- 791
- 1000
- 1000
- 1000
دعای سی و ششم صحیفه سجادیه -دعا به وقت شنیدن رعد
با صدای بشیر جزایری
( وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ إِذَا نَظَرَ إِلَی السَّحَابِ وَ الْبَرْقِ وَ سَمِعَ صَوْتَ الرَّعْدِ )
(دعاى آن حضرت هنگامى که به ابر و برق نظر مى کرد و صداى رعد مى شنید)
اللَّهُمَّ إِنَّ هَذَیْنِ آیَتَانِ مِنْ آیَاتِکَ ،
خداوندا، همانا اینها دو نشانه از نشانه هاى تو،
وَ هَذَیْنِ عَوْنَانِ مِنْ أَعْوَانِکَ ،
و دو خدمتگزار از خدمتگزاران تواند
یَبْتَدِرَانِ طَاعَتَکَ بِرَحْمَةٍ نَافِعَةٍ أَوْ نَقِمَةٍ ضَاررَّةٍ ،
که در مقام فرمان بردنت به رحمتى سودمند یا عقوبتى زیانبخش مى شتابند،
فَلَا تُمْطِرْنَا بِهِمَا مَطَرَ السَّوْءِ ،
پس به آن دو باران عذاب بر ما مباران
وَ لَا تُلْبِسْنَا بِهِمَا لِبَاسَ الْبَلَاءِ .
و به آنها لباس بلا بر ما مپوشان
.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ،
بار الها بر محمد و آلش درود فرست،
وَ أَنْزِلْ عَلَیْنَا نَفْعَ هَذِهِ السَّحَائِبِ وَ بَرَکَتَهَا ،
و فایده و برکت این ابرها را بر ما سرازیر کن،
وَ اصْرِفْ عَنَّا أَذَاهَا وَ مَضَرَّتَهَا ،
و آزار و زیانش را از ما بگردان،
وَ لَا تُصِبْنَا فِیهَا بِآفَةٍ ،
و به آن بر ما آفتى مرسان،
وَ لَا تُرْسِلْ عَلَی مَعَایِشِنَا عَاهَةً .
و بر معیشتمان آسیبى نفرست
.
اللَّهُمَّ وَ إِنْ کُنْتَ بَعَثْتَهَا نِقْمَةً وَ أَرْسَلْتَهَا سَخْطَةً فانا نَسْتَجِیرُکَ مِنْ غَضَبِککَ ،
خداوندا اگر این ابر را براى عقوبت برانگیخته اى، و از راه خشم فرستاده اى، پس ما از خشمت به تو پناه مى بریم،
وَ نَبْتَهِلُ إِلَیْکَ فِی سُؤَالِ عَفْوِکَ ، فَمِلْ بِالْغَضَبِ إِلَى الْمُشْرِکِینَ ،
و براى درخواست عفوت به سویت زارى مى کنیم،
وَ أَدِرْ رَحَى نَقِمَتِکَ عَلَی الْمُلْحِدِینَ .
پس غضبت را متوجه مشرکین ساز، و آسیاى عقوبتت را نسبت به ملحدان به گردش انداز
.
اللَّهُمَّ أَذْهِبْ مَحْلَ بِلَادِنَا بِسُقْیَاکَ ،
الهى خشکى سرزمین هاى ما را به سقایت خود برطرف کن،
وَ أَخْرِجْ وَحَرَ صُدُورِنَا بِرِزْقِکَ ،
و وسوسه قلوب مان را به رزق خود بیرون فرما، وَ لَا تَشْغَلْنَا عَنْکَ بِغَیْرِکَ
، و ما را از خود به غیر خود سرگرم مکن،
وَ لَا تَقْطَعْ عَنْ کَافَّتِنَا مَادَّةَ بِرِّکَ ، و منبع نیکى خود را از همهى ما دور نکن، فَإِنَّ الْغَنِیَّ مَنْ أَغْنَیْتَ ،
چه آنکه بىنیاز کسى است که تواش بىنیاز کنى،
وَ إِنَّ السَّالِمَ مَنْ وَقَیْتَ
و سالم کسى است که تواش نگاه دارى،
مَا عِنْدَ أَحَدٍ دُونَکَ دِفَاعٌ ،
و احدى را در برابرت قدرت دفاع نیست،
وَ لَا بِأَحَدٍ عَنْ سَطْوَتِکَ امْتِنَاعٌ ،
و کسى در برابر سطوتت مقاومت نتواند کرد،
تَحْکُمُ بِمَا شِئْتَ عَلَى مَنْ شِئْتَ ،
به هر چه بخواهى بر هر کس حکم مىرانى،
وَ تَقْضِی بِمَا أَرَدْتَ فِیمَنْ أَرَدْتَ
و به آنچه اراده کنى درباره هر که اراده کنى فرمان مى دهى
.فَلَکَ الْحَمْدُ عَلَى مَا وَقَیْتَنَا مِنَ الْبَلَاءِ ،
پس سپاس تو را که ما را از بلا حفظ فرمودى،
وَ لَکَ الشُّکْرُ عَلَى مَا خَوَّلْتَنَا مِنَ النَّعْمَاءِ ،
و شکر تو را بر نعمتها که به ما مرحمت کردى،
حَمْداً یُخَلِّفُ حَمْدَ الْحَامِدِینَ وَرَاءَهُ ،
چنان حمدى که حمد حامدان را پشت سرگذارد،
حَمْداً یَمْلَأُ أَرْضَهُ وَ سَمَاءَهُ
حمدى که آسمان و زمین را آکنده کند،
إِنَّکَ الْمَنَّانُ بِجَسِیمِ الْمِنَنِ ،
که تویى منعم مواهب بزرگ
الْوَهَّابُ لِعَظِیمِ النِّعَمِ ،
بخشنده نعمت هاى عظیم،
الْقَابِلُ یَسِیرَ الْحَمْدِ ،
قبولکننده سپاس ناچیز،
الشَّاکِرُ قَلِیلَ الشُّکْرِ
و پذیرنده شکر اندک،
الُْمحْسِنُ الُْمجْمِلُ ذُو الطَّوْلِ ،
نیکوکار خوشرفتار،
لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ، إِلَیْکَ الْمَصِیرُ .
و بخشنده فراوان، خدا یى جز تو نیست، و بازگشت همگان به سوى توست
( وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ إِذَا نَظَرَ إِلَی السَّحَابِ وَ الْبَرْقِ وَ سَمِعَ صَوْتَ الرَّعْدِ )
(دعاى آن حضرت هنگامى که به ابر و برق نظر مى کرد و صداى رعد مى شنید)
اللَّهُمَّ إِنَّ هَذَیْنِ آیَتَانِ مِنْ آیَاتِکَ ،
خداوندا، همانا اینها دو نشانه از نشانه هاى تو،
وَ هَذَیْنِ عَوْنَانِ مِنْ أَعْوَانِکَ ،
و دو خدمتگزار از خدمتگزاران تواند
یَبْتَدِرَانِ طَاعَتَکَ بِرَحْمَةٍ نَافِعَةٍ أَوْ نَقِمَةٍ ضَاررَّةٍ ،
که در مقام فرمان بردنت به رحمتى سودمند یا عقوبتى زیانبخش مى شتابند،
فَلَا تُمْطِرْنَا بِهِمَا مَطَرَ السَّوْءِ ،
پس به آن دو باران عذاب بر ما مباران
وَ لَا تُلْبِسْنَا بِهِمَا لِبَاسَ الْبَلَاءِ .
و به آنها لباس بلا بر ما مپوشان
.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ،
بار الها بر محمد و آلش درود فرست،
وَ أَنْزِلْ عَلَیْنَا نَفْعَ هَذِهِ السَّحَائِبِ وَ بَرَکَتَهَا ،
و فایده و برکت این ابرها را بر ما سرازیر کن،
وَ اصْرِفْ عَنَّا أَذَاهَا وَ مَضَرَّتَهَا ،
و آزار و زیانش را از ما بگردان،
وَ لَا تُصِبْنَا فِیهَا بِآفَةٍ ،
و به آن بر ما آفتى مرسان،
وَ لَا تُرْسِلْ عَلَی مَعَایِشِنَا عَاهَةً .
و بر معیشتمان آسیبى نفرست
.
اللَّهُمَّ وَ إِنْ کُنْتَ بَعَثْتَهَا نِقْمَةً وَ أَرْسَلْتَهَا سَخْطَةً فانا نَسْتَجِیرُکَ مِنْ غَضَبِککَ ،
خداوندا اگر این ابر را براى عقوبت برانگیخته اى، و از راه خشم فرستاده اى، پس ما از خشمت به تو پناه مى بریم،
وَ نَبْتَهِلُ إِلَیْکَ فِی سُؤَالِ عَفْوِکَ ، فَمِلْ بِالْغَضَبِ إِلَى الْمُشْرِکِینَ ،
و براى درخواست عفوت به سویت زارى مى کنیم،
وَ أَدِرْ رَحَى نَقِمَتِکَ عَلَی الْمُلْحِدِینَ .
پس غضبت را متوجه مشرکین ساز، و آسیاى عقوبتت را نسبت به ملحدان به گردش انداز
.
اللَّهُمَّ أَذْهِبْ مَحْلَ بِلَادِنَا بِسُقْیَاکَ ،
الهى خشکى سرزمین هاى ما را به سقایت خود برطرف کن،
وَ أَخْرِجْ وَحَرَ صُدُورِنَا بِرِزْقِکَ ،
و وسوسه قلوب مان را به رزق خود بیرون فرما، وَ لَا تَشْغَلْنَا عَنْکَ بِغَیْرِکَ
، و ما را از خود به غیر خود سرگرم مکن،
وَ لَا تَقْطَعْ عَنْ کَافَّتِنَا مَادَّةَ بِرِّکَ ، و منبع نیکى خود را از همهى ما دور نکن، فَإِنَّ الْغَنِیَّ مَنْ أَغْنَیْتَ ،
چه آنکه بىنیاز کسى است که تواش بىنیاز کنى،
وَ إِنَّ السَّالِمَ مَنْ وَقَیْتَ
و سالم کسى است که تواش نگاه دارى،
مَا عِنْدَ أَحَدٍ دُونَکَ دِفَاعٌ ،
و احدى را در برابرت قدرت دفاع نیست،
وَ لَا بِأَحَدٍ عَنْ سَطْوَتِکَ امْتِنَاعٌ ،
و کسى در برابر سطوتت مقاومت نتواند کرد،
تَحْکُمُ بِمَا شِئْتَ عَلَى مَنْ شِئْتَ ،
به هر چه بخواهى بر هر کس حکم مىرانى،
وَ تَقْضِی بِمَا أَرَدْتَ فِیمَنْ أَرَدْتَ
و به آنچه اراده کنى درباره هر که اراده کنى فرمان مى دهى
.فَلَکَ الْحَمْدُ عَلَى مَا وَقَیْتَنَا مِنَ الْبَلَاءِ ،
پس سپاس تو را که ما را از بلا حفظ فرمودى،
وَ لَکَ الشُّکْرُ عَلَى مَا خَوَّلْتَنَا مِنَ النَّعْمَاءِ ،
و شکر تو را بر نعمتها که به ما مرحمت کردى،
حَمْداً یُخَلِّفُ حَمْدَ الْحَامِدِینَ وَرَاءَهُ ،
چنان حمدى که حمد حامدان را پشت سرگذارد،
حَمْداً یَمْلَأُ أَرْضَهُ وَ سَمَاءَهُ
حمدى که آسمان و زمین را آکنده کند،
إِنَّکَ الْمَنَّانُ بِجَسِیمِ الْمِنَنِ ،
که تویى منعم مواهب بزرگ
الْوَهَّابُ لِعَظِیمِ النِّعَمِ ،
بخشنده نعمت هاى عظیم،
الْقَابِلُ یَسِیرَ الْحَمْدِ ،
قبولکننده سپاس ناچیز،
الشَّاکِرُ قَلِیلَ الشُّکْرِ
و پذیرنده شکر اندک،
الُْمحْسِنُ الُْمجْمِلُ ذُو الطَّوْلِ ،
نیکوکار خوشرفتار،
لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ، إِلَیْکَ الْمَصِیرُ .
و بخشنده فراوان، خدا یى جز تو نیست، و بازگشت همگان به سوى توست
قطعات
-
عنوانزمانتعداد پخش
-
تاکنون نظری ثبت نشده است.