عید غدیر، سید رضا نریمانی

نقطه ی "باء" بسم الله به قصد قرب الی الله به هر مناره زند جار فقط حیدر ولی الله یا حیدر همه بنده تو آقایی همه قطره تو دریایی برای شیعه بابایی من نوکر، تویی تو امیرم تو دام نگاهت اسیرم از دست تو عیدی می گیرم من بی تو می میرم تو دلش جا دارم، تو دلم جا داره اینجوری معلومه دل به دل راه داره *** حیدر که بابای خاکه آسمون واسه ش هلاکه من چه ادعایی دارم کعبه واسه ش سینه چاکه یا حیدر همه کاره ی دنیایی صاحب اختیار مایی دل و دلبر زهرایی لب تر کن فقط تو بگو سر بسم الله اینم سر و خنجر مال تو دل و سر و پیکر تو آقا، من نوکر آقا نوکر داری، نوکر آقا داره اینجوری معلومه دل به دل راه داره *** ذکر علی شد عبادت دشمن رو کشته حسادت خیلی شیرینه به ولله رو زانوی تو شهادت یا حیدر تو هم آقای مَردایی هم آقای ضعیفایی توی محشر هم آقایی من رو تو این راه آوردی به حسین دلم رو سپردی هیچ وقت آبرومو نبردی هی غصه م رو خوردی ما عشقش رو داریم، اون غم ما داره اینجوری معلومه دل به دل راه داره

حیدر شدی تا پشت در هِی در بکوبند جای ملائک نیست بال و پر بکوبند زهرا دلش می خواست نام "یا علی" را روی عقیق سرخ پیغمبر بکوبند سنگ علی را فاطمه بر سینه می زد باید که بر دُرِّ نجف حیدر بکوبند معراج تازه ابتدایت بود باید نام تو را از این مقرب تر بکوبند اسم تو اسم اعظم پروردگار است این مُهر را باید به هر منبر بکوبند ما کوه را پیش تو جز کاهی ندیدیم از دست تو غیر از یداللهی ندیدیم *** از کار تسبیح مناجاتم طلب دارد محراب گویا نیت عرض ادب دارد نام علی می جوشد و سجاده تب دارد ذی الحجه ی این روزها بوی رجب دارد شام سقیفه مرده و صبح غدیر است کافر بمیرد هر که بی حُب امیر است یکتا خدا، یکتا علی، یکتا پیمبر تکلیف را روشن نمود آنجا پیمبر فرموده مدح حضرت مولا پیمبر دست علی را می بَرد بالا پیمبر اتمام حجت کرد با گمراه و بدخواه پس نیست دستی روی دستان یدالله از دشمنانش پست و بی بنیادتر نیست از بنده ی حیدر کسی آزادتر نیست از خانه ی مولای ما آبادتر نیست از شخص زهرا هیچ کس شادتر نیست اسم علی حک شد به گردنبند زهرا دنیا نمی ارزد به یک لبخند زهرا بی بی ست شخص فاطمه، آقاست حیدر مادر بتول و حضرت باباست حیدر مانند کُفو خویش بی همتاست حیدر مولاتَنا زهرا و مولاناست حیدر هر کس که مِهر حیدر و زهرا ندارد در جرگه ی انسانیت هم جا ندارد در خشکسال حسرتم باران دلم خواست من بی سر و سامانم و سامان دلم خواست چون درد بی درمان شدم درمان دلم خواست یاد نجف افتادم و ایوان دلم خواست شکرت همین که سایه ات را کم نکردی "گندابی" آدم شد مرا آدم نکردی عالی نجف، اعلا نجف، والا نجف بود یکتا نجف، زیبا نجف، رویا نجف بود چون احسن الاحوال سال ما نجف بود حتی شروع اربعین ما نجف بود اذن پیاده رفتنم را مرتضی داد وقتی قسم دادم به زهرا، کربلا داد هر چند ما از سینه چاکان شماییم عبد نجف هستیم و لَنگ کربلاییم بعد از غدیر آماده ی ماه عزاییم بوی محرم آمده سر به هواییم آهسته آهسته بنی هاشم می آید کم کم صدای اکبر و قاسم می آید

دنبال یه سایه بون می گشتم، گفتند برو نجف دنبال یه پهلوون می گشتم، گفتند برو نجف دنبال یه آسمون می گشتم، گفتند برو نجف اومدم نجف پروونه شدم اومدم نجف مستونه شدم اومدم نجف دیوونه شدم دیوونه ی ماه منیر علی ام دیوونه ی خاک مسیر علی ام دیوونه جام شراب غدیر علی ام جان علی، جانان علی، جان سنه قربان علی *** دنبال یه سرپناه می گشتم، گفتند برو نجف دنبال یه پادشاه می گشتم، گفتند برو نجف دنبال ولی الله می گشتم، گفتند برو نجف اومدم نجف پیش امیرم اومدم نجف اینجا بمیرم اومدم نجف روزی بگیرم دیوونه ی جود و سخای علی ام دیوونه ی صحن و سرای علی ام دیوونه ی شب های ایوون طلای علی ام دیوونه ی ایوون طلای علی ام جان علی، جانان علی، جان سنه قربان علی *** دنبال فدا شدن می گشتم، گفتند برو نجف دنبال خاک وطن می گشتم، گفتند برو نجف دنبال اباالحسن می گشتم، گفتند برو نجف اومدم نجف آماده شدم اومدم نجف آزاده شدم اومدم نجف دلداده شدم دلداده ی رزم حُنین علی ام دلداده ی دو نور عین علی ام دلداده ی اسم قشنگ حسین علی ام جان حسین، جانان حسین، جان سنه قوربان حسین

هُوَ الحَقّ، هُوَ الهُو، نبی رو، خداخو دلم رو به هر سو کشیده وحیده، سعیده، دل از دهر بریده خدا هم مریدِ علیه نبی شهر علم و دَر علیه بَشَرٌ کَیفَ بَشَر علیه به همه عالم پدر علیه حیدر کرّاره و من وصله ی نعلین پای قنبرشم علی امام من است و منم غلام علی و همسرشم *** کمالش، جمالش، به قربون خالش خدا خواست خونم شد حلالش خصالش، روالش، نوشته رو شالش که زهرا مدالش علیه شهِ والامنزِلَت علیه ستون محشر فقط علیه همه قرآن خط به خط علیه یه عمره که تو حسرتِ یه مرتبه مستی با جام لبشم علی امام من است و منم غلام علی و زینبشم *** کریمه، رحیمه، دَمِ بچگیمه شدم عمری بیمه به نامش قیامش، سلامش، دلم جَلد بامش شدم مست جامش، علیه کعبه الحق قیمتش علیه که خدا هم زینتش علیه خود جنت حسرتش علیه صاحب درباره و من تا دنیا دنیا باشه زیر دِینشم علی امام من است و منم غلام علی و حسینشم

وقتی میان مارها افتاده باشی در چنگ آدم خوارها افتاده باشی وقتی "مسلمان" باشی اما صبح تا شب از دست "بودا" بارها افتاده باشی وقتی میان قصه ها خط می خوری تو از جوهر خودکارها افتاده باشی وقتی قلم ها چای می نوشند تا تو از آتش سیگارها افتاده باشی وقتی بدون جرم قاضی ها بخواهند بی سر کنار دارها افتاده باشی بسته است درها و نداری هیچ راهی جز آنکه از دیوارها افتاده باشی چون نخل ها بی سر بمیر و ایستا باش بگزار چون نیزارها افتاده باشی قدر تو را یک روز می فهمند، هر قدر از چشم بی مقدارها افتاده باشی