17 ربیع الاول، ولادت حضرت رسول اکرم (ص) و امام جعفر صادق(ع)، سیدرضا نریمانی

یا امیرالمؤمنین یا ذَالنِّعَم یا امام المتقین یا ذالکرم اِنَّنا جِئناکَ فی حاجاتِنا لاتُخَیِّبنا و قُل فیها نَعَم ای ز نفس ما به ما اولی علی! یا علیّ و یا علیّ و یا علی در مکتب اهل فضل و ایمان قرآن، علی و علی‌ست قرآن توحید، علی، علی‌ست توحید ایمان، علی و علی‌ست ایمان اعمال، علی، علی‌ست اعمال میزان، علی و علی‌ست میزان معبودِ هماره غرقِ معبود انسانِ همیشه فوقِ انسان "علی‌ علی علی ‌علی مولا علی" *** نفْس احمد! قلب قرآن! رکن دین! شهریار آسمان‌ها در زمین! دست حق! بازوی حق! شمشیر حق! فاتح خیبر امیرالمؤمنین! دین علی، دنیا علی، عقبا علی یا علیّ و یا علیّ و یا علی در کوی وصالِ او پرد دل از خاک قدوم او دمد جان عالم به درِ سراش سائل خلقت به یَمِ عطاش مهمان یک ذره ی او هزار خورشید یک قطره ی او هزار طوفان "علی‌ علی علی‌ علی مولا علی" معرفت گم کرده ره در کوی تو حُسنِ تصویر الهی روی تو روی تو از شش جهت سوی خدا چشم و دست آفرینش سوی تو گوش? چشمی به سوی ما علی! یا علیّ و یا علیّ و یا علی یک جمله ی او هزار حکمت یک گفته ی او هزار عرفان یک بنده ی حکمتش ابوذر یک شیفته ی ولاش، سلمان یک آینه از جمال او نور یک سوره ز وصف اوست فرقان خلقت همه عبد و اوست مولا عالم همه مور و او سلیمان "علی‌ علی علی ‌علی مولا علی" *** یا علی، اول تویی آخر تویی در همه عالم فقط حیدر تویی اختیار نار و جنت دست توست حق و باطل را تویی، داور تویی با تو باشد داوری فردا علی! یا علیّ و یا علیّ و یا علی تا که در دریای خون، پاکم کنی تیغ عشقت کو که صد چاکم کن؟ دور سلمانت بگردانی مرا زیر پای قنبرت خاکم کنی تا گذاری روی خاکم پا علی! یا علیّ و یا علیّ و یا علی خیبرشکنِ رسول اکرم سردار سپاه حیّ سبحان پیراهن نو تن رعیت پیران کهنه سهم سلطان فردا به فرشته می‌کند ناز گر یک نظر افکند به شیطان "علی ‌علی علی‌ علی مولا علی" شاعر : حاج غلامرضا سازگار

قسمت ما میشه که میخونیم شبی نمازمون رو توی مسجد النبی سلام میدیم به فاطمه با شهدا میریم همه بقیع با تاب و تبی دلامون پَر، چشامون تر میگیم اونجا علی حیدر چه سحری میشه اون شبی که با تو بگذره چه دلیه اون دلی که خونه‌ی پیمبره خدا آخه دوست داره کسی که عبد حیدره *** بارون رحمت میباره رو سرمون رحمت محضه خود پیغمبرمون واسه نجات اومده و دستمونو میگیره تا پیش خدا میبرمون به مخلوقات، سر آمد شد ستوده شد، محمد شد محمده، واسه هدایت خلایق اومده محمده، که عشق حیدرو به ما نشون داده حساب قیامت ‌و داده به دست دخترش دست ماها رو گذاشته توی دست حیدرش جدا نمیشیم از اینا تا کنار کوثرش شب عشقه شب شیدا، بذار امشب بشیم رسوا که ما هستیم غلامِ تو، وَ عبد و بنده‌ی مولا "رسول الله دوست داریم" *** زهرا دعامون میکنه که لایقیم شیعه‌ایم امشب دو برابر عاشقیم اصل نبوت با امامت کامله عاشق احمدیم و مست صادقیم مسلمونی بدون تو مسلمون نیست، به جون تو مشخصه، بی ‌تو که هیچ‌کس به حق نمی رسه مشخصه، که مذهبی که بی ‌علیّه ناقصه برکت قال صادقه اگه مسلمونیم نماز اگه میخونیم به فتوای تو میخونیم خدا و نبی رو از شما جدا نمی‌دونیم همه حرفات پر از نوره، ای استاد سخن آقا اونا که مدعی بودن، همه شاگردتن آقا "امین الله دوست دارم" *** شیعه‌ایم از ایل و تبار حیدریم به جون و دل بلای عشق‌و میخریم سپاهیان حضرت محمدیم بسیجی هستیم و میون سنگریم همه عاشق، همه سر مست همه یکدل، همه یک‌ دست تو سنگریم، پرچم اسلامو باید نگه داریم برادریم، ما گوش جان به حرف آقا میسپاریم ما مطیع امر رهبری توو حکم وحدتیم برادرِ مسلمونیم تابع ولایتیم ما شیعه و سنّی دشمنای وهابیتیم پس از پیغمبر و حیدر، اولی الامرم همین آقاست مطیع رهبری قطعا، مطیع مهدی زهراست "ولی الله دوست داریم"

تب کرده خورشید این شبا، داره تو دل هول و ولا ماه رو دستای آمنه، آروم آروم میره بالا دریا سر میکوبه به ساحل امشب اومد از راه جمعِ فضائل امشب دل دل دل میبره هر دم از عالم و آدم، شادی میاد جا غم عرش حق رو میزنن ریسه و پرچم روح و جان و دل مایی یار فقرایی، خوش بو میشه چایی اگه با گل محمدی بشه دم اونایی که دلشونه مثِ آب چشمه پاک سرود لباشونه یا رسول الله بِفِداک "امشب شب عشقه، امشب شب یاره انگار که خورشیده تو گهواره" *** پرواز نرم قاصدک، معنای عشق شاپرک باز داره بارونِ بهار، میشینه رو دل کَم‌کَمَک باز بارون بهاری خبر آورده آمنه چون خورشید پسر آورده باز باز باز نم‌نم بارون میزنه رو ایوون، میگیره بازم جون گلای محمدیِ توی گلدون پر پر پر میگیره قلبم آروم آروم کم‌کم، پا چشای پُرْ نم صلوات ممتده روی لبامون میریزن ستاره‌ها از آسمونا روی خاک سرود لباشونه یا رسول الله بِفِداک "امشب شب عشقه، امشب شب یاره انگار که خورشیده تو گهواره" *** الگوی ناب بندگی، هستی بابای اهل بیت عشق‌ و یاد دادی با حدیث، به نوکرهای اهل بیت ای انگیزه‌ی خلقت به زیر دینم من دلداده‌ی حیدر مرید حسینم حک شد، لحظه‌ی تولد حسینُ مِنّی و، انا مِن حسینت رو مدال نوکریمون روی سینه این بود آرزوی ماها پایین ‌پای آقا، با جمع گداها بعد اربعین بشه بیایم مدینه میدونی دلم برا گنبد خضراته هلاک سرود لبام اینه یا رسول الله بِفِداک "امشب شب عشقه ، امشب شب یاره انگار که خورشیده تو گهواره"

جبرئیلی که از او جلوه‌ی رب می‌ریزد به زمین آمده و نُقل رطب می‌ریزد دارد از نخل خبرهاش رُطب می‌ریزد خنده از لعل لب ?بنت وهب? می‌ریزد آمنه ! پرچم توحید برافراشته‌ای آفرین ! دست مریزاد ! که گل کاشته‌ای پیش گهواره‌ی خورشید ، قمرها جمع‌اند ملک و حور و پری ، جن و بشرها جمع‌اند بعد تو شاید و امّا و اگرها جمع‌اند جلوی بتکده‌ها باز تبرها جمع‌اند ماه و خورشید و فلک مژده به عالم دادند لات و عزّی? و هُبَل، سجده‌کنان افتادند ?یوسف مکّه? شدی بس که جمالت زیباست چه‌قدَر ای پسر آمنه ! خالت زیباست رحمت واسعه‌ای، خُلق و خصالت زیباست چه کسی گفته که زشت است بلالت ؟! زیباست ای که در دلبری از ما ید طولی? داری ?آن چه خوبان همه دارند تو تنها داری? هدف خلقتی و ?خواجه‌ی لولاک? شدی ?انّما? خواندی و از رجس و بدی پاک شدی یکی یکْ‌دانه‌ی حق ، محور افلاک شدی در جنان صاحب یک باغ پر از تاک شدی ما که از باده‌ی پیغمبری‌ات مدهوشیم فقط از جام تولای تو مِی می‌نوشیم تا تو هستی به دل هیچ‌کسی غم نرسد از کرمخانه‌ی تو هیچ زمان کم نرسد به مقام تو که درک بنی‌آدم نرسد پر جبریل به گرد قدمت هم نرسد شب معراج ، تو از عرش فراتر رفتی به ملاقات علی ـ ساقی کوثر ـ رفتی آمدی امر نمایی که امیر است علی ولی الله وَ مولای غدیر است علی اوج فتنه بشود باز بصیر است علی صاحب تیغ دو دم، شیر دلیر است علی چه بلایی به سر اهل هنر آورده ذوالفقارش که دمار از همه در آورده پشت تو فاطمه و حضرت حیدر ماندند اهل نجران ، همه در کار شما درماندند نسل تو سبز و حسودان تو ابتر ماندند نوه‌هایت همگی سیّد و سرور ماندند ای پیمبر چه نیازی به پسرها داری ؟ صاحب کوثری و حضرت زهرا داری ای عبای نبوَی ! پنج تنت را عشق است ای اولوالعزم ! علی ـ بت شکنت ـ را عشق است یاس خوشبو و حسین و حسنت را عشق است می نویسم که اویس قرنت را عشق است بُرده هوش از سر ما عطر اویس قرنی حرف من حرف اویس است : تو در قلب منی

زندگی تو که انواع بلاها را داشت با وجودی که ابوجهل سر دعوا داشت خم به ابروت نیامد ، لب تو نجوا داشت صبرت ایّوب نبی را به تعجّب وا داشت بُت‌پرستی که برای تو رجز می‌خوانَد به خدا مال زدن نیست خودش می‌دانَد ای که در شدّت غم ?چهره‌ی بازی? داری چون مسیحا چه دم روح‌نوازی داری تا که چون شیر خدا شیر حجازی داری به فلانی و فلانی چه نیازی داری؟! کوری چشم حسودانِ زمین خورده و پست افتخار تو همین بس که کلامت وحی است