- 4939
- 1000
- 1000
- 1000
دعای یستشیر
با صدای میثم مطیعی
سیّد بن طاوس در مهج الدّعوات از حضرت امیرالمؤمنین (ع) نقل کرده است که حضرت رسول این دعا را تعلیم من نمود و امر کرد مرا که براى هر شدّت و رخا این دعا را بخوانم و تعلیم نمایم به خلیفه بعد از خود و ترک ننمایم این دعا را تا حقّ تعالى را ملاقات نمایم و فرمود که یا على هر صبح و شام این دعا را بخوان که گنجى است از گنج هاى عرش الهى پس ابىّ بن کعب التماس کرد که حضرت رسول فضیلت این دعا را بیان فرماید حضرت بعضى از ثواب بسیار آن را فرمود هر که طالب است رجوع به کتاب مهج نماید و دعا این است:
متن و ترجمه:
اَلْحَمْدُ للَّهِِ الَذى لااِلهَ اِلاَّ هُوَ، الْمَلِکُ الْحَقُّ الْمُبینُ، الْمُدَبِرُّ بِلا وَزیرٍ،
ستایش مخصوص خدایى است که نیست معبودى جز او پادشاه بر حق آشکار آن مدبرى که وزیر و کمک کارى ندارد
وَ لا خَلْقٍ مِنْ عِبادِهِ یَسْتَشیرُ، الْأَوَّلُ غَیْرُ مَوْصُوفٍ، وَالْباقى بَعْدَ فَنآءِ الْخَلْقِ،
و نه با مخلوقى از بندگانش مشورت کند، آغازى که به وصف درنیاید و آنکه پس از فناى خلق
الْعَظیمُ الرُّبُوبِیَّةِ، نُورُ السَّمواتِ وَالْأَرَضینَ، وَفاطِرُهُما وَمُبْتَدِعُهُما، بِغَیْرِ
باقى است آن خدایى که مقام ربوبیتش بسبزرگاست روشنى آسمانها و زمین ها و آفریننده آنهاست و پدید آورنده آن هاست بدون
عَمَدٍ خَلَقَهُما، وَفَتَقَهُما فَتْقاً، فَقامَتِ السَّمواتُ طآئِعاتٍ بِاَمْرِهِ، وَاسْتَقَرَّتِ
پایه و ستون آنها را آفرید و به نحو خاصى آنها را از هم گشود پس آسمانها مطیعانه به امرش ایستادند و زمینها
الْأَرضَوُنَ بِاَوْتادِها فَوْقَ الْمآءِ، ثُمَّ عَلا رَبُّنا فِى السَمواتِ الْعُلى، اَلرَّحْمنُ
نیز با میخ هایش (کوه ها) بر زیر آب مستقر شدند سپس برآمد پروردگار ما در آسمان هاى بلند آن بخشاینده
عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوى، لَهُ ما فِى السَّمواتِ وَما فِى الْأَرْضِ وَما بَیْنَهُما وَما تَحْتَ الثَّرى،
که بر عرش مستولى است از آن اوست هر چه در آسمانها و هر چه در زمین و هرچه مابین آن دو و آنچه در زیر کره خاک است
فَاَنَا اَشْهَدُ بِاَنَّکَ اَنْتَ اللَّهُ لا رافِعَ لِما وَضَعْتَ، وَلا واضِعَ لِما
پس من گواهى دهم که براستى تویى خدایى که هر چه را پست کردى کسى بلندش نتواند کرد و هر چه را
رَفَعْتَ، وَلا مُعِزَّ لِمَنْ اَذْلَلْتَ، وَلا مُذِلَّ لِمَنْ اَعْزَزْتَ،
بلند کردى کسش پست نتواند کرد هر که را خوار کردى کسش عزت نتوان داد
وَلا مانِعَ لِما اَعْطَیْتَ، وَلا مُعْطِىَ لِما مَنَعْتَ، وَاَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ،
و هر که را عزت دادى کسى خوارش نتواند آنچه را دادى جلوگیر ندارد و آنچه را جلوگیرى کردى کسى نتواند بدهد و تویى خدایى که معبودى جز تو نیست
کُنْتَ اِذْ لَمْ تَکُنْ سَمآءٌ مَبْنِیَّةٌ، وَلا اَرْضٌ مَدْحِیَّةٌ، وَلا شَمْسٌ مُضیئَةٌ،
بودى تو هنگامى که نه آسمان ساخته اى بود و نه زمین گسترده اى و نه خورشید درخشنده اى
وَلا لَیْلٌ مُظْلِمٌ، وَلا نَهارٌ مُضیئُ، وَلا بَحْرٌ لُجِّىٌّ، وَلا جَبَلٌ راسٍ، وَلا نَجْمٌ سارٍ،
و نه شب تاریک کننده اى و نه روز روشنى دهنده اى و نه دریاى موّاجى و نه کوه استوارى و نه ستاره سیر کننده اى
وَلا قَمَرٌ، مُنیرٌ وَلا ریحٌ تَهُبُّ، وَلا سَحابٌ یَسْکُبُ، وَلا بَرْقٌ یَلْمَعُ،
و نه ماه تابناک و نه بادى وزان و نه ابرى بارنده و نه برقى درخشنده
وَلا رَعْدٌ یُسَبِّحُ، وَلا رُوحٌ تَنَفَّسُ، وَلا طآئِرٌ یَطیرُ، وَلا نارٌ تَتَوَقَّدُ، وَلا مآءٌ یَطَّرِدُ،
و نه رعدى به تسبیح غرنده و نه جانى که دم زند و نه پرندهاى که پرواز کند و نه آتشى که روشن گردد و نه آبى که روان گردد
کُنْتَ قَبْلَ کُلِّشَىْءٍ، وَکَوَّنْتَ کُلَّشَىْءٍ، وَقَدَرْتَ عَلى کُلِّ شَىْءٍ،
بودى تو پیش از هر چیز و همه را تو هستى دادى و بر هر چیز قادر و توانا
وَابْتَدَعْتَ کُلَّشَىْءٍ، وَاَغْنَیْتَ وَاَفْقَرْتَ، وَ اَمَتَّ وَاَحْیَیْتَ، وَاَضْحَکْتَ
گشتى همه اشیاء را تو پدید آوردى توانگر کنى و فقیر گردانى و بمیرانى و زنده کنى و بخندانى و
وَاَبْکَیْتَ، وَعَلَى الْعَرشِ اسْتَوَیْتَ، فَتَبارَکْتَ یا اَللَّهُ وَ تَعالَیْتَ اَنْتَ اللَّهُ الَّذى
بگریانى و بر عرش مستولى هستى پس منزهى تو اى خدا و برترى، تویى خدایى که
لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ الْخَلاَّقُ الْمُعینُ، اَمْرُکَ غالِبٌ، وَعِلْمُکَ نافِذٌ، وَکَیْدُکَ غَریبٌ،
معبودى جز تو نیست آن آفریننده مددکار فرمانت پیروز و دانشت نافذ و کید و مکرت عجیب و غریب
وَوَعْدُکَ صادِقٌ، وَقَوْلُکَ حَقٌّ، وَحُکْمُکَ عَدْلٌ، وَکَلامُکَ هُدىً، وَوَحْیُکَ
و وعده ات راست و گفتارت درست و حُکمت عدل و داد و کلامت هدایت و ارشاد و وحیت
نوُرٌ، وَرَحْمَتُکَ واسِعَةٌ، وَعَفْوُکَ عَظیمٌ، وَفَضْلُکَ کَثیرٌ، وَعَطاؤُکَ جَزیلٌ،
نور و رحمتت پهناور و گذشتت بس بزرگ و فضل و کرمت بسیار
وَحَبْلُکَ مَتینٌ، وَاِمْکانُکَ عَتیدٌ، وَجارُکَ عَزیزٌ، وَبَاْسُکَ شَدیدٌ،
و رشته توسل به تو محکم و امکان (وسائل جور کردن) تو مهیا است پناهنده به تو نیرومند و انتقام و کیفرت سخت
وَمَکْرُکَ مَکیدٌ، اَنْتَ یا رَبِّ مَوْضِعُ کُلِّ شَکْوى، حاضِرُ کُلِّ مَلَاءٍ، وَشاهِدُ
و مکر و کیدت زیرکانه است تو اى پروردگار من مرجع هر شکایت و حاضر در هر انجمن و مطلع
کُلِّ نَجْوى، مُنْتَهى کُلِّ حاجَةٍ، مُفَرِّجُ کُلِّ حُزْنٍ، غِنى کُلِّ مِسْکینٍ، حِصْنُ کُلِ هارِبٍ،
از هر سخن درگوشى، حد نهایى هر حاجت، برطرف کننده هر اندوه، توانگرى هر بینا، دژ محکم هر فرارى،
اَمانُ کُلِّ خآئِفٍ، حْرِزُ الضُّعَفآءِ، کَنْزُ الْفُقَرآءِ، مُفَرِّجُ الْغَمَّآءِ،
امان بخش هر ترسناک، پناهگاه ضعیفان، گنج فقیران، غمگشاى غمزدگان
مُعینُ الصَّالِحینَ، ذلِکَ اللَّهُ رَبُّنا، لا اِلهَ اِلاَّ هُوَ، تَکْفى مِنْ عِبادِکَ مَنْ تَوَکَّلَ عَلَیْکَ،
یاور نیکان و نیکرفتارانى این است خدا پروردگار ما که معبودى جز او نیست هر بنده اى از بندگانت که بر تو توکل کند او را کفایت کنی
وَاَنْتَ جارُ مَنْ لاذَ بِکَ، وَتَضَرَّعَ اِلَیْکَ عِصْمَةُ مَنِ اعْتَصَمَ بِکَ ناصِرُ
و تویى پناه کسى که به تو پناه آورد و تضرع و زارى به درگاهت کند، نگهدار آنى که از تو نگهدارىخواهد و یار آنى
مَنِ انْتَصَرَ بِکَ تَغْفِرُ الذُّنُوبَ لِمَنِ اسْتَغْفَرَکَ جَبَّارُ الْجَبابِرَةِ، عَظیمُ الْعُظَمآءِ،
که از تو یارى طلبد، بیامرزى گناهان کسى را که از تو آمرزش خواهد، مسلط بر همه گردنکشان برتر (از همه) برتران بزرگ
کَبیرُ الْکُبَرآءِ، سَیِّدُ السَّاداتِ، مَوْلَى الْمَوالى، صَریخُ الْمُسْتَصْرِخینَ،
همه بزرگان، آقاى آقایان، سرور سروران، دادرس دادخواهان
مُنَفِّسٌ عَنِ الْمَکْروُبینَ، مُجیبُ دَعْوَةِ الْمُضْطَرینَ، اَسْمَعُ السَّامِعینَ
غم زدای غمندگان اجابت کننده دعاى درماندگان شنواترین شنوندگان
اَبْصَرُ النَّاظِرینَ، اَحْکَمُ الْحاکِمینَ، اَسْرَعُ الْحاسِبینَ،
بیناترین بینایان عادلترین حاکمان سریعترین حسابگران
اَرْحَمُ الرَّاحِمینَ، خَیْرُ الغافِرینَ، قاضى حَوآئِج الْمُؤْمِنینَ، مُغیثُ الصَّالِحینَ،
مهربان ترین مهربانان، بهترین آمرزندگان، برآرنده حاجات مؤمنان، و فریادرس نیکان و شایستگان
اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، رَبُّ الْعالَمینَ اَنْتَ الْخالِقُ وَاَنَا الْمَخْلوُقُ،
تویى خدایى که معبودى جز تو نیست اى پروردگار جهانیان تویى آفریننده و منم آفریده شده
وَاَنْتَ الْمالِکُ وَاَنَا الْمَمْلوُکُ، وَاَنْتَ الرَّبُّ وَاَنَا الْعَبْدُ، وَاَنْتَ الرَّازِقُ
تویی مالک و منم مملوک تویى پروردگار و منم بنده تویى روزى ده
وَاَنَا الْمَرْزُوقُ، وَاَنْتَ الْمُعْطى وَاَنَا السَّآئِلُ، وَاَنْتَ الْجَوادُ وَاَنَا الْبَخیلُ،
و منم روزى خور تویى دهنده و منم خواهنده تویى بخشنده و منم بخیل و خسیس
وَاَنْتَ الْقَوِىُّ وَاَنَا الضَّعیفُ، وَاَنْتَ الْعَزیزُ وَاَنَا الذَّلیلُ، وَاَنْتَ الْغَنِىُّ وَاَنَا الْفَقیرُ،
تویی نیرومند و منم بنده ناتوان تویى عزیز و منم زبون و ذلیل تویى توانگر و منم گداى نیازمند
وَاَنْتَ السَّیِّدُ وَاَنَا الْعَبْدُ، وَاَنْتَ الْغافِرُ وَاَنَا الْمُسیئُ، وَاَنْتَ الْعالِمُ وَاَنَا الْجاهِلُ،
تویى آقا و منم بنده تویى آمرزنده و منم بدکار (شرمنده) تویى دانا و منم نادان،
وَاَنْتَ الْحَلیمُ وَاَنَا الْعَجُولُ، وَاَنْتَ الرَّحْمنُ وَاَنَا الْمَرْحُومُ،
و تویی بردبار و منم شتاب کار تویى بخشاینده و منم مستوجب رحمت
وَاَنْتَ الْمُعافى وَاَنَا الْمُبْتَلى، وَاَنْتَ الْمُجیبُ وَاَنَا الْمُضْطَرُّ، وَاَنَا اَشْهَدُ بِأنَّکَ
تویی عافیت بخش و منم (بنده) گرفتار تویى اجابت کننده و منم بنده درمانده و من گواهى دهم که به راستى
أَنْتِ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، الْمُعْطى عِبادَکَ بِلا سُؤالٍ، وَاَشْهَدُ بِاَنَّکَ اَنْتَ اللَّهُ الْواحِدُ
تویی خدایى که معبودى جز تو نیست به بندگانت بدون سؤال عطا کنى و گواهى دهم که براستى تویى خداى یگانه
الْأَحَدُ الْمُتَفَرِّدُ الصَّمَدُ الْفَرْدُ، وَاِلَیْکَ الْمَصیرُ، وَصَلَّى اللَّهُ عَلى مُحَمَّدٍ وَاَهْلِ بَیْتِهِ الطَّیِّبینَ الطَّاهِرینَ،
یکتاى تنهاى بى نیاز فرد، و بازگشت همه بسوى تو است و درود خدا بر محمد و اهل بیت پاک و پاکیزه اش باد
وَاغْفِرْلى ذُنُوبى، وَاسْتُرْ عَلَىَّ عیُوُبى، وَافْتَحْ لى مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً،
و بیامرز گناهانم را و بپوشان بر من عیب هایم را و باز کن براى من از نزد خود درى از رحمت
وَرِزْقاً واسِعاً، یااَرْحَمَ الرَّاحِمینَ، وَالْحَمْدُ للَّهِِ رَبِّ الْعالَمینَ،
و روزى فراخ اى مهربانترین مهربانان و حمد مخصوص پروردگار جهانیان است
وَحَسْبُنَا اللَّهُ وَنْعِمَ الْوَکیلُ، وَلا حَوْلَ وَلاقُوَّةَ اِلاَّ بِاللَّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ.
بس است ما را خدا و نیکو وکیلى است و جنبش و نیرویى نیست مگر به خداى والاى بزرگ.
سیّد بن طاوس در مهج الدّعوات از حضرت امیرالمؤمنین (ع) نقل کرده است که حضرت رسول این دعا را تعلیم من نمود و امر کرد مرا که براى هر شدّت و رخا این دعا را بخوانم و تعلیم نمایم به خلیفه بعد از خود و ترک ننمایم این دعا را تا حقّ تعالى را ملاقات نمایم و فرمود که یا على هر صبح و شام این دعا را بخوان که گنجى است از گنج هاى عرش الهى پس ابىّ بن کعب التماس کرد که حضرت رسول فضیلت این دعا را بیان فرماید حضرت بعضى از ثواب بسیار آن را فرمود هر که طالب است رجوع به کتاب مهج نماید و دعا این است:
متن و ترجمه:
اَلْحَمْدُ للَّهِِ الَذى لااِلهَ اِلاَّ هُوَ، الْمَلِکُ الْحَقُّ الْمُبینُ، الْمُدَبِرُّ بِلا وَزیرٍ،
ستایش مخصوص خدایى است که نیست معبودى جز او پادشاه بر حق آشکار آن مدبرى که وزیر و کمک کارى ندارد
وَ لا خَلْقٍ مِنْ عِبادِهِ یَسْتَشیرُ، الْأَوَّلُ غَیْرُ مَوْصُوفٍ، وَالْباقى بَعْدَ فَنآءِ الْخَلْقِ،
و نه با مخلوقى از بندگانش مشورت کند، آغازى که به وصف درنیاید و آنکه پس از فناى خلق
الْعَظیمُ الرُّبُوبِیَّةِ، نُورُ السَّمواتِ وَالْأَرَضینَ، وَفاطِرُهُما وَمُبْتَدِعُهُما، بِغَیْرِ
باقى است آن خدایى که مقام ربوبیتش بسبزرگاست روشنى آسمانها و زمین ها و آفریننده آنهاست و پدید آورنده آن هاست بدون
عَمَدٍ خَلَقَهُما، وَفَتَقَهُما فَتْقاً، فَقامَتِ السَّمواتُ طآئِعاتٍ بِاَمْرِهِ، وَاسْتَقَرَّتِ
پایه و ستون آنها را آفرید و به نحو خاصى آنها را از هم گشود پس آسمانها مطیعانه به امرش ایستادند و زمینها
الْأَرضَوُنَ بِاَوْتادِها فَوْقَ الْمآءِ، ثُمَّ عَلا رَبُّنا فِى السَمواتِ الْعُلى، اَلرَّحْمنُ
نیز با میخ هایش (کوه ها) بر زیر آب مستقر شدند سپس برآمد پروردگار ما در آسمان هاى بلند آن بخشاینده
عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوى، لَهُ ما فِى السَّمواتِ وَما فِى الْأَرْضِ وَما بَیْنَهُما وَما تَحْتَ الثَّرى،
که بر عرش مستولى است از آن اوست هر چه در آسمانها و هر چه در زمین و هرچه مابین آن دو و آنچه در زیر کره خاک است
فَاَنَا اَشْهَدُ بِاَنَّکَ اَنْتَ اللَّهُ لا رافِعَ لِما وَضَعْتَ، وَلا واضِعَ لِما
پس من گواهى دهم که براستى تویى خدایى که هر چه را پست کردى کسى بلندش نتواند کرد و هر چه را
رَفَعْتَ، وَلا مُعِزَّ لِمَنْ اَذْلَلْتَ، وَلا مُذِلَّ لِمَنْ اَعْزَزْتَ،
بلند کردى کسش پست نتواند کرد هر که را خوار کردى کسش عزت نتوان داد
وَلا مانِعَ لِما اَعْطَیْتَ، وَلا مُعْطِىَ لِما مَنَعْتَ، وَاَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ،
و هر که را عزت دادى کسى خوارش نتواند آنچه را دادى جلوگیر ندارد و آنچه را جلوگیرى کردى کسى نتواند بدهد و تویى خدایى که معبودى جز تو نیست
کُنْتَ اِذْ لَمْ تَکُنْ سَمآءٌ مَبْنِیَّةٌ، وَلا اَرْضٌ مَدْحِیَّةٌ، وَلا شَمْسٌ مُضیئَةٌ،
بودى تو هنگامى که نه آسمان ساخته اى بود و نه زمین گسترده اى و نه خورشید درخشنده اى
وَلا لَیْلٌ مُظْلِمٌ، وَلا نَهارٌ مُضیئُ، وَلا بَحْرٌ لُجِّىٌّ، وَلا جَبَلٌ راسٍ، وَلا نَجْمٌ سارٍ،
و نه شب تاریک کننده اى و نه روز روشنى دهنده اى و نه دریاى موّاجى و نه کوه استوارى و نه ستاره سیر کننده اى
وَلا قَمَرٌ، مُنیرٌ وَلا ریحٌ تَهُبُّ، وَلا سَحابٌ یَسْکُبُ، وَلا بَرْقٌ یَلْمَعُ،
و نه ماه تابناک و نه بادى وزان و نه ابرى بارنده و نه برقى درخشنده
وَلا رَعْدٌ یُسَبِّحُ، وَلا رُوحٌ تَنَفَّسُ، وَلا طآئِرٌ یَطیرُ، وَلا نارٌ تَتَوَقَّدُ، وَلا مآءٌ یَطَّرِدُ،
و نه رعدى به تسبیح غرنده و نه جانى که دم زند و نه پرندهاى که پرواز کند و نه آتشى که روشن گردد و نه آبى که روان گردد
کُنْتَ قَبْلَ کُلِّشَىْءٍ، وَکَوَّنْتَ کُلَّشَىْءٍ، وَقَدَرْتَ عَلى کُلِّ شَىْءٍ،
بودى تو پیش از هر چیز و همه را تو هستى دادى و بر هر چیز قادر و توانا
وَابْتَدَعْتَ کُلَّشَىْءٍ، وَاَغْنَیْتَ وَاَفْقَرْتَ، وَ اَمَتَّ وَاَحْیَیْتَ، وَاَضْحَکْتَ
گشتى همه اشیاء را تو پدید آوردى توانگر کنى و فقیر گردانى و بمیرانى و زنده کنى و بخندانى و
وَاَبْکَیْتَ، وَعَلَى الْعَرشِ اسْتَوَیْتَ، فَتَبارَکْتَ یا اَللَّهُ وَ تَعالَیْتَ اَنْتَ اللَّهُ الَّذى
بگریانى و بر عرش مستولى هستى پس منزهى تو اى خدا و برترى، تویى خدایى که
لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ الْخَلاَّقُ الْمُعینُ، اَمْرُکَ غالِبٌ، وَعِلْمُکَ نافِذٌ، وَکَیْدُکَ غَریبٌ،
معبودى جز تو نیست آن آفریننده مددکار فرمانت پیروز و دانشت نافذ و کید و مکرت عجیب و غریب
وَوَعْدُکَ صادِقٌ، وَقَوْلُکَ حَقٌّ، وَحُکْمُکَ عَدْلٌ، وَکَلامُکَ هُدىً، وَوَحْیُکَ
و وعده ات راست و گفتارت درست و حُکمت عدل و داد و کلامت هدایت و ارشاد و وحیت
نوُرٌ، وَرَحْمَتُکَ واسِعَةٌ، وَعَفْوُکَ عَظیمٌ، وَفَضْلُکَ کَثیرٌ، وَعَطاؤُکَ جَزیلٌ،
نور و رحمتت پهناور و گذشتت بس بزرگ و فضل و کرمت بسیار
وَحَبْلُکَ مَتینٌ، وَاِمْکانُکَ عَتیدٌ، وَجارُکَ عَزیزٌ، وَبَاْسُکَ شَدیدٌ،
و رشته توسل به تو محکم و امکان (وسائل جور کردن) تو مهیا است پناهنده به تو نیرومند و انتقام و کیفرت سخت
وَمَکْرُکَ مَکیدٌ، اَنْتَ یا رَبِّ مَوْضِعُ کُلِّ شَکْوى، حاضِرُ کُلِّ مَلَاءٍ، وَشاهِدُ
و مکر و کیدت زیرکانه است تو اى پروردگار من مرجع هر شکایت و حاضر در هر انجمن و مطلع
کُلِّ نَجْوى، مُنْتَهى کُلِّ حاجَةٍ، مُفَرِّجُ کُلِّ حُزْنٍ، غِنى کُلِّ مِسْکینٍ، حِصْنُ کُلِ هارِبٍ،
از هر سخن درگوشى، حد نهایى هر حاجت، برطرف کننده هر اندوه، توانگرى هر بینا، دژ محکم هر فرارى،
اَمانُ کُلِّ خآئِفٍ، حْرِزُ الضُّعَفآءِ، کَنْزُ الْفُقَرآءِ، مُفَرِّجُ الْغَمَّآءِ،
امان بخش هر ترسناک، پناهگاه ضعیفان، گنج فقیران، غمگشاى غمزدگان
مُعینُ الصَّالِحینَ، ذلِکَ اللَّهُ رَبُّنا، لا اِلهَ اِلاَّ هُوَ، تَکْفى مِنْ عِبادِکَ مَنْ تَوَکَّلَ عَلَیْکَ،
یاور نیکان و نیکرفتارانى این است خدا پروردگار ما که معبودى جز او نیست هر بنده اى از بندگانت که بر تو توکل کند او را کفایت کنی
وَاَنْتَ جارُ مَنْ لاذَ بِکَ، وَتَضَرَّعَ اِلَیْکَ عِصْمَةُ مَنِ اعْتَصَمَ بِکَ ناصِرُ
و تویى پناه کسى که به تو پناه آورد و تضرع و زارى به درگاهت کند، نگهدار آنى که از تو نگهدارىخواهد و یار آنى
مَنِ انْتَصَرَ بِکَ تَغْفِرُ الذُّنُوبَ لِمَنِ اسْتَغْفَرَکَ جَبَّارُ الْجَبابِرَةِ، عَظیمُ الْعُظَمآءِ،
که از تو یارى طلبد، بیامرزى گناهان کسى را که از تو آمرزش خواهد، مسلط بر همه گردنکشان برتر (از همه) برتران بزرگ
کَبیرُ الْکُبَرآءِ، سَیِّدُ السَّاداتِ، مَوْلَى الْمَوالى، صَریخُ الْمُسْتَصْرِخینَ،
همه بزرگان، آقاى آقایان، سرور سروران، دادرس دادخواهان
مُنَفِّسٌ عَنِ الْمَکْروُبینَ، مُجیبُ دَعْوَةِ الْمُضْطَرینَ، اَسْمَعُ السَّامِعینَ
غم زدای غمندگان اجابت کننده دعاى درماندگان شنواترین شنوندگان
اَبْصَرُ النَّاظِرینَ، اَحْکَمُ الْحاکِمینَ، اَسْرَعُ الْحاسِبینَ،
بیناترین بینایان عادلترین حاکمان سریعترین حسابگران
اَرْحَمُ الرَّاحِمینَ، خَیْرُ الغافِرینَ، قاضى حَوآئِج الْمُؤْمِنینَ، مُغیثُ الصَّالِحینَ،
مهربان ترین مهربانان، بهترین آمرزندگان، برآرنده حاجات مؤمنان، و فریادرس نیکان و شایستگان
اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، رَبُّ الْعالَمینَ اَنْتَ الْخالِقُ وَاَنَا الْمَخْلوُقُ،
تویى خدایى که معبودى جز تو نیست اى پروردگار جهانیان تویى آفریننده و منم آفریده شده
وَاَنْتَ الْمالِکُ وَاَنَا الْمَمْلوُکُ، وَاَنْتَ الرَّبُّ وَاَنَا الْعَبْدُ، وَاَنْتَ الرَّازِقُ
تویی مالک و منم مملوک تویى پروردگار و منم بنده تویى روزى ده
وَاَنَا الْمَرْزُوقُ، وَاَنْتَ الْمُعْطى وَاَنَا السَّآئِلُ، وَاَنْتَ الْجَوادُ وَاَنَا الْبَخیلُ،
و منم روزى خور تویى دهنده و منم خواهنده تویى بخشنده و منم بخیل و خسیس
وَاَنْتَ الْقَوِىُّ وَاَنَا الضَّعیفُ، وَاَنْتَ الْعَزیزُ وَاَنَا الذَّلیلُ، وَاَنْتَ الْغَنِىُّ وَاَنَا الْفَقیرُ،
تویی نیرومند و منم بنده ناتوان تویى عزیز و منم زبون و ذلیل تویى توانگر و منم گداى نیازمند
وَاَنْتَ السَّیِّدُ وَاَنَا الْعَبْدُ، وَاَنْتَ الْغافِرُ وَاَنَا الْمُسیئُ، وَاَنْتَ الْعالِمُ وَاَنَا الْجاهِلُ،
تویى آقا و منم بنده تویى آمرزنده و منم بدکار (شرمنده) تویى دانا و منم نادان،
وَاَنْتَ الْحَلیمُ وَاَنَا الْعَجُولُ، وَاَنْتَ الرَّحْمنُ وَاَنَا الْمَرْحُومُ،
و تویی بردبار و منم شتاب کار تویى بخشاینده و منم مستوجب رحمت
وَاَنْتَ الْمُعافى وَاَنَا الْمُبْتَلى، وَاَنْتَ الْمُجیبُ وَاَنَا الْمُضْطَرُّ، وَاَنَا اَشْهَدُ بِأنَّکَ
تویی عافیت بخش و منم (بنده) گرفتار تویى اجابت کننده و منم بنده درمانده و من گواهى دهم که به راستى
أَنْتِ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، الْمُعْطى عِبادَکَ بِلا سُؤالٍ، وَاَشْهَدُ بِاَنَّکَ اَنْتَ اللَّهُ الْواحِدُ
تویی خدایى که معبودى جز تو نیست به بندگانت بدون سؤال عطا کنى و گواهى دهم که براستى تویى خداى یگانه
الْأَحَدُ الْمُتَفَرِّدُ الصَّمَدُ الْفَرْدُ، وَاِلَیْکَ الْمَصیرُ، وَصَلَّى اللَّهُ عَلى مُحَمَّدٍ وَاَهْلِ بَیْتِهِ الطَّیِّبینَ الطَّاهِرینَ،
یکتاى تنهاى بى نیاز فرد، و بازگشت همه بسوى تو است و درود خدا بر محمد و اهل بیت پاک و پاکیزه اش باد
وَاغْفِرْلى ذُنُوبى، وَاسْتُرْ عَلَىَّ عیُوُبى، وَافْتَحْ لى مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً،
و بیامرز گناهانم را و بپوشان بر من عیب هایم را و باز کن براى من از نزد خود درى از رحمت
وَرِزْقاً واسِعاً، یااَرْحَمَ الرَّاحِمینَ، وَالْحَمْدُ للَّهِِ رَبِّ الْعالَمینَ،
و روزى فراخ اى مهربانترین مهربانان و حمد مخصوص پروردگار جهانیان است
وَحَسْبُنَا اللَّهُ وَنْعِمَ الْوَکیلُ، وَلا حَوْلَ وَلاقُوَّةَ اِلاَّ بِاللَّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ.
بس است ما را خدا و نیکو وکیلى است و جنبش و نیرویى نیست مگر به خداى والاى بزرگ.
قطعات
-
عنوانزمانتعداد پخش
-
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان