شهادت حضرت فاطمه (س) حسن خلج

بیا دوباره کمکم کن بزار که دستاتو بگیرم پای چشای خیس اشکت می خوام برای تو بمیرم که من به عشق تو اسیرم تقدیر انگار باید که بی قرار هم باشیم نشد دیگه کنار هم باشیم ای یارم دنیا نامرد با من و تو زمونه بد کرده روزای خوب نشد که برگرده ای یارم چه زندگی خوبی داشتیم غم از من و توبی خبر بود آتیش زدن به زندگیمون فاطمه تو پشت در بود تموم خونمون شرر بود هیزم آوردن دیدم کشون کشون تو رو بردن نامردما حق تو رو خوردن ای یارم هر کاری کردم دستای تو نشد بشه آزاد با تازیونه دست من افتاد ای یارم ای جان زهرا خدانگهدارت باشه آقا

گفتم که از فراق نخوانم ولی نشد می خواستم که با تو بمانم ولی نشد

باز این چه شورش است که در خانه ی علیست؟ این سوز گریه های غریبانه ی علیست کای مونس شکسته دلان حال ما ببین در آتش اینکه سوخته پروانه ی علیست آن در که جبرئیل امین بود خادمش آتش گرفته قاتل ریحانه ی علیست خورشید آسمان و زمین کنج بستر است این خانه بعد فاطمه ویرانه ی علیست حیدر چرا به شانه ی دیوار سر نهاد؟ سرهای قدسیان همه بر شانه ی علیست باز این چه نوحه و چه عزا و چه شیون است؟ این جان مرتضاست که در حال رفتن است دیدی چگونه قامت یک پهلوان شکست؟ در را که دید فاتح خیبر، زمین نشست جان علی تو گوشه ی بستر چه می کنی؟ کز کرده ای تو با دل حیدر چه می کنی؟ ای پاسخ سلام بدون جواب من چادر به چهره ات نکش ای آفتاب من زهرا قرار بود سپر من شوم نه تو مرد میان رنج و خطر من شوم نه تو آن روز روی قلب علی خورد میخ در بدجور آبروی مرا برد میخ در

ذوالفقار خیبر و خندق شکسته بود بانو حلال کن که علی دست بسته بود حرف از فراق روی تو دیدن نبود که! اصلا قرار زود پریدن نبود که! چه بگویم نگفته هم پیداست غم این دل مگر یکی و دوتاست به همم ریخته است گیسویی به همم ریخته مدت هاست یا برگرد یا آن دل را برگردان یا بنشین یا این آتش را بنشان آه ای جان آخر تا کی سرگردان ای رعنا ای زیبا