ولادت حضرت رسول اکرم (ص) و امام جعفر صادق (ع)، سیدمهدی میرداماد

یا اباالقاسم یا نبی الله یا اباالزهرا یا حبیب الله یا رسول الله، یا رسول الله ای مقامت از همگان برتر یا اباالقاسم یا اباالکوثر هم درودت از عالم خلقت هم سلامت از خالق اکبر جلوات حق به رخت پیدا صلوات حق به تو تا محشر پدر آدم، پدر عالم همه را اول، همه را آخر یا اباالقاسم یا حبیب الله یا اباالزهرا یا نبی الله یا رسول الله، یا رسول الله *** همه جا حکمت، همه جا نورت همه جا سینا، همه جا طورت همه دم نامت، همگان رامت همه را شوقت، همه را شورت همه شیدایت، همه مدهوشت همه مسرورت، همه منظورت به زمین جویا، به سما پویا پری و انسان، ملک و حورت نه عجب گر مُلک سلیمان را بستانند از دهن مورت یا حبیب الله یا نبی الله یا اباالزهرا یا رسول الله یا اباالقاسم یا حبیب الله یا اباالزهرا یا نبی الله *** به صلوة تو، به صیام تو به قعود تو، به قیام تو به دعای تو، به نیاز تو به سجود تو، به سلام تو به جمال تو، به کمال تو به سلال تو، به مقام تو به خطاب تو، به عتاب تو به کتاب تو، به کلام تو به قوانین و به فرامین و به نظام تو، به قوام تو که تویی صادر، که تویی مصدر که تویی مولا، که تویی سرور یا اباالقاسم یا حبیب الله یا اباالزهرا یا نبی الله یا رسول الله، یا رسول الله

جبرئیلی که از او جلوه ی "رب" می ریزد به زمین آمده و نُقل طرب می ریزد دارد از نخل خبرهاش رطب می ریزد خنده از لعل لب بنت وهب می ریزد آمنه پرچم توحید برافراشته ای آفرین، دست مریزاد که گل کاشته ای پیش گهواره ی خورشید قمرها جمع اند ملک و حور و پری جن و بشرها جمع اند بعد تو شاید و اما و اگرها جمع اند جلوی بتکده ها باز تبرها جمع اند ماه و خورشید و فلک مژده به عالم دادند لات و عزی و هبل سجده کنان افتادند یوسف مکه شدی بس که جمالت زیباست چه قدر ای پسر آمنه خالت زیباست رحمت واسعه ای، خلق و خصالت زیباست چه کسی گفته که زشت است بلالت، زیباست ای که در دلبری از ما ید طولی داری آن چه خوبان همه دارند تو تنها داری هدف خلقتی و خواجه ی لولاک شدی "اِنَما" خواندی و از رجس و بدی پاک شدی یکی یک دانه ی حق محور افلاک شدی در جنان صاحب یک باغ پر از تاک شدی ما که از باده ی پیغمبری ات مدهوشیم فقط از جام تولای تو مِی می نوشیم تا تو هستی به دل هیچ کسی غم نرسد از کرمخانه ی تو هیچ زمان کم نرسد به مقام تو که درک بنی آدم نرسد پر جبریل به گرد قدمت هم نرسد شب معراج تو از عرش فراتر رفتی به ملاقات علی، ساقی کوثر رفتی آمدی امر نمایی که امیر است علی ولی الله و مولای غدیر است علی اوج فتنه بشود باز بصیر است علی صاحب تیغ دو دم، شیر دلیر است علی چه بلایی به سر اهل هنر آورده ذوالفقارش که دمار از همه در آورده اول "ما خلق الله" فقط نور تو بود حامل وحی خدا خادم و مامور تو بود یکی از معجزه ها سبحه انگور تو بود دوستی علی و فاطمه منشور تو بود ما گرفتار تو و دختر و داماد تو ایم تا قیامت همگی نوکر اولاد تو ایم پشت تو فاطمه و حضرت حیدر ماندند اهل نجران همه در کار شما در ماندند نسل تو سبز و حسودان تو ابتر ماندند نوه هایت همگی سید و سرور ماندند ای پیمبر چه نیازی به پسرها داری صاحب کوثری و حضرت زهرا داری

ای عبای نبوی پنج تنت را عشق است ای اولوالعزم علی بت شکنت را عشق است یاس خوشبو و حسین و حسنت را عشق است می نویسم که اویس قرنت را عشق است برده هوش از سر ما عطر اویس قرنی حرف من حرف اویس است، تو در قلب منی زندگی تو که انواع بلاها را داشت با وجودی که ابوجهل سر دعوا داشت خم به ابروت نیامد، لب تو نجوا داشت صبرت ایوب نبی را به تعجب وا داشت بت پرستی که برای تو رجز می خواند به خدا مال زدن نیست، خودش می داند ای که در شدت غم چهره ی بازی داری چون مسیحا چه دم روح نوازی داری تا که چون شیر خدا، شیر حجازی داری به فلانی و فلانی چه نیازی داری کوری چشم حسودان زمین خورده ی پست افتخار تو همین بس که کلامت وحی است عشق تو عاشق بی تاب عمل می آرد قمر روی تو مهتاب عمل می آرد خم ابروی تو محراب عمل می آرد خاک پای تو زر ناب عمل می آرد همه ی عشق من این است مسلمان تو ام عجمی زاده و همشهری سلمان تو ام

دلبر و دلداری و دلداده ی داداری سید مکی مدنی، شاه جهان داری محور ادواری، مرکز اسراری سید الابراری، احمد مختاری تو مقتدای حیدر کراری بَلَغ العُلی بکَماله کَشَف الدُّجی بِجَماله حَسُنت جمیع خِصاله صَلّوا علیه وآله

اومدی و رحمت آوردی با حسینت دل ها رو بردی فکر فردای شیعه بودی ما رو دست حیدر سپردی صاحب لولاکی، فلک خاک قدم هاته جنت الاعلی به خدا خنده ی زهراته چشمم کف پاته، روی سرم جاته علی که همراته، حق توی دستاته دلم اسیر گنبد خضراته *** همراه خورشید، ماه رسیده مالک دل از راه رسیده باز مدینه غرق صفا شد صادق آل الله رسیده منبع فیضی، پسر خورشید و مهتابی شیخ الائمه، صاحب اشرف القابی مِهر جهان تابی، گوهر نایابی استاد اَحبابی، عالِم آدابی طلایه دار روضه ی اربابی

این چرخ به انگشت شما می گردد گِرد سر تو ارض و سما می گردد والله قسم خانه ی کعبه هر روز دور سر ایوان طلا می گردد شب درس ز گیسوی علی می گیرد خورشید رخ از روی علی می گیرد از بس که زدم سنگ علی بر سینه سنگ لحدم بوی علی می گیرد