ظهر شهادت حضرت فاطمه (س) فاطمیه دوم 95 - محمدحسین پویانفر

نوحه - زوجة المرتضی مکسورة ضلعهاعصمت کبریا مادر اولیاءفاطمه جان فاطمه جانبضعة المصطفی مخفیة قبرهازوجة المرتضی مکسورة ضلعهاعصمت کبریا مادر اولیاءفاطمه جان فاطمه جانچادرى که مسلمان شد از آن صد یهودزیرپا در میان کوچه افتاده بودبین دیوار و درگشته ای بی پسرفاطمه جان فاطمه جانمادر زینب و مام حسین و حسنای شب جمعه ها زائر آن بی کفنسایه ات بر سرمبی بی بی حرمفاطمه جان فاطمه جان***قهرمان زنان زینب کبری بوددختر حیدر و کوثر زهرا بود روح شرم و حیا حافظ کربلا وا حسینا وا غریبا

تک - آنکه خاک جانمازش را پرستش مى کننداولیا الله عالم ، کیست الا فاطمهانبیا از برکت دستاس او نان می خورندرزق و روزى می دهد به اهل بالا فاطمهظاهراً فرموده اند ام الائمه فاطمهباطناً فهمانده اند ام ابیها فاطمهبچه هایش حجت الله اند اما گفته اندآشکارا حجت الله علینا فاطمهفاطمه حق و علی حق و مع الحق آینه استچه علی اندر على چه فاطمه با فاطمهحک شده بر روی گردنبند زهرا یاعلیحک شده بر ذوالفقار مرتضی یا فاطمه

زمینه - سلام ای بارون سلام ای دریاسلام ای کوثر سلام اعطیناسلام چشمامو ببین سلام اشکامو ببینسلام میشناسی منو دل رسوامو ببینسینه زنم سپرتم سینه زنم پسرتم سینه زنمسینه زنم مادرمی سایه ی روی سرمیسلام ای بارون سلام ای دریاسلام ای کوثر سلام اعطیناندارم دیگه غم فردا رو کنار سفره ت نشوندی ما رو منو شوق کرمت منو خاک قدمت منو تنها یه سوالکجاست مادر حرمت ای حرمت راز خدا ای حرمت حاجت ما ای حرمت روی زمین قلب امیرالمؤمنین

واحد- زهرا تو مثل دریایی بیکرانی بانو صفای دلهایی مهربانیمادر سرور جانهایی جاودانیزَهرا بِنتَ حَبیبِ الله یا مَولاتی زهرا ای دختر رسول خدا ای سرور منیـَا زَوجـَهً وَلـی الله سَیـِداتی ای همسر ولی خدا ای بزرگ مناُمّ الَائِـمَـه حـَبلِ الله صَلَواتی ای مادر ائمه معصومین تو درود و صلوات من هستیدل من شده کودک خانه توکودکی که گرفته بهانه تـوبگو از که بپرسم نشانه توچه لذتی باشد از این بهتر بانو اجازه دادی تا من نوکر خانوم بگجویم ای بانو به تو مادر زهرا تو مثل بارانی تو زلالی خانوم تو مثل رویای محالی مادر گرفتم از دستت پر و بالی سائلم سائل درخانه ی تو می روم هر کجا به بهانه ی تو در پی تربت بی نشانه ی تو زهرا همین که یک عمری تو ای مادر خانوم نشسته ای پای من نوکر مادر چه حاجتی باشد مرا دیگر خانوم ندیدی خیری از جوانی زهرا جواب هجده سال مهربانی مادر قد خم و روی ارغوانی ...

تک - پر تو باید اسیر غم گزند نباشه نیاز عالم و آدم به نیم نگاه تو باشه تنت به ناز طبیبان نیازمند نباشه دل شکسته دل بریدی از زمونه دست کشیدی دیدی آخر نازنینم چشم مردم زد زمینم کسی ندیده بود بلرزه شونم کسی ندیده بود آتیشو میون خونم کسی ندیده بود تا حالا تو رو اینجوری آروم جونم دل تو حرفی برام غیر سوز و آه نداره سر تو فکری به جز داغ قتلگاه نداره گریز روضه ی روز دهم همین جمله ست پناه عالمیان زینبت پناه نداره بین مقتل جسم بی سر شاه تشنه مثله پیکر اهل خیمه بی پناهن در هجوم صد نگاهن میون قتلگاه افتاده غریب مادر ناله ی خانما تو خیمه حسین بی سر کجایی ببینی نامردا اومدن حالا بدزدن معجر حسین آه ....