شب شهادت حضرت فاطمه (س) فاطمیه اول 99 - محمود کریمی و حنیف طاهری

روضه - فقیر بانویی ام که غنی بذات استهمان زنى که کرم از کرامتش مات استفقط نه ما که براى پیمبران محشرمدال فاطمیون مایه مباهات استببین ولایت او را به سیزده معصومبگو که حضرت زهرا بزرگ سادات استعلیست حق و مع الحق همان مع الزهراستبراى فاطمه او لایق مواسات استسه جمله خطبه او افتخار آل اللهسه آیه کوثر او آبروى آیات استعیار خطبه زهرا فرا تر از انجیلدو خط فضیلت زهرا وراى تورات استدخیل حرمت تسبیح فاطمه است نمازکه واجبات گهى گیر مستحبات استنصیب دوست او بهترین تحیات ونصیب دشمن او بدترین مجازات استچه بانویى حسنین اش گرسنه خوابیدندولى براى فقیران به فکر خیرات استنوشته اند که بعد از وفات صد موقفنگاه مادرى اش دستگیر اموات استنوشته اند ائمه فقط دو قطره اشکبراى مادر ما افضل العبادات استشنیده ایم مدینه به او سرى نزدندامان ز حال مریضی که بى ملاقات استشاعر: محمد جواد پرچمی

روضه - حنیف طاهری - گرچه رفت از دست یار و یاورتفاطمه تنهاترین همسنگرتغم مخور داری یگانه یاوریتربیت کردم برایت دختریاو تو را مردانه یاری میکندمثل زهرا خانه داری میکندشب که خاموشی و جانت برلب استچاه غمهای تو قلب زینب است

روضه

روضه - حنیف طاهری - سوختن بجز کار پروانه نیستشرح غم جز غصه خانه نیستباید گفت از قصه درد عشقشهادت مادرم افسانه نیستکاش میشد دروغ بود در نبود آتیش نبودکاش میشد دروغ بود بی اجازه شد ورودکاش میشد دروغ بود رد خون روی زمینکاش میشد دروغ بود روی مادر شد کبودروایت از موسی ابن جعفر چنین رسیدهاِنَ فاطِمَهَ صِدیقهُ الشَهیدهبه عشق شاه دین دلداده بودپای مولای عشق ایستاده بودآرزوی دل هر شیعه ایکاش روی زمین نیفتاده بودکاش میشد دروغ بود ضربه های بی هواکاش میشد دروغ ناله ها و گریه هاکاش میشد دروغ تازیانه با غلافکاش میشد دروغ روی چادر رد پاروایت از موسی ابن جعفر چنین رسیدهاِنَ فاطِمَهَ صِدیقهُ الشَهیده