13 جمادی الثانی، وفات حضرت ام البنین،‌ مهدی رسولی

تو کوچه دویدم من،‌ فضه جلوتر بود دیر رسیدم منناحله الجسم یَعنی؛ نحیف و دل شِکسته میریجوونی؛ اما مادرِ پیری! بهونه ی سَفر می گیریباکیه العین یعنی؛ بارونِ غُصه ها می باره… چشای مادرِ ما ، تارهدیگه علی شده بیچارهجوری لگد خوردی؛ که نمیتونی بلند شی از جات…جای غلافه؛ رو بازوهات… داری میری؛ کنارِ باباتهیچ کسی ای وای من!!! نگفت توو کوچه به اون کافر؛نَزن زن رو جلوی شوهر…بمیره زینبت… ای مادر***و رَکَلَ البابَ بِرِجلِه پهلوی مادرم شکست وو رَکَلَ البابَ بِرِجلِه نامرد با پا به در زدو رَکَلَ البابَ بِرِجلِه به نیت قتل پسر زد***همه منتظرن مادرش برسهکاش برادر به خواهرش برسهدست قاتل اگه به سرش برسهآخ خدا به داد موی دخترش برسهمونده روی زمین پیکر تو رها السلام علیک یا سید الشهداخواهرت اگه نیست رفته شام بلاریگ و رمل بیابون برات گرفتن عزاهر چه آمد به سرم دست به زانو نزدمجز خداوند به عمرم به کسی رو نزدمرو زدم آب بگیرم پدرم را کشتندپیش چشمان ترم ماه حرم را کشتند

الا که تیره روزمو، ‌قلبم مکدر استشبهای من ز اشک غم تو منور استجانم بگیر گریه و سوز مرا مگیراین اشک و سوز هدیه شیرین مادر استهر کس مرا شناخت،‌ به نام شما شناختنوکر به عرش هم برود، باز نوکر است

در دل ها جز غم تو بی تاثیره عشق تو مال همس عالمگیره عشق تو هدیه ایه از طرف خدا به بنده انسان ذاتا به حسین ابن علی علاقه منده هرکی سر خم کنه پای علم تو سربلنده روضه تو فطرت ماست،‌کسی به روضه شک ندارهدنیا بی روضه ی تو زبون مشترک ندارهآبروی دو عالم***عمر زاهد همه طی شد به تمنای بهشتاو ندانست که در ترک تمناست بهشتاین چه حرفی ایست که در عالم بالاست بهشتهر کجا نام حسین است همان جاست بهشتآبروی دو عالمدنیای من آقای من اللهم الجعل محیای منمن برای تو گریه می کنم،‌ تو برای من

باور ندارم بی دست و بی مشک نقش زمین شیباور ندارم سرو رشیدم با خاک عجین شیسخته برا من باور کنم که بی بال و پر شیدستت رو دادی تا افتخار ام البنین شیبا عطش خیمه ها بی تاب شدی؛ عباسمساقی بچه های ارباب شدی؛ عباسماما خبر رسیده که مشکت رو تیر زدنتو علقمه از خجالت آب شدی؛ عباسمآه؛ مِن بعد با غصه همنشینمآه؛ من ام البنین بی بنینمویلی ویلی؛ ویلی علی شبلیبعد از تو عباس یک شب نشد که راحت بخوابمفکر عمود و فرق تو مادر میده عذابمشمعم که ذره‌ ذره ‌غم تو میکنه آبمتا روز محشر من شرمسار از روی ربابمبه دنیا اومدی علمدار بشی؛ ای رودمبرا حسین یاد وفادار بشی؛ ای رودمای شیر مرتضی ندارم باور یک روزیزخمی چنگ گرگ‌ و کفتار بشی؛ ای رودمآه ؛ می سوزم با آه حزینمآه ؛ من ام البنین بی بنینم