شب ششم محرم 96 - حنیف طاهری

روضه - شادی هر دو جهان بی تو مرا جز غم نیست جنّت بی تو عذابش ز جهنّم کم نیست در دم مرگ اگر پا به سرم بگذاری عمر جاوید به شیرینی آن یکدم نیست حرم قرب خدا را که دل عاشق تو است طرفه بیتی است که روح القدسش محرم نیست بگذار آدمیان طعنه زنندم گویم هر که خود را سگ کوی تو نخواند آدم نیست تا خدائی خدا هست، لوای تو بپاست زآنکه جز دست خدا، حافظ این پرچم نیست هم خدا داند و هم عالم و آدم دانند که بجز رایت عشق تو در این عالم نیست دوزخ ارزانی آنانکه ندارند غمت با غمت هیچ مرا زآتش دوزخ غم نیست ملک هستی همه ماتمکد? توست حسین جایی از ملک جهان خالی از این ماتم نیست گوهر اشک عزای تو به هر کس ندهند اهرمن را شرف داشتن خاتم نیست گریه بر پیکر مجروح تو باید همه دم که جراحات تنت را به از این مرهم نیست

روضه

واحد - ای تازه داماد من ای شاخه شمشاد من قاسم با رزمت آمد رزم حسن یاد من لعل لبهات عقیق یمن رو لبت نعره ی یاحسن ارث جنگاوری بردی از غیرت حیدر بت شکن ای پسر شیر جمل رزم تو احلی من عسل به به عجب تکبیری چه خشم دامن گیری به رزمت ماشالله چه ضربه ی شمشیری تو دل لشگری می زنی از عدو چه سری می زنی مثل بابات توی معرکه نعره ی حیدری می زنی یاد تو پاینده شده اسم حسن زنده شده دشمن شده تار و مار رجز خوندی بی قرار لافتی الا علی لا سیف الا ذوالفقار میسره تا خود میمنه مات این هیبت و هیمنه زیر لب گفتی یا فاطمه ازرق و سر زدی یک تنه یوسف گل پیرهنی قاسم و ابن الحسنی