- 1635
- 1000
- 1000
- 1000
دعای چهل و هفتم صحیفه سجادیه - دعا در روز عرفه
با صدای بشیر جزایری
(وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ فِی یَوْمِ عَرَفَةَ )
(دعاى آن حضرت در روز عرفه)
الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ
سپاس خداى را که پروردگار جهانیان است،
اللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ بَدِیعَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ ،
بار خدایا تو را سپاس اى پدیدآورنده آسمان ها و زمین،
ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِکْرَامِ ،
اى صاحب جلال و بزرگوارى،
رَبَّ الْأَرْبَابِ ،وَ إِلَهَ کُلِّ مَأْلُوهٍ ،
اى رب ارباب،
وَ خَالِقَ کُلِّ مَخْلُوقٍ ،
و معبود هر معبود و آفریننده هر آفریده،
وَ وَارِثَ کُلِّ شَیْءٍ ،
و وارث هر چیز،
لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْءٌ ،
اى که چیزى شبیه تو نیست،
وَ لَا یَعْزُبُ عَنْهُ عِلْمُ شَیْءٍ ،
و علم چیزى از تو پنهان نمى باشد،
وَ هُوَ بِکُلِّ شَیْءٍ مُحِیطٌ ،
بلکه بر هر چیز احاطه دارى،
وَ هُوَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ رَقِیبٌ
و نسبت به هر چیز نگهبانى،
أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ،
تویى خدایى که جز تو خدایى نیست،
الْأَحَدُ الْمُتَوَحِّدُ الْفَرْدُ الْمُتَفَرِّدُ
که یکتاى بى همتایى، و فرد بىمانندى،
وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ،
تویى خدایى که جز تو خدایى نیست،
الْکَرِیمُ الْمُتَکَرِّمُ ،
که بزرگوار و بخشنده،
الْعَظِیمُ الْمُتَعَظِّمُ ،
و بزرگ در نهایت بزرگى،
الْکَبِیرُ الْمُتَکَبِّرُ
و کبیر و متکبرى،
وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ،
و تویى خدایى که جز تو خدایى نیست،
الْعَلِیُّ الْمُتَعَالِ ،
بلند مرتبه و بلند پایه،
الشَّدِیدُ الْمحَالِ
و شدید الانتقامى،
وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ،
و تویى خدایى که جز تو خدایى نیست،
الرَّحْمَنُ الرَّحِیمُ ،
که بخشنده و مهربان
الْعَلِیمُ الْحَکِیمُ
و دانا و حکیمى،
وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ،
و تویى خدایى که جز تو خدایى نیست
السَّمِیعُ الْبَصِیرُ ،
که شنوا و بینا
الْقَدِیمُ الْخَبِیرُ
و قدیم و خبیرى،
وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ،
و تویى خدایى که جز تو خدایى نیست،
الْکَرِیمُ الْأَکْرَمُ ،
که کریمى و از همه کریم ترى،
الدَّائِمُ الْأَدْوَمُ ،
و همیشگى و جاویدى،
وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ،
و تویى خدایى که جز تو خدایى نیست،
الْأَوَّلُ قَبْلَ کُلِّ أَحَدٍ ،
که پیش از هر کس و هر چیزى،
وَ الآْخِرُ بَعْدَ کُلِّ عَدَدٍ
و بعد از هر شمار و هر چیزى،
وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ،
و تویى خدایى که جز تو خدایى نیست،
الدَّانِی فِی عُلُوِّهِ ،
که در نهایت بلندى خود نزدیک،
وَ الْعَالِی فِی دُنُوِّهِ
و در نزدیکى خود بلندى،
وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ،
و تویى خدایى که جز تو خدایى نیست،
ذُو الْبَهَاءِ وَ الْمجْدِ ،
که صاحب بها و مجد،
وَ الْکِبْرِیَاءِ وَ الْحَمْدِ
و کبریا و ستایشى،
وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ،
و تویى خدایى که جز تو خدایى نیست،
الَّذِی أَنْشَأْتَ الْأَشْیَاءَ مِنْ غَیْرِ سِنْخٍ ،
خدایى که همه چیز را بدون اصل پدید آوردى،
وَ صَوَّرْتَ مَا صَوَّرْتَ مِنْ غَیْرِ مِثَالٍ ،
و صورت هر چیز را بدون نمونه صورت دادى،
وَ ابْتَدَعْتَ الْمُبْتَدَعَاتِ بِلَا احْتِذَاءٍ
و آفریده ها را منهاى اقتباس ساختى،
أَنْتَ الَّذِی قَدَّرْتَ کُلَّ شَیْءٍ تَقْدِیراً ،
تویى که هر چیز را دقیقا اندازه گیرى کردى،
وَ یَسَّرْتَ کُلَّ شَیْءٍ تَیْسِیراً ،
و هر چیز را براى انجام تکلیفش روبراه نمودى،
وَ دَبَّرْتَ مَا دُونَکَ تَدْبِیراً
و ماسواى خود را سر و سامان دادى،
أَنْتَ الَّذِی لَمْ یُعِنْکَ عَلَى خَلْقِکَ شَرِیکٌ ،
تویى که در ایجاد موجودات شریکى به کمکت برنخاست،
وَ لَمْ یُوَازِرْکَ فِی أَمْرِکَ وَزِیرٌ ،
و در فرمانروائیت وزیرى تو را یارى نداد،
وَ لَمْ یَکُنْ لَکَ مُشَاهِدٌ وَ لَا نَظِیرٌ
و برایت شاهد (بر آفرینش) و نظیرى نبود،
أَنْتَ الَّذِی أَرَدْتَ فَکَانَ حَتْماً مَا أَرَدْتَ ،
تویى که اراده فرمودى پس اراده ات حتمى شد،
وَ قَضَیْتَ فَکَانَ عَدْلًا مَا قَضَیْتَ ،
و قضاوت کردى و قضاوتت بر اساس عدل بود،
وَ حَکَمْتَ فَکَانَ نِصْفاً مَا حَکَمْتَ
و حکم فرمودى پس حکمت بر مبناى انصاف بود،
أَنْتَ الَّذِی لَا یَحْوِیکَ مَکَانٌ ،
تویى که مکانى تو را فرانمى گیرد،
وَ لَمْ یَقُمْ لِسُلْطَانِکَ سُلْطَانٌ ،
و سلطه اى در برابر سلطه ات برپا نخاسته،
وَ لَمْ یُعْیِکَ بُرْهَانٌ وَ لَا بَیَانٌ .
و برهان و بیانى حضرتت را عاجز ننموده،
أَنْتَ الَّذِی أَحْصَیْتَ کُلَّ شَیْءٍ عَدَداً ،
تویى که هر چیز را به شمار آوردى،
وَ جَعَلْتَ لِکُلِّ شَیْءٍ أَمَداً ،
و براى هر چیز مدتى قرار دادى،
وَ قَدَّرْتَ کُلَّ شَیْءٍ تَقْدِیراً
و هر چیز را اندازه گرفتى،
أَنْتَ الَّذِی قَصُرَتِ الْأَوْهَامُ عَنْ ذَاتِیَّتِکَ ،
تویى که پرنده هاى اوهام به کنه ذاتت نرسیدند،
وَ عَجَزَتِ الْأَفْهَامُ عَنْ کَیْفِیَّتِکَ ،
و فهم ها از درک کیفیتت ناتوان شدند،
وَ لَمْ تُدْرِکِ الْأَبْصَارُ مَوْضِعَ أَیْنِیَّتِکَ
و چشم ها موضعت را درنیافتند،
أَنْتَ الَّذِی لَا تُحَدُّ فَتَکُونَ مَحْدُوداً ،
تویى که برایت حدى نیست تا محدود گردى،
وَ لَمْ تُمَثَّلْ فَتَکُونَ مَوْجُوداً ،
و حضرتت را مانندى نیست تا به مثل و مانند ادراک شوى،
وَ لَمْ تَلِدْ فَتَکُونَ مَوْلُوداً
و فرزندى نیاوردى تا خود نیز زائیده باشى،
أَنْتَ الَّذِی لَا ضِدَّ مَعَکَ فَیُعَانِدَکَ ،
تویى که برایت همتایى نیست تا با تو به معارضه برخیزد،
وَ لَا عِدْلَ لَکَ فَیُکَاثِرَکَ ،
و همانندى ندارى تا با تو پهلو زند،
وَ لَا نِدَّ لَکَ فَیُعَارِضَکَ
و نظیرى برایت نیست تا با تو عرض وجود کند،
أَنْتَ الَّذِی ابْتَدَأَ ،
تویى که آغاز کردى
وَ اخْتَرَعَ ، وَ اسْتَحْدَثَ ،
و اختراع نمودى، و پدید آوردى
وَ ابْتَدَعَ ،
و بدون نمونه آفریدى،
وَ أَحْسَنَ صُنْعَ مَا صَنَعَ
و هر چه را ساختى نیکو ساختى،
سُبْحَانَکَ مَا أَجَلَّ شَأْنَکَ ،
پاک و منزهى، چه بزرگ است شانت!
وَ أَسْنَى فِی الْأَمَاکِنِ مَکَانَکَ ،
چه بلند است در میان جایگاه ها جایگاهت!
وَ أَصْدَعَ بِالْحَقِّ فُرْقَانَکَ
و چه آشکارکننده حق است فرقانت!
سُبْحَانَکَ مِنْ لَطِیفٍ مَا أَلْطَفَکَ
پاکى تو اى صاحب لطفى که چه بسیار است لطفت!
وَ رَؤُوفٍ مَا أَرْأَفَکَ ،
و رئوفى که چه فزون است رافتت!
وَ حَکِیمٍ مَا أَعْرَفَکَ
و حکیمى که چه بسیار است شناسائیت!
سُبْحَانَکَ مِنْ مَلِیکٍ مَا أَمْنَعَکَ ،
پاکى تو اى پادشاهى که چه شکوهمند است پادشاهیت!
وَ جَوَادٍ مَا أَوْسَعَکَ ،
و بخشنده اى که چه پهناور است سفره کرمت!
وَ رَفِیعٍ مَا أَرْفَعَکَ ذُو الْبَهَاءِ وَ الَْمجْدِ وَ الْکِبْرِیَاءِ وَ الْحَمْدِ
و والایى که چه والاست قدر و مرتبه ات، تو صاحب بهاء و مجد و کبریایى و حمدى.
سُبْحَانَکَ بَسَطْتَ بِالْخَیْرَاتِ یَدَکَ ،
پاکى تو، دست قدرتت را به خوبی ها گشوده اى،
وَ عُرِفَتِ الْهِدَایَةُ مِنْ عِنْدِکَ ،
و هدایت از جانب تو شناخته شده،
فَمَنِ الَْتمَسَکَ لِدِینٍ أَوْ دُنْیَا وَجَدَکَ
پس هر کس تو را براى دین یا دنیا بخواهد تو را مى یابد
سُبْحَانَکَ خَضَعَ لَکَ مَنْ جَرَى فِی عِلْمِکَ ،
پاک و منزهى، هر که در عرصه علم تو قرار گرفته در پیشگاهت خاضع،
وَ خَشَعَ لِعَظَمَتِکَ مَا دُونَ عَرْشِکَ ،
و هر چه در زیر عرش توست در مقابل بزرگیت خاشع،
وَ انْقَادَ لِلتَّسْلِیمِ لَکَ کُلُّ خَلْقِکَ
و همه مخلوقاتت در پیشگاه تو ریسمان تسلیم به گردن انداخته است
سُبْحَانَکَ لَا تُحَسُّ وَ لَا تُجَسُّ وَ لَا تُمَسُّ وَ لَا تُکَادُ وَ لَا تُمَاطُ وَ لَا تُنَازَعُ وَ لَا تُجَارَى وَ لَا تُمَارَى وَ لَا تُخَادَعُ وَ لَا تُمَاکَرُ
پاکى تو که با حواس برون و درون درک نشوى، و قابل لمس نمىباشى، و احدى را قدرت حیله گرى و کنار زدن، و کشمکش و دعوا و غلبه و جدال و فریب و مکر با تو نیست
سُبْحَانَکَ سَبِیلُکَ جَدَدٌ
پاکى تو که راهت هموار، و برنامهات صواب،
وَ أَمْرُکَ رَشَدٌ ، وَ أَنْتَ حَیٌّ صَمَدٌ
و تو زنده و مرجع حاجت هایى پاکى تو،
سُبْحَانَکَ قَولُکَ حُکْمٌ ،
گفتارت حکمت
وَ قَضَاؤُکَ حَتْمٌ ،
و فرمانت حتى،
وَ إِرَادَتُکَ عَزْمٌ
و اراده ات جزمى است
سُبْحَانَکَ لَا رَادَّ لِمَشِیَّتِکَ ،
پاکى تو، خواسته ات را ردکننده اى نیست،
وَ لَا مُبَدِّلَ لِکَلِمَاتِکَ
و کلماتت را تغییردهنده اى نمى باشد.
سُبْحَانَکَ بَاهِرَ الآْیَاتِ ،
پاکى تو، اى دارنده آیات روشن،
فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ ،
اى پدیدآورنده آسمان ها،
بَارِئَ النَّسَمَاتِ
اى آفریننده جانها،
لَکَ الْحَمْدُ حَمْداً یَدُومُ بِدَوَامِکَ
سپاس تو را سپاسى که به دوامت دائم ماند،
وَ لَکَ الْحَمْدُ حَمْداً خَالِداً بِنِعْمَتِکَ
و تو را سپاس سپاسى که به نعمتت همیشه بپاید،
وَ لَکَ الْحَمْدُ حَمْداً یُوَازِی صُنْعَکَ
و تو را سپاس سپاسى که با احسانت برابرى کند،
وَ لَکَ الْحَمْدُ حَمْداً یَزِیدُ عَلَى رِضَاکَ .
و تو را سپاس سپاسى که بر خشنودیت بیفزاید،
وَ لَکَ الْحَمْدُ حَمْداً مَعَ حَمْدِ کُلِّ حَامِدٍ ،
و سپاس تو را سپاسى که با سپاس هر سپاسگزارى توام باشد،
وَ شُکْراً یَقْصُرُ عَنْهُ شُکْرُ کُلِّ شَاکِرٍ
و شکرى که شکر هر شاکرى از آن کوتاه آید،
حَمْداً لَا یَنْبَغِی إِلَّا لَکَ ،
سپاسى که سزاوار غیر تو نباشد،
وَ لَا یُتَقَرَّبُ بِهِ إِلَّا إِلَیْکَ
و وسیله تقرب به غیر حضرتت نشود،
حَمْداً یُسْتَدَامُ بِهِ الْأَوَّلُ ،
سپاسى که موجب دوام سپاس اول،
وَ یُسْتَدْعَى بِهِ دَوَامُ الآْخِرِ
و به دنبال داشتن دوام سپاس پایانى شود،
حَمْداً یَتَضَاعَفُ عَلَى کُرُورِ الْأَزْمِنَةِ ،
سپاسى که بر گردش زمان ها چند برابر گردد،
وَ یَتَزَایَدُ أَضْعَافاً مُتَرَادِفَةً
و به افزایش هاى پى در پى فزونى یابد،
حَمْداً یَعْجِزُ عَنْ إِحْصَائِهِ الْحَفَظَةُ ،
سپاسى که فرشتگان حافظ اعمال از شمردنش عاجز شوند،
وَ یَزِیدُ عَلَى مَا أَحْصَتْهُ فِی کِتَابِکَ الْکَتَبَةُ
حمدى که از شماره اعمال بندگان که ملائکه در کتاب تو مى نویسند افزون باشد،
حَمْداً یُوازِنُ عَرْشَکَ الَْمجِیدَ وَ یُعَادِلُ کُرْسِیَّکَ الرَّفِیعَ
سپاسى که با عرش برینت هموزن باشد، و با کرسى بلندت معادل نشان دهد،
حَمْداً یَکْمُلُ لَدَیْکَ ثَوَابُهُ ،
سپاسى که پاداشش از جانب تو کامل گردد،
وَ یَسْتَغْرِقُ کُلَّ جَزَاءٍ جَزَاؤُهُ
و مزدش همه مزدها را فراگیرد،
حَمْداً ظَاهِرُهُ وَفْقٌ لِبَاطِنِهِ ،
سپاسى که ظاهرش با باطنش،
وَ بَاطِنُهُ وَفْقٌ لِصِدْقِ النِّیَّةِ
و درونش با صدق نیت وفق دهد،
حَمْداً لَمْ یَحْمَدْکَ خَلْقٌ مِثْلَهُ ،
سپاسى که هیچ آفریده به مثل آن تو را سپاس ننموده باشد،
وَ لَا یَعْرِفُ أَحَدٌ سِوَاکَ فَضْلَهُ
و جز تو هیچ کس فضل آن را نشناسد،
حَمْداً یُعَانُ مَنِ اجْتَهَدَ فِی تَعْدِیدِهِ ،
سپاسى که هر کس در فراوان آوردنش زحمت کشد یارى گردد،
وَ یُؤَیَّدُ مَنْ أَغْرَقَ نَزْعاً فِی تَوْفِیَتِهِ
و هر که در کامل آوردنش نهایت کوشش را به کار برد تایید شود،
حَمْداً یَجْمَعُ مَا خَلَقْتَ مِنَ الْحَمْدِ ،
سپاسى که هر چه سپاس آفریده اى را دارا باشد،
وَ یَنْتَظِمُ مَا أَنْتَ خَالِقُهُ مِنْ بَعْدُ
و هر چه را پس از این به وجود آورى در برگیرد،
حَمْداً لَا حَمْدَ أَقْرَبُ إِلَى قَوْلِکَ مِنْهُ ،
سپاسى که هیچ سپاس از آن به کلام تو نزدیک تر،
وَ لَا أَحْمَدَ مِمَّنْ یَحْمَدُکَ بِهِ
و هیچ کس از آن که بر این گونه سپاس گوید سپاسگزارتر نباشد،
حَمْداً یُوجِبُ بِکَرَمِکَ الْمَزِیدَ بِوُفُورِهِ ،
سپاسى که به کرمت باعث افزونى نعمت و وفور آن گردد،
وَ تَصِلُهُ بِمَزِیدٍ بَعْدَ مَزِیدٍ طَوْلًا مِنْکَ
و از باب احسان پس از هر فزونى آن را به فزونى دیگر برسانى،
حَمْداً یَجِبُ لِکَرَمِ وَجْهِکَ ،
سپاسى که با بزرگوارى ذات تو واجب آمده،
وَ یُقَابِلُ عِزَّ جَلَالِکَ
و با جلال و عظمت تو برابر باشد.
رَبِّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ،
بار خدایا بر محمد و آل محمد
الْمُنْتَجَبِ الْمُصْطَفَى الْمُکَرَّمِ الْمُقَرَّبِ ،
که انتخاب شده و برگزیده و گرامى و مقرب درگاه توست
أَفْضَلَ صَلَوَاتِکَ ،
بهترین درودهاى خود را بفرست،
وَ بَارِکْ عَلَیْهِ أَتَمَّ بَرَکَاتِکَ ،
و او را به کامل ترین برکاتت برکت عنایت کن،
وَ تَرَحَّمْ عَلَیْهِ أَمْتَعَ رَحَمَاتِکَ
و پر بهره ترین رحمتت را نصیب او فرما.
رَبِّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ،
خداوندا بر محمد و آلش درود فرست،
صَلَاةً زَاکِیَةً لَا تَکُونُ صَلَاةٌ أَزْکَى مِنْهَا ،
درودى بالنده که هیچ درودى از آن بالنده تر نباشد،
وَ صَلِّ عَلَیْهِ صَلَاةً نَامِیَةً لَا تَکُونُ صَلَاةٌ أَنْمَى مِنْهَا ،
و بر او درودى فزاینده فرست که درودى از آن فزاینده تر نباشد،
وَ صَلِّ عَلَیْهِ صَلَاةً رَاضِیَةً لَا تَکُونُ صَلَاةٌ فَوْقَهَا
و بر او درودى پسندیده فرست که درودى برتر از آن نباشد،
رَبِّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ،
پروردگارا بر محمد و آلش درود فرست،
صَلَاةً تُرْضِیهِ وَ تَزِیدُ عَلَى رِضَاهُ ،
درودى که وى را خشنود سازد و بیش از رضایش باشد،
وَ صَلِّ عَلَیْهِ صَلَاةً تُرْضِیکَ و تَزِیدُ عَلَى رِضَاکَ لَهُ وَ صَلِّ عَلَیْهِ صَلَاةً لَا تَرْضَى لَهُ إِلَّا بِهَا ،
و بر او درودى فرست که تو را خشنود سازد و بیش از رضایت از او باشد،و بر او درودى فرست که براى او جز به آن خشنود نشوى،
وَ لَا تَرَى غَیْرَهُ لَهَا أَهْلًا
و غیر او کسى را شایسته آن ندانى
رَبِّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ صَلَاةً تُجَاوِزُ رِضْوَانَکَ ،
پروردگارا بر محمد و آلش درود فرست، درودى که از رضاى تو فراتر رود،
وَ یَتَّصِلُ اتِّصَالُهَا بِبَقَائِکَ ،
دوامش به دوام تو متصل گردد،
وَ لَا یَنْفَدُ کَمَا لَا تَنْفَدُ کَلِمَاتُکَ
و پایان نپذیرد چنانکه کلمات تو پایان نگیرد.
رَبِّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ،
پروردگارا بر محمد و آلش درود فرست،
صَلَاةً تَنْتَظِمُ صَلَوَاتِ مَلَائِکَتِکَ وَ أَنْبِیَائِکَ وَ رُسُلِکَ وَ أَهْلِ طَاعَتِکَ ،
درودى برابر همه درودهاى فرشتگان و پیمبران و فرستادگان تو و آنان که اهل طاعت تو باشند،
وَ تَشْتَمِلُ عَلَى صَلَوَاتِ عِبَادِکَ مِنْ جِنِّکَ وَ إِنْسِکَ وَ أَهْلِ إِجَابَتِکَ ،
و شامل بر درود بندگانت از جن و انس و پذیرندگان دعوتت گردد،
وَ تَجْتَمِعُ عَلَى صَلَاةِ کُلِّ مَنْ ذَرَأْتَ وَ بَرَأْتَ مِنْ أَصْنَافِ خَلْقِکَ
و درود هر که را از انواع مخلوقات خود که آفریده اى پدید آورده اى در بر گیرد
رَبِّ صَلِّ عَلَیْهِ وَ آلِهِ ،
خداوندا بر او و آلش درود فرست،
صَلَاةً تُحِیطُ بِکُلِّ صَلَاةٍ سَالِفَةٍ وَ مُسْتَأْنَفَةٍ ،
درودى که بر هر درود گر ذشته و تازهاى محیط باشد،
وَ صَلِّ عَلَیْهِ وَ عَلَى آلِهِ ،
و بر او و آلش درود فرست،
صَلَاةً مَرْضِیَّةً لَکَ وَ لِمَنْ دُونَکَ ،
درودى که نزد تو و غیر تو پسندیده باشد،
وَ تُنْشِىُ مَعَ ذَلِکَ صَلَوَاتٍ تُضَاعِفُ مَعَهَا تِلْکَ الصَّلَوَاتِ عِنْدَهَا ،
و در کنار آن درودهایى بیافرینى که آن درودهاى گذشته را چند برابر کنى،
وَ تَزِیدُهَا عَلَى کُرُورِ الْأَیَّامِ زِیَادَةً فِی تَضَاعِیفَ لَا یَعُدُّهَا غَیْرُک
و با دور روزگار چندان بر آن اضافه کنى که غیر تو از شمارش آن ناتوان باشد.
رَبِّ صَلِّ عَلَى أَطَائِبِ أَهْلِ بَیْتِهِ الَّذِینَ اخْتَرْتَهُمْ لِأَمْرِکَ ،
خدواندا درود فرست بر پاکیزه تران از اهل بیت او که ایشان را براى اجراى فرمان خود انتخاب کرده اى،
وَ جَعَلْتَهُمْ خَزَنَةَ عِلْمِکَ ، وَ حَفَظَةَ دِینِکَ ،
و آنان را گنجینه داران علم و حافظان دین
وَ خُلَفَاءَکَ فِی أَرْضِکَ ،
و خلفاى خود در زمین،
وَ حُجَجَکَ عَلَى عِبَادِکَ ،
و حجت هاى خویش بر بندگانت قرار داده اى،
وَ طَهَّرْتَهُمْ مِنَ الرِّجْسِ وَ الدَّنَسِ تَطْهِیراً بِإِرَادَتِکَ ،
و به اراده خود ایشان را از پلیدى به تمام معنى پاک کرده اى،
وَ جَعَلْتَهُمُ الْوَسِیلَةَ إِلَیْکَ ،
و آنان را وسیلهاى به سوى خود،
وَ الْمَسْلَکَ إِلَى جَنَّتِکَ
و راه بهشت خود نموده اى
رَبِّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ،
خداوندا بر محمد و آلش درود فرست،
صَلَاةً تُجْزِلُ لَهُمْ بِهَا مِنْ نِحَلِکَ وَ کَرَامَتِکَ ،
درودى که به سبب آن بخشش و بزرگواریت را در حق ایشان بزرگ گردانى،
وَ تُکْمِلُ لَهُمُ الْأَشْیَاءَ مِنْ عَطَایَاکَ وَ نَوَافِلِکَ ،
و هر گونه عطا و احسانت را درباره ایشان کامل کنى،
وَ تُوَفِّرُ عَلَیْهِمُ الْحَظَّ مِنْ عَوَائِدِکَ وَ فَوَائِدِکَ
و بهره آنان را از تمام عوائد و فوائد خود سرشار نمایى.
رَبِّ صَلِّ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمْ صَلَاةً لَا أَمَدَ فِی أَوَّلِهَا ،
الها بر او و بر ایشان درودى فرست که آغازش را مرزى،
وَ لَا غَایَةَ لِأَمَدِهَا ،
و مدتش را پایانى،
وَ لَا نِهَایَةَ لآِخِرِهَا
و آخرش را نهایتى نباشد
رَبِّ صَلِّ عَلَیْهِمْ زِنَةَ عَرْشِکَ وَ مَا دُونَهُ ،
خداوندا بر ایشان درودى فرست هم پایه عرش و آنچه زیر عرش است،
وَ مِلْءَ سَمَاوَاتِکَ وَ مَا فَوْقَهُنَّ ،
و به گنجایش آسمان ها و آنچه فوق آنهاست،
وَ عَدَدَ أَرَضِیکَ وَ مَا تَحْتَهُنَّ وَ مَا بَیْنَهُنَّ ،
و به شمار زمین هایت و آنچه زیر آنها و میان شان قرار دارد،
صَلَاةً تُقَرِّبُهُمْ مِنْکَ زُلْفَى ،
درودى که آنان را بدان سبب به کمال قرب خود رسانى،
وَ تَکُونُ لَک وَ لَهُمْ رِضًى ،
و براى تو و ایشان رضا و خشنودى باشد،
وَ مُتَّصِلَةً بِنَظَائِرِهِنَّ أَبَداً
و براى همیشه به نظائر آن متصل گردد
اللَّهُمَّ إِنَّکَ أَیَّدْتَ دِینَکَ فِی کُلِّ أَوَانٍ بِإِمَامٍ أَقَمْتَهُ عَلَماً لِعِبَادِکَ ،
خداوندا تو در هر زمان دینت را به سبب رهبرى بر حق تایید کردى و او را نشانه اى براى بندگانت، و مشعلى فروزان در شهرهایت بپا داشتى،
وَ مَنَاراً فِی بِلَادِکَ بَعْدَ أَنْ وَصَلْتَ حَبْلَهُ بِحَبْلِکَ ،
پس از آنکه ریسمان او را به ریسمان خود وصل کردى،
وَ جَعَلْتَهُ الذَّرِیعَةَ إِلَى رِضْوَانِکَ ،
و او را سبب دستیابى به رضاى خود ساختى،
وَ افْتَرَضْتَ طَاعَتَهُ ،
و طاعتش را بر همه واجب نمودى،
وَ حَذَّرْتَ مَعْصِیَتَهُ ،
و از نافرمانیش بیم دادى،
وَ أَمَرْتَ بِامْتِثَالِ أَوَامِرِهِ ،
و به اطاعت دستوراتش،
وَ الِانْتِهَاءِ عِنْدَ نَهْیِهِ ،
و بازایستادن از نواهیش،
وَ أَلَّا یَتَقَدَّمَهُ مُتَقَدِّمٌ ،
و پیشى نجستن بر او،
وَ لَا یَتَأَخَّرَ عَنْهُ مُتَأَخِّرٌ فَهُوَ عِصْمَةُ اللَّائِذِینَ ،
و واپس نماندن از حضرتش فرمان دادى، پس او پناه پناهندگان،
وَ کَهْفُ الْمُؤْمِنِینَ وَ عُرْوَةُ الْمُتَمَسِّکِینَ ،
و ملجا اهل ایمان، و دستاویز چنگزنندگان،
وَ بَهَاءُ الْعَالَمِینَ
و جمال جهانیان است
اللَّهُمَّ فَأَوْزِعْ لِوَلِیِّکَ شُکْرَ مَا أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَیْهِ ،
الها، ولى خود را به سپاس آنچه بر او انعام کردى الهام کن،
وَ أَوْزِعْنَا مِثْلَهُ فِیهِ ،
و ما را نیز به شکر نعمت وجود رهبر بر حق ملهم نما،
وَ آتِهِ مِنْ لَدُنْکَ سُلْطَاناً نَصِیراً ،
و از نزد خویش قدرتى یارىدهنده به او ببخش،
وَ افْتَحْ لَهُ فَتْحاً یَسِیراً ،
و درهاى کامیابى را سهل و آسان به رویش بازکن،
وَ أَعِنْهُ بِرُکْنِکَ أَلْأَعَزِّ ،
و او را به قویترین تکیه گاه خود مدد ده،
وَاشْدُدْ أَزْرَهُ ،
و او را پشت گرم ساز،
وَ قَوِّ عَضُدَهُ ،
و بازویش را توان بخش،
وَ رَاعِهِ بِعَیْنِکَ ،
و به نظر لطف و عنایت خود مراقبت کن،
وَ احْمِهِ بِحِفْظِکَ وَ انْصُرْهُ بِمَلَائِکَتِکَ ،
و به حفظ خویش حمایت نما، و او را به ملائکه خود یارى ده،
وَ امْدُدْهُ بِجُنْدِک الْأَغْلَبِ
و به نیرومندترین سپاهت مدد رسان،
وَ أَقِمْ بِهِ کِتَابَکَ وَ حُدُودَکَ وَ شَرَائِعَکَ وَ سُنَنَ رَسُولِکَ ،
و به کتاب و حدود و دین و سنت های پیامبران
صَلَوَاتُکَ اللَّهُمَّ عَلَیْهِ وَ آلِهِ ،
او و آلش باد- به وسیله او برپا دار،
وَ أَحْیِ بِهِ مَا أَمَاتَهُ الظَّالِمُونَ مِنْ مَعَالِمِ دِینِکَ ،
و آنچه از علائم آئینت را که اهل تجاوز مى رانده اند به وسیله او زنده کن،
وَ اجْلُ بِهِ صَدَاءَ الْجَوْرِ عَنْ طَرِیقَتِکَ ،
و از برکت وجودش زنگار ستم از طریقت خود پاک فرما،
وَ أَبِنْ بِهِ الضَّرَّاءَ مِنْ سَبِیلِکَ ،
و ناهموارى را از جاده خود برطرف کن،
وَ أَزِلْ بِهِ النَّاکِبِینَ عَنْ صِرَاطِکَ ،
و به وسیله او آنان را که انحراف از راهت گزیده اند از سر راه بردار،
وَ امْحَقْ بِهِ بُغَاةَ قَصْدِکَ عِوَجاً
و کتاب و حدود و شرایعت و سنت هاى رسولت را- که صلواتت بر و آنان را که قصد ایجاد کجى دارند از عرصه گاه حیات ریشه کن فرما،
وَ أَلِنْ جَانِبَهُ لِأَوْلِیَائِکَ ،
و دلش را در حق دوستانت نرم،
وَ ابْسُطْ یَدَهُ عَلَى أَعْدَائِکَ ،
و دستش را بر دشمنات گشوده ساز،
وَ هَبْ لَنَا رَأْفَتَهُ ، وَ رَحْمَتَهُ وَ تَعَطُّفَهُ وَ تَحَنُّنَهُ ،
و رافت و رحمت و عطوفت و مهربانیش را به ما ارزانى دار،
وَ اجْعَلْنَا لَهُ سَامِعِینَ مُطِیعِینَ ،
و ما را از گوش دهندگان و اطاعت کنندگان وى قرار ده،
وَ فِی رِضَاهُ سَاعِینَ ،
و در راه خشنودى حضرتش پوینده،
وَ إِلَى نُصْرَتِهِ وَ الْمُدَافَعَةِ عَنْهُ مُکْنِفِینَ ،
و در یارى و دفاع از او مددکار قرار ده،
وَ إِلَیْکَ وَ إِلَى رَسُولِکَ صَلَوَاتُکَ اللَّهُمَّ عَلَیْهِ وَ آلِهِ بِذَلِکَ مُتَقَرِّبِینَ
و بدین ترتیب به حضرت تو و رسول بزرگوارت- که درودت بر او و آلش باد- تقرب جوئیم
اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى أَوْلِیَائِهِمُ الْمُعْتَرِفِینَ بِمَقَامِهِمُ ،
الها، و بر دوستان ایشان درود فرست که به مقامشان اعتراف دارند،
الْمُتَّبِعِینَ مَنْهَجَهُمُ ،
و پیرو راهشان هستند،
الْمُقْتَفِینَ آثَارَهُمُ ،
و دنبالهرو آثارشان،
الْمُسْتَمْسِکِینَ بِعُرْوَتِهِمُ ،
و چنگزننده به دستاویزشان،
الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلَایَتِهِمُ ،
و متمسک به ولایتشان،
الْمُؤْتَمِّینَ بِإِمَامَتِهِمُ ،
و اقتداکننده به امامتشان،
الْمُسَلِّمِینَ لِأَمْرِهِمُ ،
و تسلیم امرشان،
الْمجْتَهِدِینَ فِی طَاعَتِهِمُ ،
و کوشنده در فرمانبرداریشان،
الْمُنْتَظِرِینَ أَیَّامَهُمُ ،
و منتظر حکومت شان،
الْمَادِّینَ إِلَیْهِمْ أَعْیُنَهُمُ ،
و چشم دوخته بر ایشانند،
الصَّلَوَاتِ الْمُبَارَکَاتِ الزَّاکِیَاتِ النَّامِیَاتِ الْغَادِیَاتِ الرَّائِحَاتِ
درودهاى پر برکت و پاکیزه و فزاینده اى که صبحگاهان و شامگاهان در رسند،
وَ سَلِّمْ عَلَیْهِمْ وَ عَلَى أَرْوَاحِهِمْ ،
و درود فرست بر ایشان و بر ارواحشان،
وَ اجْمَعْ عَلَى التَّقْوَى أَمْرَهُمْ ،
و کارشان را بر اساس تقوا فراهم آور،
وَ أَصْلِحْ لَهُمْ شُؤُونَهُمْ ،
و احوالشان را به سامان آر،
وَ تُبْ عَلَیْهِمْ ،
و توبه آنان را قبول فرما،
إِنَّکَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ ،
زیرا که تو بسى توبه پذیر و مهربان،
وَ خَیْرُ الْغَافِرِینَ ،
و بهترین آمرزندگانى،
وَ اجْعَلْنَا مَعَهُمْ فِی دَارِ السَّلَامِ بِرَحْمَتِکَ ،
و ما را به رحمت خود در جایگاه امن و امان در کنار ایشان قرار ده،
یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
اى مهربانترین مهربانان
اللَّهُمَّ هَذَا یَوْمُ عَرَفَةَ یَوْمٌ شَرَّفْتَهُ وَ کَرَّمْتَهُ وَ عَظَّمْتَهُ ، نَشَرْتَ فِیهِ رَحْمَتَکَ ،
خداوندا، اى روز عرفه روزى است که آن را شرافت و کرامت و عظمت دادى، سفره رحمتت را در آن گستردى،
وَ مَنَنْتَ فِیهِ بِعَفْوِکَ ،
و با بخششت بر بندگان منت نهادى،
وَ أَجْزَلْتَ فِیهِ عَطِیَّتَکَ ،
و عطایت را در آن فراوان نمودى،
وَ تَفَضَّلْتَ بِهِ عَلَى عِبَادِکَ
و به وسیله اش بر بندگان خود احسان کردى.
اللَّهُمَّ وَ أَنَا عَبْدُکَ الَّذِی أَنْعَمْتَ عَلَیْهِ قَبْلَ خَلْقِکَ لَهُ وَ بَعْدَ خَلْقِکَ إِیَّاهُ ،
بار الها، و من آن بنده اى هستم که قبل از آفریدنش و پس از خلقتش بر او انعام فرمودى،
فَجَعَلْتَهُ مِمَّنْ هَدَیْتَهُ لِدِینِکَ ،
و او را از جمله کسانى قرار دادى که به آئین خود رهبرى نمودى،
وَ وَفَّقْتَهُ لِحَقِّکَ ،
و براى اداى حق خویش توفیق دارى،
وَ عَصَمْتَهُ بِحَبْلِکَ ،
و او را با ریسمان خویش نگاه داشتى،
وَ أَدْخَلْتَهُ فِی حِزْبِکَ ،
و در حزب خود وارد کردى،
وَ أَرْشَدْتَهُ لِمُوَالَاةِ أَوْلِیَائِکَ ،
و به دوستدارى دوستانت،
وَ مُعَادَاةِ أَعْدَائِکَ
و دشمنى دشمنانت رهنمون شدى،
ثُمَّ أَمَرْتَهُ فَلَمْ یَأْتَمِرْ ،
و با این همه به او دستور دادى ولى اطاعت نکرد،
وَ زَجَرْتَهُ فَلَمْ یَنْزَجِرْ ،
و نهى فرمودى اما باز نایستاد،
وَ نَهَیْتَهُ عَنْ مَعْصِیَتِکَ ،
و از نافرمانى خود برحذرش داشتى
فَخَالَفَ أَمْرَکَ إِلَى نَهْیِکَ ،
ولى پس از امر تو به سوى نهیت شتافت،
لَا مُعَانَدَةً لَکَ ،
نه از باب دشمنى با تو،
وَ لَا اسْتِکْبَاراً عَلَیْکَ ،
و نه از جهت گردن کشى در برابر تو،
بَلْ دَعَاهُ هَوَاهُ إِلَى مَا زَیَّلْتَهُ وَ إِلَى مَا حَذَّرْتَهُ ،
بلکه هواى نفس وى را به آنچه تواش از آن راندى و ترساندى کشاند،
وَ أَعَانَهُ عَلَى ذَلِکَ عَدُوُّ کَ وَ عَدُوُّهُ ،
و دشمن تو و دشمن او وى را در این زمینه کمک داد،
فَأَقْدَمَ عَلَیْهِ عَارِفاً بِوَعِیدِکَ ،
تا در عین معرفت به تهدید تو دست به گناه زد،
رَاجِیاً لِعَفْوِکَ ،
در حالى که به عفوت امیدوار،
وَاثِقاً بِتَجَاوُزِکَ ،
و به گذشتت اعتماد داشت،
وَ کَانَ أَحَقَّ عِبَادِکَ مَعَ مَا مَنَنْتَ عَلَیْهِ أَلَّا یَفْعَلَ
با وجود آن همه محبت که در حقش فرمودى شایسته ترین بندگانت بود که دامن آلوده نکند
وَ هَا أَنَا ذَا بَیْنَ یَدَیْکَ صَاغِراً ذَلِیلًا خَاضِعاً خَاشِعاً خَائِفاً ،
و اینک من در برابرت خوار و ذلیل و خاضع و خاشع و ترسان
مُعْتَرِفاً بِعَظِیمٍ مِنَ الذُّنُوبِ تَحَمَّلْتُهُ ،
و معترف به گناهان بزرگى که بارش را بر دوش برداشته ام،
وَ جَلِیلٍ مِنَ الْخَطَایَا اجْتَرَمْتُهُ ،
و خطاهاى فراوانى که انجام داده ام ایستاده ام
مُسْتَجِیراً بِصَفْحِکَ ،
و به عفوت پناه آورده ام،
لَائِذاً بِرَحْمَتِکَ ،
و به رحمتت ملتجى شده ام،
مُوقِناً أَنَّهُ لَا یُجِیرُنِی مِنْکَ مُجِیرٌ ،
و حتم دارم که امان دهنده اى مرا از تو امان نمى دهد،
وَ لَا یَمْنَعُنِی مِنْکَ مَانِعٌ
و بازدارنده اى مرا از تو بازنمى دارد،
فَعُدْ عَلَیَّ بِمَا تَعُودُ بِهِ عَلَی مَنِ اقْتَرَفَ مِنْ تَغَمُّدِکَ ،
پس آنچه را بر معصیت کار مى پوشى به من عنایت کن،
وَ جُدْ عَلَیَّ بِمَا تَجُودُ بِهِ عَلَى مَنْ أَلْقَى بِیَدِهِ إِلَیْکَ مِنْ عَفْوِکَ ،
و عفوى که به تسلیم شونده به حضرتت مىبخشى بر من ببخش،
وَ امْنُنْ عَلَیَّ بِمَا لَا یَتَعَاظَمُکَ أَنْ تَمُنَّ بِهِ عَلَی مَنْ أَمَّلَکَ مِنْ غُفْرَانِکَ ،
و آمرزشى را که چون به شخص امیدوار مرحمت کنى در نظرت بزرگ نمى نماید بر من منت بنه،
وَ اجْعَلْ لِی فِی هَذَا الْیَوْمِ نَصِیباً أَنَالُ بِهِ حَظّاً مِنْ رِضْوَانِکَ ،
و در این روز به من نصیبى مرحمت فرما که به سبب آن بهره اى از رضاى تو یابم،
وَ لَا تَرُدَّنِی صِفْراً مِمَّا یَنْقَلِبُ بِهِ الْمُتَعَبِّدُونَ لَکَ مِنْ عِبَادِکَ
و از آنچه قسمت کوشندگان در عبادتت مى شود مرا تهیدست برمگردان،
وَ إِنِّی وَ إِنْ لَمْ أُقَدِّمْ مَا قَدَّمُوهُ مِنَ الصَّالِحَاتِ فَقَدْ قَدَّمْتُ تَوْحِیدَکَ وَ نَفْیَ الْأَضْدَادِ وَ الْأَنْدَادِ وَ الْأَشْبَاهِ عَنْکَ ،
و من گرچه اعمال صالحه اى که آنان پیش فرستاده اند پیش نفرستاده ام ولى توحید تو و نفى هرگونه شبه یا همتا یا همانند را از وجود مبارکت قبول کرده
وَ أَتَیْتُکَ مِنَ الْأَبْوَابِ الَّتِی أَمَرْتَ أَنْ تُؤْتَى مِنْهَا ،
و از همان راه ها که فرمان داده اى تا از آن به سویت آیند آمده ام،
وَ تَقَرَّبْتُ إِلَیْکَ بِمَا لَا یَقْرُبُ أَحَدٌ مِنْکَ إِلَّا بِالتَّقَرُّبِ بِهِ
و تقرب جستم به تو با آن وسیله اى که کسى جز با تقرب به آن به قرب حضرتت نرسد،
ثُمَّ أَتْبَعْتُ ذَلِکَ بِالْإِنَابَةِ إِلَیْکَ ،وَ التَّذَلُّلِ وَ الِاسْتِکَانَةِ لَکَ ،
و به دنبال آن دل دادن به تو و خوارى و زارى در برابر تو
وَ حُسْنِ الظَّنِّ بِکَ ،
و حسن ظن و اطمینان کامل
وَ الثِّقَةِ بِمَا عِنْدَکَ ،
به آنچه را نزد توست بدرقه کرده ام،
وَ شَفَعْتُهُ بِرَجَائِکَ الَّذِی قَلَّ مَا یَخِیبُ عَلَیْهِ رَاجِیکَ
و امید به تو را که کمتر امیدوارى با داشتن آن نومید مى شود ضمیمه آن نمودم،
وَ سَأَلْتُکَ مَسْأَلَةَ الْحَقِیرِ الذَّلِیلِ الْبَائِسِ الْفَقِیرِ الْخَائِفِ الْمُسْتَجِیرِ ،
و همانند درخواست شخص کوچک خوار بینواى تهیدست ترسان پناه خواهنده از تو درخواست کردم،
وَ مَعَ ذَلِکَ خِیفَةً وَ تَضَرُّعاً وَ تَعَوُّذاً وَ تَلَوُّذاً ،
همراه با بیم و زارى و امان طلبى و پناه خواهى،
لَا مُسْتَطِیلًا بِتَکَبُّرِ الْمُتَکَبِّرِینَ ،
نه از روى گردن کشى ناشى از کبر متکبران،
وَ لَا مُتَعَالِیاً بِدَالَّةِ الْمُطِیعِینَ ،
و نه از روى بلندپروازى ناشى از خاطر جمعى فرمانبرداران،
وَ لَا مُسْتَطِیلًا بِشَفَاعَةِ الشَّافِعِینَ
و نه از روى برترى جویى بر پایه شفاعت شفیعان،
وَ أَنَا بَعْدُ أَقَلُّ الْأَقَلِّینَ ،
و من گذشته از این، کمترین کمتران،
وَ أَذَلُّ الْأَذَلِّینَ ،
و خوارترین خواران،
وَ مِثْلُ الذَّرَّةِ أَوْ دُونَهَا ،
و همانند ذره یا کمتر از آنم.
فَیَا مَنْ لَمْ یُعَاجِلِ الْمُسِیئِینَ ،
پس اى آن که در عقاب بدکاران عجله نمى کنى،
وَ لَا یَنْدَهُ الْمُتْرَفِینَ ،
و فراخى عیش مترفین را ناگهان نمى گیرى،
وَ یَا مَنْ یَمُنُّ بِإِقَالَةِ الْعَاثِرِینَ ،
و اى که از لغزش لغزندگان درمى گذرى،
وَ یَتَفَضَّلُ بِإِنْظَارِ الْخَاطِئِینَ
و به خطاکاران مهلت مى دهى،
أَنَا الْمُسِیءُ الْمُعْتَرِفُ الْخَاطِىُ الْعَاثِرُ
منم آن بدکار معترف، خطاکار لغزش دار،
أَنَا الَّذِی أَقْدَمَ عَلَیْکَ مُجْتَرِئاً
منم که از روى جرات بر علیه تو قدم برداشتم،
أَنَا الَّذِی عَصَاکَ مُتَعَمِّداً
منم که از روى عمد نافرمانیت کردم،
أَنَا الَّذِی اسْتَخْفَى مِنْ عِبَادِکَ وَ بَارَزَکَ
منم که کار زشت خود را از بندگانت پوشانده و آشکارا به مخالفت با تو برخاستم،
أَنَا الَّذِی هَابَ عِبَادَکَ وَ أَمِنَکَ
منم که از بندگان تو ترسیده و از حضرت تو ایمن گشتم،
أَنَا الَّذِی لَمْ یَرْهَبْ سَطْوَتَکَ ، وَ لَمْ یَخَفْ بَأْسَکَ
منم که از هیبت تو نهراسیده، و از خشمت نترسیدم،
أَنَا الْجَانِی عَلَى نَفْسِهِ
منم که در حق خود جنایت کردم،
أَنَا الْمُرْتَهَنُ بِبَلِیَّتِهِ
منم که در گرو بلاى خودم،
أَنَا الْقَلِیلُ الْحَیَاءِ
منم که کم حیاام،
أَنَا الطَّوِیلُ الْعَنَاءِ
منم که داراى گرفتارى فراوانم
بِحَقِّ مَنِ انْتَجَبْتَ مِنْ خَلْقِکَ ،
به حق آنکه او را از خلق خود برگزیدى،
وَ بِمَنِ اصْطَفَیْتَهُ لِنَفْسِکَ ،
و حضرتش را براى خود پسندیدى،
بِحَقِّ مَنِ اخْتَرْتَ مِنْ بَرِیَّتِکَ ،
به حق آن که از آفریدگانت اختیار فرمودى،
وَ مَنِ اجْتَبَیْتَ لِشَأْنِکَ ،
و براى امر خود برگزیدى،
بِحَقِّ مَنْ وَصَلْتَ طَاعَتَهُ بِطَاعَتِکَ ،
به حق آن که طاعتش را به طاعت خود وصل کردى،
وَ مَنْ جَعَلْتَ مَعْصِیَتَهُ کَمَعْصِیَتِکَ ،
و آن که نافرمانیش را همانند نافرمانى خود قلمداد کرده اى،
بِحَقِّ مَنْ قَرَنْتَ مُوَالَاتَهُ بِمُوَالَاتِکَ ،
به حق آن که دوستیش را به دوستى خود مقرون ساختى،
وَ مَنْ نُطْتَ مُعَادَاتَهُ بِمُعَادَاتِکَ ،
و دشمنیش را به دشمنى خود مرتبط نمودى،
تَغَمَّدْنِی فِی یَوْمِی هَذَا بِمَا تَتَغَمَّدُ بِهِ مَنْ جَارَ إِلَیْکَ مُتَنَصِّلًا ،
مرا در این روز جامه اى بپوشان که بر آن کس مى پوشانى که از گناه خود به حضرتت زارى و عذرخواهى نموده،
وَ عَاذَ بِاسْتِغْفَارِکَ تَائِباً
و در حال توبه پناهنده به آمرزشت شده،
وَ تَوَلَّنِی بِمَا تَتَوَلَّى بِهِ أَهْلَ طَاعَتِکَ وَ الزُّلْفَى لَدَیْکَ وَ الْمَکَانَةِ مِنْکَ
.
و مرا بدانسان که اهل طاعت و قرب و منزلت نزد خود را سرپرستى مى کنى سرپرستى کن،
وَ تَوَحَّدْنِی بِمَا تَتَوَحَّدُ بِهِ مَنْ وَفَى بِعَهْدِکَ ،
و خود به تنهایى آنچه را که به وفاکنندگان به عهدت
وَ أَتْعَبَ نَفْسَهُ فِی ذَاتِکَ ،
و به تعباندازندگان وجود خویش در راهت
وَ أَجْهَدَهَا فِی مَرْضَاتِکَ
و خسته کنندگان خود جهت خوشنودیت مى دهى به من عطا کن،
وَ لَا تُؤَاخِذْنِی بِتَفْرِیطِی فِی جَنْبِکَ ،
و مرا به تقصیر در حقت،
وَ تَعَدِّی طَوْرِی فِی حُدُودِکَ ،
و تجاوز از مرز خوشنودیت،
وَ مُجَاوَزَةِ أَحْکَامِکَ
و پا فراگذاشتن از احکامت مجازات مکن،
وَ لَا تَسْتَدْرِجْنِی بِإِمْلَائِکَ لِی اسْتِدْرَاجَ مَنْ مَنَعَنِی خَیْرَ مَا عِنْدَهُ وَ لَمْ یَشْرَکْکَ فِی حُلُولِ نِعْمَتِهِ بِی
. و با مهلت دادن به من غافلگیرم منما همچون غافل گیر ساختن کسى که خیرش را از من بازگیرد، و تو را در رسیدن نعمت هایش به من شریک نداند،
وَ نَبِّهْنِی مِنْ رَقْدَةِ الْغَافِلِینَ ،
و مرا از خواب غافلین،
وَ سِنَةِ الْمُسْرِفِینَ ،
و خواب آلودگى مسرفین
وَ نَعْسَةِ الَْمخْذُولِینَ
و چرت به خود واگذاشتگان بیدار کن،
وَ خُذْ بِقَلْبِی إِلَى مَا اسْتَعْمَلْتَ بِهِ الْقَانِتِینَ ،
و دلم را به مسیرى ببر که فرمانبرانت را به آن گماشته اى،
وَ اسْتَعْبَدْتَ بِهِ الْمُتَعَبِّدِینَ ،
و کوشش کنندگان در عرصه گاه عبادت را بر آن داشته اى،
وَ اسْتَنْقَذْتَ بِهِ الْمُتَهَاوِنِینَ
و مسامحه کاران را با آن نجات داده اى،
وَ أَعِذْنِی مِمَّا یُبَاعِدُنِی عَنْکَ ،
و مرا از آنچه موجب دورى از تو شود،
وَ یَحُولُ بَیْنِی وَ بَیْنَ حَظِّی مِنْکَ ،
و میان من و بهرهام از تو حایل گردد،
وَ یَصُدُّنِی عَمَّا أُحَاوِلُ لَدَیْکَ
و از آنچه نزد تو مىجویم بازمى دارد پناه ده،
وَ سَهِّلْ لِی مَسْلَکَ الْخَیْرَاتِ إِلَیْکَ ،
و راه سلوک خیرات را به سوى خود،
وَ الْمُسَابَقَةَ إِلَیْهَا مِنْ حَیْثُ أَمَرْتَ ،
و پیشى گرفتن به آنها را بدان صورت که دستور داده اى،
وَ الْمُشَاحَّةَ فِیهَا عَلَى مَا أَرَدْتَ
و رقابت در آنها را به نحوى که خواسته اى برایم هموار کن،
وَ لَا تَمْحَقْنِی فِیمَن تَمْحَقُ مِنَ الْمُسْتَخِفِّینَ بِمَا أَوْعَدْتَ
و مرا در زمره سبک شمرندگان تهدیدهایت که آنها را از میان برمى دارى از میان برندار،
وَ لَا تُهْلِکْنِی مَعَ مَنْ تُهْلِکُ مِنَ الْمُتَعَرِّضِینَ لِمَقْتِکَ
و همراه با کسانى که در معرض دشمنیت قرار گرفته اند و هلاکشان مى کنى هلاک مکن،
وَ لَا تُتَبِّرْنِی فِیمَنْ تُتَبِّرُ مِنَ الْمُنْحَرِفِینَ عَن سُبُلِکَ
و در زمره منحرفین از راه هایت که تباهشان مى کنى تباه مکن،
وَ نَجِّنِی مِنْ غَمَرَاتِ الْفِتْنَةِ ،
و از گرداب هاى فتنه رهائیم ده،
وَ خَلِّصْنِی مِنْ لَهَوَاتِ الْبَلْوَى ،
و از گلوگاه بلاها نجاتم بخش،
وَ أَجِرْنِی مِنْ أَخْذِ الْإِمْلَاءِ
و از غافلگیر شدن در امانم بر،
وَ حُلْ بَیْنِی وَ بَیْنَ عَدُوٍّ یُضِلُّنِی ،
و بین من و دشمنى که به ضلالتم افکند،
وَ هَوًى یُوبِقُنِی ،
و هوسى که نابودم کند،
وَ مَنْقَصَةٍ تَرْهَقُنِی
و عیبى که از پایم اندازد فاصله شو،
وَ لَا تُعْرِضْ عَنِّی إِعْرَاضَ مَنْ لَا تَرْضَى عَنْهُ بَعْدَ غَضَبِکَ
و از من روى مگردان آنگونه که رویگردان مى شوى از کسى که بعد از غضب بر او دیگر از وى خشنود نمى شوى،
وَ لَا تُؤْیِسْنِی مِنَ الْأَمَلِ فِیکَ فَیَغْلِبَ عَلَیَّ الْقُنُوطُ مِنْ رَحْمَتِکَ
و از امید به خودت ناامیدم مکن به طورى که یاس از رحمتت بر من غالب گردد،
وَ لَا تَمْنِحْنِی بِمَا لَا طَاقَةَ لِی بِهِ فَتَبْهَظَنِی مِمَّا تُحَمِّلُنِیهِ مِنْ فَضْلِ مَحَبَّتِکَ
و چندانم مرحمت مکن که طاقتش را نداشته باشم و از زیادى محبتت گرانبار گردم،
وَ لَا تُرْسِلْنِی مِنْ یَدِکَ إِرْسَالَ مَنْ لَا خَیْرَ فِیهِ ، وَ لَا حَاجَةَ بِکَ إِلَیْهِ ،وَ لَا إِنَابَةَ لَهُ
و مرا از دست لطف رها مکن همچون رها کردن کسى که خیرى در او نبوده و تو را با او کارى نیست و راه برگشت ندارد،
وَ لَا تَرْمِ بِی رَمْیَ مَنْ سَقَطَ مِنْ عَیْنِ رِعَایَتِکَ ،
و مرا مانند کسى که از نظر التفاتت افتاده،
وَ مَنِ اشْتَمَلَ عَلَیْهِ الْخِزْیُ مِنْ عِنْدِکَ ،
و همچون کسى که رسوایى از سوى تو تمام وجودش را گرفته دور مینداز،
بَلْ خُذْ بِیَدِی مِنْ سَقْطَةِ الْمُتَرَدِّینَ ،
بلکه از درافتادن درافتادگان،
وَ وَهْلَةِ الْمُتَعَسِّفِینَ ،
و هول و هراس گمراهان،
وَ زَلَّةِ الْمَغْرُورِینَ ،
و لغزش فریبخوردگان،
وَ وَرْطَةِ الْهَالِکِینَ
و پرتگاه تباه شدگان حفظ فرما،
وَ عَافِنِی مِمَّا ابْتَلَیْتَ بِهِ طَبَقَاتِ عَبِیدِکَ وَ إِمَائِکَ ،
و از آنچه گروه بندگان و کنیزانت را به آن دچار نموده اى سلامت بخش،
وَ بَلِّغْنِی مَبَالِغَ مَنْ عُنِیتَ بِهِ ،
و به مقامات کسى برسان که به او عنایت داشته
وَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِ ،
و بر وى انعام نموده
وَ رَضِیتَ عَنْهُ ،
و از او خشنود گشته اى،
فَأَعَشْتَهُ حَمِیداً ،
و سعادتمند زنده اش داشته،
وَ تَوَفَّیْتَهُ سَعِیداً
و نیکبخت مىراندهاى،
وَ طَوِّقْنِی طَوْقَ الْإِقْلَاعِ عَمَّا یُحْبِطُ الْحَسَنَاتِ ، وَ یَذْهَبُ بِالْبَرَکَاتِ
و طوق پرهیز از موجبات بطلان حسنات و زوال برکات را به گردنم انداز،
وَ أَشْعِرْ قَلْبِیَ الِازْدِجَارَ عَنْ قَبَائِحِ السَّیِّئَاتِ ، وَ فَوَاضِحِ الْحَوْبَاتِ
و نفرت از زشتى گناه، و رسوایى معصیت را در قلبم جاى ده،
وَ لَا تَشْغَلْنِی بِمَا لَا أُدْرِکُهُ إِلَّا بِکَ عَمَّا لَا یُرْضِیکَ عَنِّی غَیْرُهُ
و مرا به برنامه اى که جز با کمک تو به آن نمى رسم سرگرم مساز تا از چیزى که غیر آن تو را از من راضى نمى کند بازمانم،
وَ انْزِعْ مِنْ قَلْبِی حُبَّ دُنْیَا دَنِیَّةٍ تَنْهَى عَمَّا عِنْدَکَ ،
و از سویداى قلبم عشق دنیاى دون را که مرا از آنچه نزد توست بازمى دارد،
وَ تَصُدُّ عَنِ ابْتِغَاءِ الْوَسِیلَةِ إِلَیْکَ ،
و از جستن وسیله به سوى تو مانع مى گردد،
وَ تُذْهِلُ عَنِ التَّقَرُّبِ مِنْکَ
و از تحصیل مقام قرب به تو غافل مى نماید ریشه کن فرما،
وَ زَیِّنْ لِیَ التَّفَرُّدَ بِمُنَاجَاتِکَ بِاللَّیْلِ وَ النَّهَارِ
و خلوت راز و نیاز با خود را در شب و روز در نظرم بیاراى،
وَ هَبْ لِی عِصْمَةً تُدْنِینِی مِنْ خَشْیَتِکَ ،
و به من مقام عصمتى عنایت کن که به خشیت تو نزدیک،
وَ تَقْطَعُنِی عَنْ رُکُوبِ مَحَارِمِکَ ،
و از ارتکاب محرمات تو جدایم سازد،
وَ تَفُکَّنِی مِنْ أَسْرِ الْعَظَائِمِ
و از اسارت گناهان کبیره رهائیم دهد،
وَ هَبْ لِیَ التَّطْهِیرَ مِنْ دَنَسِ الْعِصْیَانِ ،
و مرا از آلودگى گناه پاک کن،
وَ أَذْهِبْ عَنِّی دَرَنَ الْخَطَایَا ،
و پلیدى خطاها را از من ببر،
وَ سَرْبِلْنِی بِسِرْبَالِ عَافِیَتِکَ ،
و لباس عافیت خود را بر من بپوشان،
وَ رَدِّنِی رِدَاءَ مُعَافَاتِکَ ،
و رداى سلامتت را بر دوشم افکن،
وَ جَلِّلْنِی سَوَابِغَ نَعْمَائِکَ ،
و خلعت نعمتهاى فراوان و کاملت را بر تنم کن،
وَ ظَاهِرْ لَدَیَّ فَضْلَکَ وَ طَوْلَکَ
و احسان و نعمت خود را بر من پیاپى ساز
وَ أَیِّدْنِی بِتَوْفِیقِکَ وَ تَسْدِیدِکَ ،
و به توفیق و ارشادت تاییدم فرما
وَ أَعِنِّی عَلَى صَالِحِ النِّیَّةِ ،
و بر نیت شایسته
وَ مَرْضِیِّ الْقَوْلِ ،
و کلام پسندیده
وَ مُسْتَحْسَنِ الْعَمَلِ ،
و کار نیک یاریم ده،
وَ لَا تَکِلْنِی إِلَى حَوْلِی وَ قُوَّتِی دُونَ حَوْلِکَ وَ قُوَّتِکَ
و به جاى حول و قوه خودت مرا به حول و قوهى خودم وامگذار،
وَ لَا تُخْزِنِی یَوْمَ تَبْعَثُنِی لِلِقَائِکَ ،
و در آن روز که مرا براى لقاى خود برانگیزى خوار و ذلیلم مکن،
وَ لَا تَفْضَحْنِی بَیْنَ یَدَیْ أَوْلِیَائِکَ ،
و در برابر اولیاءت رسوایم منما،
وَ لَا تُنْسِنِی ذِکْرَکَ ،
و یاد خود را از ذهنم مبر،
وَ لَا تُذْهِبْ عَنِّی شُکْرَکَ ،
و توان اداى شکرت را از من سلب مکن،
بَلْ أَلْزِمْنِیهِ فِی أَحْوَالِ السَّهْوِ عِنْدَ غَفَلَاتِ الْجَاهِلِینَ لآِلْائِکَ ،
بلکه زمانى که جاهلان بىخبر غافلانه نعمت هایت را فراموش کنند اداى شکر را ملازم من ساز،
وَ أَوْزِعْنِی أَنْ أُثْنِیَ بِمَا أَوْلَیْتَنِیهِ ،
و توفیق ثنایت را به سبب آنچه به من عطا نموده اى،
وَ أَعْتَرِفَ بِمَا أَسْدَیْتَهُ إِلَیَّ
و اعتراف به آنچه را که ارزانیم داشته اى به من مرحمت کن،
وَ اجْعَلْ رَغْبَتِی إِلَیْکَ فَوْقَ رَغْبَةِ الرَّاغِبِینَ ،
و رغبتم را به سویت بالاتر از رغبت دیگران،
وَ حَمْدِی إِیَّاکَ فَوْقَ حَمْدِ الْحَامِدِینَ
و ستایشم را در حقت فوق ستایش دیگران قرار ده،
وَ لَا تَخْذُلْنِی عِنْدَ فَاقَتِی إِلَیْکَ ، وَ لَا تُهْلِکْنِی بِمَا . أَسْدَیْتُهُ إِلَیْکَ ،
و مرا به هنگام نیاز به خود دچار خذلان مکن، و به سزاى اعمالى که به پیشگاهت تقدیم داشته ام هلاکم منما،
وَ لَا تَجْبَهْنِی بِمَا جَبَهْتَ بِهِ الْمُعَانِدِینَ لَکَ ،
و آنگونه که دشمنان را از خود مى رانى مرا از خود مران،
فَإِنِّی لَکَ مُسَلِّمٌ ،
چرا که من سرسپرده توام،
أَعْلَمُ أَنَّ الْحُجَّةَ لَکَ ،
مى دانم که حجت تو راست،
وَ أَنَّکَ أَوْلَى بِالْفَضْلِ ،
و تو سزاوار به تفضل،
وَ أَعْوَدُ بِالْإِحْسَانِ ،
و خو کرده به احسان،
وَ أَهْلُ التَّقْوَى ،
و شایسته آنى که از تو پروا گیرند،
وَ أَهْلُ الْمَغْفِرَةِ ،
و اهل آمرزشى،
وَ أَنَّکَ بِأَنْ تَعْفُوَ أَوْلَى مِنْکَ بِأَنْ تُعَاقِبَ ،
و آگاهم که به عفو کردن سزاوارتر از عقاب کردنى،
وَ أَنَّکَ بِأَنْ تَسْتُرَ أَقْرَبُ مِنْکَ إِلَى أَنْ تَشْهَرَ
و به پردهپوشى از پردهدرى نزدیکترى،
فَأَحْیِنِی حَیَاةً طَیِّبَةً تَنْتَظِمُ بِمَا أُرِیدُ ،
پس زندهام بدار به حیات پاکیزهاى که خواسته هایم را برآورده سازد،
وَ تَبْلُغُ مَا أُحِبُّ مِنْ حَیْثُ لَا آتِی مَا تَکْرَهُ ،
و همه آنچه را که دوست مىدارم فراهم آورد بدون آنکه ناپسند تو از من سرزند،
وَ لَا أَرْتَکِبُ مَا نَهَیْتَ عَنْهُ ،
و منهیات تو از من صادر شود،
وَ أَمِتْنِی مَیتَةَ مَنْ یَسْعَى نُورُهُ بَیْنَ یَدَیْهِ وَ عَنْ یَمِینِهِ
و مانند آن کسى بمیران که نور او از پیشاپیش و از جانب راستش روان مى گردد،
وَ ذَلِّلْنِی بَیْنَ یَدَیْکَ ،
و مرا در محضرت ذلیل،
وَ أَعِزَّنِی عِنْدَ خَلْقِکَ ،
و در نزد بندگانت عزیز گردان،
وَ ضَعْنِی إِذَا خَلَوْتُ بِکَ ،
و چون به خلوت مناجات بنشینم خاشعم ساز،
وَ ارْفَعْنِی بَیْنَ عِبَادِکَ ،
و در میان بندگانت رفعتم ده،
وَ أَغْنِنِی عَمَّنْ هُوَ غَنِیٌّ عَنِّی ،
و از آن که از من بىنیاز است بىنیازم کن،
وَ زِدْنِی إِلَیْکَ فَاقَةً وَ فَقْراً
و بر فقر و تهیدستیم نسبت به حضرتت بیفزا،
وَ أَعِذْنِی مِنْ شَمَاتَةِ الْأَعْدَاءِ ،
و از سرزنش دشمنان (دشمن شادى)،
وَ مِنْ حُلُولِ الْبَلَاءِ ،
و رسیدن بلا، و خوارى و رنج پناهم ده،
وَ مِنَ الذُّلِّ وَ الْعَنَاءِ ،
و درباره آنچه از زشتی هایم آگاهى مرا بپوشان
تَغَمَّدْنِی فِیما اطَّلَعْتَ عَلَیْهِ مِنِّی بِمَا یَتَغَمَّدُ بِهِ الْقَادِرُ عَلَى الْبَطْشِ لَوْ لَا حِلْمُهُ ،
به آنچه که مى پوشاند به آن کسى که به سختگیرى قدرت دارد ولى حلمش مانع است،
وَ الآْخِذُ عَلَى الْجَرِیرَةِ لَوْ لَا أَنَاتُهُ
و بر کیفردادن تواناست اما شکیبایى مىکند،
وَ إِذَا أَرَدْتَ بِقَوْمٍ فِتْنَةً أَوْ سُوءاً فَنَجِّنِی مِنْهَا لِوَاذاً بِکَ ،
و چون در حق قومى فتنه یا بدى بخواهى پس مرا از باب اینکه در پوشش تو درآمده ام نجات ده،
وَ إِذْ لَمْ تُقِمْنِی مَقَامَ فَضِیحَةٍ فِی دُنْیَاکَ فَلَا تُقِمْنِی مِثْلَهُ فِی آخِرَتِکَ
و چون مرا در دنیاى خود در موقف افتضاح بپا نداشتى به همان صورت در جهان آخرت در چنان موقفى بپا مدار،
وَ اشْفَعْ لِی أَوَائِلَ مِنَنِکَ بِأَوَاخِرِهَا ،
و نعمت این جهان را برایم به نعمت آن جهان بپیوند،
وَ قَدِیمَ فَوَائِدِکَ بِحَوَادِثِهَا ،
و فوائد دیرینه ات را با تازه هاى آن توام ساز،
وَ لَا تَمْدُدْ لِی مَدّاً یَقْسُو مَعَهُ قَلْبِی ،
و آن قدر مهلتم مده که در اثر آن به سنگدلى دچار شوم،
وَ لَا تَقْرَعْنِی قَارِعَةً یَذْهَبُ لَهَا بَهَائِی ،
و مرا دچار مصیبتى که به آبرویم لطمه زند مساز،
وَ لَا تَسُمْنِی خَسِیسَةً یَصْغُرُ لَهَا قَدْرِی وَ لَا نَقِیصَةً یُجْهَلُ مِنْ أَجْلِهَا مَکَانِی
و به فرومایگىاى که قدر و منزلتم را بکاهد، و عیبى که باعث گمنامیم شود دچار مکن،
وَ لَا تَرُعْنِی رَوْعَةً أُبْلِسُ بِهَا ،
و آن چنانم مترسان که نومید شوم،
وَ لَا خِیفَةً أُوجِسُ دُونَهَا ،
و آنگونه بیمم مده که در برابر آن هراسناک گردم،
اجْعَلْ هَیْبَتِی فِی وَعِیدِکَ ،
چنان کن که وحشتم از تهدیدت،
وَ حَذَرِی مِنْ إِعْذَارِکَ وَ إِنْذَارِکَ ،
و پرهیزم از اتمام حجتت و هشدارت،
وَ رَهْبَتِی عِنْد تِلَاوَةِ آیَاتِکَ
و بیمناکیم هنگام تلاوت آیاتت باشد،
وَ اعْمُرْ لَیْلِی بِإِیقَاظِی فِیهِ لِعِبَادَتِکَ ،
و شبم را به بیدارى براى عبادتت آباد ساز،
وَ تَفَرُّدِی بِالتَّهَجُّدِ لَکَ ،
و تنهاییم را براى شب زنده دارى،
وَ تَجَرُّدِی بِسُکُونِی إِلَیْکَ ،
و مجرد ماندنم را براى انس گرفتن با تو،
وَ إِنْزَالِ حَوَائِجِی بِکَ ،
و فرود آوردن حاجات به درگاه تو،
وَ مُنَازَلَتِی إِیَّاکَ فِی فَکَاکِ رَقَبَتِی مِنْ نَارِکَ ،
و درخواست شدیدم از تو را براى آزادى از آتشت،
وَ إِجَارَتِی مِمَا فِیهِ أَهْلُهَا مِنْ عَذَابِکَ
و پناه دادن از عذابى که اهل جهنم گرفتار آنند قرار ده،
وَ لَا تَذَرْنِی فِی طُغْیَانِی عَامِهاً ،
و مرا مدت زمانى در طغیان و سرکشى سرگردان،
وَ لَا فِی غَمْرَتِی سَاهِیاً حَتَّى حِینٍ ،
و در گرداب نادانى بىخبر قرار مده،
وَ لَا تَجْعَلْنِی عِظَةً لِمَنِ اتَّعَظَ ،
و مرا مایه پند پندگیران،
وَ لَا نَکَالًا لِمَنِ اعْتَبَرَ ،
و وسیله عبرت عبرت آموزان،
وَ لَا فِتْنَةً لِمَنْ نَظَرَ ،
و باعث گمراهى نظرکنندگان قرار مده،
وَ لَا تَمْکُرْ بِی فِیمَنْ تَمْکُرُ بِهِ ،
و مرا در جرگه آنان که گرفتار مکرت شده اند میاور،
وَ لَا تَسْتَبْدِلْ بِی غَیْرِی ،
و دیگرى را به جاى من انتخاب مکن،
وَ لَا تُغَیِّرْ لِی اسْماً ،
و نامم را از دفتر اهل سعادت تغییر مده،
وَ لَا تُبَدِّلْ لِی جِسْماً ، وَ لَا تَتَّخِذْنِی هُزُواً لِخَلْقِکَ ،
و بدنم را دچار بلا مکن،
وَ لَا سُخْرِیّاً لَکَ ،
و مرا مضحکه بندگانت و مسخره خود مساز،
وَ لَا تَبَعاً إِلَّا لِمَرْضَاتِکَ ،
و جز تابع رضاى خود مگردان،
وَ لَا مُمْتَهَناً إِلَّا بِالِانْتِقَامِ لَکَ
و جز به انتقام گرفتن از دشمنانت خدمتى به عهده من مگذار،
وَ أَوْجِدْنِی بَرْدَ عَفْوِکَ ،
و از لذت عفو
وَ حَلَاوَةَ رَحْمَتِکَ وَ رَوْحِکَ وَ رَیْحَانِکَ ،
و شیرینى رحمت و روح و ریحان
وَ جَنَّةِ نَعِیمِکَ ،
و بهشت نعیمت کامیابم کن،
وَ أَذِقْنِی طَعْمَ الْفَرَاغِ لِمَا تُحِبُّ بِسَعَةٍ مِنْ سَعَتِکَ ،
و مزه دل پرداختن به آنچه را که به آن علاقه دارى به سبب غناى بى پایانت،
وَ الِاجْتِهَادِ فِیما یُزْلِفُ لَدَیْکَ وَ عِنْدَکَ ،
و کوشش براى تقرب جستن به حضرتت را به من بچشان،
وَ أَتْحِفْنِی بِتُحْفَةٍ مِنْ تُحَفَاتِکَ
و ارمغانى از ارمغان هایت را نصیب من فرما،
وَ اجْعَلْ تِجَارَتِی رَابِحَةً ،
و تجارتم را سودمند،
وَ کَرَّتِی غَیْرَ خَاسِرَةٍ ،
و بازگشتم را بىخس
وَ أَخِفْنِی مَقَامَکَ ،
و مرا از مقام خود بیمناک،
وَ شَوِّقْنِی لِقَاءَکَ ،
و به لقایت مشتاق فرما،
وَ تُبْ عَلَیَّ تَوْبَةً نَصُوحاً لَا تُبْقِ مَعَهَا ذُنُوباً صَغِیرَةً وَ لَا کَبِیرَةً ،
و به توبه اى خالص توفیق ده که هیچ گناه کوچک و بزرگ و ظاهر و باطنى را با آن باقى نگذارى،
وَ لَا تَذَرْ مَعَهَا عَلَانِیَةً وَ لَا سَرِیرَةً وَ انْزَعِ الْغِلَّ مِنْ صَدْرِی لِلْمُؤْمِنِینَ ، وَ اعْطِفْ بِقَلْبِی عَلَى الْخَاشِعِینَ ،وَ کُنْ لِی کَمَا تَکُونُ لِلصَّالِحِینَ ،
و دشمنى مومنان را از دلم برکن،و قلبم را بر خاشعان مهربان ساز،
وَ حَلِّنِی حِلْیَةَ الْمُتَّقِینَ ،
و با من آنچنان باش که با شایستگان هستى،
وَ اجْعَلْ لِی لِسَانَ صِدْقٍ فِی الْغَابِرِینَ ،
و به زینت پرهیزکارانم بیاراى، و برایم یاد خوبى در میان بازماندگان،
وَ ذِکْراً نَامِیاً فِی الآْخِرِینَ ،
و آوازه روزافزونى در میان آیندگان قرار ده،
وَ وَافِ بِی عَرْصَةَ الْأَوَّلِینَ
و در جایگاه پیشتازانم برآور،
وَ تَمِّمْ سُبُوغَ نِعْمَتِکَ ،
و گشایش نعمتت را بر من کامل کن،
عَلَیَّ ، وَ ظَاهِرْ کَرَامَاتِهَا لَدَیَّ ،
و کرامت هایش را برایم پیاپى فرما،
امْلَأْ مِنْ فَوَائِدِکَ یَدِی ،
دست خالیم را از فوائد خود پر کن،
وَ سُقْ کَرَائِمَ مَوَاهِبِکَ إِلَیَّ ،
و موهبت هاى گرانقدرت را به سویم فرست،
وَ جَاوِرْ بِیَ الْأَطْیَبِینَ مِنْ أَوْلِیَائِکَ فِی الْجِنَانِ الَّتِی زَیَّنْتَهَا لِأَصْفِیَائِکَ
و مرا همسایه اولیاء طاهرینت در بهشتى که براى برگزیدگانت آراسته اى قرار ده،
وَ جَلِّلْنِی شَرَائِفَ نِحَلِکَ فِی الْمَقَامَاتِ الْمُعَدَّةِ لِأَحِبَّائِکَ
و رداى عطایاى بزرگت را در مقاماتى که براى عاشقانت فراهم ساخته اى بر من بپوشان،
وَ اجْعَلْ لِی عِنْدَکَ مَقِیلًا آوِی إِلَیْهِ مُطْمَئِنّاً ،
و برایم در آستان خود جایگاهى قرار ده که با دل آرام در آن بیارامم،
وَ مَثَابَةً أَتَبَوَّؤُهَا ، وَ أَقَرُّ عَیْناً ،
و منزلى که در آن سکونت گزینم،و به آن دیده روشن کنم،
وَ لَا تُقَایِسْنِی بِعَظِیَماتِ الْجَرَائِرِ ،
و مرا با گناهان بزرگ مقایسه مکن،
وَ لَا تُهْلِکْنِی یَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ ،
و در آن روزى که اسرار برملا شود هلاکم مکن،
وَ أَزِلْ عَنِّی کُلَّ شَکٍّ وَ شُبْهَةٍ ،
و هر شک و تردیدى را از قلبم بشوى،
وَ اجْعَلْ لِی فِی الْحَقِّ طَرِیقاً مِنْ کُلِّ رَحْمَةٍ ،
و از هر رحمتى برایم طریقى به حق باز کن،
وَ أَجْزِلْ لِی قِسَمَ الْمَوَاهِبِ مِنْ نَوَالِکَ ،
و بهره هاى مواهبم را از عطایاى خود سرشار فرما،
وَ وَفِّرْ عَلَیَّ حُظُوظَ الْإِحْسَانِ مِنْ إِفْضَالِکَ
و نصیب هاى احسان را از انعامت بر من فراوان ساز،
وَ اجْعَلْ قَلْبِی وَاثِقاً بِمَا عِنْدَکَ ،
و دلم را به رحمتت مطمئن کن،
وَ هَمِّی مُسْتَفْرَغاً لِمَا هُوَ لَکَ ،
و همتم را یکجا به کار خودت متوجه ساز،
وَ اسْتَعْمِلْنِی بِمَا تَسْتَعْمِلُ بِهِ خَالِصَتَکَ ،
و مرا به کارى بگمار که عباد خاص خود را به آن مى گمارى،
وَ أَشْرِبْ قَلْبِی عِنْدَ ذُهُولِ الْعُقُولِ طَاعَتَکَ ،
و به هنگام غفلت و پریشانى خردها طاعت خود را با قلبم درآمیز،
وَ اجْمَعْ لِیَ الْغِنَى وَ الْعَفَافَ وَ الدَّعَةَ وَ الْمُعَافَاةَ وَ الصِّحَّةَ وَ السَّعَةَ وَ الطُّمَأْنِینَةَ وَ الْعَافِیَةَ
و توانگرى و پاکدامنى و راحت و سلامتى و تندرستى و گشایش در زندگى و آرامش و عافیت را برایم فراهم نما،
وَ لَا تُحْبِطْ حَسَنَاتِی بِمَا یَشُوبُهَا مِنْ مَعْصِیَتِکَ ،
و خوبیهایم را به سبب گناهى که با آن مىآمیزد،
وَ لَا خَلَوَاتِی بِمَا یَعْرِضُ لِی مِنْ نَزَغَاتِ فِتْنَتِکَ ،
و خلوتهایم را به مفاسدى که از آزمایشت پیش آید تباه مکن،
وَ صُنْ وَجْهِی عَنِ الطَّلَبِ إِلَى أَحَدٍ مِنَ الْعَالَمِینَ ،
و آبرویم را از روانداختن به هر یک از جهانیان نگاهدار،
وَ ذُبَّنِی عَنِ الِْتمَاسِ مَا عِنْدَ الْفَاسِقِینَ
و از طلبیدن آنچه نزد فاسقان است بازمدار،
وَ لَا تَجْعَلْنِی لِلظَّالِمِینَ ظَهِیراً ، وَ لَا لَهُمْ عَلَى مَحْوِ کِتَابِکَ یَداً وَ نَصِیراً ،
و مرا پشتیبان ظالمان، و یاور و دستیارشان در از بین بردن کتابت مساز،
وَ حُطْنِی مِنْ حَیْثُ لَا أَعْلَمُ حِیَاطَةً تَقِینِی بِهَا ،
و از آنجا که خود آگاه نیستم چنانم نگهبان باش که به آن محفوظم بدارى،
وَ افْتَحْ لِی أَبْوَابَ تَوْبَتِکَ وَ رَحْمَتِکَ وَ رَأْفَتِکَ وَ رِزْقِکَ الْوَاسِعِ ،
و درهاى توبه و رحمت و مهربانى و روزى فراخت را به رویم بگشا،
إِنِّی إِلَیْکَ مِنَ الرَّاغِبِینَ ،
که من از رغبت کنندگان به سوى توام،
وَ أَتْمِمْ لِی إِنْعَامَکَ ،
و انعامت را در حقم کامل کن،
إِنَّکَ خَیْرُ الْمُنْعِمِینَ
که تو بهترین نعمت دهندگانى،
وَ اجْعَلْ بَاقِیَ عُمْرِی فِی الْحَجِّ وَ الْعُمْرَةِ ابْتِغَاءَ وَجْهِکَ ،
و باقى عمرم را جهت خشنودیت در حج و عمره قرار ده،
یَا رَبَّ الْعَالَمِینَ ،
اى پروردگار جهانیان،
وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ ،
و درود خدا بر محمد و آل پاک و پاکیزه او،
وَ السَّلَامُ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمْ أَبَدَ الآبِدِینَ
و سلام بر او و بر ایشان باد سلامى پیوسته و جاودانه
(وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ فِی یَوْمِ عَرَفَةَ )
(دعاى آن حضرت در روز عرفه)
الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ
سپاس خداى را که پروردگار جهانیان است،
اللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ بَدِیعَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ ،
بار خدایا تو را سپاس اى پدیدآورنده آسمان ها و زمین،
ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِکْرَامِ ،
اى صاحب جلال و بزرگوارى،
رَبَّ الْأَرْبَابِ ،وَ إِلَهَ کُلِّ مَأْلُوهٍ ،
اى رب ارباب،
وَ خَالِقَ کُلِّ مَخْلُوقٍ ،
و معبود هر معبود و آفریننده هر آفریده،
وَ وَارِثَ کُلِّ شَیْءٍ ،
و وارث هر چیز،
لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْءٌ ،
اى که چیزى شبیه تو نیست،
وَ لَا یَعْزُبُ عَنْهُ عِلْمُ شَیْءٍ ،
و علم چیزى از تو پنهان نمى باشد،
وَ هُوَ بِکُلِّ شَیْءٍ مُحِیطٌ ،
بلکه بر هر چیز احاطه دارى،
وَ هُوَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ رَقِیبٌ
و نسبت به هر چیز نگهبانى،
أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ،
تویى خدایى که جز تو خدایى نیست،
الْأَحَدُ الْمُتَوَحِّدُ الْفَرْدُ الْمُتَفَرِّدُ
که یکتاى بى همتایى، و فرد بىمانندى،
وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ،
تویى خدایى که جز تو خدایى نیست،
الْکَرِیمُ الْمُتَکَرِّمُ ،
که بزرگوار و بخشنده،
الْعَظِیمُ الْمُتَعَظِّمُ ،
و بزرگ در نهایت بزرگى،
الْکَبِیرُ الْمُتَکَبِّرُ
و کبیر و متکبرى،
وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ،
و تویى خدایى که جز تو خدایى نیست،
الْعَلِیُّ الْمُتَعَالِ ،
بلند مرتبه و بلند پایه،
الشَّدِیدُ الْمحَالِ
و شدید الانتقامى،
وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ،
و تویى خدایى که جز تو خدایى نیست،
الرَّحْمَنُ الرَّحِیمُ ،
که بخشنده و مهربان
الْعَلِیمُ الْحَکِیمُ
و دانا و حکیمى،
وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ،
و تویى خدایى که جز تو خدایى نیست
السَّمِیعُ الْبَصِیرُ ،
که شنوا و بینا
الْقَدِیمُ الْخَبِیرُ
و قدیم و خبیرى،
وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ،
و تویى خدایى که جز تو خدایى نیست،
الْکَرِیمُ الْأَکْرَمُ ،
که کریمى و از همه کریم ترى،
الدَّائِمُ الْأَدْوَمُ ،
و همیشگى و جاویدى،
وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ،
و تویى خدایى که جز تو خدایى نیست،
الْأَوَّلُ قَبْلَ کُلِّ أَحَدٍ ،
که پیش از هر کس و هر چیزى،
وَ الآْخِرُ بَعْدَ کُلِّ عَدَدٍ
و بعد از هر شمار و هر چیزى،
وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ،
و تویى خدایى که جز تو خدایى نیست،
الدَّانِی فِی عُلُوِّهِ ،
که در نهایت بلندى خود نزدیک،
وَ الْعَالِی فِی دُنُوِّهِ
و در نزدیکى خود بلندى،
وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ،
و تویى خدایى که جز تو خدایى نیست،
ذُو الْبَهَاءِ وَ الْمجْدِ ،
که صاحب بها و مجد،
وَ الْکِبْرِیَاءِ وَ الْحَمْدِ
و کبریا و ستایشى،
وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ،
و تویى خدایى که جز تو خدایى نیست،
الَّذِی أَنْشَأْتَ الْأَشْیَاءَ مِنْ غَیْرِ سِنْخٍ ،
خدایى که همه چیز را بدون اصل پدید آوردى،
وَ صَوَّرْتَ مَا صَوَّرْتَ مِنْ غَیْرِ مِثَالٍ ،
و صورت هر چیز را بدون نمونه صورت دادى،
وَ ابْتَدَعْتَ الْمُبْتَدَعَاتِ بِلَا احْتِذَاءٍ
و آفریده ها را منهاى اقتباس ساختى،
أَنْتَ الَّذِی قَدَّرْتَ کُلَّ شَیْءٍ تَقْدِیراً ،
تویى که هر چیز را دقیقا اندازه گیرى کردى،
وَ یَسَّرْتَ کُلَّ شَیْءٍ تَیْسِیراً ،
و هر چیز را براى انجام تکلیفش روبراه نمودى،
وَ دَبَّرْتَ مَا دُونَکَ تَدْبِیراً
و ماسواى خود را سر و سامان دادى،
أَنْتَ الَّذِی لَمْ یُعِنْکَ عَلَى خَلْقِکَ شَرِیکٌ ،
تویى که در ایجاد موجودات شریکى به کمکت برنخاست،
وَ لَمْ یُوَازِرْکَ فِی أَمْرِکَ وَزِیرٌ ،
و در فرمانروائیت وزیرى تو را یارى نداد،
وَ لَمْ یَکُنْ لَکَ مُشَاهِدٌ وَ لَا نَظِیرٌ
و برایت شاهد (بر آفرینش) و نظیرى نبود،
أَنْتَ الَّذِی أَرَدْتَ فَکَانَ حَتْماً مَا أَرَدْتَ ،
تویى که اراده فرمودى پس اراده ات حتمى شد،
وَ قَضَیْتَ فَکَانَ عَدْلًا مَا قَضَیْتَ ،
و قضاوت کردى و قضاوتت بر اساس عدل بود،
وَ حَکَمْتَ فَکَانَ نِصْفاً مَا حَکَمْتَ
و حکم فرمودى پس حکمت بر مبناى انصاف بود،
أَنْتَ الَّذِی لَا یَحْوِیکَ مَکَانٌ ،
تویى که مکانى تو را فرانمى گیرد،
وَ لَمْ یَقُمْ لِسُلْطَانِکَ سُلْطَانٌ ،
و سلطه اى در برابر سلطه ات برپا نخاسته،
وَ لَمْ یُعْیِکَ بُرْهَانٌ وَ لَا بَیَانٌ .
و برهان و بیانى حضرتت را عاجز ننموده،
أَنْتَ الَّذِی أَحْصَیْتَ کُلَّ شَیْءٍ عَدَداً ،
تویى که هر چیز را به شمار آوردى،
وَ جَعَلْتَ لِکُلِّ شَیْءٍ أَمَداً ،
و براى هر چیز مدتى قرار دادى،
وَ قَدَّرْتَ کُلَّ شَیْءٍ تَقْدِیراً
و هر چیز را اندازه گرفتى،
أَنْتَ الَّذِی قَصُرَتِ الْأَوْهَامُ عَنْ ذَاتِیَّتِکَ ،
تویى که پرنده هاى اوهام به کنه ذاتت نرسیدند،
وَ عَجَزَتِ الْأَفْهَامُ عَنْ کَیْفِیَّتِکَ ،
و فهم ها از درک کیفیتت ناتوان شدند،
وَ لَمْ تُدْرِکِ الْأَبْصَارُ مَوْضِعَ أَیْنِیَّتِکَ
و چشم ها موضعت را درنیافتند،
أَنْتَ الَّذِی لَا تُحَدُّ فَتَکُونَ مَحْدُوداً ،
تویى که برایت حدى نیست تا محدود گردى،
وَ لَمْ تُمَثَّلْ فَتَکُونَ مَوْجُوداً ،
و حضرتت را مانندى نیست تا به مثل و مانند ادراک شوى،
وَ لَمْ تَلِدْ فَتَکُونَ مَوْلُوداً
و فرزندى نیاوردى تا خود نیز زائیده باشى،
أَنْتَ الَّذِی لَا ضِدَّ مَعَکَ فَیُعَانِدَکَ ،
تویى که برایت همتایى نیست تا با تو به معارضه برخیزد،
وَ لَا عِدْلَ لَکَ فَیُکَاثِرَکَ ،
و همانندى ندارى تا با تو پهلو زند،
وَ لَا نِدَّ لَکَ فَیُعَارِضَکَ
و نظیرى برایت نیست تا با تو عرض وجود کند،
أَنْتَ الَّذِی ابْتَدَأَ ،
تویى که آغاز کردى
وَ اخْتَرَعَ ، وَ اسْتَحْدَثَ ،
و اختراع نمودى، و پدید آوردى
وَ ابْتَدَعَ ،
و بدون نمونه آفریدى،
وَ أَحْسَنَ صُنْعَ مَا صَنَعَ
و هر چه را ساختى نیکو ساختى،
سُبْحَانَکَ مَا أَجَلَّ شَأْنَکَ ،
پاک و منزهى، چه بزرگ است شانت!
وَ أَسْنَى فِی الْأَمَاکِنِ مَکَانَکَ ،
چه بلند است در میان جایگاه ها جایگاهت!
وَ أَصْدَعَ بِالْحَقِّ فُرْقَانَکَ
و چه آشکارکننده حق است فرقانت!
سُبْحَانَکَ مِنْ لَطِیفٍ مَا أَلْطَفَکَ
پاکى تو اى صاحب لطفى که چه بسیار است لطفت!
وَ رَؤُوفٍ مَا أَرْأَفَکَ ،
و رئوفى که چه فزون است رافتت!
وَ حَکِیمٍ مَا أَعْرَفَکَ
و حکیمى که چه بسیار است شناسائیت!
سُبْحَانَکَ مِنْ مَلِیکٍ مَا أَمْنَعَکَ ،
پاکى تو اى پادشاهى که چه شکوهمند است پادشاهیت!
وَ جَوَادٍ مَا أَوْسَعَکَ ،
و بخشنده اى که چه پهناور است سفره کرمت!
وَ رَفِیعٍ مَا أَرْفَعَکَ ذُو الْبَهَاءِ وَ الَْمجْدِ وَ الْکِبْرِیَاءِ وَ الْحَمْدِ
و والایى که چه والاست قدر و مرتبه ات، تو صاحب بهاء و مجد و کبریایى و حمدى.
سُبْحَانَکَ بَسَطْتَ بِالْخَیْرَاتِ یَدَکَ ،
پاکى تو، دست قدرتت را به خوبی ها گشوده اى،
وَ عُرِفَتِ الْهِدَایَةُ مِنْ عِنْدِکَ ،
و هدایت از جانب تو شناخته شده،
فَمَنِ الَْتمَسَکَ لِدِینٍ أَوْ دُنْیَا وَجَدَکَ
پس هر کس تو را براى دین یا دنیا بخواهد تو را مى یابد
سُبْحَانَکَ خَضَعَ لَکَ مَنْ جَرَى فِی عِلْمِکَ ،
پاک و منزهى، هر که در عرصه علم تو قرار گرفته در پیشگاهت خاضع،
وَ خَشَعَ لِعَظَمَتِکَ مَا دُونَ عَرْشِکَ ،
و هر چه در زیر عرش توست در مقابل بزرگیت خاشع،
وَ انْقَادَ لِلتَّسْلِیمِ لَکَ کُلُّ خَلْقِکَ
و همه مخلوقاتت در پیشگاه تو ریسمان تسلیم به گردن انداخته است
سُبْحَانَکَ لَا تُحَسُّ وَ لَا تُجَسُّ وَ لَا تُمَسُّ وَ لَا تُکَادُ وَ لَا تُمَاطُ وَ لَا تُنَازَعُ وَ لَا تُجَارَى وَ لَا تُمَارَى وَ لَا تُخَادَعُ وَ لَا تُمَاکَرُ
پاکى تو که با حواس برون و درون درک نشوى، و قابل لمس نمىباشى، و احدى را قدرت حیله گرى و کنار زدن، و کشمکش و دعوا و غلبه و جدال و فریب و مکر با تو نیست
سُبْحَانَکَ سَبِیلُکَ جَدَدٌ
پاکى تو که راهت هموار، و برنامهات صواب،
وَ أَمْرُکَ رَشَدٌ ، وَ أَنْتَ حَیٌّ صَمَدٌ
و تو زنده و مرجع حاجت هایى پاکى تو،
سُبْحَانَکَ قَولُکَ حُکْمٌ ،
گفتارت حکمت
وَ قَضَاؤُکَ حَتْمٌ ،
و فرمانت حتى،
وَ إِرَادَتُکَ عَزْمٌ
و اراده ات جزمى است
سُبْحَانَکَ لَا رَادَّ لِمَشِیَّتِکَ ،
پاکى تو، خواسته ات را ردکننده اى نیست،
وَ لَا مُبَدِّلَ لِکَلِمَاتِکَ
و کلماتت را تغییردهنده اى نمى باشد.
سُبْحَانَکَ بَاهِرَ الآْیَاتِ ،
پاکى تو، اى دارنده آیات روشن،
فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ ،
اى پدیدآورنده آسمان ها،
بَارِئَ النَّسَمَاتِ
اى آفریننده جانها،
لَکَ الْحَمْدُ حَمْداً یَدُومُ بِدَوَامِکَ
سپاس تو را سپاسى که به دوامت دائم ماند،
وَ لَکَ الْحَمْدُ حَمْداً خَالِداً بِنِعْمَتِکَ
و تو را سپاس سپاسى که به نعمتت همیشه بپاید،
وَ لَکَ الْحَمْدُ حَمْداً یُوَازِی صُنْعَکَ
و تو را سپاس سپاسى که با احسانت برابرى کند،
وَ لَکَ الْحَمْدُ حَمْداً یَزِیدُ عَلَى رِضَاکَ .
و تو را سپاس سپاسى که بر خشنودیت بیفزاید،
وَ لَکَ الْحَمْدُ حَمْداً مَعَ حَمْدِ کُلِّ حَامِدٍ ،
و سپاس تو را سپاسى که با سپاس هر سپاسگزارى توام باشد،
وَ شُکْراً یَقْصُرُ عَنْهُ شُکْرُ کُلِّ شَاکِرٍ
و شکرى که شکر هر شاکرى از آن کوتاه آید،
حَمْداً لَا یَنْبَغِی إِلَّا لَکَ ،
سپاسى که سزاوار غیر تو نباشد،
وَ لَا یُتَقَرَّبُ بِهِ إِلَّا إِلَیْکَ
و وسیله تقرب به غیر حضرتت نشود،
حَمْداً یُسْتَدَامُ بِهِ الْأَوَّلُ ،
سپاسى که موجب دوام سپاس اول،
وَ یُسْتَدْعَى بِهِ دَوَامُ الآْخِرِ
و به دنبال داشتن دوام سپاس پایانى شود،
حَمْداً یَتَضَاعَفُ عَلَى کُرُورِ الْأَزْمِنَةِ ،
سپاسى که بر گردش زمان ها چند برابر گردد،
وَ یَتَزَایَدُ أَضْعَافاً مُتَرَادِفَةً
و به افزایش هاى پى در پى فزونى یابد،
حَمْداً یَعْجِزُ عَنْ إِحْصَائِهِ الْحَفَظَةُ ،
سپاسى که فرشتگان حافظ اعمال از شمردنش عاجز شوند،
وَ یَزِیدُ عَلَى مَا أَحْصَتْهُ فِی کِتَابِکَ الْکَتَبَةُ
حمدى که از شماره اعمال بندگان که ملائکه در کتاب تو مى نویسند افزون باشد،
حَمْداً یُوازِنُ عَرْشَکَ الَْمجِیدَ وَ یُعَادِلُ کُرْسِیَّکَ الرَّفِیعَ
سپاسى که با عرش برینت هموزن باشد، و با کرسى بلندت معادل نشان دهد،
حَمْداً یَکْمُلُ لَدَیْکَ ثَوَابُهُ ،
سپاسى که پاداشش از جانب تو کامل گردد،
وَ یَسْتَغْرِقُ کُلَّ جَزَاءٍ جَزَاؤُهُ
و مزدش همه مزدها را فراگیرد،
حَمْداً ظَاهِرُهُ وَفْقٌ لِبَاطِنِهِ ،
سپاسى که ظاهرش با باطنش،
وَ بَاطِنُهُ وَفْقٌ لِصِدْقِ النِّیَّةِ
و درونش با صدق نیت وفق دهد،
حَمْداً لَمْ یَحْمَدْکَ خَلْقٌ مِثْلَهُ ،
سپاسى که هیچ آفریده به مثل آن تو را سپاس ننموده باشد،
وَ لَا یَعْرِفُ أَحَدٌ سِوَاکَ فَضْلَهُ
و جز تو هیچ کس فضل آن را نشناسد،
حَمْداً یُعَانُ مَنِ اجْتَهَدَ فِی تَعْدِیدِهِ ،
سپاسى که هر کس در فراوان آوردنش زحمت کشد یارى گردد،
وَ یُؤَیَّدُ مَنْ أَغْرَقَ نَزْعاً فِی تَوْفِیَتِهِ
و هر که در کامل آوردنش نهایت کوشش را به کار برد تایید شود،
حَمْداً یَجْمَعُ مَا خَلَقْتَ مِنَ الْحَمْدِ ،
سپاسى که هر چه سپاس آفریده اى را دارا باشد،
وَ یَنْتَظِمُ مَا أَنْتَ خَالِقُهُ مِنْ بَعْدُ
و هر چه را پس از این به وجود آورى در برگیرد،
حَمْداً لَا حَمْدَ أَقْرَبُ إِلَى قَوْلِکَ مِنْهُ ،
سپاسى که هیچ سپاس از آن به کلام تو نزدیک تر،
وَ لَا أَحْمَدَ مِمَّنْ یَحْمَدُکَ بِهِ
و هیچ کس از آن که بر این گونه سپاس گوید سپاسگزارتر نباشد،
حَمْداً یُوجِبُ بِکَرَمِکَ الْمَزِیدَ بِوُفُورِهِ ،
سپاسى که به کرمت باعث افزونى نعمت و وفور آن گردد،
وَ تَصِلُهُ بِمَزِیدٍ بَعْدَ مَزِیدٍ طَوْلًا مِنْکَ
و از باب احسان پس از هر فزونى آن را به فزونى دیگر برسانى،
حَمْداً یَجِبُ لِکَرَمِ وَجْهِکَ ،
سپاسى که با بزرگوارى ذات تو واجب آمده،
وَ یُقَابِلُ عِزَّ جَلَالِکَ
و با جلال و عظمت تو برابر باشد.
رَبِّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ،
بار خدایا بر محمد و آل محمد
الْمُنْتَجَبِ الْمُصْطَفَى الْمُکَرَّمِ الْمُقَرَّبِ ،
که انتخاب شده و برگزیده و گرامى و مقرب درگاه توست
أَفْضَلَ صَلَوَاتِکَ ،
بهترین درودهاى خود را بفرست،
وَ بَارِکْ عَلَیْهِ أَتَمَّ بَرَکَاتِکَ ،
و او را به کامل ترین برکاتت برکت عنایت کن،
وَ تَرَحَّمْ عَلَیْهِ أَمْتَعَ رَحَمَاتِکَ
و پر بهره ترین رحمتت را نصیب او فرما.
رَبِّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ،
خداوندا بر محمد و آلش درود فرست،
صَلَاةً زَاکِیَةً لَا تَکُونُ صَلَاةٌ أَزْکَى مِنْهَا ،
درودى بالنده که هیچ درودى از آن بالنده تر نباشد،
وَ صَلِّ عَلَیْهِ صَلَاةً نَامِیَةً لَا تَکُونُ صَلَاةٌ أَنْمَى مِنْهَا ،
و بر او درودى فزاینده فرست که درودى از آن فزاینده تر نباشد،
وَ صَلِّ عَلَیْهِ صَلَاةً رَاضِیَةً لَا تَکُونُ صَلَاةٌ فَوْقَهَا
و بر او درودى پسندیده فرست که درودى برتر از آن نباشد،
رَبِّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ،
پروردگارا بر محمد و آلش درود فرست،
صَلَاةً تُرْضِیهِ وَ تَزِیدُ عَلَى رِضَاهُ ،
درودى که وى را خشنود سازد و بیش از رضایش باشد،
وَ صَلِّ عَلَیْهِ صَلَاةً تُرْضِیکَ و تَزِیدُ عَلَى رِضَاکَ لَهُ وَ صَلِّ عَلَیْهِ صَلَاةً لَا تَرْضَى لَهُ إِلَّا بِهَا ،
و بر او درودى فرست که تو را خشنود سازد و بیش از رضایت از او باشد،و بر او درودى فرست که براى او جز به آن خشنود نشوى،
وَ لَا تَرَى غَیْرَهُ لَهَا أَهْلًا
و غیر او کسى را شایسته آن ندانى
رَبِّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ صَلَاةً تُجَاوِزُ رِضْوَانَکَ ،
پروردگارا بر محمد و آلش درود فرست، درودى که از رضاى تو فراتر رود،
وَ یَتَّصِلُ اتِّصَالُهَا بِبَقَائِکَ ،
دوامش به دوام تو متصل گردد،
وَ لَا یَنْفَدُ کَمَا لَا تَنْفَدُ کَلِمَاتُکَ
و پایان نپذیرد چنانکه کلمات تو پایان نگیرد.
رَبِّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ،
پروردگارا بر محمد و آلش درود فرست،
صَلَاةً تَنْتَظِمُ صَلَوَاتِ مَلَائِکَتِکَ وَ أَنْبِیَائِکَ وَ رُسُلِکَ وَ أَهْلِ طَاعَتِکَ ،
درودى برابر همه درودهاى فرشتگان و پیمبران و فرستادگان تو و آنان که اهل طاعت تو باشند،
وَ تَشْتَمِلُ عَلَى صَلَوَاتِ عِبَادِکَ مِنْ جِنِّکَ وَ إِنْسِکَ وَ أَهْلِ إِجَابَتِکَ ،
و شامل بر درود بندگانت از جن و انس و پذیرندگان دعوتت گردد،
وَ تَجْتَمِعُ عَلَى صَلَاةِ کُلِّ مَنْ ذَرَأْتَ وَ بَرَأْتَ مِنْ أَصْنَافِ خَلْقِکَ
و درود هر که را از انواع مخلوقات خود که آفریده اى پدید آورده اى در بر گیرد
رَبِّ صَلِّ عَلَیْهِ وَ آلِهِ ،
خداوندا بر او و آلش درود فرست،
صَلَاةً تُحِیطُ بِکُلِّ صَلَاةٍ سَالِفَةٍ وَ مُسْتَأْنَفَةٍ ،
درودى که بر هر درود گر ذشته و تازهاى محیط باشد،
وَ صَلِّ عَلَیْهِ وَ عَلَى آلِهِ ،
و بر او و آلش درود فرست،
صَلَاةً مَرْضِیَّةً لَکَ وَ لِمَنْ دُونَکَ ،
درودى که نزد تو و غیر تو پسندیده باشد،
وَ تُنْشِىُ مَعَ ذَلِکَ صَلَوَاتٍ تُضَاعِفُ مَعَهَا تِلْکَ الصَّلَوَاتِ عِنْدَهَا ،
و در کنار آن درودهایى بیافرینى که آن درودهاى گذشته را چند برابر کنى،
وَ تَزِیدُهَا عَلَى کُرُورِ الْأَیَّامِ زِیَادَةً فِی تَضَاعِیفَ لَا یَعُدُّهَا غَیْرُک
و با دور روزگار چندان بر آن اضافه کنى که غیر تو از شمارش آن ناتوان باشد.
رَبِّ صَلِّ عَلَى أَطَائِبِ أَهْلِ بَیْتِهِ الَّذِینَ اخْتَرْتَهُمْ لِأَمْرِکَ ،
خدواندا درود فرست بر پاکیزه تران از اهل بیت او که ایشان را براى اجراى فرمان خود انتخاب کرده اى،
وَ جَعَلْتَهُمْ خَزَنَةَ عِلْمِکَ ، وَ حَفَظَةَ دِینِکَ ،
و آنان را گنجینه داران علم و حافظان دین
وَ خُلَفَاءَکَ فِی أَرْضِکَ ،
و خلفاى خود در زمین،
وَ حُجَجَکَ عَلَى عِبَادِکَ ،
و حجت هاى خویش بر بندگانت قرار داده اى،
وَ طَهَّرْتَهُمْ مِنَ الرِّجْسِ وَ الدَّنَسِ تَطْهِیراً بِإِرَادَتِکَ ،
و به اراده خود ایشان را از پلیدى به تمام معنى پاک کرده اى،
وَ جَعَلْتَهُمُ الْوَسِیلَةَ إِلَیْکَ ،
و آنان را وسیلهاى به سوى خود،
وَ الْمَسْلَکَ إِلَى جَنَّتِکَ
و راه بهشت خود نموده اى
رَبِّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ،
خداوندا بر محمد و آلش درود فرست،
صَلَاةً تُجْزِلُ لَهُمْ بِهَا مِنْ نِحَلِکَ وَ کَرَامَتِکَ ،
درودى که به سبب آن بخشش و بزرگواریت را در حق ایشان بزرگ گردانى،
وَ تُکْمِلُ لَهُمُ الْأَشْیَاءَ مِنْ عَطَایَاکَ وَ نَوَافِلِکَ ،
و هر گونه عطا و احسانت را درباره ایشان کامل کنى،
وَ تُوَفِّرُ عَلَیْهِمُ الْحَظَّ مِنْ عَوَائِدِکَ وَ فَوَائِدِکَ
و بهره آنان را از تمام عوائد و فوائد خود سرشار نمایى.
رَبِّ صَلِّ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمْ صَلَاةً لَا أَمَدَ فِی أَوَّلِهَا ،
الها بر او و بر ایشان درودى فرست که آغازش را مرزى،
وَ لَا غَایَةَ لِأَمَدِهَا ،
و مدتش را پایانى،
وَ لَا نِهَایَةَ لآِخِرِهَا
و آخرش را نهایتى نباشد
رَبِّ صَلِّ عَلَیْهِمْ زِنَةَ عَرْشِکَ وَ مَا دُونَهُ ،
خداوندا بر ایشان درودى فرست هم پایه عرش و آنچه زیر عرش است،
وَ مِلْءَ سَمَاوَاتِکَ وَ مَا فَوْقَهُنَّ ،
و به گنجایش آسمان ها و آنچه فوق آنهاست،
وَ عَدَدَ أَرَضِیکَ وَ مَا تَحْتَهُنَّ وَ مَا بَیْنَهُنَّ ،
و به شمار زمین هایت و آنچه زیر آنها و میان شان قرار دارد،
صَلَاةً تُقَرِّبُهُمْ مِنْکَ زُلْفَى ،
درودى که آنان را بدان سبب به کمال قرب خود رسانى،
وَ تَکُونُ لَک وَ لَهُمْ رِضًى ،
و براى تو و ایشان رضا و خشنودى باشد،
وَ مُتَّصِلَةً بِنَظَائِرِهِنَّ أَبَداً
و براى همیشه به نظائر آن متصل گردد
اللَّهُمَّ إِنَّکَ أَیَّدْتَ دِینَکَ فِی کُلِّ أَوَانٍ بِإِمَامٍ أَقَمْتَهُ عَلَماً لِعِبَادِکَ ،
خداوندا تو در هر زمان دینت را به سبب رهبرى بر حق تایید کردى و او را نشانه اى براى بندگانت، و مشعلى فروزان در شهرهایت بپا داشتى،
وَ مَنَاراً فِی بِلَادِکَ بَعْدَ أَنْ وَصَلْتَ حَبْلَهُ بِحَبْلِکَ ،
پس از آنکه ریسمان او را به ریسمان خود وصل کردى،
وَ جَعَلْتَهُ الذَّرِیعَةَ إِلَى رِضْوَانِکَ ،
و او را سبب دستیابى به رضاى خود ساختى،
وَ افْتَرَضْتَ طَاعَتَهُ ،
و طاعتش را بر همه واجب نمودى،
وَ حَذَّرْتَ مَعْصِیَتَهُ ،
و از نافرمانیش بیم دادى،
وَ أَمَرْتَ بِامْتِثَالِ أَوَامِرِهِ ،
و به اطاعت دستوراتش،
وَ الِانْتِهَاءِ عِنْدَ نَهْیِهِ ،
و بازایستادن از نواهیش،
وَ أَلَّا یَتَقَدَّمَهُ مُتَقَدِّمٌ ،
و پیشى نجستن بر او،
وَ لَا یَتَأَخَّرَ عَنْهُ مُتَأَخِّرٌ فَهُوَ عِصْمَةُ اللَّائِذِینَ ،
و واپس نماندن از حضرتش فرمان دادى، پس او پناه پناهندگان،
وَ کَهْفُ الْمُؤْمِنِینَ وَ عُرْوَةُ الْمُتَمَسِّکِینَ ،
و ملجا اهل ایمان، و دستاویز چنگزنندگان،
وَ بَهَاءُ الْعَالَمِینَ
و جمال جهانیان است
اللَّهُمَّ فَأَوْزِعْ لِوَلِیِّکَ شُکْرَ مَا أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَیْهِ ،
الها، ولى خود را به سپاس آنچه بر او انعام کردى الهام کن،
وَ أَوْزِعْنَا مِثْلَهُ فِیهِ ،
و ما را نیز به شکر نعمت وجود رهبر بر حق ملهم نما،
وَ آتِهِ مِنْ لَدُنْکَ سُلْطَاناً نَصِیراً ،
و از نزد خویش قدرتى یارىدهنده به او ببخش،
وَ افْتَحْ لَهُ فَتْحاً یَسِیراً ،
و درهاى کامیابى را سهل و آسان به رویش بازکن،
وَ أَعِنْهُ بِرُکْنِکَ أَلْأَعَزِّ ،
و او را به قویترین تکیه گاه خود مدد ده،
وَاشْدُدْ أَزْرَهُ ،
و او را پشت گرم ساز،
وَ قَوِّ عَضُدَهُ ،
و بازویش را توان بخش،
وَ رَاعِهِ بِعَیْنِکَ ،
و به نظر لطف و عنایت خود مراقبت کن،
وَ احْمِهِ بِحِفْظِکَ وَ انْصُرْهُ بِمَلَائِکَتِکَ ،
و به حفظ خویش حمایت نما، و او را به ملائکه خود یارى ده،
وَ امْدُدْهُ بِجُنْدِک الْأَغْلَبِ
و به نیرومندترین سپاهت مدد رسان،
وَ أَقِمْ بِهِ کِتَابَکَ وَ حُدُودَکَ وَ شَرَائِعَکَ وَ سُنَنَ رَسُولِکَ ،
و به کتاب و حدود و دین و سنت های پیامبران
صَلَوَاتُکَ اللَّهُمَّ عَلَیْهِ وَ آلِهِ ،
او و آلش باد- به وسیله او برپا دار،
وَ أَحْیِ بِهِ مَا أَمَاتَهُ الظَّالِمُونَ مِنْ مَعَالِمِ دِینِکَ ،
و آنچه از علائم آئینت را که اهل تجاوز مى رانده اند به وسیله او زنده کن،
وَ اجْلُ بِهِ صَدَاءَ الْجَوْرِ عَنْ طَرِیقَتِکَ ،
و از برکت وجودش زنگار ستم از طریقت خود پاک فرما،
وَ أَبِنْ بِهِ الضَّرَّاءَ مِنْ سَبِیلِکَ ،
و ناهموارى را از جاده خود برطرف کن،
وَ أَزِلْ بِهِ النَّاکِبِینَ عَنْ صِرَاطِکَ ،
و به وسیله او آنان را که انحراف از راهت گزیده اند از سر راه بردار،
وَ امْحَقْ بِهِ بُغَاةَ قَصْدِکَ عِوَجاً
و کتاب و حدود و شرایعت و سنت هاى رسولت را- که صلواتت بر و آنان را که قصد ایجاد کجى دارند از عرصه گاه حیات ریشه کن فرما،
وَ أَلِنْ جَانِبَهُ لِأَوْلِیَائِکَ ،
و دلش را در حق دوستانت نرم،
وَ ابْسُطْ یَدَهُ عَلَى أَعْدَائِکَ ،
و دستش را بر دشمنات گشوده ساز،
وَ هَبْ لَنَا رَأْفَتَهُ ، وَ رَحْمَتَهُ وَ تَعَطُّفَهُ وَ تَحَنُّنَهُ ،
و رافت و رحمت و عطوفت و مهربانیش را به ما ارزانى دار،
وَ اجْعَلْنَا لَهُ سَامِعِینَ مُطِیعِینَ ،
و ما را از گوش دهندگان و اطاعت کنندگان وى قرار ده،
وَ فِی رِضَاهُ سَاعِینَ ،
و در راه خشنودى حضرتش پوینده،
وَ إِلَى نُصْرَتِهِ وَ الْمُدَافَعَةِ عَنْهُ مُکْنِفِینَ ،
و در یارى و دفاع از او مددکار قرار ده،
وَ إِلَیْکَ وَ إِلَى رَسُولِکَ صَلَوَاتُکَ اللَّهُمَّ عَلَیْهِ وَ آلِهِ بِذَلِکَ مُتَقَرِّبِینَ
و بدین ترتیب به حضرت تو و رسول بزرگوارت- که درودت بر او و آلش باد- تقرب جوئیم
اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى أَوْلِیَائِهِمُ الْمُعْتَرِفِینَ بِمَقَامِهِمُ ،
الها، و بر دوستان ایشان درود فرست که به مقامشان اعتراف دارند،
الْمُتَّبِعِینَ مَنْهَجَهُمُ ،
و پیرو راهشان هستند،
الْمُقْتَفِینَ آثَارَهُمُ ،
و دنبالهرو آثارشان،
الْمُسْتَمْسِکِینَ بِعُرْوَتِهِمُ ،
و چنگزننده به دستاویزشان،
الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلَایَتِهِمُ ،
و متمسک به ولایتشان،
الْمُؤْتَمِّینَ بِإِمَامَتِهِمُ ،
و اقتداکننده به امامتشان،
الْمُسَلِّمِینَ لِأَمْرِهِمُ ،
و تسلیم امرشان،
الْمجْتَهِدِینَ فِی طَاعَتِهِمُ ،
و کوشنده در فرمانبرداریشان،
الْمُنْتَظِرِینَ أَیَّامَهُمُ ،
و منتظر حکومت شان،
الْمَادِّینَ إِلَیْهِمْ أَعْیُنَهُمُ ،
و چشم دوخته بر ایشانند،
الصَّلَوَاتِ الْمُبَارَکَاتِ الزَّاکِیَاتِ النَّامِیَاتِ الْغَادِیَاتِ الرَّائِحَاتِ
درودهاى پر برکت و پاکیزه و فزاینده اى که صبحگاهان و شامگاهان در رسند،
وَ سَلِّمْ عَلَیْهِمْ وَ عَلَى أَرْوَاحِهِمْ ،
و درود فرست بر ایشان و بر ارواحشان،
وَ اجْمَعْ عَلَى التَّقْوَى أَمْرَهُمْ ،
و کارشان را بر اساس تقوا فراهم آور،
وَ أَصْلِحْ لَهُمْ شُؤُونَهُمْ ،
و احوالشان را به سامان آر،
وَ تُبْ عَلَیْهِمْ ،
و توبه آنان را قبول فرما،
إِنَّکَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ ،
زیرا که تو بسى توبه پذیر و مهربان،
وَ خَیْرُ الْغَافِرِینَ ،
و بهترین آمرزندگانى،
وَ اجْعَلْنَا مَعَهُمْ فِی دَارِ السَّلَامِ بِرَحْمَتِکَ ،
و ما را به رحمت خود در جایگاه امن و امان در کنار ایشان قرار ده،
یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
اى مهربانترین مهربانان
اللَّهُمَّ هَذَا یَوْمُ عَرَفَةَ یَوْمٌ شَرَّفْتَهُ وَ کَرَّمْتَهُ وَ عَظَّمْتَهُ ، نَشَرْتَ فِیهِ رَحْمَتَکَ ،
خداوندا، اى روز عرفه روزى است که آن را شرافت و کرامت و عظمت دادى، سفره رحمتت را در آن گستردى،
وَ مَنَنْتَ فِیهِ بِعَفْوِکَ ،
و با بخششت بر بندگان منت نهادى،
وَ أَجْزَلْتَ فِیهِ عَطِیَّتَکَ ،
و عطایت را در آن فراوان نمودى،
وَ تَفَضَّلْتَ بِهِ عَلَى عِبَادِکَ
و به وسیله اش بر بندگان خود احسان کردى.
اللَّهُمَّ وَ أَنَا عَبْدُکَ الَّذِی أَنْعَمْتَ عَلَیْهِ قَبْلَ خَلْقِکَ لَهُ وَ بَعْدَ خَلْقِکَ إِیَّاهُ ،
بار الها، و من آن بنده اى هستم که قبل از آفریدنش و پس از خلقتش بر او انعام فرمودى،
فَجَعَلْتَهُ مِمَّنْ هَدَیْتَهُ لِدِینِکَ ،
و او را از جمله کسانى قرار دادى که به آئین خود رهبرى نمودى،
وَ وَفَّقْتَهُ لِحَقِّکَ ،
و براى اداى حق خویش توفیق دارى،
وَ عَصَمْتَهُ بِحَبْلِکَ ،
و او را با ریسمان خویش نگاه داشتى،
وَ أَدْخَلْتَهُ فِی حِزْبِکَ ،
و در حزب خود وارد کردى،
وَ أَرْشَدْتَهُ لِمُوَالَاةِ أَوْلِیَائِکَ ،
و به دوستدارى دوستانت،
وَ مُعَادَاةِ أَعْدَائِکَ
و دشمنى دشمنانت رهنمون شدى،
ثُمَّ أَمَرْتَهُ فَلَمْ یَأْتَمِرْ ،
و با این همه به او دستور دادى ولى اطاعت نکرد،
وَ زَجَرْتَهُ فَلَمْ یَنْزَجِرْ ،
و نهى فرمودى اما باز نایستاد،
وَ نَهَیْتَهُ عَنْ مَعْصِیَتِکَ ،
و از نافرمانى خود برحذرش داشتى
فَخَالَفَ أَمْرَکَ إِلَى نَهْیِکَ ،
ولى پس از امر تو به سوى نهیت شتافت،
لَا مُعَانَدَةً لَکَ ،
نه از باب دشمنى با تو،
وَ لَا اسْتِکْبَاراً عَلَیْکَ ،
و نه از جهت گردن کشى در برابر تو،
بَلْ دَعَاهُ هَوَاهُ إِلَى مَا زَیَّلْتَهُ وَ إِلَى مَا حَذَّرْتَهُ ،
بلکه هواى نفس وى را به آنچه تواش از آن راندى و ترساندى کشاند،
وَ أَعَانَهُ عَلَى ذَلِکَ عَدُوُّ کَ وَ عَدُوُّهُ ،
و دشمن تو و دشمن او وى را در این زمینه کمک داد،
فَأَقْدَمَ عَلَیْهِ عَارِفاً بِوَعِیدِکَ ،
تا در عین معرفت به تهدید تو دست به گناه زد،
رَاجِیاً لِعَفْوِکَ ،
در حالى که به عفوت امیدوار،
وَاثِقاً بِتَجَاوُزِکَ ،
و به گذشتت اعتماد داشت،
وَ کَانَ أَحَقَّ عِبَادِکَ مَعَ مَا مَنَنْتَ عَلَیْهِ أَلَّا یَفْعَلَ
با وجود آن همه محبت که در حقش فرمودى شایسته ترین بندگانت بود که دامن آلوده نکند
وَ هَا أَنَا ذَا بَیْنَ یَدَیْکَ صَاغِراً ذَلِیلًا خَاضِعاً خَاشِعاً خَائِفاً ،
و اینک من در برابرت خوار و ذلیل و خاضع و خاشع و ترسان
مُعْتَرِفاً بِعَظِیمٍ مِنَ الذُّنُوبِ تَحَمَّلْتُهُ ،
و معترف به گناهان بزرگى که بارش را بر دوش برداشته ام،
وَ جَلِیلٍ مِنَ الْخَطَایَا اجْتَرَمْتُهُ ،
و خطاهاى فراوانى که انجام داده ام ایستاده ام
مُسْتَجِیراً بِصَفْحِکَ ،
و به عفوت پناه آورده ام،
لَائِذاً بِرَحْمَتِکَ ،
و به رحمتت ملتجى شده ام،
مُوقِناً أَنَّهُ لَا یُجِیرُنِی مِنْکَ مُجِیرٌ ،
و حتم دارم که امان دهنده اى مرا از تو امان نمى دهد،
وَ لَا یَمْنَعُنِی مِنْکَ مَانِعٌ
و بازدارنده اى مرا از تو بازنمى دارد،
فَعُدْ عَلَیَّ بِمَا تَعُودُ بِهِ عَلَی مَنِ اقْتَرَفَ مِنْ تَغَمُّدِکَ ،
پس آنچه را بر معصیت کار مى پوشى به من عنایت کن،
وَ جُدْ عَلَیَّ بِمَا تَجُودُ بِهِ عَلَى مَنْ أَلْقَى بِیَدِهِ إِلَیْکَ مِنْ عَفْوِکَ ،
و عفوى که به تسلیم شونده به حضرتت مىبخشى بر من ببخش،
وَ امْنُنْ عَلَیَّ بِمَا لَا یَتَعَاظَمُکَ أَنْ تَمُنَّ بِهِ عَلَی مَنْ أَمَّلَکَ مِنْ غُفْرَانِکَ ،
و آمرزشى را که چون به شخص امیدوار مرحمت کنى در نظرت بزرگ نمى نماید بر من منت بنه،
وَ اجْعَلْ لِی فِی هَذَا الْیَوْمِ نَصِیباً أَنَالُ بِهِ حَظّاً مِنْ رِضْوَانِکَ ،
و در این روز به من نصیبى مرحمت فرما که به سبب آن بهره اى از رضاى تو یابم،
وَ لَا تَرُدَّنِی صِفْراً مِمَّا یَنْقَلِبُ بِهِ الْمُتَعَبِّدُونَ لَکَ مِنْ عِبَادِکَ
و از آنچه قسمت کوشندگان در عبادتت مى شود مرا تهیدست برمگردان،
وَ إِنِّی وَ إِنْ لَمْ أُقَدِّمْ مَا قَدَّمُوهُ مِنَ الصَّالِحَاتِ فَقَدْ قَدَّمْتُ تَوْحِیدَکَ وَ نَفْیَ الْأَضْدَادِ وَ الْأَنْدَادِ وَ الْأَشْبَاهِ عَنْکَ ،
و من گرچه اعمال صالحه اى که آنان پیش فرستاده اند پیش نفرستاده ام ولى توحید تو و نفى هرگونه شبه یا همتا یا همانند را از وجود مبارکت قبول کرده
وَ أَتَیْتُکَ مِنَ الْأَبْوَابِ الَّتِی أَمَرْتَ أَنْ تُؤْتَى مِنْهَا ،
و از همان راه ها که فرمان داده اى تا از آن به سویت آیند آمده ام،
وَ تَقَرَّبْتُ إِلَیْکَ بِمَا لَا یَقْرُبُ أَحَدٌ مِنْکَ إِلَّا بِالتَّقَرُّبِ بِهِ
و تقرب جستم به تو با آن وسیله اى که کسى جز با تقرب به آن به قرب حضرتت نرسد،
ثُمَّ أَتْبَعْتُ ذَلِکَ بِالْإِنَابَةِ إِلَیْکَ ،وَ التَّذَلُّلِ وَ الِاسْتِکَانَةِ لَکَ ،
و به دنبال آن دل دادن به تو و خوارى و زارى در برابر تو
وَ حُسْنِ الظَّنِّ بِکَ ،
و حسن ظن و اطمینان کامل
وَ الثِّقَةِ بِمَا عِنْدَکَ ،
به آنچه را نزد توست بدرقه کرده ام،
وَ شَفَعْتُهُ بِرَجَائِکَ الَّذِی قَلَّ مَا یَخِیبُ عَلَیْهِ رَاجِیکَ
و امید به تو را که کمتر امیدوارى با داشتن آن نومید مى شود ضمیمه آن نمودم،
وَ سَأَلْتُکَ مَسْأَلَةَ الْحَقِیرِ الذَّلِیلِ الْبَائِسِ الْفَقِیرِ الْخَائِفِ الْمُسْتَجِیرِ ،
و همانند درخواست شخص کوچک خوار بینواى تهیدست ترسان پناه خواهنده از تو درخواست کردم،
وَ مَعَ ذَلِکَ خِیفَةً وَ تَضَرُّعاً وَ تَعَوُّذاً وَ تَلَوُّذاً ،
همراه با بیم و زارى و امان طلبى و پناه خواهى،
لَا مُسْتَطِیلًا بِتَکَبُّرِ الْمُتَکَبِّرِینَ ،
نه از روى گردن کشى ناشى از کبر متکبران،
وَ لَا مُتَعَالِیاً بِدَالَّةِ الْمُطِیعِینَ ،
و نه از روى بلندپروازى ناشى از خاطر جمعى فرمانبرداران،
وَ لَا مُسْتَطِیلًا بِشَفَاعَةِ الشَّافِعِینَ
و نه از روى برترى جویى بر پایه شفاعت شفیعان،
وَ أَنَا بَعْدُ أَقَلُّ الْأَقَلِّینَ ،
و من گذشته از این، کمترین کمتران،
وَ أَذَلُّ الْأَذَلِّینَ ،
و خوارترین خواران،
وَ مِثْلُ الذَّرَّةِ أَوْ دُونَهَا ،
و همانند ذره یا کمتر از آنم.
فَیَا مَنْ لَمْ یُعَاجِلِ الْمُسِیئِینَ ،
پس اى آن که در عقاب بدکاران عجله نمى کنى،
وَ لَا یَنْدَهُ الْمُتْرَفِینَ ،
و فراخى عیش مترفین را ناگهان نمى گیرى،
وَ یَا مَنْ یَمُنُّ بِإِقَالَةِ الْعَاثِرِینَ ،
و اى که از لغزش لغزندگان درمى گذرى،
وَ یَتَفَضَّلُ بِإِنْظَارِ الْخَاطِئِینَ
و به خطاکاران مهلت مى دهى،
أَنَا الْمُسِیءُ الْمُعْتَرِفُ الْخَاطِىُ الْعَاثِرُ
منم آن بدکار معترف، خطاکار لغزش دار،
أَنَا الَّذِی أَقْدَمَ عَلَیْکَ مُجْتَرِئاً
منم که از روى جرات بر علیه تو قدم برداشتم،
أَنَا الَّذِی عَصَاکَ مُتَعَمِّداً
منم که از روى عمد نافرمانیت کردم،
أَنَا الَّذِی اسْتَخْفَى مِنْ عِبَادِکَ وَ بَارَزَکَ
منم که کار زشت خود را از بندگانت پوشانده و آشکارا به مخالفت با تو برخاستم،
أَنَا الَّذِی هَابَ عِبَادَکَ وَ أَمِنَکَ
منم که از بندگان تو ترسیده و از حضرت تو ایمن گشتم،
أَنَا الَّذِی لَمْ یَرْهَبْ سَطْوَتَکَ ، وَ لَمْ یَخَفْ بَأْسَکَ
منم که از هیبت تو نهراسیده، و از خشمت نترسیدم،
أَنَا الْجَانِی عَلَى نَفْسِهِ
منم که در حق خود جنایت کردم،
أَنَا الْمُرْتَهَنُ بِبَلِیَّتِهِ
منم که در گرو بلاى خودم،
أَنَا الْقَلِیلُ الْحَیَاءِ
منم که کم حیاام،
أَنَا الطَّوِیلُ الْعَنَاءِ
منم که داراى گرفتارى فراوانم
بِحَقِّ مَنِ انْتَجَبْتَ مِنْ خَلْقِکَ ،
به حق آنکه او را از خلق خود برگزیدى،
وَ بِمَنِ اصْطَفَیْتَهُ لِنَفْسِکَ ،
و حضرتش را براى خود پسندیدى،
بِحَقِّ مَنِ اخْتَرْتَ مِنْ بَرِیَّتِکَ ،
به حق آن که از آفریدگانت اختیار فرمودى،
وَ مَنِ اجْتَبَیْتَ لِشَأْنِکَ ،
و براى امر خود برگزیدى،
بِحَقِّ مَنْ وَصَلْتَ طَاعَتَهُ بِطَاعَتِکَ ،
به حق آن که طاعتش را به طاعت خود وصل کردى،
وَ مَنْ جَعَلْتَ مَعْصِیَتَهُ کَمَعْصِیَتِکَ ،
و آن که نافرمانیش را همانند نافرمانى خود قلمداد کرده اى،
بِحَقِّ مَنْ قَرَنْتَ مُوَالَاتَهُ بِمُوَالَاتِکَ ،
به حق آن که دوستیش را به دوستى خود مقرون ساختى،
وَ مَنْ نُطْتَ مُعَادَاتَهُ بِمُعَادَاتِکَ ،
و دشمنیش را به دشمنى خود مرتبط نمودى،
تَغَمَّدْنِی فِی یَوْمِی هَذَا بِمَا تَتَغَمَّدُ بِهِ مَنْ جَارَ إِلَیْکَ مُتَنَصِّلًا ،
مرا در این روز جامه اى بپوشان که بر آن کس مى پوشانى که از گناه خود به حضرتت زارى و عذرخواهى نموده،
وَ عَاذَ بِاسْتِغْفَارِکَ تَائِباً
و در حال توبه پناهنده به آمرزشت شده،
وَ تَوَلَّنِی بِمَا تَتَوَلَّى بِهِ أَهْلَ طَاعَتِکَ وَ الزُّلْفَى لَدَیْکَ وَ الْمَکَانَةِ مِنْکَ
.
و مرا بدانسان که اهل طاعت و قرب و منزلت نزد خود را سرپرستى مى کنى سرپرستى کن،
وَ تَوَحَّدْنِی بِمَا تَتَوَحَّدُ بِهِ مَنْ وَفَى بِعَهْدِکَ ،
و خود به تنهایى آنچه را که به وفاکنندگان به عهدت
وَ أَتْعَبَ نَفْسَهُ فِی ذَاتِکَ ،
و به تعباندازندگان وجود خویش در راهت
وَ أَجْهَدَهَا فِی مَرْضَاتِکَ
و خسته کنندگان خود جهت خوشنودیت مى دهى به من عطا کن،
وَ لَا تُؤَاخِذْنِی بِتَفْرِیطِی فِی جَنْبِکَ ،
و مرا به تقصیر در حقت،
وَ تَعَدِّی طَوْرِی فِی حُدُودِکَ ،
و تجاوز از مرز خوشنودیت،
وَ مُجَاوَزَةِ أَحْکَامِکَ
و پا فراگذاشتن از احکامت مجازات مکن،
وَ لَا تَسْتَدْرِجْنِی بِإِمْلَائِکَ لِی اسْتِدْرَاجَ مَنْ مَنَعَنِی خَیْرَ مَا عِنْدَهُ وَ لَمْ یَشْرَکْکَ فِی حُلُولِ نِعْمَتِهِ بِی
. و با مهلت دادن به من غافلگیرم منما همچون غافل گیر ساختن کسى که خیرش را از من بازگیرد، و تو را در رسیدن نعمت هایش به من شریک نداند،
وَ نَبِّهْنِی مِنْ رَقْدَةِ الْغَافِلِینَ ،
و مرا از خواب غافلین،
وَ سِنَةِ الْمُسْرِفِینَ ،
و خواب آلودگى مسرفین
وَ نَعْسَةِ الَْمخْذُولِینَ
و چرت به خود واگذاشتگان بیدار کن،
وَ خُذْ بِقَلْبِی إِلَى مَا اسْتَعْمَلْتَ بِهِ الْقَانِتِینَ ،
و دلم را به مسیرى ببر که فرمانبرانت را به آن گماشته اى،
وَ اسْتَعْبَدْتَ بِهِ الْمُتَعَبِّدِینَ ،
و کوشش کنندگان در عرصه گاه عبادت را بر آن داشته اى،
وَ اسْتَنْقَذْتَ بِهِ الْمُتَهَاوِنِینَ
و مسامحه کاران را با آن نجات داده اى،
وَ أَعِذْنِی مِمَّا یُبَاعِدُنِی عَنْکَ ،
و مرا از آنچه موجب دورى از تو شود،
وَ یَحُولُ بَیْنِی وَ بَیْنَ حَظِّی مِنْکَ ،
و میان من و بهرهام از تو حایل گردد،
وَ یَصُدُّنِی عَمَّا أُحَاوِلُ لَدَیْکَ
و از آنچه نزد تو مىجویم بازمى دارد پناه ده،
وَ سَهِّلْ لِی مَسْلَکَ الْخَیْرَاتِ إِلَیْکَ ،
و راه سلوک خیرات را به سوى خود،
وَ الْمُسَابَقَةَ إِلَیْهَا مِنْ حَیْثُ أَمَرْتَ ،
و پیشى گرفتن به آنها را بدان صورت که دستور داده اى،
وَ الْمُشَاحَّةَ فِیهَا عَلَى مَا أَرَدْتَ
و رقابت در آنها را به نحوى که خواسته اى برایم هموار کن،
وَ لَا تَمْحَقْنِی فِیمَن تَمْحَقُ مِنَ الْمُسْتَخِفِّینَ بِمَا أَوْعَدْتَ
و مرا در زمره سبک شمرندگان تهدیدهایت که آنها را از میان برمى دارى از میان برندار،
وَ لَا تُهْلِکْنِی مَعَ مَنْ تُهْلِکُ مِنَ الْمُتَعَرِّضِینَ لِمَقْتِکَ
و همراه با کسانى که در معرض دشمنیت قرار گرفته اند و هلاکشان مى کنى هلاک مکن،
وَ لَا تُتَبِّرْنِی فِیمَنْ تُتَبِّرُ مِنَ الْمُنْحَرِفِینَ عَن سُبُلِکَ
و در زمره منحرفین از راه هایت که تباهشان مى کنى تباه مکن،
وَ نَجِّنِی مِنْ غَمَرَاتِ الْفِتْنَةِ ،
و از گرداب هاى فتنه رهائیم ده،
وَ خَلِّصْنِی مِنْ لَهَوَاتِ الْبَلْوَى ،
و از گلوگاه بلاها نجاتم بخش،
وَ أَجِرْنِی مِنْ أَخْذِ الْإِمْلَاءِ
و از غافلگیر شدن در امانم بر،
وَ حُلْ بَیْنِی وَ بَیْنَ عَدُوٍّ یُضِلُّنِی ،
و بین من و دشمنى که به ضلالتم افکند،
وَ هَوًى یُوبِقُنِی ،
و هوسى که نابودم کند،
وَ مَنْقَصَةٍ تَرْهَقُنِی
و عیبى که از پایم اندازد فاصله شو،
وَ لَا تُعْرِضْ عَنِّی إِعْرَاضَ مَنْ لَا تَرْضَى عَنْهُ بَعْدَ غَضَبِکَ
و از من روى مگردان آنگونه که رویگردان مى شوى از کسى که بعد از غضب بر او دیگر از وى خشنود نمى شوى،
وَ لَا تُؤْیِسْنِی مِنَ الْأَمَلِ فِیکَ فَیَغْلِبَ عَلَیَّ الْقُنُوطُ مِنْ رَحْمَتِکَ
و از امید به خودت ناامیدم مکن به طورى که یاس از رحمتت بر من غالب گردد،
وَ لَا تَمْنِحْنِی بِمَا لَا طَاقَةَ لِی بِهِ فَتَبْهَظَنِی مِمَّا تُحَمِّلُنِیهِ مِنْ فَضْلِ مَحَبَّتِکَ
و چندانم مرحمت مکن که طاقتش را نداشته باشم و از زیادى محبتت گرانبار گردم،
وَ لَا تُرْسِلْنِی مِنْ یَدِکَ إِرْسَالَ مَنْ لَا خَیْرَ فِیهِ ، وَ لَا حَاجَةَ بِکَ إِلَیْهِ ،وَ لَا إِنَابَةَ لَهُ
و مرا از دست لطف رها مکن همچون رها کردن کسى که خیرى در او نبوده و تو را با او کارى نیست و راه برگشت ندارد،
وَ لَا تَرْمِ بِی رَمْیَ مَنْ سَقَطَ مِنْ عَیْنِ رِعَایَتِکَ ،
و مرا مانند کسى که از نظر التفاتت افتاده،
وَ مَنِ اشْتَمَلَ عَلَیْهِ الْخِزْیُ مِنْ عِنْدِکَ ،
و همچون کسى که رسوایى از سوى تو تمام وجودش را گرفته دور مینداز،
بَلْ خُذْ بِیَدِی مِنْ سَقْطَةِ الْمُتَرَدِّینَ ،
بلکه از درافتادن درافتادگان،
وَ وَهْلَةِ الْمُتَعَسِّفِینَ ،
و هول و هراس گمراهان،
وَ زَلَّةِ الْمَغْرُورِینَ ،
و لغزش فریبخوردگان،
وَ وَرْطَةِ الْهَالِکِینَ
و پرتگاه تباه شدگان حفظ فرما،
وَ عَافِنِی مِمَّا ابْتَلَیْتَ بِهِ طَبَقَاتِ عَبِیدِکَ وَ إِمَائِکَ ،
و از آنچه گروه بندگان و کنیزانت را به آن دچار نموده اى سلامت بخش،
وَ بَلِّغْنِی مَبَالِغَ مَنْ عُنِیتَ بِهِ ،
و به مقامات کسى برسان که به او عنایت داشته
وَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِ ،
و بر وى انعام نموده
وَ رَضِیتَ عَنْهُ ،
و از او خشنود گشته اى،
فَأَعَشْتَهُ حَمِیداً ،
و سعادتمند زنده اش داشته،
وَ تَوَفَّیْتَهُ سَعِیداً
و نیکبخت مىراندهاى،
وَ طَوِّقْنِی طَوْقَ الْإِقْلَاعِ عَمَّا یُحْبِطُ الْحَسَنَاتِ ، وَ یَذْهَبُ بِالْبَرَکَاتِ
و طوق پرهیز از موجبات بطلان حسنات و زوال برکات را به گردنم انداز،
وَ أَشْعِرْ قَلْبِیَ الِازْدِجَارَ عَنْ قَبَائِحِ السَّیِّئَاتِ ، وَ فَوَاضِحِ الْحَوْبَاتِ
و نفرت از زشتى گناه، و رسوایى معصیت را در قلبم جاى ده،
وَ لَا تَشْغَلْنِی بِمَا لَا أُدْرِکُهُ إِلَّا بِکَ عَمَّا لَا یُرْضِیکَ عَنِّی غَیْرُهُ
و مرا به برنامه اى که جز با کمک تو به آن نمى رسم سرگرم مساز تا از چیزى که غیر آن تو را از من راضى نمى کند بازمانم،
وَ انْزِعْ مِنْ قَلْبِی حُبَّ دُنْیَا دَنِیَّةٍ تَنْهَى عَمَّا عِنْدَکَ ،
و از سویداى قلبم عشق دنیاى دون را که مرا از آنچه نزد توست بازمى دارد،
وَ تَصُدُّ عَنِ ابْتِغَاءِ الْوَسِیلَةِ إِلَیْکَ ،
و از جستن وسیله به سوى تو مانع مى گردد،
وَ تُذْهِلُ عَنِ التَّقَرُّبِ مِنْکَ
و از تحصیل مقام قرب به تو غافل مى نماید ریشه کن فرما،
وَ زَیِّنْ لِیَ التَّفَرُّدَ بِمُنَاجَاتِکَ بِاللَّیْلِ وَ النَّهَارِ
و خلوت راز و نیاز با خود را در شب و روز در نظرم بیاراى،
وَ هَبْ لِی عِصْمَةً تُدْنِینِی مِنْ خَشْیَتِکَ ،
و به من مقام عصمتى عنایت کن که به خشیت تو نزدیک،
وَ تَقْطَعُنِی عَنْ رُکُوبِ مَحَارِمِکَ ،
و از ارتکاب محرمات تو جدایم سازد،
وَ تَفُکَّنِی مِنْ أَسْرِ الْعَظَائِمِ
و از اسارت گناهان کبیره رهائیم دهد،
وَ هَبْ لِیَ التَّطْهِیرَ مِنْ دَنَسِ الْعِصْیَانِ ،
و مرا از آلودگى گناه پاک کن،
وَ أَذْهِبْ عَنِّی دَرَنَ الْخَطَایَا ،
و پلیدى خطاها را از من ببر،
وَ سَرْبِلْنِی بِسِرْبَالِ عَافِیَتِکَ ،
و لباس عافیت خود را بر من بپوشان،
وَ رَدِّنِی رِدَاءَ مُعَافَاتِکَ ،
و رداى سلامتت را بر دوشم افکن،
وَ جَلِّلْنِی سَوَابِغَ نَعْمَائِکَ ،
و خلعت نعمتهاى فراوان و کاملت را بر تنم کن،
وَ ظَاهِرْ لَدَیَّ فَضْلَکَ وَ طَوْلَکَ
و احسان و نعمت خود را بر من پیاپى ساز
وَ أَیِّدْنِی بِتَوْفِیقِکَ وَ تَسْدِیدِکَ ،
و به توفیق و ارشادت تاییدم فرما
وَ أَعِنِّی عَلَى صَالِحِ النِّیَّةِ ،
و بر نیت شایسته
وَ مَرْضِیِّ الْقَوْلِ ،
و کلام پسندیده
وَ مُسْتَحْسَنِ الْعَمَلِ ،
و کار نیک یاریم ده،
وَ لَا تَکِلْنِی إِلَى حَوْلِی وَ قُوَّتِی دُونَ حَوْلِکَ وَ قُوَّتِکَ
و به جاى حول و قوه خودت مرا به حول و قوهى خودم وامگذار،
وَ لَا تُخْزِنِی یَوْمَ تَبْعَثُنِی لِلِقَائِکَ ،
و در آن روز که مرا براى لقاى خود برانگیزى خوار و ذلیلم مکن،
وَ لَا تَفْضَحْنِی بَیْنَ یَدَیْ أَوْلِیَائِکَ ،
و در برابر اولیاءت رسوایم منما،
وَ لَا تُنْسِنِی ذِکْرَکَ ،
و یاد خود را از ذهنم مبر،
وَ لَا تُذْهِبْ عَنِّی شُکْرَکَ ،
و توان اداى شکرت را از من سلب مکن،
بَلْ أَلْزِمْنِیهِ فِی أَحْوَالِ السَّهْوِ عِنْدَ غَفَلَاتِ الْجَاهِلِینَ لآِلْائِکَ ،
بلکه زمانى که جاهلان بىخبر غافلانه نعمت هایت را فراموش کنند اداى شکر را ملازم من ساز،
وَ أَوْزِعْنِی أَنْ أُثْنِیَ بِمَا أَوْلَیْتَنِیهِ ،
و توفیق ثنایت را به سبب آنچه به من عطا نموده اى،
وَ أَعْتَرِفَ بِمَا أَسْدَیْتَهُ إِلَیَّ
و اعتراف به آنچه را که ارزانیم داشته اى به من مرحمت کن،
وَ اجْعَلْ رَغْبَتِی إِلَیْکَ فَوْقَ رَغْبَةِ الرَّاغِبِینَ ،
و رغبتم را به سویت بالاتر از رغبت دیگران،
وَ حَمْدِی إِیَّاکَ فَوْقَ حَمْدِ الْحَامِدِینَ
و ستایشم را در حقت فوق ستایش دیگران قرار ده،
وَ لَا تَخْذُلْنِی عِنْدَ فَاقَتِی إِلَیْکَ ، وَ لَا تُهْلِکْنِی بِمَا . أَسْدَیْتُهُ إِلَیْکَ ،
و مرا به هنگام نیاز به خود دچار خذلان مکن، و به سزاى اعمالى که به پیشگاهت تقدیم داشته ام هلاکم منما،
وَ لَا تَجْبَهْنِی بِمَا جَبَهْتَ بِهِ الْمُعَانِدِینَ لَکَ ،
و آنگونه که دشمنان را از خود مى رانى مرا از خود مران،
فَإِنِّی لَکَ مُسَلِّمٌ ،
چرا که من سرسپرده توام،
أَعْلَمُ أَنَّ الْحُجَّةَ لَکَ ،
مى دانم که حجت تو راست،
وَ أَنَّکَ أَوْلَى بِالْفَضْلِ ،
و تو سزاوار به تفضل،
وَ أَعْوَدُ بِالْإِحْسَانِ ،
و خو کرده به احسان،
وَ أَهْلُ التَّقْوَى ،
و شایسته آنى که از تو پروا گیرند،
وَ أَهْلُ الْمَغْفِرَةِ ،
و اهل آمرزشى،
وَ أَنَّکَ بِأَنْ تَعْفُوَ أَوْلَى مِنْکَ بِأَنْ تُعَاقِبَ ،
و آگاهم که به عفو کردن سزاوارتر از عقاب کردنى،
وَ أَنَّکَ بِأَنْ تَسْتُرَ أَقْرَبُ مِنْکَ إِلَى أَنْ تَشْهَرَ
و به پردهپوشى از پردهدرى نزدیکترى،
فَأَحْیِنِی حَیَاةً طَیِّبَةً تَنْتَظِمُ بِمَا أُرِیدُ ،
پس زندهام بدار به حیات پاکیزهاى که خواسته هایم را برآورده سازد،
وَ تَبْلُغُ مَا أُحِبُّ مِنْ حَیْثُ لَا آتِی مَا تَکْرَهُ ،
و همه آنچه را که دوست مىدارم فراهم آورد بدون آنکه ناپسند تو از من سرزند،
وَ لَا أَرْتَکِبُ مَا نَهَیْتَ عَنْهُ ،
و منهیات تو از من صادر شود،
وَ أَمِتْنِی مَیتَةَ مَنْ یَسْعَى نُورُهُ بَیْنَ یَدَیْهِ وَ عَنْ یَمِینِهِ
و مانند آن کسى بمیران که نور او از پیشاپیش و از جانب راستش روان مى گردد،
وَ ذَلِّلْنِی بَیْنَ یَدَیْکَ ،
و مرا در محضرت ذلیل،
وَ أَعِزَّنِی عِنْدَ خَلْقِکَ ،
و در نزد بندگانت عزیز گردان،
وَ ضَعْنِی إِذَا خَلَوْتُ بِکَ ،
و چون به خلوت مناجات بنشینم خاشعم ساز،
وَ ارْفَعْنِی بَیْنَ عِبَادِکَ ،
و در میان بندگانت رفعتم ده،
وَ أَغْنِنِی عَمَّنْ هُوَ غَنِیٌّ عَنِّی ،
و از آن که از من بىنیاز است بىنیازم کن،
وَ زِدْنِی إِلَیْکَ فَاقَةً وَ فَقْراً
و بر فقر و تهیدستیم نسبت به حضرتت بیفزا،
وَ أَعِذْنِی مِنْ شَمَاتَةِ الْأَعْدَاءِ ،
و از سرزنش دشمنان (دشمن شادى)،
وَ مِنْ حُلُولِ الْبَلَاءِ ،
و رسیدن بلا، و خوارى و رنج پناهم ده،
وَ مِنَ الذُّلِّ وَ الْعَنَاءِ ،
و درباره آنچه از زشتی هایم آگاهى مرا بپوشان
تَغَمَّدْنِی فِیما اطَّلَعْتَ عَلَیْهِ مِنِّی بِمَا یَتَغَمَّدُ بِهِ الْقَادِرُ عَلَى الْبَطْشِ لَوْ لَا حِلْمُهُ ،
به آنچه که مى پوشاند به آن کسى که به سختگیرى قدرت دارد ولى حلمش مانع است،
وَ الآْخِذُ عَلَى الْجَرِیرَةِ لَوْ لَا أَنَاتُهُ
و بر کیفردادن تواناست اما شکیبایى مىکند،
وَ إِذَا أَرَدْتَ بِقَوْمٍ فِتْنَةً أَوْ سُوءاً فَنَجِّنِی مِنْهَا لِوَاذاً بِکَ ،
و چون در حق قومى فتنه یا بدى بخواهى پس مرا از باب اینکه در پوشش تو درآمده ام نجات ده،
وَ إِذْ لَمْ تُقِمْنِی مَقَامَ فَضِیحَةٍ فِی دُنْیَاکَ فَلَا تُقِمْنِی مِثْلَهُ فِی آخِرَتِکَ
و چون مرا در دنیاى خود در موقف افتضاح بپا نداشتى به همان صورت در جهان آخرت در چنان موقفى بپا مدار،
وَ اشْفَعْ لِی أَوَائِلَ مِنَنِکَ بِأَوَاخِرِهَا ،
و نعمت این جهان را برایم به نعمت آن جهان بپیوند،
وَ قَدِیمَ فَوَائِدِکَ بِحَوَادِثِهَا ،
و فوائد دیرینه ات را با تازه هاى آن توام ساز،
وَ لَا تَمْدُدْ لِی مَدّاً یَقْسُو مَعَهُ قَلْبِی ،
و آن قدر مهلتم مده که در اثر آن به سنگدلى دچار شوم،
وَ لَا تَقْرَعْنِی قَارِعَةً یَذْهَبُ لَهَا بَهَائِی ،
و مرا دچار مصیبتى که به آبرویم لطمه زند مساز،
وَ لَا تَسُمْنِی خَسِیسَةً یَصْغُرُ لَهَا قَدْرِی وَ لَا نَقِیصَةً یُجْهَلُ مِنْ أَجْلِهَا مَکَانِی
و به فرومایگىاى که قدر و منزلتم را بکاهد، و عیبى که باعث گمنامیم شود دچار مکن،
وَ لَا تَرُعْنِی رَوْعَةً أُبْلِسُ بِهَا ،
و آن چنانم مترسان که نومید شوم،
وَ لَا خِیفَةً أُوجِسُ دُونَهَا ،
و آنگونه بیمم مده که در برابر آن هراسناک گردم،
اجْعَلْ هَیْبَتِی فِی وَعِیدِکَ ،
چنان کن که وحشتم از تهدیدت،
وَ حَذَرِی مِنْ إِعْذَارِکَ وَ إِنْذَارِکَ ،
و پرهیزم از اتمام حجتت و هشدارت،
وَ رَهْبَتِی عِنْد تِلَاوَةِ آیَاتِکَ
و بیمناکیم هنگام تلاوت آیاتت باشد،
وَ اعْمُرْ لَیْلِی بِإِیقَاظِی فِیهِ لِعِبَادَتِکَ ،
و شبم را به بیدارى براى عبادتت آباد ساز،
وَ تَفَرُّدِی بِالتَّهَجُّدِ لَکَ ،
و تنهاییم را براى شب زنده دارى،
وَ تَجَرُّدِی بِسُکُونِی إِلَیْکَ ،
و مجرد ماندنم را براى انس گرفتن با تو،
وَ إِنْزَالِ حَوَائِجِی بِکَ ،
و فرود آوردن حاجات به درگاه تو،
وَ مُنَازَلَتِی إِیَّاکَ فِی فَکَاکِ رَقَبَتِی مِنْ نَارِکَ ،
و درخواست شدیدم از تو را براى آزادى از آتشت،
وَ إِجَارَتِی مِمَا فِیهِ أَهْلُهَا مِنْ عَذَابِکَ
و پناه دادن از عذابى که اهل جهنم گرفتار آنند قرار ده،
وَ لَا تَذَرْنِی فِی طُغْیَانِی عَامِهاً ،
و مرا مدت زمانى در طغیان و سرکشى سرگردان،
وَ لَا فِی غَمْرَتِی سَاهِیاً حَتَّى حِینٍ ،
و در گرداب نادانى بىخبر قرار مده،
وَ لَا تَجْعَلْنِی عِظَةً لِمَنِ اتَّعَظَ ،
و مرا مایه پند پندگیران،
وَ لَا نَکَالًا لِمَنِ اعْتَبَرَ ،
و وسیله عبرت عبرت آموزان،
وَ لَا فِتْنَةً لِمَنْ نَظَرَ ،
و باعث گمراهى نظرکنندگان قرار مده،
وَ لَا تَمْکُرْ بِی فِیمَنْ تَمْکُرُ بِهِ ،
و مرا در جرگه آنان که گرفتار مکرت شده اند میاور،
وَ لَا تَسْتَبْدِلْ بِی غَیْرِی ،
و دیگرى را به جاى من انتخاب مکن،
وَ لَا تُغَیِّرْ لِی اسْماً ،
و نامم را از دفتر اهل سعادت تغییر مده،
وَ لَا تُبَدِّلْ لِی جِسْماً ، وَ لَا تَتَّخِذْنِی هُزُواً لِخَلْقِکَ ،
و بدنم را دچار بلا مکن،
وَ لَا سُخْرِیّاً لَکَ ،
و مرا مضحکه بندگانت و مسخره خود مساز،
وَ لَا تَبَعاً إِلَّا لِمَرْضَاتِکَ ،
و جز تابع رضاى خود مگردان،
وَ لَا مُمْتَهَناً إِلَّا بِالِانْتِقَامِ لَکَ
و جز به انتقام گرفتن از دشمنانت خدمتى به عهده من مگذار،
وَ أَوْجِدْنِی بَرْدَ عَفْوِکَ ،
و از لذت عفو
وَ حَلَاوَةَ رَحْمَتِکَ وَ رَوْحِکَ وَ رَیْحَانِکَ ،
و شیرینى رحمت و روح و ریحان
وَ جَنَّةِ نَعِیمِکَ ،
و بهشت نعیمت کامیابم کن،
وَ أَذِقْنِی طَعْمَ الْفَرَاغِ لِمَا تُحِبُّ بِسَعَةٍ مِنْ سَعَتِکَ ،
و مزه دل پرداختن به آنچه را که به آن علاقه دارى به سبب غناى بى پایانت،
وَ الِاجْتِهَادِ فِیما یُزْلِفُ لَدَیْکَ وَ عِنْدَکَ ،
و کوشش براى تقرب جستن به حضرتت را به من بچشان،
وَ أَتْحِفْنِی بِتُحْفَةٍ مِنْ تُحَفَاتِکَ
و ارمغانى از ارمغان هایت را نصیب من فرما،
وَ اجْعَلْ تِجَارَتِی رَابِحَةً ،
و تجارتم را سودمند،
وَ کَرَّتِی غَیْرَ خَاسِرَةٍ ،
و بازگشتم را بىخس
وَ أَخِفْنِی مَقَامَکَ ،
و مرا از مقام خود بیمناک،
وَ شَوِّقْنِی لِقَاءَکَ ،
و به لقایت مشتاق فرما،
وَ تُبْ عَلَیَّ تَوْبَةً نَصُوحاً لَا تُبْقِ مَعَهَا ذُنُوباً صَغِیرَةً وَ لَا کَبِیرَةً ،
و به توبه اى خالص توفیق ده که هیچ گناه کوچک و بزرگ و ظاهر و باطنى را با آن باقى نگذارى،
وَ لَا تَذَرْ مَعَهَا عَلَانِیَةً وَ لَا سَرِیرَةً وَ انْزَعِ الْغِلَّ مِنْ صَدْرِی لِلْمُؤْمِنِینَ ، وَ اعْطِفْ بِقَلْبِی عَلَى الْخَاشِعِینَ ،وَ کُنْ لِی کَمَا تَکُونُ لِلصَّالِحِینَ ،
و دشمنى مومنان را از دلم برکن،و قلبم را بر خاشعان مهربان ساز،
وَ حَلِّنِی حِلْیَةَ الْمُتَّقِینَ ،
و با من آنچنان باش که با شایستگان هستى،
وَ اجْعَلْ لِی لِسَانَ صِدْقٍ فِی الْغَابِرِینَ ،
و به زینت پرهیزکارانم بیاراى، و برایم یاد خوبى در میان بازماندگان،
وَ ذِکْراً نَامِیاً فِی الآْخِرِینَ ،
و آوازه روزافزونى در میان آیندگان قرار ده،
وَ وَافِ بِی عَرْصَةَ الْأَوَّلِینَ
و در جایگاه پیشتازانم برآور،
وَ تَمِّمْ سُبُوغَ نِعْمَتِکَ ،
و گشایش نعمتت را بر من کامل کن،
عَلَیَّ ، وَ ظَاهِرْ کَرَامَاتِهَا لَدَیَّ ،
و کرامت هایش را برایم پیاپى فرما،
امْلَأْ مِنْ فَوَائِدِکَ یَدِی ،
دست خالیم را از فوائد خود پر کن،
وَ سُقْ کَرَائِمَ مَوَاهِبِکَ إِلَیَّ ،
و موهبت هاى گرانقدرت را به سویم فرست،
وَ جَاوِرْ بِیَ الْأَطْیَبِینَ مِنْ أَوْلِیَائِکَ فِی الْجِنَانِ الَّتِی زَیَّنْتَهَا لِأَصْفِیَائِکَ
و مرا همسایه اولیاء طاهرینت در بهشتى که براى برگزیدگانت آراسته اى قرار ده،
وَ جَلِّلْنِی شَرَائِفَ نِحَلِکَ فِی الْمَقَامَاتِ الْمُعَدَّةِ لِأَحِبَّائِکَ
و رداى عطایاى بزرگت را در مقاماتى که براى عاشقانت فراهم ساخته اى بر من بپوشان،
وَ اجْعَلْ لِی عِنْدَکَ مَقِیلًا آوِی إِلَیْهِ مُطْمَئِنّاً ،
و برایم در آستان خود جایگاهى قرار ده که با دل آرام در آن بیارامم،
وَ مَثَابَةً أَتَبَوَّؤُهَا ، وَ أَقَرُّ عَیْناً ،
و منزلى که در آن سکونت گزینم،و به آن دیده روشن کنم،
وَ لَا تُقَایِسْنِی بِعَظِیَماتِ الْجَرَائِرِ ،
و مرا با گناهان بزرگ مقایسه مکن،
وَ لَا تُهْلِکْنِی یَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ ،
و در آن روزى که اسرار برملا شود هلاکم مکن،
وَ أَزِلْ عَنِّی کُلَّ شَکٍّ وَ شُبْهَةٍ ،
و هر شک و تردیدى را از قلبم بشوى،
وَ اجْعَلْ لِی فِی الْحَقِّ طَرِیقاً مِنْ کُلِّ رَحْمَةٍ ،
و از هر رحمتى برایم طریقى به حق باز کن،
وَ أَجْزِلْ لِی قِسَمَ الْمَوَاهِبِ مِنْ نَوَالِکَ ،
و بهره هاى مواهبم را از عطایاى خود سرشار فرما،
وَ وَفِّرْ عَلَیَّ حُظُوظَ الْإِحْسَانِ مِنْ إِفْضَالِکَ
و نصیب هاى احسان را از انعامت بر من فراوان ساز،
وَ اجْعَلْ قَلْبِی وَاثِقاً بِمَا عِنْدَکَ ،
و دلم را به رحمتت مطمئن کن،
وَ هَمِّی مُسْتَفْرَغاً لِمَا هُوَ لَکَ ،
و همتم را یکجا به کار خودت متوجه ساز،
وَ اسْتَعْمِلْنِی بِمَا تَسْتَعْمِلُ بِهِ خَالِصَتَکَ ،
و مرا به کارى بگمار که عباد خاص خود را به آن مى گمارى،
وَ أَشْرِبْ قَلْبِی عِنْدَ ذُهُولِ الْعُقُولِ طَاعَتَکَ ،
و به هنگام غفلت و پریشانى خردها طاعت خود را با قلبم درآمیز،
وَ اجْمَعْ لِیَ الْغِنَى وَ الْعَفَافَ وَ الدَّعَةَ وَ الْمُعَافَاةَ وَ الصِّحَّةَ وَ السَّعَةَ وَ الطُّمَأْنِینَةَ وَ الْعَافِیَةَ
و توانگرى و پاکدامنى و راحت و سلامتى و تندرستى و گشایش در زندگى و آرامش و عافیت را برایم فراهم نما،
وَ لَا تُحْبِطْ حَسَنَاتِی بِمَا یَشُوبُهَا مِنْ مَعْصِیَتِکَ ،
و خوبیهایم را به سبب گناهى که با آن مىآمیزد،
وَ لَا خَلَوَاتِی بِمَا یَعْرِضُ لِی مِنْ نَزَغَاتِ فِتْنَتِکَ ،
و خلوتهایم را به مفاسدى که از آزمایشت پیش آید تباه مکن،
وَ صُنْ وَجْهِی عَنِ الطَّلَبِ إِلَى أَحَدٍ مِنَ الْعَالَمِینَ ،
و آبرویم را از روانداختن به هر یک از جهانیان نگاهدار،
وَ ذُبَّنِی عَنِ الِْتمَاسِ مَا عِنْدَ الْفَاسِقِینَ
و از طلبیدن آنچه نزد فاسقان است بازمدار،
وَ لَا تَجْعَلْنِی لِلظَّالِمِینَ ظَهِیراً ، وَ لَا لَهُمْ عَلَى مَحْوِ کِتَابِکَ یَداً وَ نَصِیراً ،
و مرا پشتیبان ظالمان، و یاور و دستیارشان در از بین بردن کتابت مساز،
وَ حُطْنِی مِنْ حَیْثُ لَا أَعْلَمُ حِیَاطَةً تَقِینِی بِهَا ،
و از آنجا که خود آگاه نیستم چنانم نگهبان باش که به آن محفوظم بدارى،
وَ افْتَحْ لِی أَبْوَابَ تَوْبَتِکَ وَ رَحْمَتِکَ وَ رَأْفَتِکَ وَ رِزْقِکَ الْوَاسِعِ ،
و درهاى توبه و رحمت و مهربانى و روزى فراخت را به رویم بگشا،
إِنِّی إِلَیْکَ مِنَ الرَّاغِبِینَ ،
که من از رغبت کنندگان به سوى توام،
وَ أَتْمِمْ لِی إِنْعَامَکَ ،
و انعامت را در حقم کامل کن،
إِنَّکَ خَیْرُ الْمُنْعِمِینَ
که تو بهترین نعمت دهندگانى،
وَ اجْعَلْ بَاقِیَ عُمْرِی فِی الْحَجِّ وَ الْعُمْرَةِ ابْتِغَاءَ وَجْهِکَ ،
و باقى عمرم را جهت خشنودیت در حج و عمره قرار ده،
یَا رَبَّ الْعَالَمِینَ ،
اى پروردگار جهانیان،
وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ ،
و درود خدا بر محمد و آل پاک و پاکیزه او،
وَ السَّلَامُ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمْ أَبَدَ الآبِدِینَ
و سلام بر او و بر ایشان باد سلامى پیوسته و جاودانه
قطعات
-
عنوانزمانتعداد پخش
-
تاکنون نظری ثبت نشده است.