منو
دعای سمات

دعای سمات

  • 1 تعداد قطعات
  • 13 دقیقه مدت قطعه
  • 678 دریافت شده
خواننده/دعاخوان : حجت الاسلام احمد كافی
مناسبت : جمعه
شیوه اجرا : محفلی
با صدای حجت الاسلام اجمد کافی

دعاى سمات معروف به دعاى شبّور که مستحب است خواندن آن در ساعت آخر روز جمعه و مخفى نماند که این دعا از ادعیه مشهوره است و اکثر علماى سلف بر این دعا مواظبت مى ‏نموده ‏اند و در مصباح شیخ طوسى و جمال الاسبوع سید بن طاوس و کتب کفعمى به سندهاى معتبر از جناب محمد بن عثمان عمروی که از نواب حضرت صاحب الامر است و از حضرت امام محمد باقر و امام جعفر صادق (ع) روایت شده و علامه مجلسى آن را با شرح در بحار ذکر کرده و آن دعا موافق مصباح شیخ این است‏

متن و ترجمه:


اَللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الْعَظِیمِ الْأَعْظَمِ (الْأَعْظَمِ) الْأَعَزِّ الْأَجَلِّ الْأَکْرَمِ‏

خدایا از تو درخواست مى‏ کنم به نام بزرگ تو آن نام که بسى بزرگتر و با عزت و جلال و گرامیترین نامهاست


الَّذِی إِذَا دُعِیتَ بِهِ عَلَى مَغَالِقِ أَبْوَابِ السَّمَاءِ لِلْفَتْحِ بِالرَّحْمَةِ انْفَتَحَتْ‏

آن نامى که هرگاه به آن خوانده شوى براى گشایش درهاى بسته ‏آسمان به رحمت و برکت گشوده گردد


وَ إِذَا دُعِیتَ بِهِ عَلَى مَضَائِقِ أَبْوَابِ الْأَرْضِ لِلْفَرَجِ انْفَرَجَتْ‏

و هرگاه خوانده شوى بر مشکلات و تنگناهاى حوادث روى زمین به فراخى و سهولت مبدل گردد


وَ إِذَا دُعِیتَ بِهِ عَلَى الْعُسْرِ لِلْیُسْرِ تَیَسَّرَتْ‏

و چون خوانده شوى بر هر کار دشوار عالم سهل و آسان گردد


وَ إِذَا دُعِیتَ بِهِ عَلَى الْأَمْوَاتِ لِلنُّشُورِ انْتَشَرَتْ‏

و چون براى زنده شدن مردگان به آن نام خوانده شوى همه زنده شوند


وَ إِذَا دُعِیتَ بِهِ عَلَى کَشْفِ الْبَأْسَاءِ وَ الضَّرَّاءِ انْکَشَفَتْ‏

و چون براى دفع غم و درد و مصیبتها خوانده شوى همه برطرف شود


وَ بِجَلاَلِ وَجْهِکَ الْکَرِیمِ أَکْرَمِ الْوُجُوهِ وَ أَعَزِّ الْوُجُوهِ الَّذِی عَنَتْ لَهُ الْوُجُوهُ‏

و سوگند به جلال ذات بزرگوارت که مکرمترین و با عزت‏ترین ذوات است و گردنکشان عالم پیشش ذلیل


وَ خَضَعَتْ لَهُ الرِّقَابُ وَ خَشَعَتْ لَهُ الْأَصْوَاتُ وَ وَجِلَتْ لَهُ الْقُلُوبُ مِنْ مَخَافَتِکَ‏

و خاضع و از هیبتش خاموش شود صداهاى هر ذى صوتى است و دلها (ى اهل دل) از ترس او هراسان است


وَ بِقُوَّتِکَ الَّتِی بِهَا تُمْسِکُ السَّمَاءَ أَنْ تَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ إِلاَّ بِإِذْنِکَ وَ تُمْسِکُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ أَنْ تَزُولاَ

و قسم به قدرتت که آسمان را از افتادن بر زمین نگاه مى ‏دارد جز آنکه اراده تو باشد و آسمانها و زمین را از زوال و فنا حفظ مى ‏کند


وَ بِمَشِیَّتِکَ الَّتِی دَانَ (کَانَ) لَهَا الْعَالَمُونَ وَ بِکَلِمَتِکَ الَّتِی خَلَقْتَ بِهَا السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ‏

سوگند به مشیت که جهانها در مقابلش پست و مطیع است و به کلمه (کن) مشیت فعلیه‏ ات که زمین و آسمانها را بدان خلق کردى


وَ بِحِکْمَتِکَ الَّتِی صَنَعْتَ بِهَا الْعَجَائِبَ وَ خَلَقْتَ بِهَا الظُّلْمَةَ وَ جَعَلْتَهَا لَیْلاً وَ جَعَلْتَ اللَّیْلَ سَکَناً (مَسْکَناً)

و به حکمت بالغه ‏ات که (اسرار) عجائب عالم را بدان آفریدى و هم به حکمتت تاریکى را شب عالم قرار دادى و زمان آرامش خلق کردى


وَ خَلَقْتَ بِهَا النُّورَ وَ جَعَلْتَهُ نَهَاراً وَ جَعَلْتَ النَّهَارَ نُشُوراً مُبْصِراً

و روشنى را روز جهان ساختى و سبب بینش براى کار و جنبش مخلوقات گردانیدى


وَ خَلَقْتَ بِهَا الشَّمْسَ وَ جَعَلْتَ الشَّمْسَ ضِیَاءً

و خورشید را بدان حکمت آفریدى و آن را فروزان کردى


وَ خَلَقْتَ بِهَا الْقَمَرَ وَ جَعَلْتَ الْقَمَرَ نُوراً

و ماه را آفریدى و آن را تابان ساختى


وَ خَلَقْتَ بِهَا الْکَوَاکِبَ وَ جَعَلْتَهَا نُجُوماً وَ بُرُوجاً وَ مَصَابِیحَ وَ زِینَةً وَ رُجُوماً

و ستارگان را بدان آفریدى و آن کرات نور را به قسمتهایى مقدور و بروجى مخصوص معین کردى و چراغها نمودى و زیور و رجم اوهام خلق ساختى


وَ جَعَلْتَ لَهَا مَشَارِقَ وَ مَغَارِبَ وَ جَعَلْتَ لَهَا مَطَالِعَ وَ مَجَارِیَ وَ جَعَلْتَ لَهَا فَلَکاً وَ مَسَابِحَ‏

و مشرق و مغربها براى آن مقرر فرمودى و محل طلوع و سیر آن را و مدار حرکت و شناورى آنها را در این دریاى بیکران تعیین کردى


وَ قَدَّرْتَهَا فِی السَّمَاءِ مَنَازِلَ فَأَحْسَنْتَ تَقْدِیرَهَا وَ صَوَّرْتَهَا فَأَحْسَنْتَ تَصْوِیرَهَا

و در آسمان منازل و مدارج هر یک منظم داشتى و همه را نیکو مقدر ساختى و به صورتهاى زیبا آفریدى

أَحْصَیْتَهَا بِأَسْمَائِکَ إِحْصَاءً وَ دَبَّرْتَهَا بِحِکْمَتِکَ تَدْبِیراً وَ أَحْسَنْتَ (فَأَحْسَنْتَ) تَدْبِیرَهَا

و به نامهاى مبارک خود آنها را کاملا بشمار آوردى و به حکمت و عنایتت به نیکوترین تدبیر نظام فلک را منظم نمودى


وَ سَخَّرْتَهَا بِسُلْطَانِ اللَّیْلِ وَ سُلْطَانِ النَّهَارِ وَ السَّاعَاتِ وَ عَدَدِ (وَ عَرَّفْتَ بِهَا عَدَدَ) السِّنِینَ وَ الْحِسَابِ‏

و دو آیت بزرگ شب و روز (به حرکتى منظم) مسخر کردى اوقات و شماره (ماه و) سال را و حساب کار را بدان منوط ساختى


وَ جَعَلْتَ رُؤْیَتَهَا لِجَمِیعِ النَّاسِ مَرْأًى وَاحِداً

و همه خلق را در دیدن آن یکسان قرار دادى


وَ أَسْأَلُکَ اللَّهُمَّ بِمَجْدِکَ الَّذِی کَلَّمْتَ بِهِ عَبْدَکَ وَ رَسُولَکَ مُوسَى بْنَ عِمْرَانَ عَلَیْهِ السَّلاَمُ فِی الْمُقَدَّسِینَ‏

و باز اى خدا از تو درخواست مى‏ کنم به مجد و عظمتت که به آن در میان ملائکه قدوسى با بنده و رسولت موسى بن عمران علیه السلام سخن گفتى


فَوْقَ إِحْسَاسِ (أَحْسَاسِ) الْکَرُوبِینَ (الْکَرُوبِیِّینَ) فَوْقَ غَمَائِمِ النُّورِ فَوْقَ تَابُوتِ الشَّهَادَةِ فِی عَمُودِ النَّارِ

در مقامى فوق ادراک فرشتگان کروبى و فوق ابرها و حجابهاى نور و فوق صندوق شهادت در جلوش عمود آتش مانند چراغ در شب روشن می کردى


وَ فِی طُورِ سَیْنَاءَ وَ فِی (إِلَى) جَبَلِ حُورِیثَ فِی الْوَادِ الْمُقَدَّسِ فِی الْبُقْعَةِ الْمُبَارَکَةِ

و هم در کوه طور سیناء و در کوه حوریث که نخستین بار آنجا بموسى وحى فرستادى در وادى مقدس در بقعه مبارکه


مِنْ جَانِبِ الطُّورِ الْأَیْمَنِ مِنَ الشَّجَرَةِ وَ فِی أَرْضِ مِصْرَ بِتِسْعِ آیَاتٍ بَیِّنَاتٍ وَ یَوْمَ فَرَقْتَ لِبَنِی إِسْرَائِیلَ الْبَحْرَ

طور ایمن (با موسى) از این درخت معهود تکلم فرمودى و باز در سرزمین مصر با نه معجزه روشن معروف و باز روزى که دریا را براى بنى اسرائیل شکافتى


وَ فِی الْمُنْبَجِسَاتِ الَّتِی صَنَعْتَ بِهَا الْعَجَائِبَ فِی بَحْرِ سُوفٍ وَ عَقَدْتَ مَاءَ الْبَحْرِ فِی قَلْبِ الْغَمْرِ کَالْحِجَارَةِ

و باز در جوشش و انفجار (دوازده چشمه آب از سنگ) که معجزات عجیبى در دریاى سوف هویدا ساختى و آب را در لجه دریا مانند سنگ منجمد گردانیدى


وَ جَاوَزْتَ بِبَنِی إِسْرَائِیلَ الْبَحْرَ وَ تَمَّتْ کَلِمَتُکَ الْحُسْنَى عَلَیْهِمْ بِمَا صَبَرُوا

و بنى اسرائیل را از آن (دریا) مانند خشکى بگذارنیدى و کلمه نیکوى (حسن قضاى) خود را درباره آن قوم بواسطه صبر و ثبات آنها در دین خدا کامل فرمودى


وَ أَوْرَثْتَهُمْ مَشَارِقَ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبَهَا الَّتِی بَارَکْتَ فِیهَا لِلْعَالَمِینَ وَ أَغْرَقْتَ فِرْعَوْنَ وَ جُنُودَهُ وَ مَرَاکِبَهُ فِی الْیَمِ‏

و آنها را وارث و مالک شرق و غرب زمین (مصر و شامات) که با برکت بر اهل عالم است گردانیدى و فرعون و سپاه و مرکبها و قومش را غرق دریاى هلاک ساختى


وَ بِاسْمِکَ الْعَظِیمِ الْأَعْظَمِ (الْأَعْظَمِ) الْأَعَزِّ الْأَجَلِّ الْأَکْرَمِ‏

و باز سوگند به نام‏بزرگت و بزرگتر و با عزت و جلالتر و گرامیترین نامت


وَ بِمَجْدِکَ الَّذِی تَجَلَّیْتَ بِهِ لِمُوسَى کَلِیمِکَ عَلَیْهِ السَّلاَمُ فِی طُورِ سَیْنَاءَ

و به آن نور مجد و عظمتت که براى موسى کلیمت علیه السلام به طور سینا تجلى کردى


وَ لِإِبْرَاهِیمَ عَلَیْهِ السَّلاَمُ خَلِیلِکَ مِنْ قَبْلُ فِی مَسْجِدِ الْخَیْفِ‏

و پیش از او براى ابراهیم خلیلت علیه السلام در مسجد خیف تجلى کردى


وَ لِإِسْحَاقَ صَفِیِّکَ عَلَیْهِ السَّلاَمُ فِی بِئْرِ شِیَعٍ (سَبْعٍ)

و براى اسحق صفى با خلوصت علیه السلام در چاه شیع تجلى کردى


وَ لِیَعْقُوبَ نَبِیِّکَ عَلَیْهِ السَّلاَمُ فِی بَیْتِ إِیلٍ وَ أَوْفَیْتَ لِإِبْرَاهِیمَ عَلَیْهِ السَّلاَمُ بِمِیثَاقِکَ‏

و براى یعقوب پیغمبرت علیه السلام در بیت ایل تجلى کردى و به آن مجد و عظمت که بدان براى ابراهیم خلیل وفاى به عهد و میثاق نمودى


وَ لِإِسْحَاقَ بِحَلْفِکَ وَ لِیَعْقُوبَ بِشَهَادَتِکَ وَ لِلْمُؤْمِنِینَ بِوَعْدِکَ وَ لِلدَّاعِینَ بِأَسْمَائِکَ فَأَجَبْتَ‏

و براى اسحق علیه السلام به سوگند و براى یعقوب به گواهى و براى مؤمنان عالم به وعده‏ هایت وفا کردى و براى دعا کنندگان به نامهاى مبارکت اجابت فرمودى


وَ بِمَجْدِکَ الَّذِی ظَهَرَ لِمُوسَى بْنِ عِمْرَانَ عَلَیْهِ السَّلاَمُ عَلَى قُبَّةِ الرُّمَّانِ (الزَّمَانِ) (الْهَرْمَانِ)

و به آن مجد و عظمتت که بر موسى بن عمران علیه السلام در (جایگاه عبادتش) قبه رمان پدید آمد


وَ بِآیَاتِکَ الَّتِی وَقَعَتْ عَلَى أَرْضِ مِصْرَ بِمَجْدِ الْعِزَّةِ وَ الْغَلَبَةِ بِآیَاتٍ عَزِیزَةٍ وَ بِسُلْطَانِ الْقُوَّةِ وَ بِعِزَّةِ الْقُدْرَةِ

و به آن معجزاتى که در سرزمین مصر آشکار شد با بزرگى و عزت و غلبه (بر دشمنان) به معجزات بزرگ و ادله قوى و قدرت با عزت و باز به عزت توانا


وَ بِشَأْنِ الْکَلِمَةِ التَّامَّةِ وَ بِکَلِمَاتِکَ الَّتِی تَفَضَّلْتَ بِهَا عَلَى أَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ أَهْلِ الدُّنْیَا وَ أَهْلِ الْآخِرَةِ

و شأن (و مقام) کلمه کامل (کن) و به آن کلماتى که تفضل نمودى به آنها براى اهل آسمانها و زمین و اهل دنیا و اهل آخرت


وَ بِرَحْمَتِکَ الَّتِی مَنَنْتَ بِهَا عَلَى جَمِیعِ خَلْقِکَ وَ بِاسْتِطَاعَتِکَ الَّتِی أَقَمْتَ بِهَا عَلَى الْعَالَمِینَ‏

و به آن رحمت (واسعه) که بدان بر جمیع خلق منت گذاردى و به استطاعت و قدرتى که بر عالمیان به آن اقامه (حجت) نمودى


وَ بِنُورِکَ الَّذِی قَدْ خَرَّ مِنْ فَزَعِهِ طُورُ سَیْنَاءَ

و به آن نور تجلى که کوه طور از دهشت آن در افتاد (و متلاشى شد)


وَ بِعِلْمِکَ وَ جَلاَلِکَ وَ کِبْرِیَائِکَ وَ عِزَّتِکَ وَ جَبَرُوتِکَ الَّتِی لَمْ تَسْتَقِلَّهَا الْأَرْضُ وَ انْخَفَضَتْ لَهَا السَّمَاوَاتُ‏

و به علم و جلال بزرگى و بزرگوارى و سطوت و جبروتت که در مقابلش زمین بپا نماند و آسمانها به زیر افتد


وَ انْزَجَرَ لَهَا الْعُمْقُ الْأَکْبَرُ وَ رَکَدَتْ لَهَا الْبِحَارُ وَ الْأَنْهَارُ

و عمق اکبر (اقیانوس بیکران عالم) از ترس آن مضطرب و متموج گردید و دریاها و نهرها از جنبش باز ماند


وَ خَضَعَتْ لَهَا الْجِبَالُ وَ سَکَنَتْ لَهَا الْأَرْضُ بِمَنَاکِبِهَا وَ اسْتَسْلَمَتْ لَهَا الْخَلاَئِقُ کُلُّهَا

و کوه ‏ها فرو افتاد و زمین با همه پست و بلندیهایش از حرکت باز ایستاد و خلایق همگى تسلیم آن شدند


وَ خَفَقَتْ لَهَا الرِّیَاحُ فِی جَرَیَانِهَا وَ خَمَدَتْ لَهَا النِّیرَانُ فِی أَوْطَانِهَا

و بادها در جریانش از هم مضطرب گردید و آتشها در آتشکده‏ ها خاموش شد


وَ بِسُلْطَانِکَ الَّذِی عُرِفَتْ لَکَ بِهِ الْغَلَبَةُ دَهْرَ الدُّهُورِ وَ حُمِدْتَ بِهِ فِی السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِینَ‏

و به آن سلطنت و پادشاهیت که به قهر و غلبه (بر همه قواى عالم) در روزگاران بى ‏پایان معروف و در آسمانها و زمینها ستایش گردید


وَ بِکَلِمَتِکَ کَلِمَةِ الصِّدْقِ الَّتِی سَبَقَتْ لِأَبِینَا آدَمَ عَلَیْهِ السَّلاَمُ وَ ذُرِّیَّتِهِ بِالرَّحْمَةِ

و به آن کلمه (رحمتت) که به صدق و حقیقت سبقت یافت (تاج کرامتش بر سر نهاد) بر پدر ما آدم علیه السلام و فرزندانش به لطف و رحمت


وَ أَسْأَلُکَ بِکَلِمَتِکَ الَّتِی غَلَبَتْ کُلَّ شَیْ‏ءٍ

و باز اى خدا از تو درخواست مى ‏کنم به آن کلمه‏اى که بر همه عالم غالب آمد


وَ بِنُورِ وَجْهِکَ الَّذِی تَجَلَّیْتَ بِهِ لِلْجَبَلِ فَجَعَلْتَهُ دَکّاً وَ خَرَّ مُوسَى صَعِقاً

و به آن نور ذات مقدس که به کوه طور تجلى کردى و آن را متلاشى ساختى و موسى را بیهوش در افکندى


وَ بِمَجْدِکَ الَّذِی ظَهَرَ عَلَى طُورِ سَیْنَاءَ فَکَلَّمْتَ بِهِ عَبْدَکَ وَ رَسُولَکَ مُوسَى بْنَ عِمْرَانَ‏

و به مجد و بزرگیت که در طور سینا ظاهر نمودى و به آن با بنده خود و رسولت موسى بن عمران سخن گفتى


وَ بِطَلْعَتِکَ فِی سَاعِیرَ وَ ظُهُورِکَ فِی جَبَلِ فَارَانَ بِرَبَوَاتِ الْمُقَدَّسِینَ‏

و بطلعت نورانیت که در ساعیر (جایگاه مناجات عیسى) بر او آشکار نمودى و بظهورت که در کوه فاران (بقرب مکه بر خاتم رسولانت) تجلى کردى (و آن تجلى با عظمت) در مقامات عالیه قدسیان


وَ جُنُودِ الْمَلاَئِکَةِ الصَّافِّینَ وَ خُشُوعِ الْمَلاَئِکَةِ الْمُسَبِّحِینَ‏

و سپاه صف زده فرشتگان و ملائکه با خشوع و تسبیح و تقدیس گویان انجام یافت


وَ بِبَرَکَاتِکَ الَّتِی بَارَکْتَ فِیهَا عَلَى إِبْرَاهِیمَ خَلِیلِکَ عَلَیْهِ السَّلاَمُ فِی أُمَّةِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ‏

و به آن برکات کاملى که بواسطه ابراهیم خلیل خود علیه السلام در امت محمد (ص) برکت و رحمت عطا کردى


وَ بَارَکْتَ لِإِسْحَاقَ صَفِیِّکَ فِی أُمَّةِ عِیسَى عَلَیْهِمَا السَّلاَمُ‏

و بواسطه اسحق با اخلاصت در امت عیسى علیهما السلام برکت و رحمت فرستادى


وَ بَارَکْتَ لِیَعْقُوبَ إِسْرَائِیلِکَ فِی أُمَّةِ مُوسَى عَلَیْهِمَا السَّلاَمُ‏

و بواسطه یعقوب بنده خاصت در امت موسى علیهما السلام برکت دادى


وَ بَارَکْتَ لِحَبِیبِکَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ فِی عِتْرَتِهِ وَ ذُرِّیَّتِهِ وَ (فِی) أُمَّتِهِ‏

و از همه کاملتر به آن برکت و رحمتى که بواسطه حبیب خود حضرت محمد (ص) در میان عترت و ذریت و امتش عطا فرمودى


اللَّهُمَّ وَ کَمَا غِبْنَا عَنْ ذَلِکَ وَ لَمْ نَشْهَدْهُ وَ آمَنَّا بِهِ وَ لَمْ نَرَهُ صِدْقاً وَ عَدْلاً أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

خداوندا چنانکه ما در آن مقامات‏ حاضر نبودیم و مشاهده ننمودیم و بچشم ندیدیم اما به همه از روى صدق و درستى ایمان آوردیم تو اى خدا درود فرست بر محمد (ص) و آل محمد (ع)


وَ أَنْ تُبَارِکَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

و برکت عطا کن بر محمد (ص) و آل محمد (ع)


وَ تَرَحَّمَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

و رحمت فرست بر محمد (ص) و آل محمد (ع)


کَأَفْضَلِ مَا صَلَّیْتَ وَ بَارَکْتَ وَ تَرَحَّمْتَ عَلَى إِبْرَاهِیمَ وَ آلِ إِبْرَاهِیمَ‏

بهترین درود و برکت و رحمتى که بر ابراهیم (ع) و آلش فرستادى


إِنَّکَ حَمِیدٌ مَجِیدٌ فَعَّالٌ لِمَا تُرِیدُ وَ أَنْتَ عَلَى کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ (شَهِیدٌ)

که تو ستوده صفات و بزرگوارى و مقتدرى که هر چه اراده کنى انجام مى ‏دهى و تو بر هر چیز توانایى
پس حاجت خود را ذکر مى ‏کنى و مى‏ گویى‏


اللَّهُمَّ بِحَقِّ هَذَا الدُّعَاءِ وَ بِحَقِّ هَذِهِ الْأَسْمَاءِ الَّتِی لاَ یَعْلَمُ تَفْسِیرَهَا وَ لاَ یَعْلَمُ بَاطِنَهَا غَیْرُکَ‏

خدایا به حق این دعاى شریف و به حق این نام هاى مبارک که به تفسیر آن و باطن معنیش کسى آگاه نیست جز تو


صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ افْعَلْ بِی مَا أَنْتَ أَهْلُهُ وَ لاَ تَفْعَلْ بِی مَا أَنَا أَهْلُهُ‏

که درود فرست بر محمد (ص) و آل محمد (ع) و با من (بنده مسکینت) آن کن که تو را لایق است نه آنکه مرا سزاوار است


وَ اغْفِرْ لِی مِنْ ذُنُوبِی مَا تَقَدَّمَ مِنْهَا وَ مَا تَأَخَّرَ

و گناهانم از گذشته و آینده همه را ببخش


وَ وَسِّعْ عَلَیَّ مِنْ حَلاَلِ رِزْقِکَ وَ اکْفِنِی مَئُونَةَ إِنْسَانِ سَوْءٍ وَ جَارِ سَوْءٍ وَ قَرِینِ سَوْءٍ وَ سُلْطَانِ سَوْءٍ

و روزى وسیع از رزق حلالت مرا نصیب کن و از شر انسان بد و همسایه بد و همنشین بد و سلطان بد مرا کفایت فرما


إِنَّکَ عَلَى مَا تَشَاءُ قَدِیرٌ وَ بِکُلِّ شَیْ‏ءٍ عَلِیمٌ آمِینَ رَبَّ الْعَالَمِینَ‏

که تو بر هر چیز توانا و به همه امور عالم دانایى اى پروردگار عالم این دعا را اجابت فرما.


مؤلف گوید که در بعض نسخ است بعد از وَ أَنْتَ عَلَى کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ که هر حاجت دارى ذکر کن و بگو


یَا اللَّهُ یَا حَنَّانُ یَا مَنَّانُ یَا بَدِیعَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ یَا ذَا الْجَلاَلِ وَ الْإِکْرَامِ‏ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ‏

اى خدا اى دوستدار بندگان و نعمت بخش به آنان اى آفریننده زمین و آسمان اى خداى با جلال و عظمت و بخشش و کرامت اى مهربانترین مهربانان عالم


اللَّهُمَّ بِحَقِّ هَذَا الدُّعَاءِ

خدایا به حق این دعاى شریف


تا آخر و علامه مجلسى از مصباح سید بن باقى نقل کرده که بعد از دعاى سمات این دعا بخواند

اللَّهُمَّ بِحَقِّ هَذَا الدُّعَاءِ وَ بِحَقِّ هَذِهِ الْأَسْمَاءِ الَّتِی لاَ یَعْلَمُ تَفْسِیرَهَا وَ لاَ تَأْوِیلَهَا وَ لاَ بَاطِنَهَا وَ لاَ ظَاهِرَهَا غَیْرُکَ‏


خدایا به حق این دعاى شریف و به حق این اسماء مقدس که به تفسیر و تأویلش و به ظاهر و باطنش کسى جز تو آگاه نیست


أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَرْزُقَنِی خَیْرَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ

که درود فرست بر محمد (ص) و آل محمد (ع) و خیر دنیا و آخرت مرا نصیب گردان


پس حاجات خود را بطلبد و بگوید


وَ افْعَلْ بِی مَا أَنْتَ أَهْلُهُ وَ لاَ تَفْعَلْ بِی مَا أَنَا أَهْلُهُ وَ انْتَقِمْ لِی مِنْ فُلاَنِ بْنِ فُلاَنٍ‏

و با من آن کن که لایق کرم توست نه آنکه سزاوار من است و انتقام مرا از فلان پسر فلان بکش


و نام دشمن را بگوید


وَ اغْفِرْ لِی مِنْ ذُنُوبِی مَا تَقَدَّمَ مِنْهَا وَ مَا تَأَخَّرَ وَ لِوَالِدَیَّ وَ لِجَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ‏

و گناهانم را از گذشته و آینده همه را ببخش و از گناه پدر و مادر من و جمیع مردان و زنان اهل ایمان درگذر


وَ وَسِّعْ عَلَیَّ مِنْ حَلاَلِ رِزْقِکَ وَ اکْفِنِی مَئُونَةَ إِنْسَانِ سَوْءٍ

و از رزق حلالت روزى من وسیع گردان و از شر انسان بد


وَ جَارِ سَوْءٍ وَ سُلْطَانِ سَوْءٍ وَ قَرِینِ سَوْءٍ وَ یَوْمِ سَوْءٍ وَ سَاعَةِ سَوْءٍ


و همسایه بد و سلطان بد و همنشین بد و روز بد و ساعت بد مرا کفایت کن

وَ انْتَقِمْ لِی مِمَّنْ یَکِیدُنِی وَ مِمَّنْ یَبْغِی عَلَیَ‏

و از هر کس با من مکر کند و آنکه ظلم کند


وَ یُرِیدُ بِی وَ بِأَهْلِی وَ أَوْلاَدِی وَ إِخْوَانِی وَ جِیرَانِی وَ قَرَابَاتِی مِنَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ ظُلْماً

و به اهل بیت و فرزندان و برادران من و همسایگان و خویشان من از مرد و زن اهل ایمان اراده جور و ستم نماید از همه انتقام بکش


إِنَّکَ عَلَى مَا تَشَاءُ قَدِیرٌ وَ بِکُلِّ شَیْ‏ءٍ عَلِیمٌ آمِینَ رَبَّ الْعَالَمِینَ‏

که تو بر هر چیز توانایى و به همه امور عالم دانایى اى پروردگار عالم این دعا را اجابت فرما

پس بگوید


اللَّهُمَّ بِحَقِّ هَذَا الدُّعَاءِ تَفَضَّلْ عَلَى فُقَرَاءِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ بِالْغِنَى وَ الثَّرْوَةِ

خدایا به حق این دعاى شریف به فقیران اهل ایمان از مرد و زن غنا و ثروت مرحمت فرما


وَ عَلَى مَرْضَى الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ بِالشِّفَاءِ وَ الصِّحَّةِ

و بیماران اهل ایمان را از مرد و زن شفا و سلامتى بخش


وَ عَلَى أَحْیَاءِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ بِاللُّطْفِ وَ الْکَرَامَةِ

و بر احیاء و زندگان اهل ایمان از مرد و زن لطف‏ و کرم کن


وَ عَلَى أَمْوَاتِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ بِالْمَغْفِرَةِ وَ الرَّحْمَةِ

و بر مردگان اهل ایمان از مرد و زن مغفرت و رحمت فرما


وَ عَلَى مُسَافِرِی الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ بِالرَّدِّ إِلَى أَوْطَانِهِمْ سَالِمِینَ غَانِمِینَ‏


و مسافران اهل ایمان را از مرد و زن به وطنشان سالم و با سود و غنیمت برگردان

بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ‏

به حق رحمت واسعه‏ ات اى مهربانترین مهربانان عالم


وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ خَاتَمِ النَّبِیِّینَ وَ عِتْرَتِهِ الطَّاهِرِینَ وَ سَلَّمَ تَسْلِیماً کَثِیراً

و درود خدا بر آقاى ما محمد (ص) خاتم پیغمبران و اهل بیت طاهرینش و سلام و تحیت بسیار باد.


و شیخ بن فهد گفته که مستحب است بعد از دعاى سمات بگویى‏


اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِحُرْمَةِ هَذَا الدُّعَاءِ وَ بِمَا فَاتَ مِنْهُ مِنَ الْأَسْمَاءِ

خدایا از تو درخواست مى ‏کنم به مقام محترم این دعا و به آنچه در آن از نامهایت مذکور نشده


وَ بِمَا یَشْتَمِلُ عَلَیْهِ مِنَ التَّفْسِیرِ وَ التَّدْبِیرِ الَّذِی لاَ یُحِیطُ بِهِ إِلاَّ أَنْتَ أَنْ تَفْعَلَ بِی کَذَا وَ کَذَا

و به آنچه مشتمل است از تفسیر و تدبیر که غیر تو هیچکس به آن احاطه ندارد که حاجت هاى دنیا و آخرتم را برآورى

قطعات

  • عنوان
    زمان
  • 13:06

مشخصات

ثبت نقد و نظر نقد و نظر

  • کاربر مهمان
    تشکر از شما

تصاویر

پایگاه دعا و نغمه های مذهبی