17 ربیع الاول میلاد پیامبر اکرم (ٌص) و امام جعفر صادق (ع)، محمد رضا بذری

خبرت هست که آن طاق معلی? اُفتاد ناگهان کُنگره‌یِ سنگیِ کسری? اُفتاد خبرت هست ستون‌های یهودا اُفتاد خبرت هست هُبَل خرد شد عُزی? اُفتاد خبر این است زمین پُر شده از آب حیات آی بر احمد و بر آلِ محمد صلوات یک نفر آمده تا بارِ جهان بردارد پرده از منظره‌ی باغ جنان بردارد تاکه از گُردن ما یوقِ گران بردارد از کران تا به کران بانگِ اذان بردارد آخر از سمتِ خدا آنکه نیامد آمد چهارده تَن همه با نامِ محمد آمد شب شکست و به زمین بارشِ مهتاب آمد عشق برقی زد و بر هر دلِ بی تاب آمد جبروت و ملکوتیست که در قاب آمد فالِ حافظ زدم و یک غزل ناب آمد گلعُزاری زِ گلستان جهان ما را بس زین چمن سایه‌ی آن سَروِ روان ما را بس حق بده دیدنِ این معجزه حیرت دارد فقط این ابر به باریدنش عادت دارد نفسش گرم خدایا چه حرارت دارد سایه اش نیست و در سایه قیامت دارد انبیا را بنویسید پیمبر این است قبله‌ی روز و شبِ حضرت حیدر این است کیستی ای نفست پاک‌تر از پاکی ها غرقِ تسبیحِ بزرگیِ تو افلاکی ها اَشهَدُ اَنَّ که حیرانِ تو بی باکی ها نوری و نور پراکنده بر این خاکی ها ای نَفَس‌های علی ای همه هست زهرا عالمی دستِ تو بوسید و تو دستِ زهرا تو درخشیدی و انوارِ حیات آوردی سیزده رشته قنات از عرفات آوردی سیزده چشمه‌ی جوشان حیات آوردی سیزده مرتبه بانگِ صلوات آوردی آخرین باده‌ات از این همه خُم می‌آید با دُعایت عَلَم چهاردهم می‌آید ششمین آینه‌ات آمد و پروانه شدیم سر زلفیم که با مرحمتش شانه شدیم مرد این راه نبودیم که مردانه شدیم شیعه‌یِ جعفریِ و خادم این خانه شدیم آسمان را کلماتش سخنش پر کرده و خداوند بر این جلوه تفاخر کرده گر چه از عطر تو این دشت شقایق دارد چقدر دور و برت شهر منافق دارد چه غریبی که فقط چند تن عاشق دارد دلِ زهرایی تو صُحبت صادق دارد از تو داریم سلامی پر عطر و برکات باز بر احمد و بر آل محمد صلوات شاعر: حسن لطفی

شب، شب وصاله ماه و ستاره ها شد شب، شب امیده ناامیداست دستای خالیه و همه بالا بگیرید عیدیا تو دست بی بی زهراست گوش کن این صدای بارش بارونه رحمته امشب، بیشتر از زمین تو آسمون قیامته آخه، شب میلاد پیمبر کرامته خوبه مست ذکر و جملاتش باشیم زیر نور لطف و برکاتش باشیم بیا تا دائم صلواتش باشیم یا نبی الله، یا نبی الله خوشآمدی یا رسول الله مثل مکه تو مدینه هم پیچیده بوی عطر خوش یک شقایق وا شده گلی که نتیجه ی حسینه افتاده رو لبا اسم صادق اومد پای ریز مذهب و مکتب شیعه ها اومد اون که میبره کلامش ما را تا خدا اومد اون که میگه تا می تونی برو کربلا میبره دلها رو با صدای زیباش مثل قرآن نابه، هر حدیث از لباش روضه بر پا میشه تو تمام درساش ای گل زهرا، ای گل زهرا خوشا آمدی ای گل زهرا مهربون تر از تو پیمبری نداریم هستی توی خوبی بی قرینه آرزو داریم که واسه حسن بسازیم یه ضریح کنارت تو مدینه آقا به زودی کوری چشم خصم فاطمه آقا یه چنین روزا میائیم مدینه ما همه اونجا میگیرم ذکر علی با شور و زمزمه واسه فتح مکه ثانیه میشموریم سعودی می دونه که شیر پیکاریم آخه ما سرباز حیدرکراریم یا علی مولا، شیر خدا یا علی مولا

تحت لوای رسول الله نمی ره از خاطرتم هیچ وقت سفارش های رسول الله جونم فدای رسول الله خوشبختی یعنی که پیرو احمد مختاری تو سینه عشق آلشو داری خوشبختی یعنی که عاشق عترت و قرآنی از این دو تا جدا نشی آنی ای جانم میگم ای جانم، حب علیِ همه ایمانم تا وقتی با علی و زهراست غمی نداره دل عاشق شیعه اصول اعتقادو میگیره از قرآن ناطقه یعنی که از امام صادق خوشبختی یعنی که شیعه حیدر کراری مذهب ناب جعفری داری، ای جانم خوشبختی یعنی وقتی که محشر و قیامت شه شامل حال تو شفاعت شه ای جانم می گم ای جانم، حب علیِ همه ایمانم خدا را شاکرم هماره، روزی امشبم رو داده یعنی تولی و تبری برام دو اصل اعتقاده همینم از سرم زیاده خوشبختی یعنی دست از عقیده بر نمی داری از دشمن فاطمه بیزاری، ای جانم خوشبختی یعنی حب علی و فاطمه داری تو این مسیر جونتو می زاری ای جانم

زبونزد آسمون و زمینه معرکه گیر یسار و یمینه اونی که استاد جبریل امینِ فتبارک الله الحسن الخالقین گرفتم عشقشو سینه به سینه کور بشه هر که نتونه ببینه خلقت کون و مکان خلاصه در این فقط علی که امیر مومنینه علی، علی علی یا حیدر جون ناچیزم حلال علیه عالمی مست جمال علیه خلقت جنت از غبار شال علیه آینه ی وجه الله تمثال علیه چرخ فلک بر روال علیه سند خلقت مال علیِ عالم مدیون علی و آل علیه آرزوی دل من وصال علیه علی، علی، علی یا حیدر