شب سوم محرم 97 - محمد حسین پویانفر

روضه - این زندگیمونه دختر شاه گوشه ی ویروونه این زندگیمونه چادرمو بردن دلم خونه اذیتم کردن مردم کوفه خیلی نامردن اذیتم کردن جای طنابه روی این گردن اینجا خرابه هاش چقدر سرده گرسنهه و رنگ و روم زرده کبودی زیر چشام کار دستای سنگین یه نامرده می میرم از این غم کشتن تو رو برای چند درهم می میرم از این غم بردن منو مجلس نامحرم چی بگم از دردام صبح تا غروب چرخوندنم توی شام چی بگم از دردام خبر داری شکسته دندونام نگفتی دخترت تک و تنهاست معجر نباشه موی من پیداست محله ی یهودیا رفتم به من بگو کجاست عمو عباس کشیده موهامو اونکه بریده سر بابامو کشیده موهامو دردم گرفته ببین اشکامو گوشواره مو بردن اونایی که پیشم شراب خوردن به زور منو مهمونیا بردن دست از سر من برنمی دارن مردم شام چه مردم آزارن اذیتت نمی کنم بابا خلاصه دخترات گرفتارن

واحد- وای غم یتیمی می خورم بابا ستاره ها رو می شمرم بابا غم یتیمی می خورم بابا دل از زمونه می برم بابا بیا بابا بیا ببین چه حال و روزی پیدا کرده دخترت شدم یه زحمتی برای خواهرت بیا ببین شدم شبیه مادرت بیا ببین دیگه نمونده قوتی توی پاهام دیگه رمق نمونده حتی تو صدام ببین که ساکن توی خرابه هام نگین انگشتری خاتم گدای در خونته حاتم غلام همه پیرغلاماتم حسین جانم حسین جانم داره میاد شمیم عطر و بوی جانفزات خدا رو شکر دوباره پیرهن عزا اجازه داد تنم کنم امام رضا از آسمون میاد صدای سین و ها و یا و نون خدا خودش شده برای تو روضه خون ایشالا اربعین حرم قرارمون سلام ما به محضرت یارا به دونه دونه ی عزادارا کی می بری به کربلا ما را حسین جانم

واحد - زیر این خیمه سلطانم مورم اما سلیمانم تا ابد از تو می خوانم جانم جانم حسین جانم بطلب اربعین ما را برسان این قدم ها را به سر کویت ای یارا یارا یارا حسین جانم پرچمت تا ابد بالاس مادرت حضرت زهراس السلامُ عَلی العَباس عباس عباس ابوفاضل

دودمه - عمه برگشته مهمانم آمده روی دامانم به فدایش سر و جانم جانم جانم می دویدم درین صحرا همچنان مادرت زهرا گشته نیلی رخم بابا بابا بابا