شب هفتم محرم 97 - محمدحسین پویانفر

واحد - بس کن رباب نیمه‌ای از شب گذشته است دیگر بخواب نیمه‌ای از شب گذشته است کم خیره شو به نیزه، علی را نشان نده گهواره نیست? دست خودت را تکان نده با دست‌های بسته مزن چنگ بر رخت با ناخن شکسته مزن چنگ بر رخت بس کن رباب حرمله بیدار می‌شود سهمت دوباره خنده انظار می‌شود ترسم که نیزه‌دار کمی جابجا شود از روی نیزه رأس عزیزت رها شود یک شب ندیده‌ایم که با‌غم نیامده دیدی هنوز زخم گلو هم نیامده پیراهنی که تازه خریدی نشان مده گهواره نیست? دست خودت را تکان مده

واحد - ای آب مهریه مادر ارباب شرمنده باش که تا ابد یه شیرخواره بی تابه شرمنده باش که تا ابد با تشنگی میخوابه تشنه خواهشن برات میرسه تا خیمه صدات موج مزن آب فرات ای داد کودک من از نفس افتاد تو خیمه ها نوحه ماست مشک عمو شد پاره رفته علی از خیمه ها خالی شده گهواره آب شده آب حیات پیش قتیل العبرات موج مزن آب فرات

دودمه - شد دل کودکان کباب گشته در خیمه قحط آب ای امان از دل رباب رباب رباب سوزد از تشنگی گلو کودکان گرم گفتگو العطش العطش عمو عمو عمو