ولادت امام رضا (ع)، محمدرضا طاهری و حسین طاهری

ای شاه خراسان رضا، حضرت جانان رضا ای تو ولی نعمت همه مردم ایران، رضا تا به مشهد گذرم افتاد سایه ت سلطان به سرم افتاد جان جانان مِهر تو به قلبم افتاد دنیامو تو کردی آباد روحم پر کشیده امشب تو صحن گوهرشاد السلطان یا علی یا مولا دلتنگ خراسان منم، بی سر و سامان منم جیره خور خوان سفره ی حضرت سلطان منم دنیامو به تو بدهکارم خیلی خیلی تو رو دوست دارم جان جانان جَلد گنبد طلاتم خاک پای زائراتم السلطان اباالحسن قبله گاه حاجاتم السلطان یا علی یا مولا با خوب و بدم تا بکن، حالمو زیبا بکن جان جوادت براتمو اربعین امضا بکن مهمونم کن به حریم شاه لبیک یا ابی عبدالله نیت کردم امسال اربعینو باشم راهی سمت کربلا شم انشالله که خادم موکب الرضا باشم السلطان یا علی یا مولا

ای حضرت معشوق، ای حضرت دلدار ای حاکم مطلق، یا حیدر کرار تا هستم مستم مست از نام علی لبریز از جام علی، منم عبد و غلام علی دین و دنیا دارم، درِ این خونه جا دارم قنبر نیستم اما مثل حیدر مولا دارم در کشور دلها هستی تو شهنشاه ما صید تو هستیم حیدر اسد الله افتادم من بر خاک کوی علی، بر لب هو هوی علی بزنم ز سبوی علی می خونم آسوده علی محبوب معبوده همراه پیغمبر تو شب معراجم بوده دین و دنیا دارم، درِ این خونه جا دارم قنبر نیستم اما مثل حیدر مولا دارم فرزند تو مولا کشتی نجاته میخونه ی عشاق، ایوون طلاته عالم روزی خورده از خوان علی شاه مردانه علی، شده فاطمه جان علی دل بیمار عشقت، چه جنونی داره عشقت مثل میثم میدم سَرَمو رو دار عشقت دین و دنیا دارم، درِ این خونه جا دارم قنبر نیستم اما مثل حیدر مولا دارم

مژده مژده ای عاشقان بوی بهاران آمده ماه زمین و آسمان، شاه خراسان آمده حضرت سلطان آمده، شد نغمه ی ارض و سماء اللهم صل علی علی بن موسی الرضا عالم شده چون خانه ی موسی بن جعفر باصفا که امشب به دنیا آمده عالِم آل مصطفی تابیده انوار خدا، شد نغمه ی اهل ولا اللهم صل علی علی بن موسی الرضا موسی بیا و خانه ی موسی بن جعفر را ببین روی دستش مرآت وجه الله اکبر را ببین روی پیمبر را ببین، بگو به صد شور و نوا اللهم صل علی علی بن موسی الرضا تو شاه عالَم هستی و من هم غلام و نوکرت چون سائلی بی دست و پا بنشسته ام پشت درت آقا به جان مادرت لطفی نما بر این گدا اللهم صل علی علی بن موسی الرضا

رشته ی عشق تا که محکم شد هر چه را خواستم فراهم شد نشدن ها گرفت رنگ شدن جلوه گر تا که اسم اعظم شد مردمک ها طواف گنبد کرد چشم ها مات رقص پرچم شد شمعدان ها به خط شدند همه تا صف خادمان منظم شد صحن کهنه لباس نو پوشید موقع عرض خیر مقدم شد به نماز ایستاد ایوان و بهر تعظیم تا کمر خم شد گره کور را فرج آمد کعبه در طوس او به حج آمد همه عالم به سجده افتادند "حضرت ثامن الحجج" آمد چقدر زائر است مهمانش چقدر واسع است احسانش چقدر دست ها گره خورده بر ضریح طلای دامانش عده ای در طواف دور ضریح عده ای گوشه ی شبستانش عده ای پله پله سمت خدا می روند از دل خراسانش دست بر دسته های کورناها سر نوازان و پس نوازانش رو به نقاره خانه آوردند عده ای از کنار ایوانش ناگهان بانگی آشنا آمد باز نقاره در صدا آمد خبری بِکر رونمایی شد گل بریزید که رضا آمد گل بریزید غصه ها سر شد گل بریزید نجمه مادر شد نافه ها ظرف مُشک گردید و او که آمد جهان معطر شد ریسه ها با نسیم رقصیدند شب چنان روز شد، منور شد وسط صحن در شلوغی ها جبرئیل آمد و کبوتر شد طبل ها شش و هشت کوبیدند ذوق کردیم و چشم ها تر شد در طَرب عرض طوسمان آمد که انیس النفوسمان آمد کرد خورشید سجده وقتی که شاه شمس الشموسمان آمد

خاک ما اعتلا گرفت از تو کیمیا شد بها گرفت از تو پا به ایران گذاشتی، ایران رنگ و بوی خدا گرفت از تو مرد سلمانی ات که قیچی زد جای آهن طلا گرفت از تو لاعلاجی که در حرم آمد وقت رفتن شفا گرفت از تو بی نیاز از طبیب شد همه عمر هر که نان و غذا گرفت از تو هر کسی که به مشهدت آمد سفر کربلا گرفت از تو اشک این جا نه از روی شرم است آهن سخت هم دلش نرم است تا همیشه جناب سلطان باش دل ایران فقط به تو گرم است جَلد گنبد شده کبوتر ما دل به تو داده ایم اکثر ما دور شمس الشموس گشتیم و سال شمسی است سال کشور ما سال تحویل ها گواه دهند خاک بوس شماست رهبر ما وه چه فتح الفتوح ها کردند دور تو جمع نامُکسّر ما زیر پایت شدند قربانی شهداء، لاله های پرپر ما یا امام الرئوف یا مولا سایه ات مستدام بر سر ما ما به مشهد زیاد می آییم می وزیم و چو باد می آییم در زیاد است در حرم اما ما ز باب الجواد می آییم سفره ی باز هل أتی آقا ای اجابت ترین دعا آقا بزن امضا که اربعین برویم از نجف سمت کربلا آقا زعفران های قیمه ی نذری چهره ی لاله گون ما آقا طعم شاخ نبات را دارد چایی تلخ روضه ها آقا جان عالم فدای جدت که از قفا شد سرش جدا آقا

قسم به دیده ی یعقوب و بوی پیرهنی قسم به شوق اویس و به جذبه ای یمنی قسم به برقِ دو چشمی حسینی و حسنی قسم به وعده ی شیرین "مَن یَمُت یَرَنی" که ایستاده بمیرم به احترام علی علی امام من است و منم غلام علی فقط علی ست که باید خود انتخاب کند مرا بنا کند او یا مرا خراب کند "به ذره گر نظر لطف بوتراب کند به آسمان رود و کار آفتاب کند" علی ست نعره ی طوفانی ام خدا را شُکر رسید امامِ خراسانی ام خدا را شُکر مرا کشاند قراری هزار شُکر آقا مرا رساند قطاری هزار شُکر آقا رسیده ام پِیِ کاری هزار شُکر آقا دوباره این حرم آری هزار شُکر آقا رسیده ام بتکانی مرا زِ غیرِ رضا رسیده ام که شوم عاقبت به خیرِ رضا در این شلوغیِ زائر یک آشنا کافی ست در این هجومِ ملائک همین دعا کافی ست برای این همه غم یک رضا رضا کافی ست برای اذن دخولم سلامِ ما کافی ست که السلامُ علی یا بنَ فاطمه آقا که یا امام رضا یا بن فاطمه آقا میانِ آینه کاری و شمسه کاری ها میان این همه خادم، میان زاری ها کنارِ زمزمه ها در جوارِ قاری ها رسیده ام پس از این ثانیه شماری ها میان این همه گیرم که آخری باشم چه می شود که برایِ تو "حِمیَری" باشم اگر نبود درِ این حرم پناه نبود برای شانه ی ما هیچ تکیه گاه نبود اگر نبود علی، کعبه قبله گاه نبود اگر نبود رضا دل که روبراه نبود هزار شُکر که مشهد هوای ما را داشت اگر نبود رضا این گدا کجا را داشت رسیده ام برسانی مرا به میقاتت مرا بِبَر ملکوتت، بِبَر ملاقاتت بِبَر کنار خدا تا ظهورِ آیاتت مرا شراب کن از مستیِ مناجاتت پَرَستشی که مدام است مِی پرستیِ ماست شبی که صبح ندارد سیاه مستی ماست شبی که اهلِ حرم شد دلم در آن شبِ سرد شبی که از روی ویلچر بلند شد آن مرد شبی که از سرطانش خلاص شد بی درد شبی که دخترکی لال تا زبان وا کرد به گریه گفت پدر نامِ مادرش بُردی چرا شکایتِ آقا به خواهرش بردی شبی که باز برای گدایی آمده بود دوباره پیش تو آن روستایی آمده بود شبی که بعد دو ماه از جدایی آمده بود که رفت مشهدی و کربلایی آمده بود رسید و گفت که سر زیر دِین آوردم سلامی از حرمین حسین آوردم

ای جان یا ابالحسن، جانان یا ابالحسن من هستم رعیتت السلطان ابالحسن هوایی میشه دلم تا اسم آقام میاد به شوق زیارتت میام تا "باب الجواد" تویی تو که ضامن تموم بدا میشی یه حسی میگه بهم تو حاجت روا میشی هوای تو کرده دلم باز، بدون تو که سر نمیشه کبوتر جلد نگاهت پای تو می مونه همیشه سلطان قلبم امام رضا درمونه برای من آقا یک دعای تو خوشبختی یعنی که من جون میدم برای تو دل من به یک نگاه گره خورد به پرچمت گرفته شفا آقا مسیحم به یک دمت به عشق تو مبتلا غریب و هم آشنا ملائک میون صحن شدن خادمت آقا دوباره اومد سمت مشهد، آخه تو رو این دل می خوادت دوباره قسم می دمت من، آقا تو رو جان جوادت سلطان قلبم امام رضا آروم میشه این دلم پیش ایوون طلا از صحن عتیق تو میره تا کرب و بلا حسین ای شه وفا، به دل ها تو ناخدا اسیر محبتت تموم عالم آقا انشالله تموم میشه یه روزی این حسرتم با امضای مادرت می بینم که دعوتم به تو پناه آوردم حسین، تویی پناه اهل یقین آرزومه آقا که باشم زائر تو روز اربعین دوای دردم امام حسین، دورت بگردم امام حسین

حسین ای جانان، امیر مستان تمنا دارم بیا جان بستان عالی درجات، کشتی نجات قتیل العبرات، ای آب حیات شاه عرصات، جونم به فدات