ایام شهادت امیرالمومنین امام علی (ع)، شب نوزدهم ماه رمضان، محمدرضا طاهری و حسین طاهری

ای کاش قطره باشم دریای من تو باشی ای کاش بنده باشم مولای من تو باشی از خویش پَر گرفتم، قرآن به سر گرفتم احیا گرفته ام تا محیای من تو باشی دیروز بی تو بودم، امروز بی تو بودم امشب رسیده ام تا فردای من تو باشی از شرم از ندامت، از برزخ و قیامت دیگر چه باک وقتی دنیای من تو باشی گفتم الهی العفو، بخشد خدا اگر که آمین التماس شبهای من تو باشی گفتم که کریمی، گفتم اَبا الرحیمی خوشبخت من اگر که بابای من تو باشی امشب دلم هوای میخانه کرده ساقی رفتم نجف اگر که امضای من تو باشی

داره میره برا نماز غریب ترین مرد زمین انا الیه راجعون شده با لبهاش همنشین کسی خبر نداره از دل امیرالمومنین یه عمره که تو کوفه زخم زبون شنیده خیرات کرده ولی از مردم خیری ندیده کیسه ی نون و خرما روی شونه کشیده آقام آقام علی جان، آقام آقام علی جان چقدر نون و خرما می بُرد برای مردم فقیر ولی جای دعا شنید با ناله حضرت امیر گفتند همه دادمونو ای خدا از علی بگیر یک عمر "عجِّل وفاتی" می گفته مثل زهرا از دست طعنه ها و از دست اهل دنیا بار سفر رو بسته همبازی یتیم ها آقام آقام علی جان، آقام آقام علی جان تا به کمربندش گرفت با التماس کلون در یه دفعه یاد کوچه کرد همون جا که شد خون جگر وقتی که زهرا می کشید پیرهنشو از پشت سر با غلاف یه شمشیر دست زهرا جدا شد شد نوبت مغیره، حق حیدر ادا شد چند لحظه بعد یه چادر پُرِ از رد پا شد ای مادر جوانم، جوان قد کمانم

ای سلطان نجف، هستم به زیر دِینت یا علی گفتم و من هم شدم عاشق حسینت قرآن سر بگیرم اِن شاءالله دم شیش گوشه ی اباعبدالله امضا کن محرمو ببینم، از الان تو فکر اربعینم با اسم تو می زنم به سینه م علی یا علی یا مولا ای سلطان نجف من محتاج دعاتم با قلبم شب قدری تو ایوون طلاتم با دستت نوشته شد تقدیرم، آخر کُنج حَرَمت می میرم خواب و رویای همه شبامه که قبرم تو وادی السلامه آی دنیا بدون علی آقامه علی یا علی یا مولا داره به یاد تو حال غمزده کوفه وای از فرق شکسته، وای از مسجد کوفه رو لبهاته آیه ی استرجاع، دلتنگه علی برای زهرا شد زنده مصیبت مدینه، فَرقِت شد شبیه زخم سینه ای کاش زینبت تو رو نبینه علی یا علی یا مولا

خدا رو شکر می کنم تو فکرتم همیشه یه لحظه از غم تو دلم جدا نمیشه پُر از ابر چشمام و فقط بهونه می خواد تا بباره محرم یا ماه رمضون، برا من که فرقی نداره هوای گرم، عطش زیاد، قبول میشه روزه های من دم افطار اگه بشینه یه خط روضه رو لبای من وای وای وای ای تشنه لب حسین، حسین، حسین وای وای وای عشق زینب حسین، حسین، حسین وای وای وای شیب الخضیب حسین، حسین، حسین وای وای وای خَدُ التریب حسین، حسین، حسین وای وای وای جانم حسین، حسین، حسین تو زندگیم همه رو به جز تو پس می زنم هوام هوای توئه، برات نفس می زنم بدم میاد از هر چیزی که منو از آقام دور می کنه هلاک اونی ام که برات بساط روضه جور می کنه دلم تنگه برا حَرَمت، برام دنیا مثل قفسه واسم مردن به پای غمت همین روضه به خدا بسه وای وای وای ای بی کفن حسین، حسین، حسین وای وای وای بی پیرهن حسین، حسین، حسین وای وای وای صد پاره تن حسین، حسین، حسین وای وای وای خونین دهن حسین، حسین، حسین وای وای وای جانم حسین، حسین، حسین به درد نمی خوره این غلام حلقه به گوش خودم می دونم آقا ولی منو نفروش می دونم هستم درد سرت، می دونم خیلی خیلی بدم ولی سینه که خوب می زنم، همینو لااقل بلدم یه عمریه خدا شاهده همش گریه ست کار نوکرت زدم توی سر و صورتم با حرفی که زده خواهرت وای وای وای تو روی نی، حسین، حسین، حسین وای وای وای من بزم مِی حسین، حسین، حسین وای وای وای من خواهرم حسین، حسین، حسین وای وای وای بی معجرم حسین، حسین، حسین وای وای وای جانم حسین، حسین، حسین

حسین ای تشنه لب حسین حسین عشق زینب حسین لشگریان خیره سر، چند نفر به یک نفر فاطمه می زنه به سر، چند نفر به یک نفر صلی علیک ملیک السماء ای کشته ی حسادت دنیا صلی علیک ملیک السماء ای کشته ی مُقَطّع الاعضاء یا اباعبدالله مظلوم بودی و از آب فرات محروم بودی زنده بودی و قلبت می تپید ...

با روسیاهی اومدم من، بر خانه ی تو در زدم من اصلا نیاوردی به رویم، عبد گنه کار آمدم من ربی الهی، بنما نگاهی، آمد به درگاهت بی پناهی الهی العفو، الهی العفو گرچه سیه پرونده ام من، با یاد عفوت زنده ام من هر دفعه دستم را گرفتی، خیلی ز تو شرمنده ام من بر معصیت هایم غصه خوردی، تو آبروی من را نبردی الهی العفو، الهی العفو دلتنگم و دل بی قراره، میل نجف دارم دوباره فردای محشر غم ندارد هر کَس علی را دوست داره ایوان طلایش، صحن و سرایش، خیلی دل من کرده هوایش مولا علی جان، مولا علی جان به حق حیدر الهی العفو