وفات حضرت زینب (س)، محمدرضا طاهری و حسین طاهری

هی داد می زنیم که از تو نشانه نیست /یک روز می رسی تو و جای بهانه نیست / یا عرض حاجت است و یا که شکایت است /آقا ببخش اگر غزلم عاشقانه نیست / خوشحالم از فراق تو شعری سرودم و /تاریخ ماندگاری آن جاودانه نیست / ما را به بام خود بنشان که بدون تو /در هیچ جا نشانه ای از آب و دانه نیست / گفتم بیا به خانه ی قلبم، تو آمدی /تو آمدی ولی کسی انگار خانه نیست / با تیغ روزگار چه بهتر جدا شود /وقتی سرم طفیلی این آستانه نیست /"عجل علی ظهورک یا صاحب الزمان " /دیگر زیاد بر لبمان این ترانه نیست /جز در غم کمان شدن عمه زینبت /خون اشک های جاری تو بی کرانه نیست /مُرد از غم نمردن در ماتم حسین /دیگر به پیکرش اثر تازیانه نیست

کیست زینب، آسمان در محضرش افتاده است /پیش او خورشید با خاکسترش افتاده است /شام چیزی نیست تا ویران کند با خطبه اش /بال عزرائیل پای شهپرش افتاده است /چادرش را می تکاند، می تکاند کوفه را /کیست زینب، کوفه یاد حیدرش افتاده است /می کَند از جا زمین شام را با کاخ ها /راه مولا باز هم بر خیبرش افتاده است /قبل از آنی که یزید از پیش خانم پا شود /دید آنجا تخت ظلمش بر سرش افتاده است /کیست زینب، لحظه ها یی که علی در رزم بود /ذوالفقار اینک به دست دخترش افتاده است /هر کجا می رفت چشمی سمت او جرأت نکرد /بر سر او سایه ی آب آورش افتاده است /کار او پیغمبری کربلا تا شام بود /بیرق عباس دوش خواهرش افتاده است /تا گره ها را گشاید معجرش را زد گره /گرچه زنجیر غمی دور و برش افتاده است /یاد ایامی که شد سایه برادر با سرش /ظهر در گرمای سوزان بسترش افتاده است /داشت بر سینه لباسی را که مادر داده بود /باز هم او یاد دست مادرش افتاده است /رو به قبله بستر است و رو به در چشمان او /اشک هایی سرخ از چشم ترش افتاده است /باد گرمی می وزید و بوی سیبی می رسید /دید از تل آن طرف تر پیکرش افتاده است /وای دست حرمله گهواره ای پاشیده بود /آه دست ساربان انگشترش افتاده است /محملش را دید وقتی می رود از کربلا /می رود با دختری که زیورش افتاده است /می شنید از آن میان لالایی گرم رباب /حق بده چشمان او بر اصغرش افتاده است /چشم را بالا گرفت اما برادر باز نیست /از سر نیزه خداوندا سرش افتاده است /زیر دست و پا نگاهی کرد دنبال حسین /دید سر این سو و آن سو مادرش افتاده است

من زینبم ولی نه اون زینب قدیم/ذکر لبم "حسین حسین" ه یه سال و نیم/پیداست غمی تو چشمامه/یه پیرهن خونی میون دستامه/کاش بیاد حسینم که دیگه دیره/کاشکی زیر تابوتمو بگیره/خواهرش غریبونه داره میره/ای حسین من ای غریب مادر***وا غربتا یادم نمیره که چی دیدم/کرب و بلا تو قتلگاه خیلی ترسیدم/دشمن به نیت آزار/رو حنجرش خنجر کشید دوازده بار/شمر رو دیدم از قتلگاه رسیده/که می لرزه و رنگ و روش پریده/هی نشون می داد یک سر بریده /ای حسین من ای غریب مادر***مونده هنوز رو دست و پاهام رد طناب/به کی بگم که بردنم مجلس شراب/تشت زر و پریشونی/یه خیزران بود و لبی که شد خونی/جوری می زدن انگاری ثوابه/یک سر و طبق گوشه ی خرابه/یاد اون سه ساله دلم کبابه/ای حسین من ای غریب مادر

گفتم از کوه بگویم قدمم می لرزد /از تو دم می زنم اما قلمم می لرزد /هیبت نام تو یک عمر تکانم داده است /رسم مردانگی ات راه نشانم داده است /پی نبردیم به یکتایی نامت زینب /کار ما نیست شناسایی نامت زینب /چه بگویم، به خدا از تو سرودن سخت است /هم "علی" بودن و هم "فاطمه" بودن سخت است /چه بگویم که خداوند روایتگر توست /تار و پود همه افلاک نخ معجر توست /مادرش آموزگار مکتب شرم و حیاست /فارغ التحصیل دانشگاه مادر زینب است /گر علی بن ابیطالب بود معیار صبر /آن که صبرش با علی گردد برابر، زینب است /گفت پیغمبر حسینم هست کشتی نجات /باده بان و محور و سکان و لنگر زینب است /هست از درهای جنت یک درش "باب الحسین" /فاش می گویم کلید قفل آن در، زینب است

به نام عشق و به نام زینب /منم سرباز و غلام زینب /زدم پر امشب رو بام زینب /میدم سر به احترام زینب /کربلا رو کربلا کردی /روضه تو دلا به پا کردی /ما رو از ازل شما بانو /با حسینت آشنا کردی /از عشق تو عمریه دارم لقب /"انا مجنون یا عقیلة العرب" /یا زینب، یا زینب***به غیر از تو چشم رو دنیا بستم /زمین خوردم تا بگیری دستم /تموم عشقم اینه تو دنیا /غلام اُمُ المصائب هستم /غصه خورده ی دمشقم من /سرسپرده ی دمشقم من /خون من حلالته بانو /کشته مرده ی دمشقم من /میگم امشب باز از روی ادب /"انا مجنون یا عقیلة العرب" /یا زینب، یا زینب***تو چشمام بازم پر از الماسه /دلم رو اسم شما حساسه /ببین که پای شما ایستادم /که پشتم گرم خود عباسه /مورد لطف و کَرم هستم /زیر سایه ی عَلم هستم /با عنایت شما بانو من مدافع حرم هستم /می خونم با شاه هاشمی نسب /"انا مجنون یا عقیلة العرب" /یا زینب، یا زینب