ولادت امام حسین (ع) 98 - حسین سازور

سرود - صفا اومده رحمت واسعه خدا اومده به تموم دردامون دوا اومده حضرت امیر کربلا اومده خوبه در به درشم زیر بال و پرشم افتخارم همینه از قدیم نوکرشم بهترین آقای دنیا به خدا ارباب منه نفس حضرت زهرا به خدا ارباب منه جونم به فدات الف مرتین میمیرم برات مولانا حسینحسین اومده عشق مردمان مشرقین اومده مهربون همه عالمین اومده به علی و زهرا نور عین اومده چه دربار و چه سلطانی عجب خیل گدایانی چه شور و چه هیاهویی عجب ذکر حسین جانی کاشف الکرب امام حسن اومده قبله ی عاشق سینه زن اومده خط روی عقیق یمن اومده امام اومده پادشاه این همه غلام اومده صاحب معرفت و مرام اومده اون که انداخته دل و به دام اومده از خدا نژاد داره گداشو به یاد داره همه خاطر خواهشن دیوونه زیاد داره لیلی این همه مجنون به خدا ارباب منه پدر رقیه خاتون به خدا ارباب منه ...

مدح - مژده ای ناب تر از ناب به دنیا دادند خبر از آمدن لیلی دل ها دادند چه مبارک سحری گشت و چه فرخنده شبی رحمت واسعه را هدیه به زهرا دادند حسن دوم این خانه به دنیا آمد شکر حق باز ولیعهد به مولا دادند باز زهرا و علی معجزه کردند امروز بین گهواره عجب معرکه ای جا دادند او همان است که پای عَلَمش روز ازل آن همه معجزه را یاد مسیحا دادند این چه عشقی است که آرامش عالم را برد این چه شوری است خدا بر دل شیدا دادند عالَم پیر ! نخور غم که جوانی آمد ساقیا باده بده عشق جهانی آمد ای دل و دلبر و دلدار سلام آقاجان حضرت سید و سالار سلام آقاجان بوی سیب حرم کرببلا می آید تا صدا می زنم هر بار سلام آقاجان دل و دین همه را روی تو نه ، نام تو برد یوسف حیدر کرار سلام آقا جان ای وفادارترین عشق اباعبدالله بهترین مونس و غمخوار سلام آقاجان نا امید آمدم اما تو امیدم دادی آی مهتاب شب تار سلام آقاجان ای رفیق غم و شادی و من بیچاره بهترین محرم اسرار سلام آقاجان کرمت سنگ صبور دل ما نوکر هاست لطف تو بیشتر از لطف پدر مادرهاست آتش عشق تو از عالم ذر روشن بود دست هر کس که کسی بود برین دامن بود نه زمین بود نه لوح و نه قلم بود ولی نام زیبای تو در عرش طنین افکن بود چشم واکردی و دادند به فطرس پر و بال اولین کار تو تقدیر عوض کردن بود روز محشر چه جوابی به ابالفضل دهد آن که با گریه کن مجلس تو دشمن بود وقت مردن مدد حضرت زهرا گیرد دست آن بنده که مشهور به سینه زن بود جاودانه است کسی که شده مست جامت مرده آن است که یکبار نبرده نامت تو شدی شاه و چه خوب است که رعیت هستیم در کرم خانه تو صاحب عزت هستیم از خدا ما چه بخواهیم ازین بالاتر سالیانی است که جارو کش هیئت هستیم خوب و بد بودن ما ربط ندارد به کسی هر چه هستیم سر سفره حضرت هستیم می خورد غبطه به ما زاهد سجاده نشین تا که با نام تو مشغول عبادت هستیم روی ما هیچ دری بسته نگردد هرگز تا که پشت درِ این بیت کرامت هستیم کوله بار گنه از شانه ما بردارند در همان ثانیه که زیر علامت هستیم