شب ششم محرم، حسن خلج

امشب به لبم ذکر حسن جان دارم در کنج دلم کلبه ی احزان دارم از روضه ی ? لا یوم کیومِ ? آقا تا آخر عمر آه سوزان دارم

با پسرم فرقی نداشتی چه داغی رو دلم گذاشتی می برمت سینه به سینه اما پاهات روی زمین همه میگن که قاسمم هزار ماشالله قد کشیده اما کسی نمی دونه این قامت حسین که دیگه خمیده گلاب شده گلم زیر پا بوی حسن گرفته صحرا خون میریزه از نعل اسبا کنده نمیشه جسمت از جا یتیم بابا نفس بکش زنده بمون راهی تا خیمه ها نمونده باید بریم تا بدنت بیشتر از این زیر سم اسبا نمونده دست منو عمه رها کن برو برا عمو دعا کن شمشیر و تیغ و نیزه دارن از هر طرف سرش میبارن رحمی ندارن عمه نیا دنبال من وقتی که می زنم پر و بال می خوام سرم جدا بشه فدایی عمو بشم میون گودال پهلوی تو شد عین مادر لعنت به هر چی تیر و خنجر چرا شدی عمو زمینگیر من چه کنم با این همه نیزه و شمشیر