شب هفتم محرم 99، محمدرضا طاهری و حسین طاهری

آه بساطم به غیر آه ندارد کاش بیایی نگو که راه ندارد شیعه به‌ دنبال لطف توست کجایی شیعه بغیر از تو تکیه گاه ندارد ما همه جَمعیم در این روضه نشستیم خصم نگوید علی سپاه ندارد من که خودم را فروختم به پشیزی هیچکس اینقدر اشتباه ندارد حرف زیاد است ولی مثل دو تا بیت هیچ گدا نامه ای به شاه ندارد گر چه سیه رو شدم غلام تو هستم خواجه مگر بنده‌ سیاه ندارد شکر خدا را که در پناه حسینیم عالم از این خوب تر پناه ندارد روی دو دستش گرفت رو به همه زد آب دهیدش اگر گناه ندارد رو به همه زد ولی هلهله کردند گفت که لب میزند سِلاح ندارد شاعر: حسن لطفی

از حریر خیمه دُر ناب بیرون آمده روی دست آسمان مهتاب بیرون آمده از دل گهواره بر یاری شاه بی سپاه آستین بالا زده ،بی تاب بیرون آمده عازم میدان شدست و جان گرفته روی دست این دلاورزاده بی اسباب بیرون آمده گُر گرفته مادرت از بس زبان خشک تو از لبت در جستجوی آب بیرون آمده تازه شش ماهت شده از کجا فهمیده اند بهر ذبحت این همه قصاب بیرون آمده از کمان حرمله سر نیزه ای عباس کش جای تیری لحظه ی پرتاب بیرون آمده ماهی تُنگ تلظی در گلوی تشنه ات از سه گوشه تیزی قلاب بیرون آمده بند به مویی شده حالا سرت زیر عبا خوب از شرم لبت ارباب بیرون آمده

مادر داری تو از اینجا میری میری جون منو هم میگیری انقدر دیگه شده دیر میدونم آبم بهت بدن تو میمیری لالا گل پرپرم بمون پیش من نرو از حرم لالا منم مادرم یه ذره بخواب علی اصغرم لالا علی اصغرم، علی اصغرم، علی اصغرم **** رفت از حرم ربابم تنها شد لبیک بی کسی بابا شد ای وای توی گلوی کوچیکش آخه چجوری سه شعبه جا شد ای وای چرا بی هوا، یه جوری زدن سرش شد جدا ای وای رو دست بابا، بدون صدا زده دست و پا لالا علی اصغرم، علی اصغرم، علی اصغرم **** این غم دل حسینو خون کرده دیگه تن علی اصغر سرده ارباب میون میدون ایستاده مونده چطور به خیمه برگرده لالا شده درد من که قنداق تو برات شد کفن لالا من از غم پُرم چجوری تو رو به خاک بسپرم لالا علی اصغرم

السلام علیک یا مظلوم السلام علیک یا عطشان با همه سختی ها باز آقا راه دادی نوکرت ممنونه هم نوا میشم این شبها با اون که این روضه رو میخونه اِنَ جَدیَ الحُسَین قَتَلوهُ عَطشانا طَرَحوهُ عُریانا سَحَقوهُ عُدوانا منتقم خون حسین صاحب عزای کربلا بیا که با تو این جهان رها شه از رنج و بلا العجل یا منتقم *** اونطرف همه اسبا سیرابن اینطرف دیگه مشکا بی آبند آتیش از آسمون میباره علی از تشنگی غش کرده همه ی خیمه را مادر پی یه قطره آب می گرده روی دست شاهدی کودکی که نوزاده به تلظی افتاده، تو کمین صیاده شده صدای خنده ی حرمله قاتل رباب موج نزن آب فرات به خاطر دل رباب وای رباب، وای رباب، وای رباب

لحظه به لحظه، در تب و تابم خیمه به خیمه، در پی آبم غنچه گریانم، کودک عطشانم، بود و نبود و حاصل من خسته و دلگیرم، اصغر بی شیرم، گریه مکن مقابل من علی علی لای لای، وای علی اصغر من **** تیر سه شعبه آمده از راه می کشم از دل ناله ی جانکاه خون گلوی تو، زردی روی تو، مادر تو منتظر تو تیر تو را بوسید، سرت جدا گردید، نگاه من به حنجر تو علی علی لای لای، وای علی اصغر من