ولادت امام رضا (ع) 95 - حنیف طاهری

سرود - سفره ی دلم امشب مهمون کرم می شه یه آهوی سرگشته راهی حرم می شه از دنیا مأیوسم با غربت مأنوسم دل خسته آشفته راهی پابوسم تو حرم تا گریه م می گیره آقا تا بارون نم نم می گیره آقا خنده ت از دلم غم می گیره با نسیم صبح تو زیر تابش ایوونت تو جزر و مد عشقم از زلف پریشونت من اهل ایرانم رعیت سلطانم مجنونم مواجم دریای طوفانم پا زدی روی چتر خیسم دریا از کرامتت کاسه لیسم دریا جای حرمت می نویسم دریا هر قدم تو صحن تو یه خاطره می شمارم از بچگی هام آقا خیلی من دوست دارم سور میخونه ته شور دیوونه ته مستی و جنونم نقاره خونه ته صبح سحری رنگ محشر داری یه آسمون پر کبوتر داری تو سقاخونه ت آب کوثر داری

مدح - امشب مه ذیقعده خورشید ببر دارد امشب حرم قرآن آذین دگر دارد امشب شجر عصمت از نور ثمر دارد امشب به بغل نجمه تابنده قمر دارد امشب صدف عترت پاکیزه گهر دارد امشب خبری تازه با خویش سحر دارد سینا شجر آورده طوبی ثمر آورده نجمه پسر آورده قرص قمر آورده ای مرغ سحر اعجاز با حق حق و هو هو کن از هر دو جهان بگذر در بیت ولا رو کن صورت متبرّک از خاک سر آن کو کن گلزار وجودت را خرّم کن و خوشبو کن با نغم? خوش توصیف از ضامن آهو کن آیینه ی جان روشن با مهر رخ او کن انوار جلی را بین حسن ازلی را بین با آل محمّد (ص) باش رخسار علی را بین ای نجمه مبارک باد قرص قمر آوردی خورشید ولایت را وقت سحر آوردی یا موسی جعفر را نور بصر آوردی از دامن ذیقعده ماهی دگر آوردی انوار الهی را با این پسر آوردی من هر چه کنم وصفش تو خوب تر آوردی مرآت جمال حق توحید تمام است این تا دهر خدا دارد بر خلق امام است این مدحش سخن قرآن مدّاح خدای او جنّ و ملک و آدم مرهون عطای او خورشید جهان آرا خاک پای او رضوان به درش سائل فردوس گدای او تسبیح شود تکمیل از فیض دعای او تحلیل شود مقبول از یمن ولای او خلق نبوی دارد خوی علوی دارد هستی ز جمال او نور رضوی دارد ای سرم? حورالعین گرد سُم آهویت ای ملک دو گیتی پر از بانک هیاهویت ای درد همه درمان از خاک سر کویت سی جزو کتاب الله بسم الله ابرویت جان دو جهان بسته یکسر به سر مویت تصویر خدا پیدا در آین? رویت تو زاد? موسایی تو یوسف زهرایی والنّجمی والشّمسی، یاسینی و طاهایی کی جز تو جا سه آید بر دیدن زوّارش کی جز تو بگیرد دست از عبد گرفتارش کی جز تو گدا جوشد پیوسته به دربارش کی جز تو بود دائم احسان و کرم کارش کی جز تو کرم کرده بر دشمن خونخوارش کی جز تو نهد صورت جبریل به دیوارش این ناله و آه ما این بار گناه ما این روی سیاه ما الغوث پناه ما توحید، ولایت، دین، ایمان، به تو می نازد تورات، زبور، انجیل، قرآن، بتو می نازد جود و کرم و عفو و غفران بتو می نازد فضل و شرف و علم و عرفان بتو می نازد جنّ و ملک و حور و انسان بتو می نازد بیش از همه ای مولا ایران بتو می نازد