شهادت امام موسی کاظم(ع) حسن خلج، سال 1392

بدین کرشمه به هر جانبی نگاه مکن/به تیر غمزه تو روز مرا سیاه مکن/کدام عشوه گر بی وفا تو را آموخت/که التفات بر این خسته گاه گاه مکن/به جرم آنگه محب توام چه میکشی ام/چو من گناه نکردم تو هم گناه مکن

چهار گوشه چشمت به چهار دیواری/اگر چه روز نداری همیشه بیداری/مکیده است توان تو را لب زنجیر/برای دادن جان جان من توان داری/تفاوتی نکند صبح و شام در چشمت/ز دست دشمن خود دائماً در آزاری

پر بسته ام و زجور صیاد/پرواز مرا نمانده در یاد/ای مرگ بیا که بعد عمری/دیگر شوم از اسارات آزاد/جز مشت پری در این قفس نمانده/دیگر نکشم آه چون نفس نمانده/راه نفسم به سینه بسته/بال و پرم ای خدا شکسته/جان می دهم و ز کینه صیاد/با خنده کنار من نشسته/جز مرگ نبوده در دعایم/جز آه نبوده در صدایم/ای کاش شود که جان سپارم/امشب روی زانوی رضایم/ای کاش ببینم روی دخترم را/تا زنده نماید یاد مادرم را/پیراهن زندان کفن من/شد سلسله عضوی از تن من/یا رب تو گواهی که نمانده/جای سالمی بر بدن من/جان به لب شدم از دست یک یهودی/سر تا سر جسمم پر شد از کبودی