شهادت حضرت فاطمه (س) شب اول فاطمیه دوم 95 - حنیف طاهری

روضه - دیدن این صحنه نبود کار کسچشم زینب خواهد این گودال و بسای ملائک روی در هامون کنیدشمر را از قتلگه بیرون کنیدیا ز دست قاتلت خنجر بگیریا ره گودال بر مادر بگیرهر کس که رسید زخم بر یک جا زدچون حربه نداشت سنگ بی پروا زدآن دم که سنان، سنان به پهلویش زدافتاد و صدای مادرش زهرا زد

زمینه - بابای ما بی پسر شدبرادرام بی برادرمی ریزه اشک غریبیافتاده رو خاکا مادرتا دستای بابام بسته تو طناب شددیدی روی سرم این دنیا خراب شدکی مرد این میدونه بابامو برگردونهمادرم مادرم مادرم فاطمهبالا میره شعله ها وایتو خونه آتیش و دودهتیره تر از شب شد امروزیرگ گل ما کبودهنفس نفس زد و افتاد و ولی رفتبا تن بی رمق دنبال علی رفتدشمنو تحقیر کرده ، خدا کنه برگرده مادرم مادرم مادرم فاطمهکی مرد این میدونه بابامو برگردونهمادرم مادرم مادرم فاطمهبا هر چی که می تونستنزدن که آخر زمین خوردکوچه شده مثل گودالدلا رو تا کربلا بردخدا چرا حسین بی یاره تو گودال شبیه مادرش افتاده چه بی حال اون روز حسینو کشتن که خونه رو سوزوندنای خدا سرجدا شد حسین

واحد - گرفته زانوی غم در بغل این روزها زهرا ندارد غیر غربت پشت این در آشنا زهرا نه تنها وقت رفتن دست بر دیوار می گیرد که در این خانه رو می گیرد از شیر خدا زهرا مدینه لیله ی قدر است و قدرش را ندانستیم شنیدی نامی از زهرا و ماادراک ما الزهرا مدینه گوش بسپار و ببین از دست این مردم چه می خواهد میان ربنایش از خدا زهرا مدینه کاش می دانستی از این بی نشان رفتن چه داغی می گذارد تا ابد بر سینه ها زهرا تمام درهایش را به گوش چاه می گوید تماشا کن علی را برد این غم تا کجا زهرا ستون های زمین لرزید وقتی از نفس افتاد گواهش چادرخاکی ست بین کوچه ها زهرا گرفتم که شکستی و گرفتم که زدی بر جان ولی ای در چرا پهلو ولی آتش چرا زهرا شکست از سینه ی پر درد پهلوی خلافت را خلافتخانه را انداخت از قدر و بها زهرا همین که گفت که یا حیدر شبانه کفن و دفنم کن چه زیبا پرده را برداشت از این ماجرا زهرا خدا رو شکر بت های خلافتخانه ی ذلت دم آخر ندارد هیچ حرفی با شما زهرا

واحد - فاطمه کشته شد تا بماند علی بر همه واجب است حفظ جان ولی فریاد مظلومانه ی او آید هنوز از خانه ی او جانم فدای علی جانم فدای علی حامی و حافظ جان شیر خدا مظهر عفت و حلم و حجب و حیا زهرا منادی حجاب است پیوند عترت و کتاب است جانم فدای علی جانم فدای علی شاهد غربت مرتضی ناله اش مهبط وحی حق بوده کاشانه اش آه از آن دل خسته ی او از پهلوی بشکسته ی او

تک - قلندرم قلندرم اسیر عشق حیدرم عقل به عشق مرتضی دست کشیده از سرم نام خوشش نوشته بر اول سطر دفترم از کرم علی دمی تهی نگشته ساغرم یا والی الولی هو یا علی مدد یا مرتضی علی هو یا علی مدد کفتر بام او شدم جای دگر نمی پرم مهر جمال مرتضی به زیر خاک می برم عبد رخ علی شدم گمان مبر که کافرم پس نرود جمال او لحظه ای از برابرم یا والی الولی هو یا علی مدد یا مرتضی علی هو یا علی مدد جان به فدای چشم او که می برد دل از برم بی نم ابر رحمتش درخت خشک و بی برم در دل دریای ولی تا به ابد شناورم حیاتم از شراب او ماهی حوض کوثرم نوکر او گشتم و شد هر چه که هست نوکرم فخر من این بود که من غلام شاه قنبرم یا والی الولی هو یاعلی مدد یا مرتضی علی هو یا علی مدد

روضه - مادر به خدا درد تو مسمار نبودحتی به خدا دفن شب تار نبوداین ها همه شد بهانه تا درک کنیمدر کل مدینه یک نفر یار نبودحیا ز حق نمک نکردندنگاه کردند، کمک نکردندیادم هست دست مرا گرفته بودیدر کوچه ذکر علی علی سرودیفغان من رفت، به چرخ نیلیتو اوفتادی، زِ ضربِ سیلیآه مادر، مگر گناه تو چه بودهآه مادر، که روی ماه تو کبودهپشت در، تو را میانه شعله دیدماز عمر و اهل مدینه دل بریدمحیا ز حق نمک نکردندنگاه کردند، کمک نکردندای جان جهان چه شد که رفتی از هوشبر داغ دلت چرا نهادی سرپوشزهرا تو نجات بخش ابراهیمیبا آتش در چرا نگفتی خاموشبسوزان هر طـــریقی می پسندیکــه آتـش از تـو و خاکــستر از مـنبه زینب هر زمان این چرخ ظلم تازه ای داردفلک انصاف کن آخر ستم اندازه ای داردهر تیر غم که داشت فلک در کمان خودآمد درست سینه ی من را نشان گرفتهر جا که خواست ضعف ز پایم بیفکنددست مرا ز مهر و وفا ریسمان گرفتمیخواست تا که جان ز تن من برون رودآن جا که بوسه از لب تو خیزران گرفتجانی که خلاص از شب هجران تو کردمدر روز وصال تو به قربان تو کردمدل با همه آشفتگی از عهده برآمدهر عهد که با زلف پریشان تو کردم