منو
ولادت امام حسن عسکری (ع) 1398 - منصور ارضی

ولادت امام حسن عسکری (ع) 1398 - منصور ارضی

  • 2 تعداد قطعات
  • 7 دقیقه مدت قطعه
  • 101 دریافت شده
مدیحه سرایی ولادت امام حسن عسکری (ع) با صدای منصور ارضی، 1398

قطعات

  • عنوان
    زمان
  • 7:39
    مناجات و مدح - ای دل خسته ی ما مست تو مولا الغوث تشنه ی روی توایم ای گل زهرا الغوث همه دنبال تو گردیم اماما الغوث از خدا روی تماشایی تو می طلبیم نفس گرم مسیحایی تو می طلبیم بین خوبان پی رخسار تو بودن زیباست وسط معرکه دنبال تو گشتن زیباست وقت پیکار به سوی تو دویدن زیباست تا ببینیم همه صحنه ی هم عهدی را بشنویم از لب تو ذکر انا المهدی را به خدا شام و سحر از غم تو گریانیم همه سربند به سر در پی تو حیرانیم در صف یاری تو نیز چنان طوفانیم یک طرف آتش فتنه ، طرفی یاری تو در دل فتنه چشیدیدم مددکاری تو پاسخ رهبر خود را ز وفا ملت داد دست بیعت به ولای ولی ات امت داد به علمدار تو لبیک چه با عزت داد آنچه اقبال بر آن نور دو عین است یقین همه لبیک به درگاه حسین است یقین این همه عرض ارادت به شما یک حرف است سخن مشت گره کرده ی ما یک حرف است سرخی خون تمام شهدا یک حرف است ما همه همدم یک زمزمه هستیم ، بیا یاور منتقم فاطمه هستیم بیا بنگر زمزمه ی ما همه یابن الحسن است ذکر لب های شه علقمه یابن الحسن است ناله ی روز و شب فاطمه یابن الحسن است همه گویند گل فاطمه دیگر باز آ ما که مردیم ز هجران تو آخر باز آ دل ما تنگ شد از هجر تو ” أین المهدی “ خوشترین ناله ی ما ذکر تو ” أین المهدی “ همه جا پر شده از ذکر تو ” أین المهدی “ کی شود از حرم نور بیایی آقا از پس پرده ی مستور بیایی آقا نغمه ی عالم بالا شده یابن الزهرا نوحه ی زینب کبری شده یابن الزهرا ذکر لب تشنه ی زهرا شده یابن الزهرا مدد کشته ی گودال بیا مهدی جان جسم جدّت شده پامال بیا مهدی جان تیغ و شمشیر و سنان پر شده روی بدنش شده دعوا سر انگشتری و پیرهنش نیزه بدجور نشاندند به حلق و دهنش جدّ تو زیر سم اسب تو را می خواند حق آن کس که شده غصب تو را می خواند
  • 6:59
    مدح - با کریمان فقط تعالی هست راه پرواز ایده آلی هست من گدای چهارده نورم بر سرم سایه ی موالی هست تا دمی که حسن حسن گویم مطمئنا ره کمالی هست برسانید زیر پای نگار روی دوشم شکسته بالی هست وقت لطف کریم سامراست شاکرم این دو دستِ خالی هست در میان سبوی مولایم هر صفت از می جلالی هست وقت الطاف بی کران آمد پدر صاحب الزمان آمد ذکر لب را ابامحمد کن کوچه های غریب را رد کن سامرا می رسی، توسل کن دل خود را بر این مقید کن این حرم منزل ولی خداست با وضو باش و رفت و آمد کن بنشین در میان صحنِ حسن عاشقانه نظر به گنبد کن جامعه را بخوان به چشم ترت یاد الطاف شاه مشهد کن خوب که بی قرار یار شدی قصد بوسه زدن به مرقد کن امشب احوال خوش تری دارم شوق دیدار عسکری دارم از ازل بوده ام گرفتارش سائل لطف ناب و بسیارش نه فقط سنگ دل ازین دوری کعبه ی حق شده است تب دارش غیر زندان و خلوت و غربت نیست آگاه، کس ز اسرارش مانده در جای جای آن زندان نور آیات و صوت اذکارش حرف تقوا و زهد او که شود دشمنش هم شود طرفدارش با نگاهش شدند آخر سر شیرهای درنده بیمارش دلم امشب اگر که آباد است دل صاحبْ زمانمان شاد است معتکف های کنج محرابیم بی قراران روی مهتابیم از غم دوری گل نرجس سال ها خیره سوی سردابیم عیدها می رسند اما ما تا ظهور نگار بی تابیم هر شب از داغ این غم اعظم با دو چشم پُر آب می خوابیم ما رعایای در به در شده ایم که به فکر وصال اربابیم علت این فراق از سوی ماست خودمان بر فراق اسبابیم حقّ انوار صاحب امشب برسان صاحب الزمان یا رب

ثبت نقد و نظر نقد و نظر

    تاکنون نظری ثبت نشده است.

تصاویر

پایگاه دعا و نغمه های مذهبی