ولادت پیامبر (ص) و امام جعفر صادق (ع) 96 - حسین سازور

مدح - معادلات نگاه مرا به هم‌ زده ای از آن ‌زمان که در این کوچه ها قدم زده ای ! کشیده ایم به سلمان و سینه چاک توایم چه پرچمی به دل امت عجم زده ای ! تبسمی کن‌ و‌ کفار را مسلمان کن بخند ! ای که امید گدای غمزده ای ! کسی نبودم و حالا موذنت شده ام ! مرا ز قافله ی بی کسان قلم‌ زده ای علی امام‌ من است و منم غلام علی ! تو سرنوشت مرا در نجف رقم‌ زده ای من از مدینه ی تو سمت کوفه آمده ام به امر توست در خانه ی علی زده ام نسیم صبح ، پریشان گیسوانت شد ز راه آمدی و عید عاشقانت‌ شد بساط بتکده ها را به هم‌ زدی دیگر شکاف کنگره ها تا ابد نشانت شد شنید آمنه ذکر علی علی تو را شنید و عاشق ذکر خوش زبانت شد حلیمه از چه برای تو حرز می آورد ؟ که جبرئیل ز اول نگاهبانت شد تو بهتر از همه از عرش سردر آوردی و زیر چادر صدیقه آسمانت شد بگو پیمبری ات از کرامت زهراست جواز رفتن معراج دعوت زهراست نبوتی که تو داری عجب ولایتی است ! رسول اکرم ما بر علی چه غیرتی است ! بدون غسل زیارت نرو به دیدارش ! شب نگاه به زهرا شب زیارتی است سلام کن به در خانه اش چنان هر روز به چوبه چوبه ی این در یقین کرامتی است نماز و روزه و حج و زکات دین خوب است ولی‌ ولایت حیدر چقدر قیمتی است ! علی و فاطمه و بچه ها کنار تواند دوباره زیر عبایت عجب قیامتی است سخن‌ بگو که حدیث کسای ما بشود ز برکتش همه حاجات ما روا بشود از این به بعد کنار علی قرار بگیر کنار قامت طوباش سایه سار بگیر هزار لشگر جنگی به پای حیدر هیچ علی یکی ست تو او را ولی هزار بگیر همان زمان که صحابه فراری از جنگند مدد ز هوهوی شمشیر ذوالفقار بگیر اگر که قلعه درش وا نشد فدای سرت ! بیا و حضرت کرار را به کار بگیر ! علی علی کن‌ و راحت برو به ” اَو اَدنی “ به قصد قربِ خودت ذکر بی شمار بگیر اطاله سود ندارد مرا ! سخن کوتاه بگو به آن سه حرامی ، علی ولی الله ! سلام حضرت صادق به ما کرامت کن برای ما ز مقامات گریه صحبت کن من‌ آمدم بروم در تنورتان رخصت شرار آتش آن را بیا و جنت کن بگو که گریه کن جد تو برادر توست کمی‌ برای همه شرح‌ این روایت کن خبر رسیده به ما خانه ات حسینیه ست محبتی کن و ما را به روضه دعوت کن کنون که آمده مکفوف دستبوسی تان به گریه بر شه لب تشنگان عبادت کن به سینه ات بزن و یاد سم مرکب باش به یاد چادر خاکی عمه زینب باش شاعر : سید پوریا هاشمی

سرود - شب شب وصال ماه و ستاره ها شد شب شب امید نا امیداست دستای خالی رو همه بالا بیارید عیدی ها تو دست بی بی زهراست گوش کن این صدای بارش بارون رحمتِ امشب بیشتر از زمین تو آسمون قیامتِ آخه شب میلاد پیمبر کرامتِ خوبه مست ذکر و جملاتش باشیم زیر نورلطف و برکاتش باشیم بیا تا دائم الصلواتش باشیم یا نبی الله خوش آمدی یا رسول الله مثه مکّه توی مدینه هم پبچیده بوی عطر خوش یک شقایق واشده گلی که نتیجهء حسینه افتاده رو لبا اسم صادق اومد پایه ریز مذهب و مکتب شیعه ها اومد اون که میبره کلامش مارو تا خُدا اومد اون که میگه تا میتونی برو کربلا میبره دلها رو با صدای زیباش مثه قرآن نابه هر حدیث لبهاش روضه برپا میشد تو تموم درساش ای گل زهرا خوش آمدی ای گل زهرا مهربون تر از تو پیمبری نداریم هستی توی خوبی بی قرینه آرزو داریم که واسه حسن بسازیم یه ضریح کنارت تو مدینه آقا بزودی کوری چشم خصم فاطمه آقا یه نه ربیع میایم مدینه ما همه اونجا ذکر یا علی میگیم با شور و زمزمه واسه فتح مکّه ثانیه میشماریم سعودی میدونه که شیر پیکاریم آخه ما سرباز حیدر کرّاریم یا علی مولا شیر خدا یا علی مولا

سرود - محمدا محمدا محمد روی لبانم صلوات بی حد به عشق دیدار جمال احمد صلوات حق به نبی سرمد روشنی و سرور دل ها آمد تویی به انبیاء همه سرآمد مثل تو هیچ پیمبری نیامد محمدا محمدا محمد

شور - صدای شرشر بارونه ، بارون نوره که میخونه اومده لیلی لیلاها ، امشب همه دلا مجنونه رسیده دلبر زیبا رو ، اومده یار کمون ابرو ذکر لب همه عالم شد ، نغمه وحده و الا هو اومده اون جلوه خالق سرمد اومده اون دریای رحمت بی حد شده هردم ذکر لبا یا محمد یارسول الله مولا مولا هم گیسوش شبیه سنبل ، مست شمیم تنش شد گل پیش صدای خوش آهنگش ، بسته میشه لباس بلبل صدای نور رخش مهتاب ، نرگس مست نگاهش خواب تو وجود پره احساسش ، مهربونی شده یکجا قاب حرم سبزش شده جنت عالم غبار خاکش شفای غم آدم سینه چاکش حضرت عیسی مریم یارسول الله مولا مولا سرو بلند سرافرازه ، صاحب چشمه هر رازه حضرت مصطفی تو عالم ، فقط به فاطمه می نازه لطف خدا توی دستاشه ، آسمونا به زیر پاشه تموم خلقت این عالم ، صدقه سر زهراشه نبی خاتم شه بدر و حنینه آروم جون همه ی عالمینه ولی جون و عشق خودش با حسینه یارسول الله مولا مولا ترانه خونه دل عاشق ، اون دلایی که باشن لایق مست مست و دیوونه می شن ، از شمیم نفس صادق هم قدم حضرت طاهاست ، خلاصه علی و زهر است تا قیامت بنام پاکش ، مذهب جعفری پا برجاست همه عالم بر سر زلفش اسیره کسیکه عشقش رو نداره می میره خدا دستای عاشقا شو می گیره