیینه گذاشتن انگار/تو وسط میدون هر کی دیده میگه/خود علی میشه لباس رزم که میپوشه/همه می دونن که هیچکس حریفش نیست/بالاخره هر چی باشه شاگرد عموشه/کرمش دریاست به خدا نومید هیچکس/ نمیره از دره خونش اونقده آقاست/می دونه حتما تموم حاجتمونو/سفر کرب و بلامون گیره یه امضاست/آخر همه سفرای دنیا کربلا/یه حال دیگه ای داره پایین پا کربلا/علی اکبر

جنس این فاصله رو رسیدنی کن/با تو زندگی برام تازگی داره/سر من پیش کسی خم نشد اما/پیش پاهای تو افتادگی داره/یه حس تازه ای میگه از این دلشوره رد میشم/اگه خوب عاشقت باشم با کل دنیا بد میشم/اخه غیر تو کی که دل بسوزونه برام/می دونم غیر خودت کسی نمی مونه برام/من کنار تو به دل گرمی رسیدم/که اسیر سردی تنهایی نیستم/ریشه هام تو دستای عشق تو بوده/اگه مثل کوه هنوز رو پام می ایستم/اوج هر گرفتاری نگات آرامش محضه/دارم حس می کنم سایت بهم نزدیکه هر لحظه/یه اشاره کافی دلم و رفو کنی/می خوام امشب با نگات من و زیر و رو کنی/اثر دعای خیر پدرم بود/هر جا اسمت میومد دلم می لرزید/من از هر چی غیر عشق تو گذشتم/مگه زندگی برام چقدر می ارزید/یه وقتایی که آشوبم بهم انگیزه می بخشی/همون ساعت که دنیام از بدی لبریز می بخشی/گره کار من و می دونم وا می کنی/کربلای همه رو داری امضا می کنی