عید غدیر، محمدرضا طاهری، مجید بنی فاطمه و حسین سازور

ناد علی، یادِ علی، دستم و امدادِ علی باده به من داده علی، در دلم افتاده علی هله امروزِ ضمیرِ درِ می خانه تویی هله فریادرس این دلِ دیوانه تویی کعبه یک سنگِ نشانی ست که ره گُم نشود تا بدانند همه صاحبِ این خانه تویی مستِ علی، مستِ علی، دائم و پیوسته علی دست علی دستِ خداست، چشم من و دستِ علی دوش دیدم که ملائک درِ میخانه زدند، همه با ذکر علی همگی مستِ علی، گلِ آدم بسرشتند و به پیمانه زدند همه با اسمِ علی، همه سرمستِ علی با منِ راه نشین باده ی مستانه زدند همه با یاد علی، همه پابست علی قرعه ی فال به نامِ منِ دیوانه زدند همه با عشقِ علی، همه با دستِ علی راه علی، ماه علی، ماه علی، راه علی دلبرِ دلخواه علی، یار علی، دلدار علی حیدر کرار علی، حیدر کرار علی، حیدر کرار علی *** صحن ایوان نجف باز مرا راه بده در طوافِ حرمت فرصتِ دیدار بده ای نسیمِ سحر آرامگه یار کجاست وقت مرگم نفسی مهلت دیدار بده ناد علی، یادِ علی، دستم و امدادِ علی باده به من داده علی، در دلم افتاده علی دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند واندر آن ظلمتِ شب آبِ حیاتم دادند باده از دامِ تجلیِ صفاتم دادند مستحق بودم و اینها به زکاتم دادند عمرِ من طی شد در راهِ تولای علی با حسین و حسن و زینب و زهرای علی خورده اَم زخم به امید مداوای علی تا بلندم بکند دستِ تولای علی مستِ علی، مستِ علی، دائم و پیوسته علی دست علی دستِ خداست، چشم من و دستِ علی راه علی، ماه علی، ماه علی، راه علی دلبرِ دلخواه علی، یار علی، دلدار علی حیدر کرار علی، حیدر کرار علی، حیدر کرار علی

هوای باغ زیر چتر مژگانش طراوت داشت همیشه باغبان نسبت به گل ها حُسن نیت داشت نگاه روشن ساقی به سمت تاک ها چرخید نگاهی که به خاک افتاد و تا افلاک وسعت داشت سرَم قربان آن ساقی که مستان را به وجد آورد بنازم جامی از خُم را که سُکری بی نهایت داشت دلم در شب نشینی های زلفش باز بیدار است مگر در پیچ و خَم ها می شود یک خواب راحت داشت به جای شبنم از هر خوشه ای دُرّ نجف بارید چقدر این دانه های بر زمین افتاده قیمت داشت همان ساقی که کوثر شد خروشان از تماشایش امیری که شبی روشن تر از صبح قیامت داشت کسی که آشنا با کوچه های کهکشانی بود ولی در کوچه های شهر خود احساس غربت داشت شبانگاهان فقط با چاه کوفه درد دل می کرد سحر قبل از نماز اما به ساق عرش دعوت داشت دمی در حلقه ی پیغمبران در عرش اعلی بود دمی هم با یتیمان غریب کوفه خلوت داشت تمام روز در گرمای نخلستان عرق می ریخت ولی روی لبش یک عمر لبخند رضایت داشت شبیه ماه در تاریکی پس کوچه ها می گشت به دوشش نان و خرما داشت یک دنیا سخاوت داشت یتیمان و فقیران و اسیران عاشق اویند علی با این جماعت سال ها عهد اخُوت داشت کسی که از رکوعش نیز سائل دست پر می رفت زمان صرف بیت المال بی اندازه دقت داشت کدامین بنده از خوف خدا مانند او لرزید کدامین شاه مثل او خبر از حال رعیت داشت نمک گیر کرامت های او بودن چه زیبا بود کنار سفره اش نان و نمک خوردن چه لذت داشت ابوذر ها و مالک ها و سلمان ها و میثم ها خوشا آن کَس که با او بود و توفیق زیارت داشت همان که با زلال چشمه ساران بود خویشاوند همان که با تمام دشت های باز نسبت داشت من از تفسیرهای آیه ی تطهیر فهمیدم که وقت بردن نام علی باید طهارت داشت

من از تفسیرهای آیه ی تطهیر فهمیدم که وقت بردن نام علی باید طهارت داشت علی اهل یمن را با نگاه خود مسلمان کرد علی در چشم های روشنش مُهر هدایت داشت زمین و آسمان را بر سر انگشت می چرخاند نمی دانم زمانی هم برای استراحت داشت امیرالمومنینی غیر از او دنیا نخواهد دید امیری را که قبل از آدم و حوا ولایت داشت باذن الله دستش جلوه گاه آفرینش بود یداللهی که دست پر توان در کار خلقت داشت علی "السابقون السابقون السابقون" بوده که انوارش در این عالم هزاران سال قیمت داشت ولی الله اعظم مرتضی حیدر اباالایتام میان آسمان ها هم به این القاب شهرت داشت بدون نام او در صفحه های دفتر تاریخ چگونه می توان تعریفی از نام عدالت داشت خدا با صوت او با حضرت خاتم تکلم کرد حدیث محکم معراج را خواندم، حقیقت داشت زبانم لال اگر ایزد به صورت مثل انسان بود علی تنها، علی تنها، علی با او شباهت داشت علی تفسیر ناب آیه ی "یوفون باالعهد" است فقط او این چنین در نذر و در پیمان صداقت داشت دروغی بدتر از این را کسی نشنید در عالم که می گویند مولا در دلش شوق خلافت داشت به دنبال خیانت بود و لبریز از دو رنگی ها کسی که ظاهرا در محضر او قصد بیعت داشت شکایت کرد از آن نامرد مردم، بی وفا مردم که از اول به بغض و بی وفایی های شان بسیار عادت داشت علی بعد از پیمبر پیر شد با داغ زهرا سوخت تمام درد دل ها بعد از آن از این حکایت داشت چه از "مستدرک حاکم"، چه از "تاریخ یعقوبی" که در باب غدیر از حضرت خاتم روایت داشت چه از "صحاح سته" که به حقش معترف بودند چه از ارجی که بین عالمان اهل سنت داشت چه از اعجاز کعبه، فتح خیبر، یا که رد الشمس چه از تقوا و تدبیری که هنگام قضاوت داشت چه راحت می شود فهمید حق با مرتضی بوده و تنها او برای جانشین بودن لیاقت داشت کمیل و جامعه، ندبه، امین الله، عاشورا همیشه در کنار او دعا عطر اجابت داشت

تو صف بیعتت ما رو هم نگاه کن ساقیا السلام علیک شیر خدا یا مرتضی بخٍ بخٍ یا علی ای روح قالوا بلی این بیعتم تا ابد با حیدر و من غلامِ این در و مرتضی تاج سره همدم زهرا علی مولا، صاحب دنیا علی مولا یا علی مولا، علی مولا، علی مولا *** چشم عاشق کُشِت قلبمو می گیره هدف تا قیامت منم پای عشقت جون به کف وقتی که دلتنگ میشم پر می زنم سمت نجف به به عجب گنبدی، به به عجب صولتی ای جان به این بارگاه، به به عجب هیبتی جان پیمبر علی مولا، فاتح خیبر علی مولا یا علی مولا، علی مولا، علی مولا *** شیعه از آخرت نداره ترس و واهمه کار محشر فقط دست علی و فاطمه برگ گذشتن از صراط دست امیر علقمه دلداده ی حیدرم، آواره ی این درم هستم غلام علی، خاک ره قنبرم واله و مستم علی مولا، عاشقت هستم علی مولا یا علی مولا، علی مولا، علی مولا

دل، دل رسوای من سر، سر شیدای من تب، تب عشق مجنون شب، شب لیلای من سر من کجا، سروری تو دل من کجا، دلبری تو من کجا حیدر کجا من کجا حیدر کجا فخر زمانی و جان جهانی و در دل و جانی حیدر ابر بهارم و حال نزارم و دار و ندارم حیدر یا اسد الله، یا ولی الله، عالی اعلی حیدر خالیه دستم و واله و مستم و حیدری هستم حیدر یا علی مولا یا علی مولا

دیشب بنا به شعر سرودن ز یار شد گلواژه های مست پیِ هم قطار شد دست قلم دخیل به زلف نگار شد شعرم جنون گرفت و بی اختیار شد ابیات هم به سمت نجف رهسپار شد رفتم در آستان حرم ایستادم و پای رواق شاه کَرَم ایستادم و چون سروِ تا کمر شده خَم ایستادم و در محضر خدای دلم ایستادم و دل در مصاف گیسوی دُلدُل سوار شد ای در خدای خود شده ممسوس، آمدم آیینه دار حضرت قدّوس، آمدم مستانه وار اگر که به پابوس آمدم من با اجازه از علیِ طوس آمدم تمّار شاه طوسم و سر نذر دار شد دور و برت مرا ز کَرَم آشیان بده بر این گناهکار تو خط امان بده گاهی ز دور دست برایم تکان بده گفتم به کردگار خودت را نشان بده از چه جمال تو به نظر آشکار شد از نعره ی تو بند دل شیر هم گُسست از طرز رزم تو سپر و تیغ کرده مست دشمن برابر تو به زانو نشسته است روزی که در اُحد زد و شمشیر تو شکست هدیه به تو ز جانب حق، ذوالفقار شد افتاد روی خاک ز پیشانی ات عرق از خاک گل دمید به جایش طبق طبق خون سر تو بود اگر سرخ شد فَلَق برگشته با مداخله ی تیغ تو وَرَق هر جا که کار لشگر اسلام زار شد طوفان شد از خروش تو در بین رزمگاه از دستپاچگی همه کردند اشتباه بردند به جای قلعه به شمشیر تو پناه "مرحب" که بود یک تنه همرزم یک سپاه تنها به یک کرشمه ی تیغت شکار شد وقتی قدم به دوش پیمبر گذاشتی پا از مقام عرش فراتر گذاشتی تاج از نبی گرفتی و بر سر گذاشتی روز غدیر لب چو به ساغر گذاشتی تقدیم به تو سلطنت روزگار شد

مستی ز ساغر نگه از هر چه بهتر است مستی که مست تو نشود خاک بر سر است هر کس خمار چشم علی نیست کافر است "از هر چه بگذریم سخن دوست خوش تر است" ذکر تو را که گفت طلا خوش عیار شد کلّ حقیقت است دلا مذهبِ علی جانم فدای مـسلک خوش مشربِ علی با چاه بود درد دل هر شبِ علی حتماً لبت رسیده به جام لبِ علی رزقت اگر که مستی دنباله دار شد ای دلربای میکده بر دوش یا علی ای مظهر خدای خطاپوش یا علی بی تو عرش ساکت و خاموش یا علی بر طاق آسمان شده منقوش "یا علی" گر اینچنین بنای فلک استوار شد دنیای پَست با تو و زهرا وفا نکرد بعد از رسول با وصی اش خوب تا نکرد حقّ تو را که باطن حقّی ادا نکرد شهر مدینه دید، ولی اعتنا نکرد باغ سپیدِ یاس چرا لاله زار شد نامردمان چو فاطمه را از ستم زدند دور زمان و نظم زمین را به هم زدند مُهر سکوت بر لب تیغ دو دم زدند در قلب ما ملائکه طرح حرم زدند مولا، که گفته فاطمه ات بی مَزار شد غربت حواله ی پسرت بود، بعد تو شام گرفتن قمرت بود، بعد تو زینب که نور چشمت ترت بود، بعد تو آن سیب سرخ که ثمرت بود، بعد تو در قتلگه ز سُمّ ستوران، انار شد

ای شاه فرخ فر علی، ای فاتح خیبر علی داماد پیغمبر علی، مستان سلامت می کنند تا خورده ام از جام تو، افتاده ام در دام تو ای جان فدای نام تو، مستان سلامت می کنند از جام خود مستم نما، بی پا و بی دستم نما من نیستم هستم نما، مستان سلامت می کنند ای کعبه ی انگورها، ای خاک پایت طورها بالاترینِ نورها، مستان سلامت می کنند من مست جام کوثرم، با مستی ام دل می برم کَلب سرای حیدرم، مستان سلامت می کنند مست و خرابم یا علی، ای آفتابم یا علی در پیچ و تابم یا علی، مستان سلامت می کنند

یا علی ای شاهکار تک امیری تو مبارک تو آتیشه هر کی به تو داشته باشه ذره ای شک منتظر یه طلیعه ام تشنه ی آب شریعه ام تا تو علی جان امامی منم دو آتیشه شیعه ام معجزه هات بی شماره فقط یکیش ذوالفقاره وقتی می چرخونی شمشیر بهترین کارا فراره ذکر علی رو لبامه من پسرم اون بابامه مردن تو صحن نجف خدایی که از خُدامه *** یا قاهر العدو و یا والی الولی یا مظهر العجائب یا مرتضی علی *** خیبرشکنه مشت تو زره نداره پشت تو چرخ زمین و آسمون می گرده رو انگشت تو رحم خدا خنده ی توست همه هستی بنده ی توست نام امیرالمومنین فقط برازنده ی توست

باده ی ناب می طلبم، جام شراب می طلبم جام شراب را فقط از ابوتراب می طلبم رویَت جلوه نماست یا علی کویَت قبله نماست یا علی خیبرشکن یا علی، مولای من یا علی اسدالله الغالب، ابالحسن یا علی مولا مولا یا علی *** نغمه ی دلپذیر علی، دلبر بی نظیر علی من الازل الی الابد زمزمه ی غدیر علی نامت عقده گشاست یا علی بامت عرش خداست یا علی جانم قربان نجف، هستم حیران نجف "ناد علی" می خوانم رو به ایوان نجف مولا مولا یا علی

نام ما را بنویسید به ایوان نجف نشد از نام سگ کهف کتاب آلوده