فاطمیه اول 96- شب سوم - حاج منصور ارضی و ابوالفضل بختیاری

خسته ام از مکر دنیا، چاره چیست؟ مانده ام تنهای تنها، چاره چیست؟ نفس بد، انداخت از چشمت مرا حبس گشتم در خود آقا چاره چیست؟ غیر چشم خیس و داغ دوری ات قسمت ما نیست اما چاره چیست؟ قطره ی ناچیز و بی مقدار را جز نظر بر لطف دریا چاره چیست؟ تو مرا بیرون کنی دق می کنم بنده را جز لطف مولا چاره چیست؟ من غلط کردم، پشیمانم، بگو جان زینب، جان زهرا چاره چیست؟ پهلوی زهرا گرفت و زینبش گریه کرد و گفت اسما

شد حرمت ناموس حق شکسته رنگ خزان بر صورتش نشسته افتاده بر زمین، بانوی هل أتی رویش شده کبود، در بین کوچه ها مادرم، مادرم، مولاتی یا فاطمه از ضربه ی سیلی شده خمیده رنگ از رخ دردانه اش پریده نیلوفر علی، گم کرده خانه را گشته عصای او دستان مجتبا مادرم مادرم مولاتی یا فاطمه

چه بگم مگه میشه یادم بره وقتی در افتاد در آتیش گرفته روی مادر افتاد شنیدم میون شعله ها پیچید صوتی حزینی مادرمون صدا می زد فضه خذینی چه سخته باورش خدایا خواب می بینم رو دستای بابام دارم طناب می بینم چشام شده به غربت تو کوچه خیره یکی غلاف دست قنفذو بگیره جونم از این غم بی امون مثل بابام به لب اومده مغیره پیش چشم همه تو کوچه مادرم رو زده وای مادرم، وای مادرم عزیزم، تو خود حقی چه جوری تنهات بزارم دستم شکسته، دست ازت بر نمی دارم می بینی به عهدی که بسته بودند وفا نکردند از دختر پیغمبرم حیا نکردند نمیگذرم از اونا که حرمت شکستند طناب آوردند و به دستای تو بستند تو حیرتم هنوز چه ساده دل بریدند امامشون رو بین کوچه ها کشیدند پیش چشمای مردم شهر شکسته حرمت تو علی دست و دل و جونی من فدای غربت تو علی یا فاطمه، یا فاطمه، یا فاطمه یک نفر از شاخه هایم کار می گیرد علی هر چه هم با احتیاط از پیش در رد می شم باز رخت من به این مسمار می گیرد علی