شهادت حضرت فاطمه (س) شب پنجم فاطمیه اول 99 ، میثم مطیعی

روضه - بابا میگه آروم آروم، وقتشه برگردیم به خونهبچه ها رو تو بغلش، یا روی شونه هاش میشونهراهی میشه ولی دلش، اینجا می مونهشام غریبان، اول قصه س، اول گریه، اول غصه سچشمام از امشب، ابر بهاره، این خونه بی تو، آروم ندارهنگو که بی مادر شدیم، نگو که باورم نمیشهمن که میگم خونه پر از، لبخندای همیشگی شهخودش درو باز میکنه، مثل همیشهمیگه که اینا، همش یه خواب بود، مگه نه بابا!، همش یه خواب بودچشمام از امشب، ابر بهاره، این خونه بی تو، آروم ندارهآغوش مادرو میخوام، حتی شده یه بار دیگهبشه پناه گریه هام، حتی شده یه بار دیگهبهم بگه بخند برام، یه بار دیگهلبخند مادر، بهار من بود، تموم دار و، ندار من بودچشمام از امشب، ابر بهاره، این خونه بی تو، آروم ندارهشاعر: محمدمهدی سیار

روضه - خواستم یاری کنم اما در آن غوغا نشدخواستم من هم بگیرم دست بابا را نشدمادرم او را گرفت و تازیانه پشت هم،هی فرود آمد، ولی دستان مادر وا نشددست مادر آخرش واشد، نمیگویم چطوراینقدر گویم که زهرا دیگر آن زهرا نشدمن فقط میدانم آن روز و در آن کوچه، چه شدمن فقط دیدم، چرا افتاد مادر، پا نشدحال و روزش فکر میکردم که بهتر میشودهر چه ماندم منتظر، فردا وفرداها ... نشدهر چه گشتم کوچه را، فردا و فرداها ... نبودهر چه گشتم گوشواره آخرش پیدا نشدمن عصای پیری مادر شدم در کودکیپیر هجده ساله، جز با تکیه بر من، پا نشدآخرش خم شد به درگاه علی، ماه علیآری، آن قامت به جز در پای یکتا، تا نشدتا که مادر رفت، انگار از پدر چیزی نمانددر جهان هرگز امیری این قدر تنها نشدپیش زینب بغض هایم در گلویم گیر کردخواستم زاری کنم، پیش حسین، اما نشدچشم امید یتیمان! چشم را وا کن ببینناله هم سهم یتیمان تو از دنیا نشدخون نشد پاک آخرش از برگ لاله، هر چقدرریخت بر دست علی آب روان، اسماء، نشدشاعر : قاسم صرافان

زمینه - یاد شب های بقیع، یاد قبری بی نشانآتش زد بر جانمان زهرا یا زهرادلتنگی های حسن، بغض لرزان حسیناشک چشم زینبین، غمهای مولااشک ما نذر روضه زهراستچادر خاکی شروع کرب و بلاستما با شهیدان عشق پیمان خون بسته ایمعهد خود نشکسته ایم الحمدللهدر غوغای فتنه ها، ماییم و امر ولیماییم و راه علی الحمد للهدم به دم ما را شور عاشوراستسوز این دلها ز تربت شهداستما و عشق و انتظار، تا باز آید آن سواردر دستانش ذوالفقار بقیه اللهخورشید فردا بیا ، آرام دلها بیافرزند زهرا بیا، یا حجه اللهمی رسد مولا مهدی زهرامی شود پیدا مزار مادر ماشاعر: محمد مهدی سیار

روضه - آسیابت یک طرف افتاده بستر یک طرفچادر تو یک طرف افتاده معجر یک طرفهر چه اینجا هست چشمان مرا خون کرده استرنگ این دیوار خانه یک طرف، در یک طرفگاه دلخون توایم و گاه دلخون پدروای بابا یک طرف ای وای مادر یک طرفاز کنار تو که می آید به خانه ناگهانبا سر زانو می افتد مرد خیبر یک طرفمن چگونه پیرهن کهنه تن یارم کنمغُصه ی تو یک طرف داغ برادر یک طرفمثل آنروزی که افتادی می افتد بر زمینپیکر من یک طرف او یک طرف سر یک طرفمن دو بوسه می زنم جای تو و جای خودمزیر گردن یک طرف رگهای حنجر یک طرفوای از آن لحظه که می ریزند بین خیمه هاگوشواره یک طرف خلخال و معجر یک طرفشاعر: علی اکبر لطیفیان

روضه - تمام شمع وجود تو آب شد مادردعای نیمه شبت مستجاب شد مادرگل وجود تو پرپر شد و بخاک افتادبهشت آرزوی ما خراب شد مادربجای شمع که سوزد به قبر پنهانتعلی کنار مزار تو آب شد مادرمیان آن همه دشمن که می‌زدند تو رادلم به غربت بابا کباب شد مادرحمایت از پدرم را گناه دانستندکه کشتن تو در امّت ثواب شد مادربه محفلی که علی بر تو مخفیانه گرفتسرشک دیده‌ی زینب گلاب شد مادربه یاد ناله‌ی مظلومیت دلم سوزدکه چون سلام پدر بی‌جواب شد مادر؟نشان غضب فدک ماند تا به ماه رختگرفته نیمه‌ای از آفتاب شد مادرعلی بیاد جوانیت پیر گشت چو دیدخمیده سرو قدت در شباب شد مادرعنایتی صف یوم الحساب بر «میثم»که خسته از گنه بی حساب شد مادرشاعر: غلامرضا سازگار