شب اول فاطمیه اول، حاج سعید حدادیان و محمدحسین حدادیان

ما از تبار آب و آفتابیم امواج اقیانوس انقلابیم خورشید را همواره در رکابیم دلدادگان عترت وکتابیم نهر زمین و نور آسمانیم چشم انتظارصاحب الزمانیم *** تو وعده دیرینه خدایی اوج بشارت های انبیایی مولای عزت بخش اولیایی فرزند مکه، زاده ی منایی یابن الحسن(عج) تعجیل کن، خدا را دریاب اینک مکه و منا را *** شام و یمن، لبنان، عراق و ایران باشد همیشه بیشه زار شیران مردان، زنان و کودکان و پیران شوریدگان، دلدادگان، دلیران از نهضت موعودشان نشانند آیات سرخ آخرالزمانند *** عاشق، هراسی از خطر ندارد تهدید بر جانش اثر ندارد سودا به سر، جز ترک سر ندارد دست از امام خویش برندارد دست بریده، بازوان بسته درکربلا و کوفه بت شکسته *** گرفتم دامن مولای خود در دست و می گفتم بزن قنفذ که من دست از امامم بر نمیدارم دلم بهر علی میسوخت، چون قنفذ مرا میزد دلم بهر علی میسوخت، چون دشمن مرا میزد دلم بهر علی میسوخت، نگاه غربت او بیشتر میداد آزارم سر آن ضربه که زد بازوی تو درد گرفت چقدر جایزه آن قنفذ نامرد گرفت دردم این است مغیره به حسن می خندد آن غلافی که تو را زد به کمر می بندد

صدای تیغ دو دم را عجیب می بندد وصیتی که علی از پیامبر دارد فدای محسن شش ماهه اش که زد فریاد سپر ندارد اگر مادرم سپر دارد برو ای دل من، کربلای حسین شده قاسم سلیمانی فدای حسین بوده گریه کن روضه های حسین کم نذاشت تا آخرین نفس برای حسین زنده شده به خدا یاد ماه حرم