شهادت حضرت فاطمه (س) شب چهارم فاطمیه دوم 95 - محمدحسین پویانفر

روضه - من اومدم با دلی پر از گناهاومدم که باز بهم بدی پناهدلم میخوادباز منو نگاه کنیتوی این شبا منو دعا کنیکسی برامنمی مونه غیر توزندم من از دعای خیر توبهاره منزندگیم فدای توگریه میکنم شبا برای توتوو این شبا شال عرا رو شونه هاتهاشک غریبی علی رو گونه هاتهمیگن که اقا سر زده میاد و میرههر کس برای مادرش روضه بگیرهیه بی حیااومدش توو کوچه هاسیلی زد به مادر تو بی هواغرور تو و دل مضطرت شکستگوشواره تو گوشِ مادرت شکستتوو کوچه هایه صدا شنیده شدچادری که رو زمین کشیده شدخوده خداروضه خون فاطمه استوی کوچه ی رد خون فاطمه اسچهل نفردرِ خونه اومدنمادرت رو تازیونه میزدناون نانجیب که به در زدش لگدبه بابات علی میزد حرفای بدچه روزی بوداون غروب پر بلاباز گریز روضه میره کربلاتوو قتلگاپیرمردا با عصامیزدن به اون مُرَمِلُ الدِّماتوو خیمه هاناله ها شنیده شدمعجر از سر زنا کشیده شد

واحد - زائرتم ، با یه سلامبا یه سلامِ سادهتوی چشام ، بارون اشکوقتی به راه افتادهشکر خدا ، منِ گداپای علم ایستادممهر و وفات ، کرب و بلاتمگه میره از یادمکرب و بلا ، کرب و بلا ، کرب و بلا وای وای وای …یادمه از بچگیاکَرمِ تو با من بودتوی دلم ، قاب عکسِحرم تو با من بودتو رو خدا ، با یه نیگامن و دعا کن آقاسینه زنه ، همیشه یکرب و بلاتم آقاکرب و بلا ، کرب و بلا ، کرب و بلا وای وای وای …هر جا میرم ، نشونیِنوکریمم باهامهفقط حسین ، فقط حسینفقط حسین آقامهمِنَ الأَزَل ، إلَی الأَبَدشورِ دلم عاشوراستکعبه رو دوست ، دارم ولیقبله ی من کربلاستکرب و بلا ، کرب و بلا ، کرب و بلا وای وای وای …