ولادت حضرت ابوالفضل العباس (ع) 96 - محمدحسین پویانفر

مدح - آسمان جلوه ای اگر دارد از نماز شب قمر دارد شب میلاد تو همه دیدند نخل ام البنین ثمر دارد آمدی و حسین قادر نیست از نگاه تو چشم بر دارد کوری چشم ابتران حسود چقدر فاطمه پسر دارد ای رشید علی نظر نخوری شهر چشمان خیره سر دارد باب حاجات ، کعبه ی خیرات بر تو و قد و قامتت صلوات ای نسیم پر از بهار علی ماه در گردش مدار علی چقدر مشکل است تشخیصت تا که تو می رسی کنار علی با تو یک رنگ دیگری دارد شجره نامه ی تبار علی دومین حیدر ابوطالب صاحب غیرت و وقار علی به شما میرسد ذخیره ی طف همه ی ارث ذوالفقار علی ای علمدار و سر پناه حسین حضرت حمزه ی سپاه حسین کاشف الکربی و تمنا من دستهای همیشه بالا من تو بر این خاکها بکش دستی اگر این خاک زر نشد با من سر سال است مرد مسکینم مکش از دست خالیم دامن چقدر فاصله است ای دریا از مقام ظهور تو تا من تو بزرگ قبیله ی آبی تو غدیری ، فراتی اما من خشکسالم ، کویر بی آبم روزگاری است تشنه میخوابم کمرت جایگاه شمشیر است لب تو جایگاه تکبیر است سر ما رابزن همین امروز صبح فردا برای ما دیر است هیچ کس روبه روت نیست مگر آن کسی که ز جان خود سیر است سیزده ساله حیدری کردی پسر شیر بیشه هم شیر است گیرم افتاده است روی زمین دست تو باز هم علمگیر است

سرود - تو ماه و تو شاهی تو شاه و تو ماهی تو شور دلخواهی عشق ثاراللهی تو تو عالم آرایی از بس که زیبایی فرزند مولایی دلبند زهرایی تو ساقی این بحر عباس قبله ی این شهر عباس چون تو برادر زاده نمی شه تا ابدالدهر من من من تشنه ی این شیدایی تو تو تو ساقی این دریایی میر و علمدار عباس تو جان جانانی تو دین و ایمانی تو شاه مردانی آیات قرآنی تو عشق تو حلاجه دریای مواجه این راه معراجه من هستم محتاج تو ماه خوش انفاس عباس شاخه گل یاس ما هستیم زیر لوای حضرت عباس

شعر خوانی - چه با غیرت، چه با عزت، چه با احساس می گویند فدای ارمنی هایی که یا عباس می گویند بلاشک می خرند این ذکر را تنها از آنهایی که گر یک بار می گویند با اخلاص می گویند أسیر و تشنه و بی دست نه عباس اینها نیست که اینها را فقط جمعی خدانشناس می گویند مترس ای باده نوش از زاهدی که منع مستی کرد که از این حرف ها بسیار عوام الناس می گویند *** پرچمت تا ابد بالاست مادرت حضرت زهراست السلام علی العباس ابوفاضل زیر این خیمه سلطانم مورم اما سلیمانم تا ابد از تو می خوانم جانم جانم حسین جانم