شب شهادت حضرت فاطمه (س) فاطمیه دوم 94 - محمود کریمی

روضه - خانه سکوت و شهر سکوت و اذان سکوتافتاده در تمامی هفت آسمان سکوتپاییز فصل هوهوی باد است و کوچه باغکوچه سکوت و باد سکوت خزان سکوتبعد از نبی بلال شده لال حیرت و چندیست روی ماذنه گشته اذان سکوتانگار خاک مرده در این شهر ریختهکین سان نموده مردم چون مردگان سکوتمردم ز شرم سر به گریبان نموده وکردند در مقابل وجدانشان سکوتتقبیح می کنند زنان کار شوهراناما به جای آن همه زخم زبان سکوتشأن نزول آیه اطعام دیده وکردند در مقابل یک تکه نان سکوتگیرم کسی هجوم نبرده است پشت دربالله یکیست حمله به زهرا و آن سکوتاز آن زمان که فاطمه افتاد تا کنونخوردست ضربه دین خدا از همان سکوتحجره سکوت و خانه سکوت است و نیمه شبهمراه بیت وحی زمین و زمان سکوتچشم علی به فاطمه و بغض در گلوبستست راه ناله آتشفشان سکوتزانو بغل گرفته شیر لا فتیحاکم شده بین دو عاشق چنان سکوتگویی که مانده بین گلوی خدای نطقیک استخوان شکسته که گوید بمان سکوتمولا سکوت کرده زبغضی که در گلوستزهراش از شکستگی بازوان سکوتزهرا همین که خواست بگیرد ز چشم اشکاز بازوی شکسته شکست استخوان سکوتبغض شکسته علی و دست فاطمهصد بیت روضه بود ولی بینشان سکوتبا چشم خویش گفت علی جان حلال کندرد نهفته در دل من را بخوان سکوتاز یا علی آخر زهرا علی گریستعالم فتاد از حرکت ناگهان سکوتکشتی شکست خورده طوفان کربلادر خاک و خون فتاده ز موج همان سکوتنفرین برای سکوت که آخر همان سکوتزد پشت پا به امر پیمبر همان سکوتدست به پشت دست زدند و همین و بسسیلی نشاند بر رخ مادر همان سکوتشمشیری از نیام سکوت آمد و شکستفرق علی فاتح خیبر همان سکوتبس آتشی ز اخگر الماس ریزه هاافروخت در سلاله حیدر همان سکوتدر پیش چشم اهل حرم در بین قتلگاهخنجر رساند تا روی حنجر همان سکوتتیر سه شعبه شعبه ای از آن سکوت بودکز چله کرد راهی اصغر همان سکوتآن سر که بود بر سر دوش نبی مدامبر نیزه زد مقابل خواهر همان سکوتروزی که شد به نیزه سر آن بزرگوارغارت نمود چادر معجر همان سکوتدین را هدف گرفته و لبخند میزندقصد نفوذ کرده ستم در همان سکوت

روضه - من نفس بریدم با نفس نفس هاتحیدرت بمیره خون چیه تو چشماتروزمون و شب کردی علی رو جون به لب کردیپیشونیت چقدر داغه دوباره باز که تب کردیای امون امون ای وای مرو زهرازهرات و حلال کن راهی میشه امشبمن کفن هامون و میسپرم به زینبچند تا بخیه اخر برای پیروهن موندهما سه تا کفن داریم حسینم بی کفن مونده

روضه

زمینه - سرو قد من را داغ تو خم کردهمیگیری اشکم با دست ورم کردهبی تو علی مانده تک و تنها مرو زهرابعد از تو می مانیم من و غم ها مرو زهرادر این دم اخر حال دل من را میدانی ای زهرامیترسم از اینکه عمرم شود بی تو طولانی ای زهرافریاد و بغضم در قفس مانده مرو زهرادر سینه تنگم نفس مانده مرو زهرارحمی کن ای بانو بر اتش اه و اشک یتیمانتبا دخترم زینب دیدم کفن ها را در بین دستانتمن تا قیامت زیر دین تو مرو زهراناله به لب دارد حسین تو مرو زهرازهرات و حلال کن راهی میشه امشبمن کفن هامون و میسپرم به زینبچند تا بخیه اخر برای پیروهن موندهما سه تا کفن داریم حسینم بی کفن مونده

واحد - تو قیامت را قیامت میکنیبر امامان هم امامت میکنیکفو تو یا فاطمه تنها علیستهم علی زهراست هم زهرا علیستای مهار ناقه ات زلف عفاف پیرهن بخشیده در شام زفاف وصف تو کی با سخن کامل شودوحی باید بر قلم نازل شودروز محشر کار ما با فاطمستنقش پیشانی ما یا فاطمستای کتاب عشق من بسته مشو مثل مردم از علی خسته مشوتا ابد مجروح زخم کاری ام وای من از این امانت داری ام ای تمام عشق بانوی علی لرزه افتاده به زانوی علی می روی ای بحر عصمت را عروسجای من لبهای محسن را ببوسخانه را عاری ز خوشحالی مکن فاطمه پشت مرا خالی مکن