13 جمادی الثانی، وفات حضرت ام البنین، سید رضا نریمانی

صبح و شب راهی بازار شدن می ارزدیوسف فاطمه را یار شدن ، می ارزدبا کلافی که شده بافته از خون جگرپیش تجار خریدار شدن، می ارزدای طبیبی که علاج غم هجران هستیاز غم هجر تو، بیمار شدن، می ارزدکاروان راه بینداز که ما شاد شویمبخدا قافله سالار شدن، می ارزدتا که یه لحظه ی کوتاه بببینیم تو رامتوسل به علمدار شدن، می ارزدهر کسی که شده مجذوب جمالت گفتهمحو خال لب دلدار شدن، می ارزددست و پامیزنم آقا که مراهم بخریبس این نوکر دربار شدن، می ارزدغافلم غرق گناهم چقدر بدبختمیار این عبد گنه کار شدن، می ارزد؟پسر فاطمه این دفعه، شبیه قبلاوا نکن دیده که ستار شدن، می ارزددل من را به همان پنجره فولاد ببندگاهی اوقات گرفتار شدن، می ارزدهرکه دارد هوس کرب و بلا بسم اللهراهی کعبه ی دلدار شدن، می ارزد

نشد از چهره ام غم را بگیریز من اندوه عالم را بگیریبرای رفتنم این سو و آن سونشد مادر که دستم را بگیریتو خوردی تیغ پژمردم من اینجادو دستت را که زد مُردم من اینجاهمین که از روی مرکب عزیزمزمین خوردی زمین خوردم من اینجانه که امروز مادر درد دارمکه روز و شب سراسر درد دارماز آن ساعت که با ضربه شکستندسرت را بی هوا سردرد دارماگر بشکسته ام مانند زهراببین دلخسته ام مانند زهراسرت را تا که روی نیزه بستندسرم را بسته ام مانند زهرامرا گفتند که بازو ندارددگر عباس تو اَبرو نداردبمیرد حرمله بد زد به چشمتاز آن لحظه دو چشمم سو نداردپس از تو کاش زنجیری نمی ماندتو میخوردی و شمشیری نمی ماندتمامش کاشکی خرج تو می شدبرای حرمله تیری نمی ماندببین مادر ز گریه آب رفتهو از سردردها از تاب رفتهبه نیزه دار گفتم بچه داریکمی آرام تازه خواب رفتهعزیزم جان جانا نور عینابه فرقم باد خاک عالمینانگاهم مانده بردر تا بیاییحسینم وا حسینم وا حسیناشاعر: حسن لطفی

بی تابم و حزینم - من ام بی بنینمرو خاک غم میشینم - من ام بی بنینم سرمیذارم رو خاک غربت بقیعبیقرارم کنار تربت بقیعروز و شبها میگم با زهرا، "حسین"ناله دارم میون هیات بقیع من مادر اباالفضل، مادر شهیدانمنوحه ی شب و روزم، ای وای حسین جانمسفره داره روضه های ماتم حسینممادر مدافعان، حرم حسینم***شرمنده از سکینم، من ام بی بنینموقتی علم می بینم، من ام بی بنینمبرنگشتی به خیمه آب آورمجاری علقمه توو چشم ترممن خجالت زدم هنوز از ربابوقتی میگه با گریه وای اصغرم گریون میشه مدینه، در غم عزیزانمنوحه ی شب و روزم، ای وای حسین جانمالگوی علم به دوش علم حسینممادر مدافعان حرم حسینم***ام الشهید دینم - من ام بی بنینمداغ حسین رو سینم - من ام بی بنینم هرشب جمعه با دل مضطرممن عزادار شاه بی لشکرمروضه ی ما با فاطمه کربلاستتوو مدینه باید باشیم بی حرم شبهای جمعه مثل، فاطمه پریشانمنوحه ی شب و روزم، ای وای حسین جانمتا همیشه زیر دین، کرم حسینممادر مدافعان، حرم حسینم

غمی که همیشه میمونه تو دلماینه که دیگه نرسم آقا حرمفکری بکن اقا برای منی کهسینه زدم همیشه زیرِ این علمکاشدلم بشه صافِ صافبیام برای طوافبه دور صحن و سراتکاشمنم یه عاشق بشمگدای سابق بشمبدم سرم رو براتهرکی تو راه توآقا قدم گذاشتتو عمر نوکریش،‌ زهرا هواشو داشتارباب من حسین***شبایی که تو روضه ی تو میشینمخودمو یه گوشه ی حرم میبینموقتی اسمتو میگم و اشک میریزمباز یاد خاطره های اربعینمتو مسیر کرببلاغریبه و آشِنابه عشق تو اومدنتوحرم چه غوغایی بودچه شور زیبایی بودهمه به سر میزدنبالاتر از بهشت، پایین پای توستهرچی که دارم از، این روضه های توستارباب من حسین***وقتی که داری منو صدا میکنیبین همه خوبا منو جا میکنیبدیهامو همیشه ندید میگیریبرای من آغوشتو وا میکنیتو رفیقمی از قدیم نذاشتی تو زندگیمیه لحظه تنها بشمتو شدی پناه منوچراغ راه منودلیل آرامشمهرچی بگم کمه از دست خیرِ تودل میکنم من ازهرکی به غیر توارباب من حسین